ΛΑΜΠΡΙΑΤΙΚΟΣ ΨΑΛΤΗΣ...

Λοιπόν, τώρα που έρχεται Μεγαλοβδομάδα, θα σε πάω Τήνο και θα σε κατεβάσω σε μιά παραλία, άλλο  πράγμα!

Θα πάρουμε μαζί και μαγιουδάκι κι΄ αν θέλουμε βουτάμε κιόλας! 

Έχει και ένα ταβερνάκι πάνω στα βράχια, θα αράξουμε εκεί στην ηρεμία και στην ησυχία να τσιμπήσουμε μεζεδάκια και να πιούμε κανένα ρακάκι χαζεύοντας τη θάλασσα και μαζεύοντας ήλιο!

Αέρας; Τί αέρας; Σώπα βρε αδερφέ πας και ακούς τί λένε για την Τήνο... 

Όσο φυσάει αλλού φυσάει και στην Τήνο, ούτε παραπάνω ούτε παρακάτω!

Μην ανησυχείς, και να πιάσει κανενα αεράκι δεν έγινε και τίποτε...

Μεγάλη Πέμπτη πόσον αέρα να βάλει πιά!

Άντε να πεις θα μας δροσίσει λίγο, να πάρει από πάνω μας το καυσαέριο άλλο που δεν θέλουμε...

Θα κατέβουμε μετά και μιά βόλτα στην άμμο να μαζέψουμε κανένα ξυλαράκι από 'κείνα που βγάζει η θάλασσα νάχεις να θυμάσαι...

Ναι, βέβαια, είναι πλατειά παραλία έχει να περπατήσεις, να τρέξεις, να παίξεις ρακέτες, ό,τι θες κάνεις.

Βρε σου λέω, κάθε Πάσχα Τήνο πάμε, δεν ξέρω εγώ τί καιρό θα κάνει... Τί σε ψέλνω τόσο καιρό, πάμε και δε θα το μετανιώσεις...

Σημείωση: οι υπέροχες φωτογραφίες είναι από τον γνωστό φίλο, που θέλει να παραμένει ανώνυμος. 
Τον ευχαριστώ που πάντα με θυμάται...

Ένας φιλαράκος που αργοσβήνει...

Φαίνεται πως από κάποιο σημείο και μετά καταλήγουμε να συναντάμε γύρω-τριγύρω παλιά φιλαράκια που με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο μας αφήνουν γειά.

Σάββατο απόγευμα, λοιπόν, στο λιμάνι του Πειραιά για δουλίτσα και πέφτω πάνω σε ένα από τα πιό αγαπημένα καράβια της γραμμής.

Η ιστορία θυμίζει εκείνην του ΠΗΝΕΛΟΠΗ με το οποίο σταυροφιληθήκαμε εδώ και κάτι μήνες.

Σειρά παίρνει τώρα το ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝΟΥ. 

Κι΄επειδή δεν θέλω να γράφω νεκρολογίες, μεταφέρω εδώ τους συνδέσμους που περιγράφουν το πρόβλημα.
Επίσχεση εργασίας στο επιβατηγό οχηματαγωγό πλοίο «Παναγία Τήνου»  

 Μετα απο 20 χρονια το ιδιο εργο με πρωταγωνιστες το ιδιο βαπορι & εταιρεια

 Σε καθεστώς προστασίας οι ναυτικοί του «Παναγία Τήνου»

Απλώς, νιώθω άσχημα να βλέπω τέτοια κατάντια και τέτοια κατάληξη και να σκέφτομαι τους πολυτελείς αντικαταστάτες των ξεπεσμένων φίλων μας σε παρόμοια θέση...

Τα νεώτερα αδερφάκια όμως, απ΄ό,τι φαίνεται, τα πουλάνε πριν προλάβουν να φτάσουν στο στάδιο της απαξίωσης...

Άειντε μπαρμπα-γέρο πάμε σην κλεψιά...

"Άειντε μπάρμπα-γέρο πάμε στην  κλεψιά

πού 'χει φεγγαράκι και αστροφεγγιά

Δε μπορώ ο καϋμένος γιατί εγέρασα

τα ασημοκούμπαρά μου τα εκρέμασα..."

Έτσι πάει το τηνιακό τραγουδάκι που έλεγε η μάνα μου στον γιό μου όταν ήταν πιό μικρός. 

Θα πεις τί σχέση έχει το τραγουδάκι με το συγύρισμα στους Αγίους Αναργύρους..;

Έχει, πώς δεν έχει...

 Έχει, γιατί μετά από τόσους μήνες μέσα στο τσιμέντο ή για να το πω σωστά, 

μετά από τόσα χρόνια μέσα στο τσιμέντο νιώθω τόσο γέρος, όσο και εκείνος του τραγουδιού...

 Οπότε, από τη μιά τους βλέπω και ζηλεύω που δεν είμαι εκεί να χορτάσω Τήνο κι΄από την άλλη...

...λέω πως άμα ήμουνα δεν θ' άντεχα ούτε τη μισή από τη δουλειά που πατάνε...

Κι΄αν βάζω όλα αυτά εδώ μέσα δεν είναι για να κολακέψω κανέναν, 

ούτε να κάνω σε κάποιον τη χάρη να δει τον εαυτό του σε μια ανάρτηση ενός blog στα βάθη του ίντερνετ...

Στο κάτω-κάτω, δεν είμαι πολιτικός για να θέλω να κάνω τον καλό σε συντοπίτες... 

Επιπλέον, το Tinos On The Run δεν έχει διαφημίσεις, άρα, δεν βγάζει ούτε σέντς από τις επισκέψεις των φίλων και γνωστών. 

Βάζω τις φωτογραφίες αυτές όπως θα έβαζα και οποιαδήποτε φωτογραφία έπεφτε στα χέρια μου από τα χρονικά του χωριού, όπως κάθε κειμήλιο που πρέπει να διασωθεί.

Και πρέπει να διασωθεί όχι για να πέφτουμε σε νοσταλγία, να το βλέπουμε και να λέμε τί καλά που ήμασταν τότε καί πόσο χάλια είμαστε τώρα.

Πρέπει να διασωθεί γιατί αυτή είναι η τρέχουσα ιστορία του τόπου.

Αυτοί είναι οι άνθρωποί του, αυτή είναι η ομάδα, αυτό είναι το αύριο του τόπου...

...που δεν μου κακοφαίνεται καθόλου σε σχέση με όσα έχω δει στο πρόσφατο παρελθόν...

Και πάλι ένα μεγάλο μπράβο σε όλη την ομάδα!

"Το χωριό έχει λάθος χρώμα!"

Όλα τα πράγματα έχουν κόπο. 
Τουλάχιστον τα περισσότερα από όσα αξίζουν.
Αξίζει να ζεις στο χωριό. 
Όσοι πάμε για ελάχιστες μέρες τον χρόνο το καταλαβαίνουμε, τρώμε στη μάπα την τεράστια διαφορά στην ποιότητα στο περιβάλλον διαβίωσης, ξεμουδιάζουμε σα μόλις να βγήκαμε από κάποια στενάχωρη κοιλιά, κυττάμε γύρω σα χαζοί, ο τόπος είναι αδυσώπητος στο να θυμίζει διαρκώς τη λάθος επιλογή. 

Αλλά, η πιό ωραία φάση είναι όταν καθόμαστε με το φραπεδάκι ή με το ρακί στο χέρι και κάνουμε κριτική στους ντόπιους! 
Α, όλα κι΄όλα! 
Εμείς οι αθηναίοι τα ξέρουμε όλα! 
Πώς θα μπορούσαμε άλλωστε! 
Η μεγαλούπολη σε κάνει πάνσοφο! 
Έχει μια δύναμη το τσιμέντο που δεν την φαντάζεται κανείς!

Και δεν λέω για τα πολιτικά, τα χρηματιστηριακά και όλα όσα περιγράφονται με νούμερα.
Όοοοχι.... 
Μιλάω για τα θέματα του τόπου.
Αφού μιλήσουμε λίγο με τους συγχωριανούς και ανταλλάξουμε δυό κουβέντες, αποφασίζουμε να πάρουμε εκείνο το ύφος το περισπούδαστο, που συνοδεύεται από εκείνη την παύση (που είναι απαραίτητη για να σε πάρουν στα σοβαρά) και να εκφέρουμε βαρύγδουπα την γνώμη μας:

"Το χωριό έχει ανάγκη από αυτό με λιγάκι από εκείνο!" 
"Το χωριό έχει λάθος χρώμα!"
"Το χωριό είναι ακάθαρτο!"
"Πρέπει να κάνετε κάτι για να μη ρίχνει τόσα φύλλα ο πλάτανος!"
"Πρέπει να σταματήσετε να παρκάρετε στην πλατεία!"
"Η πηγή της Κόπαινας θέλει φροντίδα!"
"Το υπόστεγο στο πάνω τέρμα είναι χάλια!"
"Ο Άγιος Ζαχαρίας έχει υγρασία!" 

Στο τέλος, έχουμε βέβαια και έτοιμη τη λύση. 
Για όλα. 
Ακόμη και για εκείνα που δεν είναι προβλήματα. 
Και η λύση συνήθως είναι απλή, απλούστατη, μόνο που τούτοι 'δω δεν την είχαν σκεφτεί! Τί χαζοί!
Καλά που ήρθαμε για πέντε μέρες το Πάσχα κι΄άλλες δέκα το καλοκαίρι και τους φωτίσαμε με την τεράστια εμπειρία μας!

Δε λέω, καλές είναι και οι συζητήσεις και οι γνώμες.
Καλές είναι και οι διαφωνίες και οι φωνές ακόμα, αλλιώς, άμα συμφωνούμε σε όλα δεν γίνεται βήμα.

Αλλά, καλύτερο είναι να σηκώνεις τα μανίκια, να βάζεις τα γάντια, να αρπάς το κλαδευτήρι και την τσάπα και να συνεφέρνεις όλο τούτο ΄δω.

Γιατί τ΄αγριόχορτο θα σου πνίξει το δέντρο και το ακλάδευτο δέντρο θα πάρει πολύ χρόνο για να συνέρθει και μετά θα θες να περάσεις τα καλώδια για τον καλοκαιρινό χορό και δεν θα μπορείς και θάχεις τους αθηναίους στην πλάτη σου να γκρινιάζουν... "Ααααχ... Πάει... Δεν νοιάζονται οι νέοι πιά..."

Γιατί αν δε στηρίξεις το δέντρο θα το πάρει ο αέρας και θα το πλαγιάσει ή θα το σπάσει και θάχεις (πάλι...) τους αθηναίους να κουνάνε το κεφάλι με απαξίωση: 
"Τόσα λεφτά πεταμένα... Χάθηκε να κάνουν ένα έτσι και να το μαζέψουν... Τς, τς, τς..."

Γιατί αν δε μαζέψεις τα χαρτιά και τα πλαστικά που κουβάλησε ως εδώ ο αέρας θάχεις (πάλι...) τους αθηναίους στη ράχη σου να μουρμουράνε:  
"Μα δε μπορούν να το πιάσουν από κάτω και να το πετάξουν στο καλαθάκι..."

Γιατί άμα είσαι ασφαλής στα τσιμέντα της πόλης κι΄έχεις μάθει η μόνη σου φροντίδα για τον τόπο που ζεις να είναι, μήπως σου πάρει ο αέρας το πιάτο της δορυφορικής και σκοτώσει κανέναν περαστικό ή αν στάζουν τα βρακιά τής αποπάνως στα σεντόνια της αποκάτως, τότε όλα είναι εύκολα. 

Έκλεψα φωτογραφίες απ΄το διαδίκτυο και τις έβαλα εδώ μέσα, εξ΄άλλου η αφορμή για την ανάρτηση ήταν αυτές ακριβώς οι φωτογραφίες, με μόνο σκοπό να πω ένα ευχαριστώ σε όλους εκείνους που νιώθουν τα ίδια με εμένα για τον τόπο, μόνο που εκείνοι τα κάνουν πράξη.

Με πολλούς από αυτούς δεν έχουμε άλλο πέρα από μια καλημέρα και μια καλησπέρα.
Αυτό όμως, δεν λέει τίποτε, ούτε μια καλημέρα κάνει τον άνθρωπο ούτε και τον χαλάει.
Πέρα από συμπάθειες και αντιπάθειες, υπάρχει το χρέος για τον κοινό τόπο, το χωριό, που τόχουμε χάσει όσοι είμαστε μακρυά και κατά βάθος φοβόμαστε να ξεβολευτούμε τώρα πιά και να πάμε να ζήσουμε εκεί.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσοι βοήθησαν να συντηρηθεί το χωριό μου.

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΤΑ ΖΟΜΠΙ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ...

"Θα ρίξω κάτω τις Πύλες του Επέκεινα, θα γκρεμίσω τις θύρες και θ’ ανεβάσω τους νεκρούς να κατασπαράξουν τους ζωντανούς, και οι νεκροί θα υπερισχύσουν των ζώντων", έγραφε ο ανώνυμος Σουμέριος ποιητής τον 18ο αιώνα προ χριστού στο έπος του Γκιλγκαμές. 

"Ο εικοστός αιώνας παίρνει την σκυτάλη με ταινίες με αποκρουστικά, ανθρωπόμορφα τέρατα, πτώματα που βγαίνουν απ’ τους τάφους τους, έτοιμα να κατασπαράξουν ο,τιδήποτε ζωντανό περπατά στη γη."

Τί γράφω τώρα...
Ή μάλλον, τί μού ήρθε στο μυαλό διαβάζοντας τα παραπάνω;
Εμείς! Ναι, εμείς, τα ελληνάκια της ευρώπης. Η Ζώσα, αποκρουστική απειλή για μια "ευημερούσα" ευρώπη.
Πάω λίγο παρακάτω.

Ο Vidergar, υποψήφιος διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, εξέτασε τις μεγάλες καταστροφές στην ιστορία του εικοστού αιώνα, όπως το Ολοκαύτωμα, ο πυρηνικός βομβαρδισμός της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι και την 11η Σεπτεμβρίου, σημειώνοντας πως τα γεγονότα αυτά τόνισαν την βίαιη φύση του ανθρώπου και ανεκπλήρωτες υποσχέσεις σχετικά με τα πλεονεκτήματα της σύγχρονης κοινωνίας. 

Το τραύμα που παράγεται από αυτά τα γεγονότα έχει αναγκάσει την ανθρωπότητα της εποχής μας να έχει σταματήσει να σκέφτεται για το μέλλον ως κάτι θετικό.

Τα Ζόμπι είναι μια αντανάκλαση του εαυτού μας. 

Τί λέει ο ερευνητής εδώ, λοιπόν; Πως η σύγχρονη κοινωνία όχι μόνον δεν έχει τρόπο να αποτρέψει καταστροφές, ΑΛΛΑ οι μεγαλύτερες από αυτές προκαλούνται εξ΄αιτίας της!

Να θυμήσω τώρα ότι, όλες αυτές οι ανησυχίες πέφτουν σε νάρκη όταν ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΥΜΕ, με απόλυτο όριο την κατανάλωση πληροφοριών, άχρηστων και περιττών στο μεγαλύτερο μέρος τους. Κινητά, tablet, κάμερες, blue ray, δορυφορικά κανάλια, όλα μέρος ενός ύπνου που θα μας κάνει να ξεχνάμε την φρίκη που μας προκαλεί η συμβίωση με όσους δεν γουστάρουμε.

Ειδικά στην περίπτωση ορισμένων λαών που είναι μεγαλωμένοι κάτω από το πρίσμα της μιάς σκέψης, μιας κυρίαρχης σκέψης, ενός προτύπου κοινωνίας και μόνον αυτού, είναι ακατανόητο το ότι, κάποιος μπορεί να είναι ελεύθερος να σκέφτεται και να θέλει να ζει διαφορετικά! 

Πάω στο σημείο που με έβαλε σε σκέψεις:

Οι ηθικές αποφάσεις που λαμβάνουν οι επιζώντες σε ακραίες συνθήκες ενώ είναι πολύ διαφορετικές από εκείνες που θα είχαν στην κανονική ζωή τους.

Λοιπόν, τα πράγματα είναι απολύτως ξεκάθαρα. Σο ζόμπι μπορείς να φερθείς όπως γουστάρεις. Να βγάλεις όλο οσυ το μίσος για το ανθρώπινο είδος στο πρόσωπό του που είχες καταπιέσει μέσα σου για χρόνια. Να κάνεις, επιτέλους πραγματικότητα εκείνη την φράση που είχες πίσω απ΄τα δόντια όταν έβλεπες τον επιθετικό να περνάει την άμυνα της αγαπημένης σου ομάδας : "Σκότωσέ τον ρε τον καριόλη, τί τον κυττάς!" 

Ε, τώρα με τα ζόμπι το θέμα είναι εντελώς απενοχοποιημένο. Ό,τι και να κάνεις , όσα και να σκοτώσεις κανένας δεν θα σε πει εγκληματία αφού απειλείται η ζωή σου.

Ακριβώς όπως με τους έλληνες που αυτή την στιγμή απειλούν τα κεκτημένα των υπολοίπων λαών της ευρώπης. 
Γιατί δεν έχουμε ανά κράτος τα ίδια κεκτημένα. Έχουμε τις ίδιες ταμειακές υποχρεώσεις, για τις οποίες καίγονται τα φιλαράκια μας, αλλά,δεν έχουμε ανάλογη παιδεία και υγεία για παράδειγμα. 
Και δεν μας ύψωσαν ποτέ το δάχτυλο για να τα σουλουπώσουμε, παρά μόνον να μας χλευάσουν με τα ίδια μας τα σύμβολα.

Μια εντολή είχε η ευρώπη προς τους πολίτες της (τους υποτακτικούς της, δηλαδή): 
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΤΕ!
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΤΕ για να πρέπει να παράγουμε, να δουλεύουν τα εργοστάσια και οι φάρμες μας! ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΤΕ γιατί οι αμερικάνοι καταναλώνουν περισσότερο! ΑΥΤΗ  ΕΙΝΑΙ Η πραγματική απειλή: ο αμερικάνος που παράγει περισσότερο και καταναλώνει σαν τρελλός.

Η επιταγή της ευρώπης είναι αυτή: ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΤΕ!

Η ευημερία και η ευτυχία αντανακλάται στις οθόνες των τραπεζών: τρεις το λάδι τρεις το ξύδι, δέκα το λαδόξυδο! Κι΄αν το πάρουν χαμπάρι χεστήκαμε...


Και τώρα έρχεται ο αδύναμος κρίκος να απειλήσει όλη αυτήν την ευημερούσα, αενάως καταναλώνουσα κοινωνία;;; 

Τί λες ρε που θα μου πεις εσύ πως δεν πληρώνεις!

Τί λες ΡΕ, που θα μου πεις να σεβαστώ την λαϊκή βούληση!

Ξέρεις ποιός είμαι εγώ ρε; 

Εγώ σε έστηνα στον τοίχο και σε καθάριζα χωρίς δέυτερη σκέψη, μάνες παιδιά γέρους όποιον έβρισκα μπροστά μου! 

Κι΄όχι μόνον εδώ! Και στην αφρική τα ίδια έκανα, εγώ η ΕΥΡΩΠΗ! 

Γιατί δεν είμαι μόνον γερμανία...
Όχι...
Και σαν ιταλία και σαν γαλλία και σαν ολλανδία και σαν ισπανία και πορτογαλία, πήγα και τους κατέσφαξα χωρίς κανέναν δισταγμό! 

  
Τους ξεπάτωσα τα κράτη τις φυλές τα ήθη! 
Τους φέρθηκα όπως τους άξιζε: σαν ΖΟΜΠΙ που απειλούν ή στερούν από μένα περισσότερα πλούτη, περισσότερο χρήμα, περισσότερη ευημερία!

ΖΟΜΠΙ, ρε κωλοέλληνα! 
Ένα ζομπι είσαι, τί θαρρείς πως είσαι! 
Θα σε πατήσω κάτω, έχω το ελεύθερο από όλους, ακόμη και οι μέχρι πριν τρία λεπτά φτωχοί είναι με το μέρος μου! 
Γιατί αν δεν ήταν θα τους έβαζα από τη δική σου μεριά και θα τους ξαναπυροβόλαγα και αυτούς! 

ΖΟΜΠΙ είσαι ρε κωλοέλληνα και σαν ΖΟΜΠΙ θα σου φέρομαι! 
Θα σε εξοντώνω και θα σε βρίζω γιατί ΑΝ ΕΣΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΕΙΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΖΟΜΠΙ!!!

ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ;