Το νησί που φεύγει.
Φεύγει, και μάλιστα, χωρίς να αφήσει ίχνη.
Κάθε τρόπος, ήθος, έθος, λαλιά και κάθε αλληλουχία γενεών που χάνεται, δεν γράφεται παρά μόνον σαν αχνή εικόνα χωρίς λέξεις, εκείνων που πρόλαβαν το νησί που χάνεται.
Δεν υπάρχει πόνος για το νησί που φεύγει, μόνον πόνος για εμάς που ήρθαμε και χάσαμε και για εκείνους που θ' ακολουθήσουν, χωρίς να ξέρουν πώς βρέθηκαν εδώ και ποιό το χρέος τους προς τον εαυτό τους...
Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕ ΤΟ ΔΟΛΛΑΡΙΟ !
Αγαπητοί τουρίστες, Αρχικώς, καλώς ήρθατε στο νησί μας! Που σε λίγα χρόνια, αν όλα πάνε καλά, θα είναι ολόϊδιο με όλα τα άλλα νησιά των Κυκ...

-
Ούτε JUMBO , ούτε τίποτε τα χρόνια εκείνα... Και τα παιδιά, σαν παιδιά, έπρεπε να τόχουν το παιχνιδάκι τους, να μπορούν να παίξουν. ...
-
Το πόσο προσωπικό ζήτημα είναι το θέμα της πίστης δεν το αμφισβητεί κανείς. Το τί πιστεύει κάποιος, ο τρόπος που ερμηνεύει το αντικείμενο τη...
-
Αγαπητοί τουρίστες, Αρχικώς, καλώς ήρθατε στο νησί μας! Που σε λίγα χρόνια, αν όλα πάνε καλά, θα είναι ολόϊδιο με όλα τα άλλα νησιά των Κυκ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου