ΑΣΥΔΟΤΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ...

Και μέσα στην κρίση, όπως αυτήν τη νιώθει ο καθένας, μια νέα γενιά επιχειρηματιών ανδρώνεται, εκπαιδεύεται και ετοιμάζεται να πορευτεί αυτοαπασχολούμενη στον επαγγελματικό βίο.

Έλα μου όμως, που σε πολλές περιπτώσεις, το κακό διαιωνίζει τον εαυτό του...

Και οι νέοι που εισέρχονται στον χώρο, ξεκινάνε από νωρίς να μαθαίνουν τα κόλπα για να φοροδιαφεύγουν, να κλέβουν την εφορία, να εξαπατούν τους πελάτες τους, να στοχεύουν στην αρπαχτή με κάθε τρόπο, να καταπατούν και να καταστρατηγούν τους κανόνες και τα όρια που προβλέπονται.

Όπως ακριβώς και οι παληοί...

Φαγητά που δεν προβλέπεται να παρασκευάζονται καν, φτιαγμένα σε κακές συνθήκες υγιεινής, αποδείξεις που τις πήρε ο αέρας, διαφορετικές χρεώσεις ανά περίπτωση, ελεύθερα κάμπινγκ με μηδαμινές εγκαταστάσεις υγιεινής, περιστασιακά κολλητιλίκια με πελατάκια που τούς κάνουμε τη χάρη να τους κάνουμε και παρέα και πατάνε πάνω στην βασική ανάγκη του ανθρώπου για οικειότητα, αγοραίες συμπεριφορές με κανένα σεβασμό στο περιβάλλον που μας φιλοξενεί και του οποίου το φυσικό κάλλος εκμεταλλευόμαστε για να τα ‘κονομάμε, διεκδικητική συμπεριφορά που χειροτερεύει όσο δικτυωνόμαστε και αποκτάμε τα απαραίτητα «κονέ», στοιχειοθετούν το περιβάλλον του μέλλοντός μας.

Καμμία εφορία, κανένα σώμα δίωξης οικονομικού εγκλήματος, καμμία τρόικα δεν μπορεί να συνετίσει τους πρόωρα εκπαιδευόμενους στον επιχειρηματικό ανταρτοπόλεμο.

Και όταν μετά από μερικά χρόνια βρεθούμε σε παρόμοια κατάσταση και σε ίδιο οικονομικό χάλι, αυτοί οι ίδιοι, ώριμοι πιά, δεν θα φταίνε σε τίποτα, θα γκρινιάζουν για την έλλειψη μέτρων από τη μεριά του κράτους και τις δημόσιες σπατάλες, θα αφορίζουν πολιτικούς και τοπικούς παράγοντες και όταν τους ρωτάς πώς πάνε οι δουλειές, θα απαντάνε με ύφος πολύπειρου και πολύπαθου επιχειρηματία:

«Τίποτα... Δεν έχει τίποτα σε σχέση με παληά... Πάνε οι καιροί που ξέραμε...».

Και θα εννοούν πως, 

«Όσο έκλεψα, έκλεψα, όσο ‘κονόμησα, ‘κονόμησα. Τώρα όχι μόνον με καταλάβανε και δεν τους κοροϊδεύω πιά, αλλά, με αντιγράψανε και κάτι φρεσκαρούδια και μου φάγανε τη δουλειά...».

Αυτά.

Οι φωτογραφίες δεν έχουν καμμία σχέση με το θέμα, απλώς, επειδή δεν είχα να βάλω κάτι σχετικό, βάζω φωτογραφίες της αγαπημένης μου παραλίας, έτσι, για ομορφιά...

 Ή και γιατί παραδίπλα, στο λιβάδι, κάποιοι νεαροί σε ηλικία, παλεύουν με τη Γή, φυτεύουν, ποτίζουν, μαζεύουν, ξυπνάνε χαράματα για να πάνε στην πούληση, απογοητεύονται με τα τερτίπια του καιρού, θλίβονται όταν τους ψοφήσει κάποιο ζωντανό, κάνουν το σταυρό τους όταν όλα πάνε καλά.