Ο ΗΧΟΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ
Το πόσο προσωπικό ζήτημα είναι το θέμα της πίστης δεν το αμφισβητεί κανείς. Το τί πιστεύει κάποιος, ο τρόπος που ερμηνεύει το αντικείμενο της πίστης ή και την πίστη την ίδια ως αντικείμενο, το πώς προεκτείνει στην καθημερινή του ζωή αυτά που το δόγμα του πρεσβεύει, ακόμη και το αν στις ενδόμυχες σκέψεις του συμμετέχουν τα θρησκευτικά του πιστεύω, είναι κάτι απολύτως προσωπικό. Το πώς όμως ένα τόσο προσωπικό ζήτημα γίνεται κοινωνική σύμβαση μέσα από ορισμένες διαδικασίες, είναι αξιοσημείωτο. Η εκκλησία, στον ενοριακό της ρόλο , ήταν ανέκαθεν σημαντική. Ήταν ο χώρος συνεύρεσης όλων των κατοίκων, το μέρος που αρκετές και σημαντικές αποφάσεις που αφορούσαν το χωριό λαμβάνονταν μετά την Κυριακάτικη λειτουργία, όπου ήταν εξασφαλισμένη και η μεγαλύτερη συμμετοχή, με λίγα λόγια η εκκλησία συμμετείχε στην διαμόρφωση της ζωής του χωριού. Οι κάτοικοι μειώθηκαν, οι παλιές γενιές μάς αφήνουν σιγά σιγά, το θέμα της πίστης είναι πλέον αγαπημένο αμφισβητούμενο στις παρέες, ο αναλλοίωτος ανά τους αιών