Η δική μας 28η Οκτωβρίου

Μόνον λεπτομέρειες φέτος για την μεγάλη και τρομακτικά επίκαιρη επέτειό μας.

Λεπτομέρεια 1η-Στρατηγός Κατσιμήτρος:
Μερικές εβδομάδες πριν την ιταλική επίθεση ο Στρατηγός Κατσιμήτρος, παρά την "παρότρυνση" που του γίνεται από το επιτελείο να συμπτυχθεί και να αμυνθεί βαθύτερα στο ελληνικό έδαφος, αποφασίζει να μην λάβει υπ' όψιν του τις οδηγίες και εκδίδει την παρακάτω διαταγή προς τον ηρωικότερο σχηματισμό τουΕλληνικού Στρατού, την Ογδόη Μεραρχία.

ΥΠ' ΑΡΙΘΜ. 1320 ΜΟΝΑΣ
ΕΠΙΤΕΛ. ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΙΙΙ
ΓΡΑΦ. ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ
Αριθ. Πρωτ. 30904
ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ 
"Λήξαντος του προκαλυπτικού αγώνος, από σήμερον η Μεραρχία κατέχει την ωργανωμενην τοποθεσίαν δι' όλων των δυνάμεών της. Επί της τοποθεσίας ταύτης θα δοθή ο αποφασιστικός αγών προς τον εχθρόν. Ο αγών θα διεξαχθή μετά πείσματος και επιμονής ακαταβλήτου. Άμυνα καρτερά επί των θέσεών μας μέχρις εσχάτων.
Ουδεμία ιδέα εις ουδένα να υπάρχη περί υποχωρήσεως. Μέχρι τούδε τα προκαλυπτικά τμήματα συνεπτύσσοντο συμφώνως τω σχεδίω Υποχωρητικού Ελιγμού. Ήδη πάντες, από του Στρατηγού Διοικητού της Μεραρχίας μέχρι και του τελευταίου στρατιώτου, θα αγωνισθώμεν επί των θέσεών μας. Και εν ανάγκη θα πέσωμεν όλοι υπερασπιζόμενοι αυτά...
Ημερήσια Διαταγή του Διοικητή της VIIIης Μεραρχίας Χρ. Κατσιμήτρου στις 30/10/1940".
Αυτό είναι το ξεκίνημα του μεγάλου Έπους του 1940, που ορίστηκε από την "ανυπακοή" ενός στρατηγού.

Λεπτομέρεια 2η-Λοχίας Δημήτρης Ίντζος:
«Οι μαχητές των Οχυρών δεν παρεδίδοντο και μόνο όταν έλαβαν διαταγή της Στρατιάς παρεδόθησαν. 

Στο σκυρόδετο πολυβολείο Π9 η αντίσταση κράτησε ως τις εφτάμιση το βράδι. Τα 33.000 φυσίγγια και οι χειροβομβίδες του προσωπικού εξαντλήθηκαν. 

Ο Γερμανός διοικητής του τμήματος που έκανε την επίθεση, βλέπον­τας τις πολλές απώλειες του, είχε οργιστεί. 

Όταν τέλος το πολυβολείο υπέ­κυψε, ο Γερμανός συνεχάρη τον αρχηγό του λοχία Δημήτρη Ίντζο κι’ έπειτα έβαλε και τον τουφέκισαν. 

Λεπτομέρεια 3η-ένα ποίημα...

...γραμμένο από τον Αντώνιο Αρμάο, Κελλιανό, που μετά βίας είχε τελειώσει μερικές τάξεις του εξαταξίου Δημοτικού Σχολείου των Κελλιών.

Σε μια προσπάθεια να μιλήσει το χαρτί το ίδιο σαν εικόνα και σαν κείμενο μαζί, το αφήνω αυτούσιο όπως σώζεται μέχρι σήμερα.

Θα ήταν ωραίο να μπορούσαμε να ισχυριστούμε πως, σήμερα, ανάμεσά μας υπάρχουν άτομα με παρόμοιο Δέος για τον θεσμό που φροντίσαμε να εξευτελίσουμε με κάθε δυνατό τρόπο, την Πατρίδα, την Γη που πατάμε και που θα μας κλείσει μέσα της. 
Η Πατρίδα θα είναι πάντα πάνω από κόμματα και κυρίως, πάνω από υποκειμενικές ερμηνείες.