Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιανουάριος, 2011

Η Αλέκα κι΄ο Αλέκος...

"Άκου να δείς Αλέκα μου...  Δεν θ΄αλλάξεις ούτε το σφυροδρέπανο, ούτε την διαλεκτική σου, ούτε τα  πιστεύω σου, τουλάχιστον   όπως τα παρουσιάζεις στους ηλιθίους που σε παρακολουθούν/ακολουθούν,  ασχέτως τού πώς διάγεις τον  καθημερινό σου βίο.  Δεν θα πάρεις πίσω τίποτε από το παρελθόν του  κόμματος, δεν θα ζητήσεις συγγνώμη για κανένα  ατόπημα και δεν θα παραδεχτείς πως μπορεί και να  φταίει το κόμμα σε κάτι.  Εσύ, Αλέκο μου, θα συνεχίσεις να συσπειρώνεις αριστεροαπροσδιόριστους στο κομματάκι σου και θα  αναφέρεσαι για το υπόλοιπο του λαού που δεν συμφωνούν με τις θέσεις σου σαν "ρατσιστές,  ξενόφοβους, συντηρητικούς και οπισθοδρομικούς".  Θα είσαι εμφανώς με το μέρος των εκάστοτε ταραξιών και θα καταφεύγεις στον όρο "προβοκάτσια",  όποτε κάτι πάει να πέσει στις πλάτες σου και των ομοίων σου.  Επίσης, τρίτο και σημαντικώτερο, θα παραμείνετε κομμένοι στα δυό και ποτέ δεν θα σχηματίσετε μια  ενιαία αριστερά. Συμφωνείτε;"  ...........................

Ο Γιακουμής, ο γάταρος...

“Ραμπιλίτσα, ε, Ραμπιλίτσα! Ου Φρατζέσκους ίπισιν, μουρή, μεσ΄του χουράφ΄κι δεν μπουρεί να σ΄κουθεί, φουνάζ΄πως πουνεί η μέση τ΄ !” Η φωνή της τσατσα-Μαριόνκας πέρασε από το ανοικτό πάνω φύλλο της πόρτας, διέσχισε το σαλό και βγήκε απ΄το παράθυρο της κάμαρας στο πίσω αυλιδάκι όπου η τσατσα-Ραμπέλα άπλωνε δυό παληόπανα πούχε για την λάτρα του σπιτιού. Δεν καλοκατάλαβε τί έλεγε η φωνή, μα σαν κάτι να της φάνηκε για τον Φρατζέσκο και τη μέση του. Ανέβηκε γρήγορα-γρήγορα το σκαλοπατάκι και σκουπίζοντας τα χέρια της στην ποδιά της, πέρασε απ΄το σαλό να βγεί στα περπατιά και λίγο έλειψε να πέσει φαρδειά-πλατειά κάτω εξαιτίας του Γιακουμή , του γάταρου που είχε μαζευτεί στο σπίτι εδώ και τρείς μήνες και δεν έλεγε να ξεκουμπιστεί. “Αααααα! Μουρδάρ΄ ! Δε νταγιαντώ πλιό, μεσ΄τα πόδια μ΄ ουλ΄ ντ΄ ν΄ώρα..!” και σκύβοντας κάτω φώναξε “Ε! Μαριόνκα, ήντα...” “Ου Φρατζέσκους μουρή, ίπισιν ικ΄πέρα μεσ΄ του χουράφ κι΄δεν μπουρεί. Να παρ΄ς του Ν΄κόλα ζ΄ Λίζας κι να πάς να τουν φερς, μουρή!” “Ίπισιν;

Και τώρα, οι δυό μας..!

«Και τώρα οι δυό μας..!»,  φάνηκαν τα δόντια μέσα απ΄το χαιρέκακο χαμόγελο και γυάλισαν τα μάτια του ΑΡΧΟΝΤΑ-ΓΑΜΠΡΟΥ της ΤΗΝΟΥ-ΝΥΦΗΣ, όταν έκλεισε πίσω τους η πόρτα των εκλογών και τα κουμπαράκια πήγαν στα σπίτια τους καλοφαγωμένα και τραταρισμένα με τις γλυκύτατες ψήφους τών άπαξ καλεσμένων στο αλισβερίσι. Η νύφη-Τήνος ενστικτωδώς μαζεύτηκε.  Είχε κακές εμπειρίες από παρελθόντες μνηστήρες και γαμπρούς, το σώμα της ήταν γεμάτο μελανιές, ράμματα, εκδορές, σημάδια μικρών αλλά, έκδηλων ακρωτηριασμών, ο πόνος είχε φύγει απ΄το σώμα, μα η ψυχή έτρεμε ακόμη από την γνώση τού με πόσους τρόπους είναι δυνατόν να ασελγήσει κανείς επάνω της... Ο άρχων του βίου της για τα όσα επόμενα χρόνια ήξερε πως το θύμα δεν μπορεί πλέον να ξεφύγει. Στρογγυλοκάθησε στην φαρδειά πολυθρόνα του και την κύτταξε με βλέμμα καλοφαγωμένου λύκου μέσα σε αμπαρωμένο μαντρί.  Δεν βιαζόταν, το πανηγύρι είχε μόλις αρχίσει και ήταν χορταστικότερο απ΄όλα τ΄άλλα, στα οποία κατά καιρούς είχε αναγκαστεί να παραβρεθεί μέχρι να α

Με τον χαλκά στο ρουθούνι....

 Μεταφέρω από το TERRA COMPUTERATA, το παρακάτω κείμενο, που συνοψίζει όλα όσα νοήμονες άνθρωποι έχουν κατά κάποιον τρόπο σκεφτεί με αφορμή τα τεκταινόμενα εδώ και είκοσι τουλάχιστον χρόνια στο ελλαδιστάν: Ο Αμερικανός γλωσσολόγος Νόαμ Τσόμσκυ συνέταξε μία λίστα με τις 10 στρατηγικές χειραγώγησης από τα ΜΜΕ. 1. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ Το θεμελιώδες στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου είναι η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής που έγκειται στην εκτροπή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ αλλαγές μέσω της τεχνικής του κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών. Η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής είναι επίσης απαραίτητη για να μην επιτρέψει στο κοινό να ενδιαφερθεί για απαραίτητες γνώσεις στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής. «Διατηρήστε την προσοχή του κοινού αποσπασμένη, μακριά από τα αληθιν

ΣΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ...

Σιχαίνομαι.... ... τα άψυχα μηνύματα, που φτάνουν στο κινητό μου με ευχές για το νέο έτος και υγεία και χαρά... Σιχαίνομαι αυτόν που τα στέλνει περισσότερο κι΄ από τα ταπεινότερά μου ένστικτα για κοινωνική αναρρίχηση και αναγνώριση... Σιχαίνομαι να ξέρω πως είμαι μέρος μιας ετερόκλητης λίστας ανθρώπων, που δέχονται ένα μήνυμα "καλού-κακού" μήπως κάποτε με χρειαστούν και τους έχω ξεχάσει, μήπως θελήσουν κάτι και είμαι αρκετά μνησίκακος ώστε να μην τους κάνω το ρουσφετάκι επειδή τα Χριστούγεννα δεν έλαβα τις γλοιώδεις και ιδιοτελείς ευχές τους... Σιχαίνομαι να ξέρω πως είμαι μέρος μιας  λίστας συμφερόντων, πως κάποιος με θεωρεί αξιόλογο για να με χρησιμοποιήσει μελλοντικά στην ανέλιξή του... Σιχαίνομαι τον ήχο των μηνυμάτων που φτάνουν σωρηδόν από εκείνους που δεν θέλω να ξέρω, γ ιατί εκείνοι που θέλω, θα μου ευχηθούν όταν με δουν χωρίς να φοβούνται την χρονοκαθυστέρηση... Λατρεύω εκείνους που μου λένε δέκα μέρες μετά την γιορτή μου "Έλα ρε, σε ξέχασα εντελ