ΖΩΝΕΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ
Τι είναι η πατρίδα μας; Μην είν' οι κάμποι; Μην είναι τ' άσπαρτα ψηλά βουνά; Μην είναι ο ήλιος της, που χρυσολάμπει; Μην είναι τ' άστρα της τα φωτεινά; Δε νομίζω, αγαπητέ Ιωάννη Πολέμη, δε νομίζω. Μπορεί να ήταν κάποτε αυτά ή ψάχναμε να ταυτίσουμε την πατρίδα μας με αυτά, λιγογυρισμένοι και λιγοταξιδεμένοι όσοι έμεναν πίσω και απορούσαν για την ζωή τους, ή το αντίθετο, ταξιδεμένοι και ξενητεμένοι προσπαθούσαμε να καταλάβουμε ποιοί είμαστε και που πάμε. Τί είναι όμως η πατρίδα μας σήμερα; Άκου κύριε Πολέμη μου, άκου να σου πώ πώς έχουν τα πράγματα σήμερα για να σταματήσεις να αοριστολογείς και να λές πράγματα που δεν τεκμηριώνονται. Η πατρίδα μας είναι ένα τεράστιο χωράφι κάθετης εκμετάλλευσης. Μέχρι τώρα είχε συνηθίσει να βλέπεις την πατρίδα μας κάπως έτσι: Ε, τώρα πια δεν βλέπεται έτσι σε πληροφορώ, βλέπεται οριζόντια, γυρισμένη στο πλάι. Δεν κατάλαβες, ε; Ας αφήσουμε στην άκρη την Τήνο τ' όμορφο νησί και