(αναδημοσίευση από το tinoscult.wordpress.com)
Και μαζεύτηκαν όλoι στο Σύνταγμα, να διαμαρτυρηθούν για το έγκλημα που η αντιδημοκρατική κυβέρνηση ετοιμαζόταν να ψηφίσει, έχοντας προηγουμένως τρομάξει τον κόσμο με διαρκείς εκπομπές και βομβαρδισμό ειδήσεων από πουλημένους δημοσιογράφους.
Αυτή τη φορά, η αστυνομία δεν στήθηκε να προστατέψει τα γραββατοφορεμένα παχύδερμα, αλλά, μόλις οι διαδηλωτές πλησίασαν, έβγαλε τα κράνη, απίθωσε τις ασπίδες και τα ρόπαλα και ενώθηκε με τους διαδηλωτές, γυρίζοντας προς τη Βουλή.
ΟΙ βουλευτές ξαφνικά, κατάλαβαν το κακό που πήγαιναν να κάνουν, ο πρωθυπουργός αναλύθηκε σε δάκρυα, πέφτοντας στα γόνατα και ζητώντας συγγνώμη προς όλους και κανέναν συγκεκριμένα, φωνάζοντας γοερά “Μαμά, δεν μπορώ, πες τους πως προσπάθησα, σε παρακαλώ!”.
Ο αρχηγός ης αντιπολίτευσης με τους αρχηγούς των άλλων κομμάτων πήγαν, τον σήκωσαν, του παραστάθηκαν, τον έστησαν στα πόδια του, “Δεν πειράζει, έλα, σήκω, όλοι μαζί θα τα καταφέρουμε, έλα, ας τους πούμε την αλήθεια και να δεις που θα καταλάβουν !”
Απ΄έξω ο λαός είχε μάθει τί είχε γίνει και ζητωκραύγαζε.
Στην Γερμανία η Μέρκελ έπαιρνε τηλέφωνο τον Σαρκοζί: “Αυτό δεν θα το ανεχτώ!” ωρυόταν. “Θα το δεχτούμε και θα κοιτάξουμε να μπαλώσουμε το ψέμα, αλλιώς, αυτοί είναι ικανοί να γρεμίσουν όλη την Ευρώπη!”
Τα κανάλια στην μικρομέγαλη χώρα ήταν σε αμηχανία. Ο ΣΠΑΪ και το ΜΕΜΑ είχαν μείνει άναυδα και οι μεγαλοδημοσιογράφοι τους δεν έυρισκαν λόγια να περιγράψουν την απογοήτευσή τους για την αποφυγή της υποταγής. από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο το μόνο που κατάφερναν να ακούσουν ήταν “Τέρμα τα ψέματα, τελείωσε, δεν πάει άλλο, δεν έχω άλλα ψέματα, στέρεψα !”
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κύριος Πάγκακος, φανερά καταβεβλημένος, χλωμός και αδυνατισμένος, βγήκε από την βουλή χωρίς συνοδεία και περπάτησε ανάμεσα στον κόσμο: “Συχωρέστε με, δεν ξέρω να κρατάω το στόμα μου, τί είπα, Θεέ μου, τί είπα…” και γεμάτος συντριβή, μέσα στην αδιαφορία τού κόσμου, χάθηκε στο βάθος του δρόμου.
Λαός και πολιτικοί, αγκαλιασμένοι από τους αγκώνες, προχώραγαν προς τις κάμερες των ξένων τηλεοπτικών συνεργείων χαμογελαστοί, οι γραβάτες ανέμιζαν δεμένες στα κοντάρια των πλακάτ, όλοι μαζί έδειχναν απίστευτη δύναμη, ανίκητοι, καμμιά φτώχεια δεν θα μπορούσε να τους νικήσει, θα ξαναφτιάχνανε την Ελλάδα ο κόσμος να χαλάσει..!
Χτύπησα το κεφάλι μου στο κομοδίνο και ξύπνησα…
Κωλοξυπνητήρι…
Αυτή τη φορά, η αστυνομία δεν στήθηκε να προστατέψει τα γραββατοφορεμένα παχύδερμα, αλλά, μόλις οι διαδηλωτές πλησίασαν, έβγαλε τα κράνη, απίθωσε τις ασπίδες και τα ρόπαλα και ενώθηκε με τους διαδηλωτές, γυρίζοντας προς τη Βουλή.
ΟΙ βουλευτές ξαφνικά, κατάλαβαν το κακό που πήγαιναν να κάνουν, ο πρωθυπουργός αναλύθηκε σε δάκρυα, πέφτοντας στα γόνατα και ζητώντας συγγνώμη προς όλους και κανέναν συγκεκριμένα, φωνάζοντας γοερά “Μαμά, δεν μπορώ, πες τους πως προσπάθησα, σε παρακαλώ!”.
Ο αρχηγός ης αντιπολίτευσης με τους αρχηγούς των άλλων κομμάτων πήγαν, τον σήκωσαν, του παραστάθηκαν, τον έστησαν στα πόδια του, “Δεν πειράζει, έλα, σήκω, όλοι μαζί θα τα καταφέρουμε, έλα, ας τους πούμε την αλήθεια και να δεις που θα καταλάβουν !”
Απ΄έξω ο λαός είχε μάθει τί είχε γίνει και ζητωκραύγαζε.
Στην Γερμανία η Μέρκελ έπαιρνε τηλέφωνο τον Σαρκοζί: “Αυτό δεν θα το ανεχτώ!” ωρυόταν. “Θα το δεχτούμε και θα κοιτάξουμε να μπαλώσουμε το ψέμα, αλλιώς, αυτοί είναι ικανοί να γρεμίσουν όλη την Ευρώπη!”
Τα κανάλια στην μικρομέγαλη χώρα ήταν σε αμηχανία. Ο ΣΠΑΪ και το ΜΕΜΑ είχαν μείνει άναυδα και οι μεγαλοδημοσιογράφοι τους δεν έυρισκαν λόγια να περιγράψουν την απογοήτευσή τους για την αποφυγή της υποταγής. από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο το μόνο που κατάφερναν να ακούσουν ήταν “Τέρμα τα ψέματα, τελείωσε, δεν πάει άλλο, δεν έχω άλλα ψέματα, στέρεψα !”
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κύριος Πάγκακος, φανερά καταβεβλημένος, χλωμός και αδυνατισμένος, βγήκε από την βουλή χωρίς συνοδεία και περπάτησε ανάμεσα στον κόσμο: “Συχωρέστε με, δεν ξέρω να κρατάω το στόμα μου, τί είπα, Θεέ μου, τί είπα…” και γεμάτος συντριβή, μέσα στην αδιαφορία τού κόσμου, χάθηκε στο βάθος του δρόμου.
Λαός και πολιτικοί, αγκαλιασμένοι από τους αγκώνες, προχώραγαν προς τις κάμερες των ξένων τηλεοπτικών συνεργείων χαμογελαστοί, οι γραβάτες ανέμιζαν δεμένες στα κοντάρια των πλακάτ, όλοι μαζί έδειχναν απίστευτη δύναμη, ανίκητοι, καμμιά φτώχεια δεν θα μπορούσε να τους νικήσει, θα ξαναφτιάχνανε την Ελλάδα ο κόσμος να χαλάσει..!
Χτύπησα το κεφάλι μου στο κομοδίνο και ξύπνησα…
Κωλοξυπνητήρι…
