οι λέξεις...

Η Βουλή, βράδυ Σαββάτου, έρημη, σκοτεινή / παραέξω οι εκλογείς, το σώμα, αναμένει / η Πανεπιστημίου κενή, τα πεζοδρόμια άδεια από τα σεντόνια με τις πραμάτειες / μετά τις εκλογές πάλι / η Ομόνοια φωτεινή μέσα στα τσιμέντα της, ο φόβος και το κιτς φυλάνε τα έρημα / Αιόλου έρημη, Παρίσι-Τέξας του Βέντερς, αφίσσες στις βιτρίνες των ερημωμένων καταστημάτων «Κλειστό λόγω μνημονίου», τελευταία άπελπις προσπάθεια άγρας ψήφων / άστεγοι σε κάθε εσοχή, χαρτόνια και κούτες βαλμένα με τάξη, μερικού αλλάζουν ρούχα για να κοιμηθούν, η πλατεία Κοτζιά άδεια και φωτισμένη / Ψυρρή / αδιαχώρητο / μεζεδομετανάστες σε ρυπαρά πεζοδρόμια, καρέκλες στο οδόστρωμα, φοιτητές και μη, γύρω από λεπτές φέτες χταποδιού στη σχάρα με τσίπουρα κακής ποιότητας να οδηγούν τις συζητήσεις / τρεις τουρίστες προσπαθούν να διασχίσουν τα συνωστισμένα σώματα, κυττούν κάτω, δεν συμμετέχουν / αφίσσες που δεν καταλαβαίνεις τί διαφημίζουν, ιντερνετική αισθητική χωρίς υπότιτλους για τους μυημένους / Κυριακή πρωί, γύρα στα Αναφιώτικα / τουρίστες απορημένοι / όλοι οι Αρχαιολογικοί χώροι κλειστοί λόγω εκλογών / ο πεζόδρομος της Ακρόπολης καταπατημένος από μηχανοκίνητα / επιστροφή στο σπίτι / ευτυχώς σε δύο κανάλια έχει παιδικό, βλέπω KONG και ΛΑΓΟΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ / στα άλλα κανάλια βράζουν οι επιτυχίες, δεν αντέχω τη μυρωδιά του βραστού, συνεχίζω με ΜΠΟΜΠ ΣΦΟΥΓΓΑΡΑΚΗ / οι πετυχημένοι πολεμιστές κέρδιζαν τις μάχες αγγίζοντας απλώς την λαβή του σπαθιού / άλλοι χρειάζονται ΜΜΕ, πληρωμένους δημοσιογραφίσκους και απειλές / ακολουθούν τα Χριστούγεννα σε όλη τους την τραγικότητα / περνάει εμπρός από τα μάτια μου ο Θείος Τάκης του Ξανθούλη και ο Ξεπεσμένος Δερβίσης του Παπαδιαμάντη / αγγίζω τις ράχες των βιβλίων στα ράφια, δύο μετά τα μεσάνυχτα / παρηγοριά να ξέρεις πως έστω πέρασαν από τα μάτια σου / "Έβραζεν, έβραζε, η νύκτα βαθιά. Ζεστόν το σαλέπι, πολύ ζεστότερον το στρώμα." / οι λέξεις, μόνον οι άριστες από αυτές μένουν, βαλμένες πλάϊ-πλάϊ στο γονιδίωμα του βιβλίου, διαιωνίζονται δίκην εγωιστικού γονιδίου, ιχνηλατούν και προσδιορίζουν την πορεία μας.