Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα παιχνίδια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα παιχνίδια. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2015

ΤΗΝΟΣ RUN: ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ !

Χειμώνιασε και ο καιρός αρχίζει και αγριεύει και μας κλείνει μέσα. Οπότε, όσος ελεύθερος χρόνος μάς μένει διαθέσιμος, ε, ας μην πάει όλος στο τάμπλετ και στο κινητό... 
Μπορούμε για παράδειγμα, να παίξουμε ένα επιτραπέζιο.
Και ξέρετε κάτι; Υπάρχουν πάρα πολλά επιτραπέζια πέρα από την ΜΟΝΟΠΟΛΥ, το ΤΡΙΒΙΑΛ, το ΤΖΕΝΓΚΑ και το ΤΑΜΠΟΥ.
Εδώ, λοιπόν, θα βρείτε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, που δεν κοστίζει τίποτα, το φτιάχνετε μόνοι σας και διαδραματίζεται στην Τήνο! 
Η προετοιμασία του χρειάζεται γύρω στην μισή ώρα το πολύ.
ΤΗΝΟΣ RUN
ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ:
Να είστε ο πρώτος παίκτης/παίκτρια που θα μαζέψει 100 πόντους (ή όσους αποφασίσετε εσείς…).

Τι θα χρειαστείτε:
1. Έναν χάρτη της Τήνου, κατά προτίμηση διαφημιστικό (από αυτούς που μοιράζονται στα πρακτορεία εισιτηρίων) γιατί θα τον χαλάσετε. 

Να σημειώσουμε εδώ πως, ο χάρτης που μοιράζεται παντού στην Τήνο, είναι δουλειά και πνευματική ιδιοκτησία του e-tinos.gr και πως, ο χάρτης που θα χρησιμοποιήσετε έχει μοιραστεί σε πάνω από 400.000 αντίτυπα από το 2004 και μετά. Αυτό, γιατί το καλό πρέπει να αναγνωρίζεται και να λέγεται. 
2. Δύο ζάρια (δανεικά από το τάβλι του σπιτιού)
3. Μαρκαδόρο ή μαρκαδόρους σε 3-4 χρώματα (ένα χρώμα για τα χωριά και άλλο για τα βήματα)
4. Πιόνια
5. Μια τράπουλα
6. Φύλλα χαρτί και μολύβια για να γράφει ο καθένας τους πόντους του

Μπείτε, λοιπόν, σε ένα πρακτορείο και ζητείστε να σας δώσουν τον διαφημιστικό χάρτη της Τήνου.


Αν θέλετε, κόψτε τα περιθώρια με τις διαφημίσεις (ΠΡΟΣΟΧΗ με τα ψαλίδια και τους κόφτες!!!).


Σας έμεινε, λοιπόν, ένας χάρτης του νησιού με όλα τα χωριά, το πλήρες οδικό δίκτυο και μερικές διαφημίσεις που είναι τυπωμένες επάνω στον χάρτη και θα χρειαζόμασταν έναν κουβά μπλάνκο για να τις σκεπάσουμε.
Απλώστε τον χάρτη σε ένα τραπέζι και ισιώστε τον καλά. 


Διαλέξτε δώδεκα χωριά, κατά προτίμηση μακρυά το ένα από το άλλο, ας μην είναι δηλαδή τα Ιστέρνια και η Καρδιανή ή η Καλλονή και ο Καρκάδος, ας είναι το ένα μόνον από τα δύο σε κάθε περιοχή.


Καλό θα είναι να διαλέξετε και απομακρυσμένους προορισμούς π.χ. το Μαλί ή τον Κουμελά, την Λιβάδα ή την Σάντα Μαργαρίτα.



Εκτός από τα δώδεκα χωριά θα χρειαστούμε και την Χώρα, οπότε συνολικά έχουμε δεκατρία σημεία. 
Βάλτε και ένα σημείο στην αριστερή άκρη του χάρτη, που θα αντιπροσωπεύει το λιμάνι της Ραφήνας (δεν βάζω τον Πειραιά γιατί τα εισιτήρια είναι πανάκριβα…), που είναι το σημείο εισόδου απ΄όπου ξεκινούν όλα τα πιόνια. 
Άρα, καλό θα είναι να το φτιάξετε λίγο μεγαλύτερο για να χωράνε όλα τα πιόνια.



Με έναν μαρκαδόρο κυκλώστε τα χωριά, την Ραφήνα και την Χώρα. Αν έχετε φτιάξει δεκατέσσερεις κύκλους είστε στο σωστό σημείο μέχρι στιγμής.
Αριθμήστε ΜΟΝΟΝ τα χωριά, δηλαδή, δώδεκα νούμερα σε τυχαία σειρά.

 


Αποφασίστε τι θα χρησιμοποιήσετε σαν πιόνια
Καπάκια, κουμπιά, τουβλάκια lego ή οποιοδήποτε αντικείμενο θα σας άρεσε να κινείται στον χάρτη σαν πιόνι σας.
 

 
Από το τάβλι ή από άλλο επιτραπέζιο δανειστείτε δύο ζάρια.



Μέχρις εδώ τα πράγματα ήταν εύκολα.


Τώρα θα πρέπει να πάρετε πρωτοβουλίες και να αποφασίσετε για τις διαδρομές που θα ενώνουν τα χωριά μεταξύ τους. 
Ο κανόνας είναι ότι, κάθε χωριό θα πρέπει να απέχει από το άλλο περίπου μιάμιση αξία εξάπλευρου ζαριού, δηλαδή, (6+3=)9 βήματα.
Φτιάξτε αρχικά με μολύβι τα βήματα από χωριό σε χωριό, χωρίς απαραιτήτως να είναι σε ευθεία.

Προσέξτε ότι, δεν είναι απαραίτητο να επικοινωνούν όλες οι τοποθεσίες μεταξύ τους!
Ο Κουμελάς δεν επικοινωνεί απ΄ευθείας με το Καβαλουρκό,



...ούτε η Κώμη με τον Ταραμπάδο.


Επίσης, πρέπει να φτιάξετε διαδρομή έξι βημάτων από την Ραφήνα μέχρι την Χώρα.
Αν στην συνέχεια διαπιστώσετε ότι κάποια βήματα δεν είναι στην θέση που θα έπρεπε, σβήστε τα και βάλτε τα όπου νομίζετε.
Όταν είστε σίγουροι πως τα έχετε τοποθετήσει όπως θέλετε, βάψτε τα με μαρκαδόρο. 


Πάμε να δούμε τώρα, πώς θα ξέρουμε προς τα πού πρέπει να κινηθούμε:
1. Βγάλτε από την τράπουλα δύο σειρές χαρτιών, μια κόκκινη (ας πούμε τις κούπες) και μια μαύρη (ας πούμε τα σπαθιά). 

2. Αφαιρέστε από κάθε σειρά τον ρήγα (το Κ). 
3. Τώρα έχετε στα χέρια σας δύο δωδεκάδες αριθμών αν υπολογίσουμε τον βαλέ (J) σαν το 11 και την ντάμα (Q) σαν το δώδεκα .


4. Κάθε χαρτί αντιστοιχεί σε ένα χωριό, αυτός είναι και ο λόγος που τα αριθμήσαμε προηγουμένως. Ανακατέψτε τα χαρτιά και βάλτε τα σε σημείο που να μπορούν να τα φτάνουν όλοι οι παίκτες.
Αυτή είναι η τράπουλα προορισμών. Τα υπόλοιπα χαρτιά της τράπουλας δεν μας χρειάζονται.





Τώρα είμαστε πλέον έτοιμοι για να παίξουμε το επιτραπέζιό μας.

Κάθε παίκτης ξεκινάει με 5 πόντους που τους γράφει στο χαρτί του.

1. Βάλτε όλα τα πιόνια στο λιμάνι της Ραφήνας.

2. Ρίξτε ζάρι. Όποιος έφερε το μικρότερο ζάρι παίζει πρώτος και οι υπόλοιποι ακολουθούν δεξιόστροφα.

3. ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΙΝΗΣΗΣ:
Α. Για να πάτε από την Ραφήνα στην Χώρα ρίχνετε με το ένα μόνον ζάρι.

Β. Για τις υπόλοιπες κινήσεις στο νησί ρίχνετε δύο ζάρια. Το άθροισμά τους είναι οι συνολικοί βαθμοί κίνησης που δικαιούται ο παίκτης να κάνει.

Γ. Δεν μπορούν δύο ή περισσότερα πιόνια να βρίσκονται στο ίδιο σημείο παρά μόνον στην θάλασσα. Αυτό σημαίνει ότι, εάν στην στεριά μια ζαριά σας φέρει στην θέση κάποιου άλλου πιονιού μένετε μια θέση πίσω απ΄αυτό.

Δ. Όποιος πατήσει πρώτος στο νησί κερδίζει τους πρώτους 5 πόντους. Ο τελευταίος σημειώνει -5 πόντους. Ναι, το παιχνίδι έχει και αρνητικούς πόντους και χρειάζεται προσοχή για το πώς θα διαχειριστείτε τους πόντους που κερδίζετε!

Ε. Αυτός, λοιπόν, που πατάει πρώτος στην Χώρα, σταματάει ακόμη και αν έχει υπόλοιπο ζαριάς, τραβάει μια κάρτα από την τράπουλα προορισμών και την κρατάει κρυφή από τους άλλους παίκτες.
Ας πούμε πως τράβηξε το 9, και ας υποθέσουμε πως το 9 έχει αντιστοιχηθεί στο χωριό ΦΑΛΑΤΑΔΟΣ. Όταν έρθει πάλι η σειρά του θα πρέπει να κινηθεί προς τα εκεί ρίχνοντας και τα δύο ζάρια για να φτάσει εκεί και να πάρει τους πόντους της αποστολής.
Το ίδιο κάνουν και όλοι οι άλλοι παίκτες. 


ΣΤ. Μόλις ολοκληρωθεί η αποστολή, ξεσκαρτάρουμε την κάρτα του χωριού η οποία γυρίζει στην στοίβα αποστολών και ανακατεύονται όλες μαζί ξανά. 


Ζ. Για να πάρουμε τον επόμενο προορισμό πρέπει να πάμε στο κοντυνότερο χωριό και τότε μόνον να τραβήξουμε κάρτα προορισμού. Δεν μπορούμε να μπούμε στο χωριό απ΄το οποίο μόλις βγήκαμε.

Πώς κερδίζουμε πόντους:
Σε κάθε χωριό που μπαίνουμε κερδίζουμε 5 πόντους συν το υπόλοιπο της ζαριάς που δεν εξαντλήσαμε. 

Δηλαδή, αν απέχουμε από το χωριό 4 βήματα και φέρουμε στα ζάρια 6+5=11, τότε δαπανάμε 4 για να φτάσουμε στο χωριό και τα υπόλοιπα 7 μας μένουν σαν κέρδος. Άρα, 5 οι πόντοι για το χωριό και 7 το υπόλοιπο της ζαριάς, 12 οι πόντοι που θα σημειώσουμε.

Πώς χάνουμε ή πώς μπορούμε να δαπανήσουμε τους πόντους μας:
Αν κάποια ζαριά δεν μας ικανοποιεί, τότε δαπανάμε 5 πόντους και ξαναρίχνουμε. ΠΡΟΣΟΧΗ: δεν μπορούμε σε κανένα σημείο του παιχνιδιού να έχουμε αρνητικούς πόντους! Αν για κάποιο λόγο συμβεί κάτι τέτοιο, ο παίκτης γυρίζει στο λιμάνι της Ραφήνας και ξεκινάει από την αρχή.

Χάνουμε 3 πόντους αν κατευθυνόμαστε σε χωριό στο οποίο βρίσκεται ήδη άλλος παίκτης οπότε δεν μπορούμε να μπούμε. Επίσης, χάνουμε και την αποστολή μας.

Αν θεωρήσετε ότι κάποια αποστολή δεν σας εξυπηρετεί σπαταλάτε 3 πόντους και τραβάτε άλλη.

Χάνουμε 3 πόντους αν επιλέξουμε σε κάποιον γύρο να μείνουμε ακίνητοι (π.χ. αν θέλουμε να εμποδίσουμε κάποιον παίκτη να μπει σε κάποιο χωριό)

ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ:
Μόλις κάποιος παίκτης μαζέψει 100 πόντους πρέπει να πάει στην Χώρα και να γυρίσει στην Ραφήνα για να κατοχυρώσει την νίκη του.





Αυτοί είναι οι βασικοί κανόνες του παιχνιδιού με τους οποίους μπορείτε να δοκιμάσετε το παιχνίδι.

Βάλτε την φαντασία σας να δουλέψει και φτιάξτε δικούς σας κανόνες, για παράδειγμα:

  1. με τον έναν παίκτη να μπορεί να εμποδίσει τον άλλον να κινηθεί,
  2. με διαφορετικούς βαθμούς κίνησης, π.χ. ορισμένα βήματα να είναι βαμμένα κίτρινα και να χρειάζονται δύο βαθμοί κίνησης για κάθε τέτοιο βήμα,
  3. με τους παίκτες να έχουν δικαίωμα να κάνουν όσα βήματα θέλουν και όχι ολόκληρη την ζαριά
  4. με τους παίκτες να κερδίζουν το δικαίωμα να κινηθούν σε κάποιες περιπτώσεις πολλαπλασιάζοντας τους τους αριθμούς της ζαριάς που έφεραν κ.λπ.
  5. χρησιμοποιώντας τα spinner που θα βρείτε παρακάτω για να βάλετε επιπλέον ενέργειες
Αν θέλετε να κατεβάσετε τους κανόνες του παιχνιδιού για να τους τυπώσετε, μπορείτε να πατήσετε εδώ:

Τέλος, για όσους δεν έχουν ή δεν θέλουν να χρησιμοποιήσουν τράπουλα, μπορείτε να τυπώσετε αυτή την φωτογραφία...


...και να χρησιμοποιήσετε τα spinner και τα βέλη που θα τα στερεώσετε με έναν στραβωμένο συνδετήρα στο spinner ή με τους ειδικούς συνδετήρες σαν αυτούς:
Όπως βλέπετε υπάρχουν δύο spinner: ένα με δώδεκα θέσεις για τους δώδεκα αριθμούς των χωριών και ένα με 24 θέσεις.
Στο 24άρι spinner μπορείτε να βάλετε κάθε αριθμό χωριού από δύο φορές ή να χρησιμοποιήσετε άλλες επιπλέον επιλογές π.χ. "μείνε ακίνητος για 1 γύρο", "κερδίζεις/χάνεις 10 πόντους", "πήγαινε 4 θέσεις πίσω", "πήγαινε στο κοντινότερο χωριό" κ.λπ.


ΚΑΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ!



Πέμπτη 25 Ιουνίου 2015

ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΟΝ ΧΑΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ...

Όλοι αυτοί, λοιπόν, οι κατεργαραίοι των δύο προηγούμενων αναρτήσεων κάπως θα πρέπει να κινούνται για να μπορούν να τσακώνονται αναμεταξύ τους.

Πάρτε μια πρώτη γεύση απ΄τον χάρτη του παιχνιδιού, στον οποίο σήμερα μπαίνουν τα χωριά, οι διαδρομές, τα καράβια και διάφορα άλλα καλούδια. 




Τετάρτη 24 Ιουνίου 2015

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΕΣ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΤΗΝΟΥ

Όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά.
Που σημαίνει πως, όπου υπάρχει ψωμάκι για φάγωμα, εκεί πέφτουν σαν τα κοράκια (εκτός από τους ληστές και το Δ.Ν.Τ.) και κάθε λογής τυχοδιώκτες...

Ποιοί πέρασαν, λοιπόν, απ΄το νησί ψάχνοντας την τύχη τους στα κοφτερά βράχια και στα αγκαθερά φρύγανα;

Με δυσκολία εντοπίσαμε στα αρχεία μας στοιχεία για έξι μόνον από αυτούς, τα οποία και σας παρουσιάζουμε:

SAVERIO FANNUCCI:
Γόνος ευγενούς οικογενείας από την Νάπολη, εγκατέλειψε την ζεστασιά της οικογενειακής εστίας για να ακολουθήσει τον δρόμο της κλοπής και της ατιμίας. Έχει μεγάλη αδυναμία στις αγκινάρες και στα σαλιγκάρια με σάλτσα ντομάτας. Διάλεγε πάντα ρούχα σε κόκκινες αποχρώσεις για να μην φαίνονται οι λεκέδες από τις σάλτσες. 

MATEO FIORE:
Άστατος τύπος, κανένας δεν έμαθε ποτέ από πού κράταγε η σκούφια του, που δεν την έβγαζε ούτε στον ύπνο του. Ζωχάδας γενικώς, έμπλεκε σε καυγάδες όπου βρισκόταν, γιατί ζήταγε πάντα να τρώει μικρές μερίδες και να λερώνει μεγάλο πιάτο. 

MILVA:
Από την συντοφιά δεν θα μπορούσε να λείπει μία κυρία, η οποία όμως, αυτοβούλως πέταξε διαμάντια και στολίδια, φόρεσε την πανοπλία του ξαδέρφου της, από την οποία δεν κατάφερε ποτέ να βγεί, και πήρε τους δρόμους για να φτιάξει μόνη της την προίκα της. Μεγάλο της παράπονο, η έλλειψη μανικιουρίστας στο νησί.

MARCO PIRAS:
Ιταλός με ισπανική καταγωγή, οπότε είχε μαζεμένα πάνω του όλα τα κουσούρια και των δύο φυλών. Δυσκολευόταν να πιστέψει πως στο νησί δεν γίνονταν ταυρομαχίες και πως υπήρχε πιτσαρία στα Κάτω Μέρη με καλύτερη πίτσα από της πατρίδας του.

CARLO RIZZO:
Βλάκας. Δεν έχω λόγια να περιγράψω τον άνθρωπο, που ήρθε στο νησί εξοπλισμένος με ορειβατικό εξοπλισμό! Στην συνέχεια ασχολήθηκε με καταδύσεις και ανακαινίσεις σταύλων. Χάθηκε στον Τσικνιά ψάχνοντας να βρει την τρύπα τού από χρόνια σβησμένου Ηφαιστείου.
JOSE CALOGERO:
Στα νιάτα του τον έλεγες και όμορφο. Μετά όμως από έναν καυγά όπου και τραυματίστηκε στο πρόσωπο, δεν τον αφήνανε να περνάει από χωριά που υπήρχαν έγκυες. Αυτοεξορίστηκε στο Δρακονήσι όπου και έβαλε μελίσσια με αποτέλεσμα να τυφλωθεί από το ζάχαρο, αφού δεν έβρισκε κανέναν να αγοράσει το μέλι του και το' τρωγε όλο μόνος του.



 Α! Ξέχασα!
Τα παραπάνω πρόσωπα δεν πέρασαν ποτέ απ΄το νησί στην πραγματικότητα!

Είναι οι χαρακτήρες που αναγκαστικά θα χρησιμοποιούν οι παίκτες του επιτραπέζιου παιχνιδιού που διαδραματίζεται στην Μεσαιωνική Τήνο και που έρχεται σύντομα...



Τρίτη 23 Ιουνίου 2015

ΔΙΑΒΟΗΤΟΙ ΛΗΣΤΕΣ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΤΗΝΟΥ...

Όσο κι΄αν σας φαίνεται παράξενο, σας πληροφορώ πως, ναι, στην Τήνο υπήρξαν ληστές!
Ορισμένοι από αυτούς άκακοι, άλλοι πάλι πιό επιθετικοί, όλοι όμως αξιοσημείωτοι για την δράση τους εκεί γύρω στο 1600 μ.Χ.

Όσο κι΄αν η παρουσία των Ενετών ήταν έντονη, όσος στρατός κι΄αν αλώνιζε κυριολεκτικά το νησί, οι ληστές δεν άφηναν καμμία ευκαιρία να τους ξεφύγει και άρπαζαν ό,τι έβρισκαν.

Ακολουθεί μια σύντομη περιγραφή μερικών από αυτούς: 



LORENZO ARMATO: φιλικός ληστής, έμενε στα Κελλιά και καλλιεργούσε γλυκοπατάτες. 

MARCO DELINQUE: συμπαθητικό παλληκάρι, κατά καιρούς πούλαγε λιαστές ντομάτες στην Παλλάδα. 
 
SIGISMUNDO CANAGLIA: δούλεψε λαντζέρης για πέντε χρόνια σε μαγέρικο στη Χώρα και κατέληξε παλιοχαρακτήρας. 

DON PASQUALE IL RINNEGATO: παπάς στο παρελθόν, και στην συνέχεια κλέφτης. 

Α! Ξέχασα! 
Όλοι οι παραπάνω απειλητικοί τύποι δεν υπήρξαν στ΄αλήθεια! Όοοοοοχι...
Αποτελούν μέρος των χαρακτήρων ενός επιτραπέζιου παιχνιδιού που εξελίσσεται στην Μεσαιωνική Τήνο και που θα κάνει την εμφάνισή του τις επόμενες ημέρες...

Οπότε, κανένας φόβος, συνεχίστε να κυκλοφορείτε ελεύθερα!

 
 



Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2013

ΠΩΣ ΤΟ ΛΕΝΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ;;;

Σήμερα θα παίξουμε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι. 
Στα σβέλτα, λοιπόν, ανοίγω το ταμπλώ και μοιράζω κάρτες. 
Ένας από εμάς θα κάνει τον πρόεδρο του κράτους...
...και οι υπόλοιποι θα κατέχουμε διάφορα αξιώματα: υπουργός εσωτερικών, υπουργός στρατιωτικών, υπουργός εσωτερικής ασφαλείας κ.λπ.
Ο πρόεδρος του κράτους, λοιπόν, παίρνει στην αρχή του παιχνιδιού μια οικονομική βοήθεια...
...από την οποία κρατάει για πάρτη του ένα ποσό και την υπόλοιπη την διανέμει στους άλλους παίκτες, αναλόγως της δύναμης που έχει ο καθένας στα χέρια του! (Όχι, ο εκδότης του παιχνιδιού, δεν είναι το ελληνικό κράτος. Παραδόξως είναι η West End Games)
Η όλη διαδικασία είναι απολύτως ξεδιάντροπη και γίνεται χωρίς κανένα πρόσχημα.  
"Σου δίνω λεφτά για να με στηρίζεις!" (βρε, τί μου θυμίζει...) 
Ξέχασα να σας πω, ότι τα χρήματα του παιχνιδιού ο κάθε παίκτης τα βάζει στην τσέπη του κυριολεκτικά, δεδομένου ότι, η τσέπη αντιστοιχεί σε τράπεζες του εξωτερικού και θεωρούνται χρήματα που ο παίκτης δεν μπορεί πλέον να χάσει, ακόμη και αν βγει από το παιχνίδι! (βρε τί μου θυμίζει, τί μου θυμίζει...)
Στην συνέχεια, κάθε παίκτης προσπαθεί να εξοντώσει όποιον από τους υπολοίπους του στέκεται εμπόδιο! (Ε, άει στην ευχή! Αυτό σίγουρα κάτι μου θυμίζει...) 

Όταν ο πρόεδρος σταματήσει να δίνει στους παίκτες τα ποσά που απαιτούν, αυτοί κινούνται για να τον ανατρέψουν. Αυτονόητο. Έλα μου όμως, που μερικοί παίκτες χειρίζονται πιόνια εργατών...(!!!)
και πιόνια εξαγριωμένων φοιτητών...
...και ομάδες ατόμων που κάνουν διαδηλώσεις σε στήριξη των απεργών...
 






 ...οπότε, αναγκαστικά επεμβαίνει η αστυνομία και ανοίγει μερικά κεφάλια...
Οι κινήσεις αυτές βέβαια, έχουν σαν αποτέλεσμα την ανταμοιβή των πανεπιστημιακών με απαραίτητες ψήφους για την διατήρηση των θέσεών τους....
...αλλά και την ισχυροποίηση της επιρροής αυτωνών που χειρίζονται τα εργατικά συνδικάτα! (λοιπόν, τώρα κάπου αρχινάει και πάει το μυαλό μου...)

 Η αντιπολίτευση από την άλλη, έχει στα χέρια της ορισμένους επαγγελματίες επαναστάτες...
...για να ανταπεξέλθει στις κινήσεις των άλλων (Σώωωωπα!)
Αλλά, και οι αναρχικοί και οι τρομοκρατικές ενέργειες, δεν είναι ανεξέλεγκτες, αλλά...
...βρίσκονται στα χέρια κάποιου παίκτη κι' εκείνος, τις χρησιμοποιεί όποτε νομίζει για να γυρίσει το παιχνίδι (Ε. άει στην ευχή για δεύτερη φορά! Πού το σκέφτηκαν αυτό...). 
Πολλές τρομοκρατικές ενέργειες τις χρησιμοποιεί ο ίδιος ο παίκτης ενάντια του οποίου στρέφεται η ενέργεια που κάνει, και αυτό γίνεται με σκοπό να ξεκινήσουν φασαρίες! (Πρόστυχοι σχεδιαστές παιχνιδιών! Τί πάνε και σκέφτονται...)
Ο Μάρτης όμως δεν μπορεί να λείπει από την Σαρακοστή. Νάσου, λοιπόν και οι τραπεζίτες...
 ...που και αυτοί ελέγχονται και με την σειρά τους επηρρεάζουν. το παιχνίδι γίνεται όλο αυτό και μη κάνετε παραλληλισμούς...) Και όταν τα χρήματα δεν φτάνουν για όλους, τσούπ! σκάνε στη μέση και οι μαυραγορίτες! (σαν τώρα που το λέμε, να πήρε το μάτι μου κάτι μαγαζάκια που γράφουν απ' όξω "ΑΓΟΡΑ ΧΡΥΣΟΥ"...)
Για να μην απορείτε, ναι, στο παιχνίδι υπάρχει και το ανάλογο μιάς Χρυσής Αυγής...
Ο κυνισμός του παιχνιδιού ξεκινάει από τους κανόνες:
 «Ο ευκολότερος τρόπος να μάθετε να παίζετε το παιχνίδι, είναι να σας τους μάθει κάποιος που το παίζει από καιρό!» (βρε, αυτό δεν είναι που λέμε οικογενειοκρατία...)

Δεν θα πιστέψετε τί όνομα έχει το παιχνίδι...
.................................................................
ΧΟΥΝΤΑ..!!!
 
ΣΗΜΕΊΩΣΗ 1: η ανάρτηση δεν έχει σκοπό να διαφημίσει ή να παροτρύνει σε αγορά του παιχνιδιού, το οποίο, αν δεν κάνω λάθος, έχει εξαντληθεί και δεν πουλιέται πλέον στην χώρα μας. Απλώς, αποσκοπεί στο να δείξει πόσο προβλέψιμοι είμαστε, πόσο εύκολα μας χρησιμοποιούν οι ταγοί μας για να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς τους και πόσο απλά είναι, τελικώς, τα πράγματα. Εδώ και πολλά, μα πάρα πολλά χρόνια...

ΣΗΜΕΙΩΣΗ 2: ο πωλητής που μου είχε προτείνει το παιχνίδι με είχε προειδοποιήσει πως, αν παίξω με φίλους, θα πρέπει να είμαι έτοιμος για μεγάλους καβγάδες. Δεν τον πήρα στα σοβαρά. Κι’ έκανα τρείς εβδομάδες να μιλήσω με τον κολλητό μου...

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

ΚΟΥΚΛΑ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ...

Ούτε JUMBO, ούτε τίποτε τα χρόνια εκείνα... 

Και τα παιδιά, σαν παιδιά, έπρεπε να τόχουν το παιχνιδάκι τους, να μπορούν να παίξουν. Από μικρά στον αγώνα τής οικογένειας, να βοηθούν όσο μπορούν στα χωράφια, στο άρμεγμα, στα θελήματα, να φυλάνε τα μικρότερα αδέρφια όσο οι γονείς έλειπαν στο χωράφι, να συγυρίζουν όσο μπορούν το σπίτι, να γεμίζουν τα κενά. 

Μα το παιχνίδι δεν μπορεί και δεν πρέπει να λείπει απ΄ το παιδί. 
Μένουν κουσούρια στην ψυχή όσων δεν έχουν παίξει αρκετά όταν έπρεπε ή όσων βιάστηκαν να κάνουν ότι μεγάλωσαν. Μπερδεύεται τότε η σοβαρότητα με την σοβαροφάνεια και η ζωή γίνεται λαβύρινθος απ’ όπου δεν βγαίνεις με τίποτε. 

Είναι η κατάσταση που περιγράφεται σε πολλά παραμύθια, μα πού να καταλάβουμε εμείς οι μεγάλοι πως τα παραμύθια χτυπάνε το σαμάρι για ν’ ακούσει ο γάιδαρος, λένε στα παιδιά τί να περιμένουν απ΄την ζωή, ενώ ταυτόχρονα θυμίζουν στους μεγάλους σε ποιό σημείο χάσανε το μονοπάτι.
Ουσιαστικά, όλοι παιδιά μένουμε για όλη την διάρκεια της ζωής μας, κι’ αν ακόμη αλλάζουν τα παιχνίδια μας και γίνονται τάβλι, χαρτιά, μπάλα, ρακέτες, ποδήλατο, κυνήγι ή ξέρω ‘γω τί άλλο, παιχνίδι δεν χορταίνουμε ποτέ.
Γιατί είναι στην φύση του ανθρώπου να θέλει να διασκεδάζει, να προσπαθεί να νικάει σε κάτι ανώδυνο, σε κάτι που θα του δοθεί ακόμη μιά ευκαιρία να πάρει την ρεβάνς αργότερα, όταν θάχει γίνει καλύτερος. 
Μικροί, καθημερινοί, αναίμακτοι πόλεμοι υπό κλίμακα...
...απαραίτητοι για να αφήνονται να βγαίνουν από μέσα μας όλα εκείνα τα αρχέγονα ένστικτα που η μυθολογία (το βασικό συστατικό ενός πολιτισμού) τα έχει περιγράψει σαν τέρατα με εκατό χέρια και φιδίσια κεφάλια.

Και πού βρίσκανε μια κούκλα, ας πούμε, τα κορίτσια για να παίξουν..;

"Δεν υπήρχανε κούκλες για ν' αγοράσουμε τότε. Ε, τις έφτιαχνε η γιαγιά μου η Αντέλα τις κούκλες. 
Έπαιρνε ένα κομμάτι μαλλί, το τύλιγε σ' ένα πανί και τόραβε και τόκανε κούκλα. 

Έπαιρνε κι' ο παππούς μου ο Λορέντζος μετά ένα μολύβι, το σάλιωνε για να γράφει επάνω στο πανί...
...και τής έφτιαχνε ματάκια, φρυδάκια, στοματάκι. 
Και στο τέλος έπαιρνε η γιαγιά μου μαλλί από το πρόβατο και τής έβαζε μαλλάκια."
Ε, αυτές ήταν οι κούκλες μας, τις είχαμε και παίζαμε, τους κάναμε σπιτάκια, τις ταΐζαμε."
Κι' ένα πολύ παληό ποιηματάκι για τις κούκλες:
        
                   Κούκλα μου αγαπημένη,
                      λέγε μου να σε χαρώ 
                      πώς τα πέρασες καημένη 
                      στο κουτί τόσον καιρό; 

                      Έκλαιγες μικρό κουκλάκι 
                       πλαγιασμένο στο κουτί 
                       όπως κλαίει το παιδάκι 
                       και τη μάνα του ζητεί; 

                       Νάμαι, ήρθα και σε πιάνω
                       σε κρατώ στην αγκαλιά μου 
                       στα χεράκια σου επάνω 
                       δίνω χίλια δυό φιλιά.


                       Πεταχτή απ΄το σχολείο
                       μόλις έφτασα στο σπίτι 
                       δες, ακόμη το βιβλίο 
                       στα χεράκια μου κρατώ.


Αφήγηση, κατασκευή και αναπαράσταση: Αδελαΐς Αρμάου-Παπαδοπούλου, Νοέμβριος 2012



ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕ ΤΟ ΔΟΛΛΑΡΙΟ !

Αγαπητοί τουρίστες, Αρχικώς, καλώς ήρθατε στο νησί μας!  Που σε λίγα χρόνια, αν όλα πάνε καλά, θα είναι ολόϊδιο με όλα τα άλλα νησιά των Κυκ...