ΟΙ ΔΗΘΕΝ, Η ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΣΕΡΝΟΜΠΥΛ…

Άσχετο τώρα αυτό, αλλά μετά την προβολή της σειράς ΤΣΕΡΝΟΜΠΙΛ στην τηλεόραση, αυξήθηκε ο τουρισμός στην περιοχή της δύστυχης πόλης…

Πάμε στο θέμα μας τώρα.

Τελικά ρε αδέρφια μας βλέπω πολύ χαρούμενους που το νησί ξεκίνησε να Μυκονοποιείται. 

Κάπως σαν την ξαδέρφη από το αμέρικα που προσπαθήσαμε να της μοιάσουμε και χάσαμε ό,τι αυθεντικό είχαμε. 

Τρελαίνομαι να βλέπω διάσημους να επισκέπτονται το νησί και να γίνονται πρώτο θέμα στα Tηνιακά σάιτ. 

Τρελαίνομαι να βλέπω απόφοιτους του Power of love και του survivor να αποθεώνονται από τους ντόπιους επειδή απλώς επισκέφτηκαν το νησί και ξάπλωσαν τα "διάσημα κορμιά τους" στην ταπεινή μας άμμο!

Τρελαίνομαι να βλέπω δημοσιογραφίσκους και πρωινάδισσες να βαφτίζουν τα παιδιά τους ή να παντρεύονται στο νησί και να γίνονται το κέντρο του ενδιαφέροντός μας για μέρες! 

Τρελαίνομαι που βλέπω να τρέχουμε και να αναπαράγουμε όλο αυτό το τίποτα στα μέσα: στο facebook, στο twitter, στο instagramm. 

Λες και χαιρόμαστε να κάνουμε τον σφογγοκωλάριο στους δηθενιάδες της επικαιρότητας του τίποτα!

Αλλά  με όλα αυτά τα σούργελα ανέβηκε το νησί, δυστυχώς αδέρφια...  

Όοοοολα τα νησιά για να ανέβουν έχουν ανάγκη αυτούς τους πουθενάδες, να φωτογραφηθούν, να θαυμαστούν, να μείνουν όσο γίνεται περισσότερο στην δημοσιότητα.

Αυτό το εκμεταλλεύονται εκείνοι που κουνούν τις κλωστές τής κάθε μαριονέτας που έχει όση ζωή αποφασίσει ο αφεντικός της, και κατευθύνουν και τις δικές μας επιλογές.

Δυστυχώς όμως αδέρφια, αυτό που σπέρνεις, θερίζεις...

Για πάμε παρακάτω, να δούμε..

Η Τήνος στους New York Times!!! 

Αυτή κι' αν είναι είδηση!

Και μάλιστα, όχι όπως όπως, αλλά στην θέση της Σαντορίνης! 

Προσέξτε το μήνυμα που δεν προσθέτει άλλη μια ακόμη τουριστική περιοχή της Ελλάδας, αλλά αντικαθιστά την μία με κάποια άλλη!

Και εμείς οι ρομαντικοί νομίζουμε πως ήρθε κάποιος δημοσιογράφος, γοητεύτηκε "από τον τόπο και τους ανθρώπους του" και μας έβαλε σε κάποιο φύλλο. 

Λάθος, πατριωτάκια μου, λυπάμαι... 

Πίσω από κάθε φυλλάδα, καλή ή κακή, κρύβονται συμφέροντα, κάποιους ταΐζει και κάποιοι την ταΐζουν. 

Υπάρχουν τουριστικά πρακτορεία (που διαφημίζονται στις φυλλάδες) των οποίων το μέγεθος δεν το πιάνει το μυαλό σας, τέρατα με δικές του διαφημιστικές εταιρείες, δικά τους ξενοδοχεία. 

Αυτά στρέφουν τα φώτα της δημοσιότητας όπου καταλαβαίνουν πως υπάρχει ψαχνό για να φαγωθεί. Παίρνει χρόνια η απόφαση για το ποιοι προορισμοί θα μπουν σε ποιο φύλλο και πότε, και όταν γίνει υπάρχουν απαιτήσεις από αυτό. 

Λυπάμαι που σας ξενερώνω, αλλά όχι, δεν γοητεύτηκε κάποιος ξαφνικά από το νησί μας, δεν μας «ανακάλυψαν» τυχαία. Υπάρχει ένας μεγάλος προγραμματισμός πίσω από κάθε, μα κάθε κίνηση των «μεγάλων». 

Εμείς χαιρόμαστε, αλλά δεν είμαστε τίποτε άλλο παρά πιόνια στις ορέξεις τους και στις κατευθύνσεις που δίνουν για το είδος της «ανάπτυξης» που επιβάλλουν. 

Μια ανάπτυξη ισοπεδωτική, παγκοσμιοποιημένη, προσαρμοσμένη όχι στο τι έχει να δώσει ο τόπος, αλλά στο τι θέλει να δει ο τουρίστας. 

Αυτό καλά είναι να το καταλάβετε πριν είναι πολύ αργά. 

Αν και είναι ήδη πολύ αργά. 

Και είναι αργά γιατί όπου έχουν καταλάβει την ζημιά που έχει κάνει αυτού του είδους ο τουρισμός, Βενετία, Βαρκελώνη, Παρίσι, είναι πλέον αργά για να αλλάξουν ο,τιδήποτε... 

Βάλτε στο μυαλό σας ότι ακόμη και στο Τσερνομπίλ αυξήθηκε ο τουρισμός από τότε που βγήκε η τηλεοπτική σειρά και μετά! Πάει κόσμος να φωτογραφηθεί σε ραδιενεργή περιοχή επειδή το έδειξε μια σειρά στην τηλεόραση! 

Αντιλαμβάνεστε την δύναμη που έχει το χαζοκούτι; Καταλαβαίνετε με ποιόν τρόπο κατευθύνονται οι ροές του παγκόσμιου τουρισμού; 

Καταλαβαίνετε το είδος και την ποιότητα των τουριστών που διακινείται ανά τον κόσμο;

Καταλαβαίνετε πως ο τουρίστας που του έταξαν "Ελληνικό καλοκαίρι" και ξεκουνήθηκε από την άλλη άκρη του κόσμου ακουμπώντας ένα κάρο λεφτά (από τα οποία ένα ελάχιστο μέρος θα καταλήξει στους ντόπιους...) έχει απαιτήσεις;

Αυτό που με χαλάει λοιπόν δεν είναι η ανάπτυξη. 

Με χαλάει η «ανάπτυξη». 

Που σημαίνει περισσότερα μεζεδοπωλεία, περισσότερα μπιτσόμπαρα, περισσότερα ξενυχτάδικα, περισσότερα σουπερμάρκετ, περισσότερο τεχνητό φολκλόρ, περισσότερο ΔΗΘΕΝ...

Που σημαίνει χρήματα για τους επιτήδειους, και αν νομίζετε ότι μιλάω για τους ντόπιους επαγγελματίες κάνετε μεγάλο λάθος. 

Μιλάω για επιχειρηματίες, που στρέφουν το κεφάλαιό τους σαν κανόνι όπου βλέπουν ψαχνό, χωρίς να νοιάζονται για τίποτε άλλο εκτός από το χρήμα. 

Χρήμα για τον Δήμο, ναι, χρήμα για τους τετράμηνους εργαζόμενους με δωδεκάωρη βάρδεια και εφταήμερο (να δεις, πού το άκουσα αυτό….;), ναι, αλλά το χρήμα το καμπανιστό στην δική τους την παντελόνα. 

Σας χαλάω λίγο το όνειρο, ξέρω, γίνομαι αντιπαθής, ξέρω, δεν διαβάζετε ευχάριστα το αρθράκι, ξέρω, αλλά έτσι έχουν τα πράγματα. 

Χαίρεστε που ανέβηκαν οι τιμές των σπιτιών, των οικοπέδων, των χωραφιών. Έτσι δεν είναι;

Να σας πώ ένα μυστικό; 

Δεν τις ανεβάσατε εσείς με κάποια ενέργειά σας. 

Άλλοι τις ανέβασαν και τα λεφτάκια που θα δώσουν τα θέλουν πίσω πολλαπλάσια. 

Μην το ξεχάσετε αυτό σας παρακαλώ, δεν πρόκειται για "κουτόφραγκους" αλλά για κοράκια της τουριστικής αγοράς, έμπειρα, διψασμένα για όσο γίνεται περισσότερο χρήμα. Τουλάχιστον θυμηθείτε το όταν συναλλάσσεστε μαζί τους.

Επίσης η «ανάπτυξή» ΤΟΥΣ δεν έχει να κάνει με την παραγωγή ΣΑΣ με την οποία δεν έχει καμία, μα καμία σχέση. 

Ελάχιστα τους ενδιαφέρει όλους αυτούς αν η ντομάτα ή το αγγουράκι ή η αγκινάρα ή το γάλα ή η μαρμελάδα θα είναι από την Τήνο, αυτό που τους νοιάζει είναι να έχουν κρατήσεις για τα μαγαζιά τους και καλά στοκαρισμένη την αποθήκη τους με ό,τι νάναι και απ΄όπου νάναι. 

Αν δεν θέλετε να το παραδεχτείτε να σας πω ότι ήδη δραστηριοποιήθηκαν εστιάτορες στην Τήνο που έφερναν τα πάντα σε παλέτες από την Αθήνα! 

Εφ΄ όσον έχουν όλοι αυτοί κάποιες γνωριμίες (οι δήθεν που λέγαμε παραπάνω…) που θα πάνε μιλημένοι στο μαγαζί τους να φάνε και «τυχαία» να φωτογραφηθούν εκεί, αυτό τους φτάνει και τους περισσεύει. 

Ας είναι τα λεμόνια από το Ισραήλ και τα πεπόνια από την Ουρουγουάη, ας ρημάξει το λιβάδι, ας μην υπάρχει νερό, ας φάνε τα κατσίκια ό,τι βρούν ερημώνοντας τον τόπο, ας πήξουν οι βουνοκορφές με ανεμογεννήτριες. Τουρίστες να υπάρχουν και όλα καλά.

Άρα, χαιρόμαστε, αλλά αδέρφια, λυπάμαι, χαιρόμαστε για λάθος λόγο...

Θα έπρεπε να χαιρόμαστε που ανεβαίνει η αγροτική παραγωγή και δίνεται έμφαση και κίνητρα στους αγρότες. 

Αλλά αντί γι' αυτό, χαιρόμαστε που ανοίγουν περισσότερα φαγάδικα, καφέ, παγωτατζίδικα και ενοικιαζόμενα, για να πάνε μεροκαματιάρικα τα παιδιά μας να μαζέψουν κανένα κοκκαλάκι από το μεγάλο φαγοπότι.

Το πρώτο θα έδινε ζωή στον τόπο μακροπρόθεσμα, το άλλο δίνει ζωή στον τόπο για λίγο και λεφτά σε ξένους.

Η ανάγκη βλέπεις, πίσω απ΄ όλα η ανάγκη…