ΠΑΙΔΕΙΑ Ή ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΙΝΑΙ...

Δεν φταίνε οι εξετάσεις...
Δεν φταίει ο τρόπος που διεξάγονται οι απανωτοί αυτοί γολγοθάδες...
Δεν φταίνε οι μαθητές που διαμελίζουν και καίνε τα βιβλία τους στο τέλος κάθε χρονιάς...

Αντί για μια υγιή διαδικασία, έναν στίβο αναμέτρησης και επιλογής ειδικοτήτων και κυρίως αρμοδιοτήτων στην κοινωνία, έχουμε καταφέρει να αποτύχουμε και σ΄αυτό...

Ή μάλλον, κατ΄αρχάς σ΄αυτό και κατ΄επέκταση και στα υπόλοιπα...

Παράγουμε παιδεία όπως παράγουμε και τουρισμό, οικοδομή και δημόσια έργα: πρόχειρα, αρπαχτά, στη ζούλα, χωρίς στόχο και σκοπό, χωρίς μέλλον, με κρυφές επιδιώξεις μέσα από λαβύρινθους κατασκότεινων μακιαβελλικών σκέψεων.

Ποιούς και πόσους θα βολέψω, πόσα φροντιστήρια που ταΐζουν τόσα τον χρόνο στο σάπιο στόμα των ταμείων μου και απασχολούν τόσους καθηγητές, που θα τους είχα μεσ΄τα πόδια μου να γκρινιάζουν για διορισμούς και πώς θα διακινήσω τα δοτά θέματα σε δικούς μου, και πόσο θα μου κοστίσει να φτιάξω την εκπαίδευση και από πού να ξεκινήσω και πώς να πείσω τόσους καθηγητές να αλλάξουν και να κάνουν την δουλειά τους σωστά γιατί δεν θα υπάρχουν πλέον τα εξτρά του φροντιστηρίου και των ιδιαίτερων, που θα πρέπει να ξεκολλήσουν  από ιδεολογικές αγκυλώσεις χρόνων και χρόνων και να μην φοβούνται να πουν λέξεις όπως "πατρίδα", "έθνος" και "Ελλάδα" με τον φόβο του κραξίματος στην επόμενη κατάληψη και άει στο διάολο τελικά που θα βάλω εγώ το χέρι μου στη φωτιά για να μαζέψω τον αμάζευτο, θα φωνάξω κάποιους ξένους μετά απο μερικά χρόνια να διαγνώσουν σοβαρή υστέρηση στα ελληνικά εκπαιδευτικά ιδρύματα σε σχέση με του εξωτερικού και τότε, θα περάσω όσα μέτρα θες...

Όπως έκανα και με την οικονομία και τους δημόσιους υπαλλήλους...