Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιούλιος, 2015

ΑΥΤΗΝ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΗΝ ΚΛΑΨΕΙ;;;

Όσοι παρακολουθείτε το blog μου, θα θυμάστε πώς περίπου "ούρλιαζα" για το χάλι που επικρατεί στα ξενοδοχεία με την υπερεκμετάλλευση του προσωπικού και με τους (ουσιαστικά) μετανάστες εργαζόμενους που ξεζουμίζονται κυριολεκτικά από τις "επιχειρήσεις". Δεν θα μπω στην διαδικασία να αναφέρω εδώ τις συγκεκριμένες αναρτήσεις.  Θα πω όμως, πως τελικώς, είχαμε έναν ΘΑΝΑΤΟ εργαζόμενης!!! ΑΣΦΑΛΩΣ ο ΘΑΝΑΤΟΣ θα συγκαλυφθεί για να συνεχίσει να αναπτύσσεται το βρωμερό τουριστικό μας προϊόν αυτής της κατηγορίας. Σταματάω εδώ και μεταφέρω αυτούσια την ανάρτηση από το ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ . Διαβάστε το για να αισθανθείτε περήφανοι για τρια πράγματα: 1. για τις προσταγές της ευρωπαϊκής κοινότητας 2. για αυτούς που υπεγραψαν τέτοιες συμβάσεις και τώρα βγάζουν αγωνιστικά μανιφέστα 3. για τα καμάρια μας, τους μεγαλοξενοδόχους. Συνδικάτο Τουρισμού Αττικής: Ο θάνατος " μαθητευόμενης " σε ξενοδοχείο της Ζακύνθου οφείλεται σε εξάντληση από τα συνεχή 1

ΠΟΥ’ ΣΑΙ ΚΥΡΑ-ΛΩΞΑΝΤΡΑ !!!

Εικόνα
Ευτυχώς, δεν γίναμε ευρωπαίοι, τζιέρι μου! Όσο κι΄αν πασχίσαμε μεταπολεμικώς (όχι μετά από κάποιον συγκεκριμένο πόλεμο…) να γίνουμε ευρωπαίοι, δεν το πετύχαμε , χρυσαητέ μου! Δεν έδενε η συνταγή, βρε λεβέντη μου ! Τι να σε πω! τόσο το λάδι, τόσο τ’ αλεύρι, τόση η μαγιά, μόλις το βάζαμε στον φούρνο μας έβγαινε βαλκάνιος !  Ρε τι του αφαιρέσαμε τα ανατολίτικα μπαχαρικά, τι το βάλαμε να κάνει ώρες κλασσικό μπαλέτο και να παίζει τένις…  Εκείνο το κατσομουτσούλικο μόλις έβρισκε κεμπάπ έγλειφε τα δάχτυλά του , μόλις άκουγε συρτό και τσάμικο το τρώγανε οι πατούσες του και μόλις έβλεπε αλάνα και αλάνια το χάναμε για ώρες .  Τι είπες, φιλτάτη Ντόρις μου; Εσένα κάθεται και διαβάζει με τις ώρες; Ειδικα όταν βρέχει έξω; ( πάντα δηλαδή…)  Αμ πού να το μαντρώσω , κυρα Ντόρις μου, το δικό μου, που με το που μπαίνει Μάρτης και βάζει η μέρα κομματάκι Ήλιο παραπάνω δεν το βαστάει το σπίτι!   Αλλά θα μου πεις, σάμπως καθόμαστε εμείς…  Πού πάμε;  Βόλτα! ( άκου πού

ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΡΩΙ, ΦΙΛΗ ΕΥΡΩΠΗ…

Εικόνα
Δευτέρα πρωί, μέσα σ΄έναν ήλιο από εκείνον που δεν φαντάζεσαι ούτε στα πιο όμορφα όνειρά σου, φίλη Ευρώπη, πάμε στις δουλειές μας.  Θά νόμιζες με τα μούτρα κάτω;  Έξω θάπεφτες…  Βλέπεις, ό,τι κι΄αν κάνατε εσείς, εμείς περάσαμε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο.  Στα σπίτια, στους πεζόδρομους, σε περιπάτους, σε φτηνά καφενεία.  Α! Λεπτομέρεια: ΜΕ ΦΙΛΟΥΣ!  Ναι , είμασταν όλοι όσοι πριν δύο σαββατοκύριακα σφαχτήκαμε και είπαμε πως δεν θέλουμε να ξαναδούμε ποτέ πιά ο ένας τον άλλον, μαζί !   Βλέπεις, φίλη Ευρώπη, ΦΙΛΟΣ για εμάς είναι κάτι διαφορετικό απ΄ ό,τι για εσένα.   Δεν στο εξηγώ. Δεν γίνεται. Και τώρα που σου μιλάω νιώθουμε όλοι πιο ενωμένοι από ποτέ!   Μπράβο, φίλη Ευρώπη!  Κατάφερες όσα δεν καταφέραμε μεταπολεμικά όλοι οι έλληνες!   Μας ένωσες!  Με λίγο περίπλοκο τρόπο, είναι αλήθεια, αλλά, μας έδειξες πως έχεις πρόβλημα με την ελευθερία επιλογής κυβέρνησης (στην συγκεκριμένη περίπτωση) και καταλάβαμε πως το πρόβλημα δεν είναι τα λεφτά. 

ΑΝΟΙΧΤΕ ΤΗ ΡΗΜΑΔΑ ΤΗ ΜΟΝΟΠΟΛΥ! ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ!!!

Καταλαβαίνουμε τώρα τουλάχιστον πόσο κακό κάναμε όταν «παύσαμε» την γεωργία και την κτηνοτροφία μας και παραδώσαμε την ζωή μας ολόκληρη σε κερδοσκόπους που ακόμη και τώρα φέρνουν πατάτες απ΄το Βέλγιο, λεμόνια απ΄την Αργεντινή, σταφύλια από την Ισπανία και ντομάτες από το Ισραήλ; Γάλα; Ελληνικό γάλα προς 1,58 ΕΥΡΩ στο ράφι και παραδίπλα το UHT εισαγωγής με 0,85 ΕΥΡΩ!  Απλό: η σύντροφος Ευρώπη έχει τεράστια αποθέματα γάλακτος και κάποιοι πρέπει να τα καταναλώσουν! Καταλαβαίνουμε πως, όλη μας η χαρά από τις επιδοτήσεις σάπιων, ακατάλληλων γεωργικών προϊόντων που κατέληγαν να γίνουν βίλες και αυτοκίνητα ήταν ανούσια;  Μας επιδοτούσαν για να χάσουμε σταδιακά το ενδιαφέρον μας για την γεωργία. Και τι πήγαμε και γίναμε εμείς; Από τον πρώην μεγαλομπακάλη μέχρι και τον βαμβακοπαραγωγό της Λάρισας; Με τι διαλέξαμε να ασχοληθούμε;  Με ΟΙΚΟΔΟΜΕΣ! Γίναμε ΟΛΟΙ κατασκευαστές! Έφυγα λοιπόν από τις παραγωγικές ασχολίες και πέρασα σε μη παραγωγικές, απ΄ το φαΐ στο τσιμέντο , σαν

Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΚΥΛΑΔΙΚΟΥ

Ερχόμενος στην δουλειά συνηθίζω να ακούω ραδιόφωνο. Μουσική όμως.  Αποφεύγω μετά μανίας φωνές αυτοχρισμένων δημοσιογράφων, που άλλο δεν είναι από ντουντούκες που μόνο στόχο έχουν να πάψει να ακούγεται η φωνή του διπλανού. Και αν η φωνή του διπλανού δεν λέει να πάψει, τότε πάντα βρίσκεται τρόπος να την πάψουμε…  Προσπαθούσα εδώ και καιρό να καταλάβω με ποιο σκεπτικό στερηθήκαμε (ενώ συνεχίσαμε να την πληρώνουμε) την ΕΡΤ, τόσο σαν ραδιόφωνο όσο και σαν τηλεόραση, μια λογική (και όχι λογικοφανή) εξήγηση δεν κατάφερνα να βρω. Ξαναγύρισα λοιπόν το ραδιόφωνό μου στο ΔΕΥΤΕΡΟ, στο ΤΡΙΤΟ, στο ΚΟΣΜΟΣ.  Ξανάκουσα εκπομπές που δεν τις άκουγα για την μουσική τους μόνον, αλλά και για τα σχόλια του εκφωνητή, για τις επεξηγήσεις του, τις παρεμβάσεις του, την εικόνα με την οποία πλαισίωνε το κάθε κομμάτι.  Διαπίστωσα, λοιπόν, ότι αυτό που είχα στερηθεί τόσον καιρό, όπως και όλοι οι φίλοι της κρατικής ραδιοφωνίας (ναι, το «κρατικός» μπορεί να έχει και θετική χροιά) ήταν η ποιότ