Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιούνιος, 2011

ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ...

(αναδημοσίευση από το tinoscult.wordpress.com) Και μαζεύτηκαν όλoι στο Σύνταγμα, να διαμαρτυρηθούν για το έγκλημα που η αντιδημοκρατική κυβέρνηση ετοιμαζόταν να ψηφίσει, έχοντας προηγουμένως τρομάξει τον κόσμο με διαρκείς εκπομπές και βομβαρδισμό ειδήσεων από πουλημένους δημοσιογράφους. Αυτή τη φορά, η αστυνομία δεν στήθηκε να προστατέψει τα γραββατοφορεμένα παχύδερμα, αλλά, μόλις οι διαδηλωτές πλησίασαν, έβγαλε τα κράνη, απίθωσε τις ασπίδες και τα ρόπαλα και ενώθηκε με τους διαδηλωτές, γυρίζοντας προς τη Βουλή. ΟΙ βουλευτές ξαφνικά, κατάλαβαν το κακό που πήγαιναν να κάνουν, ο πρωθυπουργός αναλύθηκε σε δάκρυα, πέφτοντας στα γόνατα και ζητώντας συγγνώμη προς όλους και κανέναν συγκεκριμένα, φωνάζοντας γοερά “Μαμά, δεν μπορώ, πες τους πως προσπάθησα, σε παρακαλώ!”. Ο αρχηγός ης αντιπολίτευσης με τους αρχηγούς των άλλων κομμάτων πήγαν, τον σήκωσαν, του παραστάθηκαν, τον έστησαν στα πόδια του, “Δεν πειράζει, έλα, σήκω, όλοι μαζί θα τα καταφέρουμε, έλα, ας τους πούμε την α
Εικόνα
Λίγο πριν ανοίξουν οι πόρτες τού γηπέδου, τ΄ακίνητα καθίσματα... μια απαρατήρητη  σημαία... ένας επικίνδυνος ευφημισμός... δύο λευκοί ίσκιοι... η νεότητα, που για λίγο αποσταίνει... μια απώλεια και ένα ακόμη καφέ εν τη γεννέσει του... ο εκστασιασμένος μισθοφόρος... τα κληρονομικά που γκρεμίζουν το νησί... ο βασιλιάς τού κόσμου... η αγνή τέχνη στης κόρης τον πύργο... μια μπουλντόζα στην ομίχλη... η νύχτα στα Κελλιά ... τα άγρια ζώα τής ζούγκλας...  κάτι το ωραίο...  ο Jackson Pollock στον τοίχο τού διπλανού σπιτιού...  ο παππούς μου ανάμεσα σε χακί φίλους...  ο γάτος βενζινάς...  και ο Αντώνης... περιμένουν κρατώντας την ανάσα τους τί θ΄αποφασίσουν άλλοι γι΄αυτούς...

Σκύβω ταπεινά το κεφάλι...

Εικόνα
Αγαπητοί φίλοι, Είναι χαρά μου να είμαι ο πρώτος, που θα μοιραστεί μαζί σας μιά νέα πραγματικότητα, ένα κόσμημα αρχιτεκτονικής, που ήρθε να προστεθεί στα λοιπά αριστουργήματα, που στολίζουν την Νότια πλευρά του νησιού μας, μια αδιαμφισβήτητα και αποδεδειγμένα ανιαρή πλευρά τού νησιού, όπου τα τελευταία χρόνια γίνονται διαρκείς προσπάθειες να αποκτήσει επιτέλους πρόσωπο και ταυτότητα. Πρόκειται για μια πενταόροφη πολυκατοικία, που χαρακτηρίζεται από την καινοτομία να είναι ΞΑΠΛΩΜΕΝΗ !!! Μάλιστα! Σαν μια γοργόνα τού Αιγαίου έχει γείρει νωχελικά πάνω από μια παραλία του τυχερού αυτού νησιού και ατενίζει περήφανα τις θάλασσες..! Τιμή και δόξα στο νησί, που ευτύχησε να δεχτεί στην ανιαρή γή του ένα τέτοιο αγλάισμα οφθαλμών, ένα ζωντανό μπράβο στον επιστήμονα, που με το συγκεκριμένο έργο του, τιμάει το πανεπιστήμιό του και τους καθηγητές του !!! Ο φθόνος και η ζήλεια ας συνοδεύει όσους ποτέ δεν αξιώθηκαν να εγκυμονήσουν στα στενά μυαλά τους ένα τέτοιο θαύμα αρχιτεκτονικής... Περή

Εν Γκούρα τας 18-3-48-

Εικόνα
Μεταγράφω και σας παραθέτω ένα γράμμα Τηνιακού στρατιώτη από το μέτωπο του εμφυλίου. Έχω κρατήσει την ορθογραφία γιατί αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της επιστολής. Προσέξτε τρία σημεία.  Πρώτον, ο στρατιώτης φοβάται μήπως η μητέρα του τον δεί αδύνατο στην φωτογραφία που τής εσωκλείει και ανησυχήσει και προσπαθεί να την πείσει, ότι όλα είναι καλά. Δεύτερον, ο πόλεμος απουσιάζει εντελώς από το γράμμα. Τρίτο και συγκινητικότερο, μετά το τέλος της επιστολής, προσθέτει πέμπτη σελίδα όπου ρωτάει για τα ζωντανά της οικογένειας, σαν να ρωτάει για μέλη της οικογένειας. Επίσης, είναι φανερή η περηφάνεια που νιώθει για ένα συγκεκριμένο ζώο που το φαντάζεται και το ζητάει στολισμένο. Εν Γκούρα τας 18-3-48- Σεβαστήν μου Μητέρα και αδελφέ Νικόλα Σας φιλώ εγώ το τέκνον σου Δ...... υγίαν έχω και ηγίαν επιθημό και δια εσάς να μανθάνο να χέρομαι (.) πρό δέκα ημερόν μητέρα εβγήκαμε φωτογραφίαν με το πατριώτη μου το Βίλα από τα μοναστήρια που έχει γυνέκα του δον ιάκοβου του πουσιτήλη την ανηψιά (.)