TINOS on the run

"Ερχόταν η Λουκία κι΄ άφηνε τις παραγγελίες κι ακουγόταν και η μουσική απ΄τους πλανόδιους και μυρίζαν από δίπλα κάτι αρνάκι με καπαμά που φτιάχνει και νόμιζα πως πάει εδώ τώρα δας είναι που θα τρελλαθώ, μα συνεχίζω και βάζω μερίδες γαλακτομπούρεκο και γλυκό του κουταλιού μαζί με τους διπλούς ελληνικούς και γίνεται αυτή η φασαρία αντίς για σκοτούρα πάει και γίνεται μια μελωδία και λέω ζεν φίλες μου αυτό είναι το ζεν, μέσα στην κουζίνα ντάλα Οκτώβριος να μη λέει να χειμωνιάσει και σταμάτησα το παγωτό κακώς, ντάλα Οκτώβριος να χαίρεσαι απ΄τη μια κι΄απ΄την άλλη αυτοί που τους πουλάς καφέδες να είναι σκεφτικοί γιατί δεν βρέχει και τι θα κάνουν και πότε θα σπείρουν, μα δε σταματάνε να γελάνε και να χτυπάνε τα πούλια που τώρα μου φαίνονται διαφορετικά γιατί παληά μ’ ενοχλούσε και έλεγα έτσι θα χάσω το μυαλό μου από μια παρτίδα φεύγα ή από κείνη την πρέφα που ούτε κατάλαβα ποτέ πώς παίζεται ούτε και θέλω μα με τσαντίζαν τόσο άμα μου λέγαν δε πειράζει εσύ δεν είσαι για τέτοια.  Ουφ. 

Ο πολιτισμός μέσα σε συνθήκες κρίσης.  Απλώς, δεν υπάρχει.  Ας μην εξωραΐζουμε τα πράγματα με τους γνωστούς αφορισμούς «άμα ψάξεις βρίσκεις» «ο πολιτισμός ξεκινάει απ΄το σπίτι» και λοιπές μπούρδες που λένε όσοι είναι έξω απ΄τον χορό.  Και ο χορός έχει διάφορα μαντηλάκια για να πιαστείς. Υπόθεση για μελέτη: έχω δύο παιδιά και επειδή θεωρώ ότι στο σχολείο δεν παίρνουν όσα θάπρεπε, θέλω να τα μορφώσω .  Να τα καλλιεργήσω δηλαδή, γιατί η μόρφωση ως αποθησαυρισμός γνώσεων, τα πτυχία και τα μεταπτυχιακά ελάχιστη σχέση έχουν με την καλλιέργεια ενός ανθρώπου.   Μπορεί να συνεισφέρουν στην καλλιέργεια, σε καμμία όμως περίπτωση δεν την πιστοποιούν και δεν την εγγυώνται.  Υποπερίπτωση πρώτη: είμαι σε κάποιο μεγάλο αστικό κέντρο, με αρκετά θέατρα, μουσεία, εκδηλώσεις, παραστάσεις, καλλιτεχνικά εργαστήρια κλπ. Στα γρήγορα θα πω ότι, οτιδήποτε απ΄αυτά όλα ΚΟΣΤΙΖΕΙ .  Θέλω λεφτά για να δημιουργήσω μια συνέχεια στην συνείδηση του παιδιού μου σχετικά με τον πολιτισμό. Δεν γίν

Μ’ αρέσει να φτιάχνω ιστορίες. Να βλέπω κάτι παληό και να προσπαθώ να συνθέσω μια ιστορία γύρω απ΄αυτό. Αν έχω και την τύχη να βρω πληροφορίες για την εποχή και τον τόπο, τότε ποιος με πιάνει…  Μπορώ να δω μπροστά μου τον μπάρμπα Μάρκο τον Γαμπά να ανεβαίνει ως το μαραγκούδικο του Πέτρου του Κανιάσου για να του παραγγείλει ένα σκαμνί για το κατοικιό στην Χαλακιά.  Τον μπάρμπα Πέτρο να κόβει τις τάβλες, να πριονίζει, να καρφώνει, να κολλάει.  Το σκαμνί φορτωμένο στο γαϊδούρι να σείεται στα Κακόβουλα, να ξεφορτώνεται στο κατοικιό απ΄έξω, μικρή πολυτέλεια, καθημερινή. Μπορώ να με δω να κάθομαι στο ίδιο αυτό σκαμνί εκεί στην Χαλακιά, να τρώω σούπα με το γάλα πλάι στον Λοΐζο και να ακούω την Πασάδαινα να μας λέει την ιστορία για τον φάρο στον Πάνορμο. Κι’ ύστερα μια μέρα να πηγαίνω ως εκεί να δω τι έχει απομείνει, πολύ πριν ο ξάδερφος το στήσει ξανά στα πόδια του, και να μαζεύω το ξεχαρβαλωμένο σκαμνί. Μετά, με βλέπω να το διαλύω... ....να το καθαρίζω...

Πάρτην κύριε εργολάβε μου!  Πάρτην αυτήν που κάποτε ήταν η πατρίδα μου! Αλλά δος μου κι εμένα έναν τόπο να μείνω. Πάρτην όλην, άσε με όμως να ζήσω. Δεν βγαίνω πιά να κουμαντάρω κοτζάμου τόπο που τον ερήμαξα με τα χέρια μου τα ίδια.  Βλέπεις όταν ήταν φουντωμένος απ΄άκρη σ΄άκρη κι έβγαζε του θεού τα καλούδια, έσπευσα, κύριε εργολάβε μου, να ξηλώσω τα πάντα με σκοπό τα λεφτάκια της επιδότησης.  Κι από πίσω τρέχαν οι λογαριασμοί… Πάρε το λοιπόν το ερείπιο, γκρέμισέ το και φτιάξε το κατά πως θες εσύ. Μα άσε μου κι εμένα ένα δυαράκι να στεγάσω το τέλος μου! Ξέρεις, έχω γεράσει πιά και νιάτα δεν τρέφω μέσα μου, τα διώχνω να πανε αλλού, στους δικούς σου τόπους, να σου δουλέψουν. Εδώ έχω ξένους πιά να δουλεύουν, έ να μεγάλο στρατόπεδο εργασίας τόχω κάμει το ρημάδι, όπου μαζεύονται όλου του κόσμου οι διωγμένοι και κάνουν ό,τι τους βρεθεί για να επιβιώσουν.   Βλέπεις κι εκείνοι σου δώσαν αντιπαροχή την δικιά τους πατρίδα ή τους ξεσπίτωσες με το ζόρι, και τους έχω τώρα φτ

Χειμώνιασε και ο καιρός αρχίζει και αγριεύει και μας κλείνει μέσα. Οπότε, όσος ελεύθερος χρόνος μάς μένει διαθέσιμος, ε, ας μην πάει όλος στο τάμπλετ και στο κινητό...  Μπορούμε για παράδειγμα, να παίξουμε ένα επιτραπέζιο. Και ξέρετε κάτι; Υπάρχουν πάρα πολλά επιτραπέζια πέρα από την ΜΟΝΟΠΟΛΥ, το ΤΡΙΒΙΑΛ, το ΤΖΕΝΓΚΑ και το ΤΑΜΠΟΥ. Εδώ, λοιπόν, θα βρείτε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, που δεν κοστίζει τίποτα, το φτιάχνετε μόνοι σας και διαδραματίζεται στην Τήνο!  Η προετοιμασία του χρειάζεται γύρω στην μισή ώρα το πολύ. ΤΗΝΟΣ RUN ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ: Να είστε ο πρώτος παίκτης/παίκτρια που θα μαζέψει 100 πόντους (ή όσους αποφασίσετε εσείς…). Τι θα χρειαστείτε: 1. Έναν χάρτη της Τήνου, κατά προτίμηση διαφημιστικό (από αυτούς που μοιράζονται στα πρακτορεία εισιτηρίων) γιατί θα τον χαλάσετε.  Να σημειώσουμε εδώ πως, ο χάρτης που μοιράζεται παντού στην Τήνο, είναι δουλειά και πνευματική ιδιοκτησία του e-tinos.gr   και πως, ο χάρτης που θα χρησιμοποιήσετε έχει μοιραστεί σε πάν

Πολλά πράγματα τριγύρω μας μοιάζουν πλέον μ΄ένα μεγάλο επιτραπέζιο παιχνίδι στρατηγικής.    Ξεκινάω έτσι για να έλαφρύνω ένα βαρύ θέμα και γιατί δεν είμαι πολιτικός αναλυτής. Πάμε πίσω στο 2008, την χρονιά δηλαδή, που ο συριζα πιάνει ποσοστό 17,5% . Θυμάται κανείς ένα μικρούλι, τοσοδούλι γεγονός;  Ο ομπαμα καλει τον τσιπρα σε συνάντηση . Τόχατε ξεχάσει, παραδεχτείτε το. Από τότε λοιπόν, η αμερική έχει διακρίνει (ή επιλέξει, όπως θέλετε πείτε το) τον μελλοντικό πρωθυπουργό και τον καλεί επειγόντως για να τον νουθετήσει.  Από κοντά και η εθνική μας αγγελοπούλου που περιμένει πότε θα πάρει την σκυτάλη απ΄το μπομπολέικο. Τα χρόνια περνάνε και κάποια στιγμή ο κακός νοικάρης γερμανία στο σπίτι που λέγεται ευρώπη και που ανήκει δικαιωματικά στις ΗΠΑ, αρχίζει και κάνει του κεφαλιού του. Να διευκρινίσω ότι, η ευρώπη από την στιγμή που απελευθερώθηκε από τον ναζισμό με την βοήθεια των αμερικάνων, γιατί στρατό αξιόμαχο είχε να δει από την εποχή του ναπολέοντα,

Παίρνοντας αφορμή από μια πολύτιμη φωτογραφία που απεικονίζει τα πραγματικά μεγέθη ενός πάρκου πέντε ΜΟΝΟΝ ανεμογεννητριών σε άλλη περιοχή της πατρίδας, μακρυά απ΄τα χωράφια τα δικά μας, δίπλα ακριβώς σε κάποιο χωριό που λέγεται Άρδακτος , 38 χιλιόμετρα έξω απ το Ρέθυμνο, σε υψόμετρο 900 μέτρων.... ...είπα να κόψω και να ράψω το ίδιο πάρκο και να το βάλω στα δικά μας τα χωριά , στα δικά μας τα σπίτια δίπλα, να δούμε τέλος πάντων, πόσο χώρο πιάνουν πέντε ΜΟΝΟΝ ανεμογεννητριες, πόσο μεγάλη θα είναι η ζημιά, βρε αδερφέ... Η κλίμακα του χάρτη είναι ακριβώς η ίδια. Πάμε, λοιπόν. Το πάρκο δίπλα στα Κελλιά θα έχει το μήκος και την έκταση όλου του χωριού , η κάθε βάση ανεμογεννήτριας θα πιάνει τόπο ίσαμε είκοσι σπίτια περίπου και θα μοιάζει κάπως έτσι: Το πάρκο μεταξύ Αετοφωλιάς και Κάτω Κλείσματος θα ξεπερνάει σε εμβαδό και τα δύο χωριά μαζί και θα μοιάζει κάπως έτσι: Το πάρκο στην Κώμη, να μην την αφήσουμε χωρίς συγκριτικά μεγέθη την μεγάλη αδελφή, θα είναι τόσο περίπ