Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιούνιος, 2010

SWEET MISERY....

Βλάκες όμως, δεν είναι... Σε καμμία περίπτωση... Ξέρουν πως στις επόμενες εκλογές θα φάνε μαύρο και πως όλα τα χρώματα, ξαφνικά θα πάρουν λίγο προς γκρί σκούρο, ομοιόμορφα και άτονα... Και επειδής η εξουσία είναι το ζητούμενο, μιάς και οι εκπρόσωποί μας είναι εξ΄επαγγέλματος πολιτικοί ("τί δουλειά κάνεις;"..."εκπροσωπώ τον λαό" ή "διαχειρίζομαι το έθνος, άρα, είμαι το κράτος" και λοιπές φαιδρές και ανόητες απαντήσεις...), έχουν ήδη σχεδιάσει το πώς η εξουσια θα ξαναπεράσει στα χέρια τους. Οι πρασινούληδες περιμένουν κίνηση από Βενιζέλο μεριά, ήδη ο Λοβέρδος δουλεύει για λογαριασμό του, λερώνοντας όσο μπορεί την κυβέρνηση του George. Οι γαλανάκηδες έχουν τον επανακομματισθέντα Σαμαρά και περιμένουν ν΄ακούσουν το όνομα του κόμματος της Ντόρας της εξερευνήτριας. Οι πολυχρωμάκηδες βλέπουν ήδη τον Κουβέλη να ετοιμάζεται να πάρει το αίμα του πίσω από τον ανερμάτιστο πρώην νεολαίο. Όσο για το Κ.Κ.Ε. αυτό είναι προσυμφωνημένο στο 8%, με ελευθερία διαχ

τότε που είχαμε πατρίδα...

Και τελικώς, φτάσαμε στην σύνταξη... Το παιδί έχει πάρει τον δρόμο του, δεν είναι στο σπίτι από καιρό, άλλα πράγματα να με κρατάνε στην Αθήνα δεν έχουμε, άντε, πάμε για το νησί... Α, το λογαριάζαμε από καιρό, μόλις ξεμπερδέψουμε να πάμε να ηρεμήσουμε, να ευχαριστηθούμε καθαρό αέρα, φύση, βόλτες, περίπατους, να ασχοληθούμε πάλι με όλα τα χόμπυ που παρατήσαμε εδώ και χρόνια, να βρούμε το νόημα μετά από το τόσο τσιμέντο και την τόση βρωμιά, την ζωή της πολυκατοικίας, τα Σαββατοκύριακα στην ίδια πλατεία, τον ίδιο αναγκαστικό περίπατο για τα ψώνια. Βέβαια, τώρα έχει αρχίσει και τσιμπάει λίγο η μέση και ένα ψιλοπροβληματάκι με τα γόνατα της κυράς έχει γίνει λίγο πιό έντονο, αλλά, κατά τα άλλα, καλά. Τρία χαπάκια την ημέρα είναι για τις αρρυθμίες, πρωί-μεσημέρι-βράδυ, δύο για το συκώτι και μόνον ένα για το ζάχαρο, παλεύεται η κατάσταση. Στο κάτω-κάτω γιατροί υπάρχουν στο νησί, έστω κάθε δεκαπέντε άμα έχει καράβι, αλλά, τί να κάνουμε, έτσι είναι οι προχωρ

ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΗ....

Εικόνα
Δύο μέρες στο νησί, προκαταβολή από τις καλοκαιρινές διακοπές... Οι παραλίες πεντακάθαρες ακόμη, τεντωμένες απ΄άκρη σ΄άκρη και ξεκούραστες, άδειες από κόσμο... Τα βουνά πράσινα ακόμη, μωβίζουν οι δράφες στα λαγκάδια όπως ποτέ πριν, έβρεξε και βρέχει ακόμη. Πάνω απ΄την Αγία Υπακοή το χρώμα δεν περιγράφεται και αν αποτυπωθεί σε μουσαμά, θα δείχνει ψεύτικο... Ο Νικόλας δεν μπορεί να βρεί το νερό, "έχει πολλές διακλαδώσεις" και τον μπερδεύει, τπ ραβδί της λυγαριάς γυρνάει ακατάπαυστα.στα χέρια του... Γεμίσαν σπασμένα κιούπιακαι ντενεκέδες με γεράνια, φουντώνουν όσο περνάν οι μέρες... Το παιδί δεν θέλει να γυρίσει στην Αθήνα, τού υπόσχομαι να ξανάρθουμε σε δυό εβδομάδες και αυτόματα περνάει απ΄το μυαλό μου το απίστευτο ποσό που χρειαζόμαστε για να μετακινηθούμε με καράβι προς το νησί, μελαγχολώ, λέω "δε βαριέσαι", μα η σκέψη της απομόνωσης απ΄τον τόπο με έχει καταβάλει, οι καραβοκύρηδες θέλουν τα περατίκια τους και είναι πολλά και γεννοβολάνε κάθε χρόνο... Το

ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ....;

Παραθέτω από την Καθημερινή  : Πρώτο Διεθνές Λογοτεχνικό Φεστιβάλ Τήνου    Το πρώτο Διεθνές Φεστιβάλ Τήνου οργανώνεται από το μη κερδοσκοπικό πνευματικό, καλλιτεχνικό σωματείο, την ''Κοινωνία των (δε)κάτων'', και θα φέρει στην Τήνο το τριήμερο 29,30,31 Ιουλίου, 27 συγγραφείς και ποιητές από 18 χώρες. Μια πολυεθνική και πολυπολιτιστική γιορτή όχι μόνο της λογοτεχνίας αλλά και του χορού, καθώς μουσικοί, χορευτές και ηθοποιοί από την Τήνο θα επανδρώσουν τη σημαντική πρωτοβουλία του σωματείου. Στόχος της διοργάνωσης είναι να καταστεί η Τήνος σημείο αναφοράς και τόπος συνάντησης της σύγχρονης παγκόσμιας λογοτεχνίας, ένα νησί όπου η Δύση συναντά την Ανατολή, ο Βοράς το Νότο, το Αιγαίο τη Μεσόγειο. Μέσω του λόγου, της γλώσσας, της έκφρασης, της επικοινωνίας, των αναγνώσεων, των απαγγελιών των παραστάσεων, του χορού, της μουσικής, γίνεται οικείος ο διαφορετικός, και σπάνε τα φράγματα της ξενοφοβίας. Ο πλούτος των διαφορετικών γλωσσών και των σύγχρονων λογ

ΚΑΡΙΚΑΤΟΥΡΕΣ....

Εφκιάσαμε πρώτα-πρώτα μια μεγάλη καρικατούρα της Ευρώπης και αντίς για σύνορα εβάλαμε πήχες ξαπλωμένους κάτω, να περνάει ο κόσμος χωρίς να εμποδίζεται. Μαζί με τους κόσμους που πάνε κι΄έρχουνται, ελευθερώθηκαν και οι μονέδες και πιά, ημπορούμε να στέλνουμε τις μονέδες μας σε μέρη, που θα αυγατίσουν περισσότερο, μιας και όλοι θέλουν νάχουν απ΄όλα και να πληρώνουν λιγότερο απ΄όσο πριν, ακόμη και αν την πατάτα την φύτευε πριν ο ξάδερφος και τώρα την φυτεύει αλλουνού τόπου ο ξωμάχος. Αυτό που δεν πάει κι΄έρχεται, είναι τα χούγια του καθενού και αυτό, που πριν όλοι τόχαν για σέβας, του καθενού το ιδίωμα και τον χαραχτηριστικό τρόπο δηλαδής, τώρα που τους επιβλήθηκε, τόχουν μισήσει με το βάθος της ψυχής τους. Και θέλουν ξανά το σύνορο. Αυτοί που ΄ναι στη μέση της Καρικατούρας και ζωγράφισαν το σχέδιο κατά τις πανάρχαιες επιδιώξεις τους, δεν σκοτίζονται και πολύ για ΄κείνους που μένουν στις άκριες της καρικατούρας και σπάνε πάνω τους κύματα οι διωγμένοι και οι απόβλητοι από τριγύρω. Ο

ΓΕΛΟΙΟΙ ΓΕΡΟΙ...

Εικόνα
Ε, ναι, τώρα το καλοκαίρι θάρθει κόσμος στο νησί... Θα ψωνίσουν από το γαλλικών συμφερόντων σουπερμάρκετ (που όμως μας κάνει την χάρη να απασχολεί ντόπιους) ντομάτες Ισραήλ, πορτοκάλια Αργεντινής, σταφύλια Τουρκίας και λοιπά όσα απαραίτητα για την επίτευξη της ευδαιμονίας και θα γλεντήσουμε με ποτά και καφέδες εισαγωγής την ανία μας σε εκμυκονισμένες παραλίες και πανηγύρεις δυτικότροπου στυλ. "Εμείς τί θα κάνουμε τα ξενοίκιαστα δωμάτια" θα φωνάζουν οι νοικιάρηδες, "Έχει κόσμο, αλλά, δεν ψωνίζει" θα λένε οι μπιχλιμπιδάκηδες, "Κάθεται ο κόσμος, αλλά, δεν τρώει όπως παληά" θα λένε οι ταβερνόπουλοι, "Παίρνουν συγκοινωνία και πάνε στις κοντινές παραλίες" θα λένε οι αμαξομοικιάρηδες, "Δεν παίρνουν φραπέ και τόστ, τα κουβαλάνε απ΄το σπίτι" θα λένε οι φραπεδαραίοι και το νησί θα έχει κόσμο, που για μια φορά δεν θα πετάξει λεφτά και θα θυμηθεί τί ακριβώς περιγράφει ο καθόλου προσβλητικός, εν τέλι, όρος "οικονομία"... Αν και δεν

οποία νήσος...???

Εικόνα
Ά, το νησί..... Υπέροχο τυρί εφάγαμε και της ρακής η ευωδία μας εσυνάρπασε...! Λέξεις δεν έχω δια τα σαλσισότα και τα σύγλινα, όσο για ομελέτες, τηγανιές και καλαμάρια δεν έχω ξαναφάει νοστιμότερα...! Μα κι΄ο λευκός κι΄ο μπρούσκος οίνος του νησιού μας εσυντρόφεψε έως πρωί στας συζητήσεις τας δεόντως φιλοσοφικάς και αγκινάρες σαν αυτές δεν έχω ξαναδεί σε τόσες μαγεριές...! Τις πιό ωραίες γεύσεις έζησα φέτος το καλοκαίρι, Πλην όμως, ελησμόνησα το όνομα της νήσου...