Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα περιβάλλον

Ο ΦΑΡΟΣ ΣΤΗ ΛΙΒΑΔΑ

Εικόνα
Καμιά φορά νιώθω άσχημα που ό,τι γράφω εδώ μέσα είναι γκρίνια. Ανησυχία, δηλαδή, αλλά μέσα σε όλα τα χαρούμενα που διαβάζω τριγύρω για το νησί, για άλλους τομείς, ακούγονται σαν γκρίνια. Ευτυχώς γκρινιάζουν κι' άλλοι.  Να, βρήκα πρόσφατα τον Μάρκο τον Αλβέρτη, άγνωστος εντελώς για μένα και θα παρέμενε άγνωστος αν δεν γκρίνιαζε για κάτι, νάναι καλά. Ο Μάρκος λοιπόν (και μαζί του και κάποιος Αργύρης Μωραΐτης , ούτε αυτόν τον γνωρίζω τον άνθρωπο) γκρινιάζει για τον Φάρο στη Λιβάδα, που όπου νάναι, θα τον βλέπουμε μόνον στις φωτογραφίες.  Γιατί;  Μα γιατί ο Φάρος στη Λιβάδα δεν είναι παραλία να πάς να ανοίξεις μπιτσόμπαρο να χώσεις και μια σαραντάδα ομπρέλες και να κονομάς.  Δεν είναι καν μεζεδοπωλείο ή παραδοσιακή ταβέρνα να στείλεις κόσμο να γνωρίσει την κουζίνα του νησιού. Φάρος είναι πανάθεμά τον και μάλιστα παλιός , κι ας είναι και δέκα μέτρα ψηλός, σαν δεύτερος όροφος αστικής πολυκατοικίας περίπου για να πάρετε τα ίσα.  Βρίσκεται απέναντι από τη Μύκονο (είπ

ΑΓΑΠΗΤΕ ΜΟΥ ΕΜΠΡΗΣΤΗ

Εικόνα
Αγαπητέ μου εμπρηστή, όποιος κι΄αν είσαι και σε όποια κατηγορία κι’ αν ανήκεις, δηλαδή αν είσαι κάποιος ψυχασθενής ή άλλος ένας περιστασιακός , χρηματιζόμενος εμπρηστής (« χρηματιζόμενος », για την περίπτωση που σε δυσκολεύει η λέξη, είναι αυτός που παίρνει χρήματα για να κάνει αυτά που κάνει).  Είναι, βέβαια, πιθανόν και να μην υπάρχεις καν, να είσαι ένα πλάσμα της φαντασίας μου , κι' εγώ να μιλάω σε ένα φάντασμα.  Ή σε έναν επίδοξο, μελλοντικό εμπρηστή. Πώς πάει; Υποθέτω καλά, για φέτος. Πέντε, έξι ήταν οι φωτιές;  Συν τις απόπειρες που απέτυχαν, καλά πήγε, υπήρξε μια κινητικότητα , βρε αδερφέ!  Και μπήκαν και οι βάσεις για τα χρόνια που έρχονται.  Έχεις δει πλέον και γνωρίζεις το δυναμικό , τους χρόνους αντίδρασης , τις δυνατότητες για την μετέπειτα διερεύνηση του συμβάντος , ξέρεις τέλος πάντων πού βαδίζεις και τι μπορεί να πετύχεις απέναντι στον εχθρό σου που λέγεται Τήνος . Εσένα σκέφτηκα τη μέρα που ερχόμουν στην Τήνο. Ξέρεις, ακριβώς μετά το Στενό,   ..

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ;;;

Ας πούμε πως θέλουμε να βάλουμε ένα χεράκι να φυλάξουμε το νησί από τις επιβουλές των τρελών.  Γιατί ούτως ή άλλως περί τρελών πρόκειται.   Ο μεν ένας από τον Θεό , ο δε άλλος από την μανία για χρήμα και εξουσία . Φιλοσοφικό το θέμα, το σταματάω εδώ. Ό,τι είναι να γίνει, πρέπει να γίνει σε συνεργασία πάντα με τις αρμόδιες υπηρεσίες.   Στην παρούσα φάση  δεν γίνεται να συσταθεί σώμα εθελοντών πυροσβεστών, δεν υπάρχει ο απαιτούμενος χρόνος.   Η εισβολή έγινε και πρέπει να τρέξουμε με ό,τι διαθέτει και μπορεί ο καθένας. Άρα, το μόνο που μένει είναι να βαδίσουμε στα χνάρια των προγόνων , των προ-προ-προ-παππούδων μας που ήρθαν στο νησί πριν από πάρα πολλά χρόνια. Εκείνοι, βέβαια, είχαν να προστατέψουν το νησί από ξένους εισβολείς , τώρα που εξελιχθήκαμε δεν έχουμε ανάγκη βαρβάρων , παίζουμε εμείς τον ρόλο τους. Τι έκαναν οι πρόγονοι λοιπόν;  Απλώς είχαν τα μάτια τους και τα αυτιά τους ανοικτά εκεί και όπου έπρεπε .  Έστηναν φυλάκια και καραούλια, είχαν πεζο

ΦΤΙΑΧΝΟΥΜΕ ΕΛΗΕΣ..;

Εικόνα
Απ΄ότι βλέπω το ελαιοτριβείο πάει καλά, πράγμα που με χαροποιεί ιδιαίτερα, να μην πηγαίνει δηλαδή χαμένος κόπος και τόπος.  Εληές δεν περισσέψανε καθόλου; Εσείς που μαζέψατε εληές τις πήγατε όλες για λάδι; Γιατί έλεγα πως αν σας είχαν περισσέψει εληές να τις φτιάχνατε επιτραπέζιες. Ξέρετε, από ‘κείνες που συνοδεύουν το κρασί και το ρακί με τον καλύτερο τρόπο. Άντε, κόψτε και μια φέτα τυράκι κι’ άλλη μια φέτα λούζα για να συμπληρώσετε, εληά όμως δεν μπορεί να λείπει.  Για εμάς που μένουμε στην τσιμεντούπολη υπάρχει η λαϊκή αγορά όπου οι τιμές των «άφτιαχτων» εληών δεν περνάνε τα 2 € το κιλό.  Προτιμήστε εληές Αμφίσσης ή Καλαμών . Θα χρειαστείτε και καμπόσο χοντρό αλάτι και λίγο λάδι για το τέλος. Πάμε λοιπόν. πρώτα ξεπλένουμε τις εληές καλά, να φύγουν χώματα, φύλλα και άλλα υπολείμματα. Στην συνέχεια τις βάζουμε σε μια μεγάλη λεκάνη και τις αλατίζουμε καλά-καλά με χοντρό αλάτι.  Ο σκοπός είναι να πάει παντού το αλάτι και να τραβήξει τα υγρά από τις εληές μαζί με όλες