Η ΡΥΤΙΔΑ ΣΤΟ ΜΕΣΟ ΤΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ....

Και πές εσύ ότι αύριο κόβει δραχμή.

Μόνο για εσωτερική χρήση.

Και πες ότι κρατάει το ευρώ για συναλλαγές (με τους άνωθεν και έξωθεν τοκογλύφους) και ταξίδια εις την αλλοδαπήν.

Και, ειλικρινέστατος, σού λέει, "αύριο που θα πάς στον μπακάλη πάρε μαζί σου τις δραχμές, το ευρώ θα τόχω εγώ για να κάνω τα ίσα μου και τους λογαριασμούς μου και να ξέρω τι χρωστάμε".

Και βγαίνεις εσύ απ΄το σπίτι και πάς στο καφετυροπιττάδικο και λές "Καλημέρα, Μάκη, κάνε μια φραπεδούμπα ν΄ανοίξει το μάτι" και σου λέει ο Μάκης "Ορίστε, Γρηγόρη μου" και επανέρχεσαι εσύ "Πόσο κάνει;" και έρχεται ο νταμπλάς "Εξακόσιες δώδεκα, Γρηγόρη μου..." και εκεί ακριβώς χαλνάνε οι σχέσεις σου με τον Μάκη, που αυτομάτως μετατρέπεται σε "Ρε μ@λ@κ@"!!! Εξακόσιες δώδεκα δραχμές ένα φραπεδάκι (εξέπεσε από φραπεδούμπα) σε πλαστικό και στο χέρι;;;;"
"Μα Γρηγόρη μου, τόσο τονε πλήρωνες και χτές και δε σε έκοφτε, τί σ΄έπιασε σήμερις..." απαντεί έκπληκτος ο Μάκης.

Και κάθεσαι και λογαριάζεις και λες ένα και ογδόντα ευρά επί τριακόσιες τεσσαράκοντα δραχμούλες, μας κάμει, όντως, εξακόσιες δώδεκα δραχμάρες... Πώς δε τόχα πάρει χαμπάρι τόσο καιρό...

"Καλά" λες, και σημειώνεις πως αύριο το πρωί θα πάρεις καφέ στο θερμός απ΄το σπίτι, "Βάλε και μια ζαμπονοτυρόπιττα να στηλωθούμε λιγούλι".
Απλώνει ο Μάκης την πιάστρα, τσιμπάει την παραγγελία από την βετρίνα, την σακκουλιάζει, τής προσάπτει και μία χαρτοπετσέτα και στην αποδίδει:
"Εξακόσιες σαράντα έξι δραχμές, Γρηγόρη μου", σού λέει και διακρίνεις πως κοκκινίζει ελαφρά...

Και ξαναματαλογαριάζεις και βρίσκεις πως ένα κι΄ενενήντα επί τριακόσιες σαράντα δραχμές,  επαληθεύει το απαιτηθέν από του Μάκου ποσόν....

"Φτού, γ@μώ το φελέκι μου, τί κερατιάτικα πληρώνω ο μ@λ@κ@ς τόσον καιρό..." και αποφασίζεις αύριο να πάρεις τοστάκι στο αλουμινόχαρτο απ΄το σπίτι...

Και πάνω πούσαι να αναχωρήσεις απ΄το μαγαζί συλλογιζόμενος "Άμα με ξαναδείς, να με χέσεις...", ακούς τον Μάκη να λέει στην κοπελλάρα απο τα απέναντι γραφεία που περιμένει τον φρέντο της (την είχες πάντα την υποψία πως πρέπει νάχει φάει πολύ ξύλο για να μάθει τον φρέντο...) :
"Επτακόσιες σαρανταοχτώ δεσποινίς Μαριλένα μου..."
Και βλέπεις το μακιγιάζ να αγωνιά να καλύψει την χλωμάδα στην προ ολίγου γλυκειά μουρίτσα τής δεσποινίς Μαριλένας του, που του αποδίδει τα δέοντα και επί δεκαετίαν χρωστούμενα:
"Επτακόσιες σαρανταοχτώ δραχμές ένας καφές με μιά λίγδα γάλα;;; Να τον βάλεις στον π@το σου, παλιολαμόγιο!!!"

Δεν έχεις λόγο, αλλά ούτε και επιχειρήματα να διαφωνήσεις με την δεσποινίς Μαριλένα,  μένεις να θαυμάζεις τον τσαντισμένο της ποπό όπως εξέρχεται απ΄το καφετυροπιτάδικο, λές ένα "γειά" και προχωράς προς το αυτοκίνητο....

Τις επόμενες μέρες ακούς παρόμοιους διαλόγους όπου βρεθείς...
"Είκοσι χιλιάρικα!!! Τί φάγαμε ρε π@π@ρ@, δύο άτομα, που κάνει είκοσι χιλιάρικα !!! Ξέρεις πόσες μέρες δουλεύω εγώ για να βγάλω είκοσι χιλιάρικα!!!"

"Οχτακόσιες σαράντα έξι δραχμές ένα κουτάκι τσίχλες!!!! Ναι ρε, τό ξέρω πως πάντα εδώ στο ταμείο τις είχες και πάντα τις έπαιρνα σαν παρορμητικό ζώον που είμαι γιατί μ΄αρέσει το κουτάκι που είναι σαν μπαλάκι και μ΄αρέσει και η σταγονίτσα η μέντα πούχουνε μέσα, αλλά, οχτακόσιες σαράντα έξι δραχμές!!!"

"Τρία χιλιάρικα και εξήντα δραχμές για ένα ουισκάκι πατημένο στα παγάκια, στα όρθια με άλλους πεντακόσιους που δεν έχουν πού να σταθούν στο κωλομάγαζο!!! Ναι το ξέρω πως ΠΑΝΤΑ τόχες εννιά ευρώ το γ@μοποτό, αλλά ΤΩΡΑ με πειράζει!!!"

"Τριάντα τέσσερεις χιλιάδες δραχμές η πυραμίδα της  PLAYMOBIL με τέσσερεις Αιγύπτιους και τρεις καμήλες!!!!  Άσε, με τόσα λεφτά πάω το παιδί στην Αίγυπτο και παίζει με την κανονική πυραμίδα!!! Αλλά, ξέρεις τί με πειράζει πιό πολύ;;; Το ότι τόσον καιρό μούλεγες πως κάνει εκατό ευρώ ΜΟΝΟΝ!!!"

Και περνάνε οι μέρες και βλέπεις κόσμο σκεφτικό στους δρόμους, να κυττάνε τα ψιλά στην παλάμη τους και να κουνάνε τα κεφάλια τους, να σμίγουν τα φρύδια μπρος στα ράφια του σουπερμερκάτου, να δίνουν χιλιάρικο χαρτζιλίκι στο εγγόνι και να καμαρώνουν και λές, πόσος χρόνος χάθηκε, πόση αξιοπρέπεια εξαργυρώθηκε, πόσο μέτρο και πόση τάξη εκταμιεύτηκε, πόση ζωή σπαταλήθηκε και κατέληξε ύβρις, λεκές, ρυτίδα στο μέσο του μετώπου μας...

Σχόλια

Ο χρήστης En' Tino είπε…
Φίλε Οφιέ, διαβάζοντας το τίτλο της ανάρτησής σου αναρωτιώμουν μου το πας...
Αλλά στο τέλος κατάλαβα μιας κι γω έσμιξα τα φρύδια μου και δημιουργήθηκε η ρυτίδα στο μέσο του μετώπου.
Ο χρήστης TOYLA είπε…
xaxaxa
Κι εγώ..κι εγώ με επιπλέον ρυτίδα! Και οι υπολογισμοί δίνουν και παίρνουν στο μυαλό μου! Γμω τη φραμπεδούμπα μου γμω!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΕΝΑ ΝΗΣΙ ΓΕΜΑΤΟ ΒΛΑΚΕΣ...

ΚΟΥΚΛΑ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ...

ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕ ΤΟ ΔΟΛΛΑΡΙΟ !