Η ΞΙΝΑΡΑ ΣΤΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ !
Τί κακό ήταν αυτό που με βρήκε! Τί τρομάρα! Γυρνάω που λες φιλαράκι, απ΄την Χώρα και έχω βάλει και ακούω και κάτι ξεγυρισμένα συρτοτσιφτετέλια , ξέρεις, από εκείνα τα παραδοσιακά , οπότε, στην στροφή της Ξινάρας παθαίνω πλάκα! Σοκ ! Μένω παγωτό σου λέω! Η Ξινάρα δεν υπήρχε πιά! Είχε φύγει από την θέση της! Απλώς, είχε φύγει από την θέση της! Κυττάω την ταμπέλα, ρε ξανακυττάω την ταμπέλα, τίποτα... Η Ξινάρα ήταν, έλεγε η ταμπέλα, στους ουρανούς! Σηκώνω το βλέμμα μου στον ουρανό, φτου να πάρει! Συννεφιά... Άντε βρες την Ξινάρα εσύ τώρα πάνου κεί, χαμένη μεσ΄τα σύννεφα... Μα τί τους ήρθε και βάλανε την Ξινάρα κει πάνω... Τέλος πάντων, εξουσία είναι αυτή και με την εξουσία δεν τα βάζει κανείς, ότι θέλεις κάνεις άμα είσαι εξουσία, στέλνεις και την Ξινάρα στον ουρανό και λογαριασμό δεν δίνεις, που λέει ο λόγος... Κάνω δεξιά το αυτοκίνητο και συγκλονισμένος βγαίνω με τάσεις εμετού, πάω μέχρι την άκρη του δρόμου για να βγάλω τα σωθικά μου και τότε, δεύτερο σοκ!