Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Νοέμβριος, 2012

ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΠΑΝΩ:

Εικόνα
Μέχρι τον Άγιο Μικαέλ πήγαμε σε πρόσφατη προηγούμενη ανάρτηση , αλλά και παλαιότερα . Από ΄κει και πάνω όμως δεν σας είχα σεργιανίσει και σας πληροφορώ ότι, η περιοχή κρύβει, εκτός απ΄το ανεπανάληπτο Τηνιακό τοπίο, και αρκετές εκπλήξεις για τους περιπατητές.  Η ανάβαση είναι εύκολη, γίνεται από δρόμους τειχισμένους που σε ελάχιστα σημεία μόνον είναι δύσβατα. Απ΄το σημείο, λοιπόν, που οι Κελλιανοί ανέβηκαν από τον Άγιο Λευτέρη και ύστερα έστριψαν αριστερά για να πάνε στον Άγιο Μικαέλ εμείς συνεχίζουμε δεξιά και ανηφορίζουμε στο μονοπάτι έχοντας στο απέναντι βουνό, στα δεξιά μας, την Αγία Υπακοή. Οι μυρτιές σε ορισμένα σημεία κυριολεκτικά πνίγουν το μονοπάτι και μοσχοβολάνε μόλις περάσεις ανάμεσά τους. Ο παληός υνταγός που έφερνε το νερό από την πηγή έως το χωριό μας ακολουθεί σε όλη την ανάβαση. Μόλις βρέξει αρκετά θα γεμίσει από βρόχινο νερό και θα πρασινίσει. Φτάνουμε έτσι γρήγορα σε μια μικρή γούρνα με πεντακάθαρο, πόσιμο νερό. Είναι το νερό που πίνουμε στα Κελλιά

ΤΑ ΝΤΟΥΒΑΡΑΚΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΕΛΕΟΥΣΑ

Εικόνα
" Στην Καρδιανή γινόταν ένα πανηγύρι τον Νοέμβριο, στα εισόδια της Παναγίας, κι’ έφευγε λοιπόν ο κόσμος απ΄τα Κελλιά να πάει στο πανηγύρι. Ο δρόμος είναι το μονοπάτι που περνάει πάνω απ΄την Αγία Ελεούσα, απ΄του Φραγκλάκη, την Γκιναριά, του Κουσουλαΐνη και πάει πέρα. Ε, φορτώνανε τα γαϊδουράκια και πηγαίνανε, ως δυό ώρες δρόμο. Άμα τέλειωνε το πανηγύρι, αυτοί που είχαν μείνει στο χωριό και δεν πήγαιναν, έπιαναν κι΄ έχτιζαν ντουβαράκια μέσα στο μονοπάτι σ’ αυτούς που γύρναγαν το βράδυ για να μην μπορούν να περάσουν. Να πρέπει να τα χαλάσουν για να περάσουν. Κι΄άναβαν και φωτιές με καβαλίνες, όχι με βοϊδιές γιατί δεν κάνουν φλόγα, με καβαλίνες. Τόξεραν οι άλλοι πάλι πως το κάνανε για χωρατό και δε θύμωνε κανείς και τύχαινε να βρέχει και να γίνουν μούσκεμα, ζ΄μπιδ ' που λένε, μέχρι να το χαλάσουν το ντουβαράκι. Κι΄άλλες φορές πάλι, έχτιζαν και σε δυό μεριές, σε τρεις , έτσι να τους κάνουν πείραγμα. Αυτό, λένε πως το κάνανε, γιατί παληά στην Καρδιανή είχε πέσει μ

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ ΣΤΑ ΚΕΛΛΙΑ

Εικόνα
Λοιπόν, τον Νοέμβρη τα πράγματα αλλάζουν ελαφρώς, έως πολύ παράξενα στα Κελλιά. Αφ’ ενός, οι καλοκαιριάρηδες λείπουν. Αφ’ ετέρου, το χωριό αλλάζει πρόσωπο και μετεφέρεται σε ένα άλλο Σύμπαν, όπου όλα αποκτούν ιδιαίτερη σημασία.  Κατά έναν παράξενο τρόπο το πρόβλημα του παρκαρίσματος, για παράδειγμα, παραμένει ακόμη και μέσ’ στο φθινόπωρο . Δεν είναι λίγοι οι οδηγοί που καταφεύγουν σε λύσεις απελπισίας, σαν αυτές των φωτογραφιών, προκειμένου να εξασφαλίσουν μια θέση παρκαρίσματος.  Βέβαια, φέτος είχε αρκετή υγρασία από νωρίς και υπήρξαν ορισμένα προβλήματα σκουριάς, αλλά, πρόκειται για μικροζημιές, όπως βλέπετε και στις φωτογραφίες, που δεν ανησυχούν κανέναν.  Το παραμύθι περί της παγκόσμιας ανόδου της θερμοκρασίας έχει κάνει μερικούς, ακόμη και στα Κελλιά, να προετοιμάζονται ανάλογα για την περίπτωση αιφνίδιας ανόδου της στάθμης των νερών. Καλό είναι να είναι κανείς προνοητικός, ποτέ δεν ξέρεις τί είναι ικανή να κάνει η τρόικα προκειμένου να περάσουν τα μέτρα, ακόμη κα

ΦΤΩΧΟΣ ΑΓΙΟΣ, ΔΕ ΘΥΜΙΑΙΝΕΤΑΙ...

Εικόνα
Θα ήθελα να γράψω ένα κείμενο απλό, τηλεγραφικό, σχεδόν δημοσιογραφικό , για μια λειτουργία στον Άγιο Μικαέλ, πάνω απ΄τα Κελλιά. Δεν μου πάει όμως.  Δε γράφω μιάν εφημερίδα, δεν αρθρογραφώ με σκοπό μιάν άψυχη περιγραφή, στεγνή και τρεχ ά μενη απ΄τα περιθώρια της σελίδας.  Γράφω για το νησί που φεύγει καθημερινά από δίπλα μας, από κάτω απ΄τα πόδια μας και ‘μεις δεν παίρνουμε χαμπάρι. Ανηφορίζουν οι χωριανοί μαζί με τον παπά, πάνε για το πεντάρφανο ξωκκλήσι που μιά, άντε δυό φορές τον χρόνο λειτουργιέται, τρίζει η πόρτα του και βλέπει κόσμο, ανιώθει λιβάνι να πλανιέται στον παλιωμένο αέρα του , έχει κόσμο να του κρατάει παρέα έστω και για λίγο. Ανηφορίζουν όπως και παληά, όπως όταν ήταν παιδιά κι’ ακολούθαγαν τους γονιούς και τους παππούδες τους στο μονοπάτι που, τώρα που περάσαν τα χρόνια, μοιάζει νάχει ορθωθεί λίγο περισσότερο και να ζητάει περισσότερες ανάσες για να σ΄αφήσει να περάσεις.  Μα οι Κελλιανοί έχουν κι' ανάσα και ψυχή κι ' ανεβαίνουν κι'