TINOS on the run

Κλείνει μάτι ο Αύγουστος με μιά δεύτερη πανσέληνο ακριβώς στο τέλος του, που γίνεται έτσι μεγαλοπρεπές και θεατρικό. Κλείνει μάτι ο Αύγουστος και το κάτω χείλι μας σπρώχνει τ' απάνω σε μια γκριμάτσα γεμάτη λύπη, που λέει "Τί να κάνουμε, όλα κάποτε τελειώνουν..."   Τί να κάνουμε, τελειώνουν οι μέρες της άδειας, μικραίνουν οι μέρες, όλο αυτό που περιμένεις όλον τον χρόνο εξαερώνεται λίγο-λίγο, στιγμή τη στιγμή, αρπάζεται απ' το μελτέμι και φεύγει γι' αλλού. Γύρω στις έντεκα πετάγεται από τη μύτη το ΠΗΝΕΛΟΠΗ , περνάει ξυστά στο νησί, πιό κοντά από κάθε άλλο,  οι πιό βιαστικοί επιβάτες θα μπορούσαν να πηδήξουν στη θάλασσα και να κολυμπήσουν τα λίγα μέτρα ως τις παραλίες, ορισμένες ξεπατωμένες απ' το τσιμέντο, αλλά και πάλι καλύτερες από 'κει που έρχονται όλοι τούτοι. Μετά, πίσω του τρέχουν το ΣΟΥΠΕΡ ΦΕΡΡΥ και το ΙΘΑΚΗ , τα παιδιά περιμένουν τα απόνερα, το κύμα τους, να πηδήξουν πάνω του, να του ξεφύγουν, να τραμπαλιστούν. Οι υπόλ

Όχι, δεν πρόκειται για περιγραφή της επίσκεψης κάποιου πολιτικού στο χωριό μας, λυπάμαι που σας απογοητεύω και ντροπή μου που έβαλα τόσο γενικόλογο τίτλο... Δυστυχώς, απ' ό,τι φαίνεται, οι πολιτικοί μας διακοπίστηκαν αλλού κι' έτσι χάσαμε την μοναδική ευκαιρία να απολαύσουμε τις γεμάτες ενδιαφέρον για την πορεία του τόπου μας φάτσες τους... Πίσω στο κυρίως θέμα μας και γρήγορα και να μην ξαναπιάσω τέτοια κατηγορία αντικειμένων στο στόμα μου... Ο Καραγκιόζης, ο κανονικός και αξιοπρεπέστατος δηλαδή,  ήρθε στα Κελλιά για μια παράσταση στο θεατράκι του χωριού, που ο Σύλλογος Κοινότητας Καλλονής έχει αρχίσει και αξιοποιεί με τον καταλληλότερο τρόπο. Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι, ο κόσμος, ειδικά μόλις αφήσει τις τσιμεντένιες φυλακές του, θέλει να μαζεύεται με οποιαδήποτε αφορμή και να περνάει κάποιες ώρες ο ένας στην έστω αόριστη συντροφιά των άλλων. Το θεατράκι, λοιπόν, γέμισε πάλι από κόσμο, που ήρθε να παρακολουθήσει το " Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο Σκιών Κωνσταντίνου Βαμβακ

Οι φωτογραφίες μιλάνε μόνες τους. Ο κόσμος ήρθε στον καλοκαιρινό χορό, χόρεψε και γλέντησε μέχρι το πρωί, στον όμορφο χώρο του υπαίθριου θεάτρου των Κελλιών. Η αρχική αμηχανία και οι φόβοι των διοργανωτών ξεπεράστηκαν μόλις τα τραπέζια άρχισαν να γεμίζουν γρήγορα. Επειδή όμως, τίποτα δεν γίνεται χωρίς κόπο, συνήθως των λίγων προς τους πολλούς, ορίστε και οι φωτογραφίες από την πολύωρη προετοιμασία της προηγούμενης ημέρας, αλλά και λίγες ώρες πριν την έναρξη.  Η ανταμοιβή των μελών του συλλόγου που φορτώθηκαν με όλου του κόσμου το άγχος , ήταν εικόνες σαν αυτήν... ...σαν αυτήν...    ...αλλά και σαν αυτήν,  ...με ξένους επισκέπτες που ήρθαν στα Κελλιά για να ζήσουν τον καλοκαιρινό χορό από κοντά. Να μην παραλείψουμε και τα δύο σημεία υποδοχής, όπου δεν έλειπαν οι αφράτες μαρέγκες, το καλό ρακί και τα πλατειά χαμόγελα! Έτσι, ο Σύλλογος των Κελλιών επανήλθε δυναμικά στο προσκήνιο, φέρνοντας όλο το χωριό κοντά, πράγμα εξαιρετικά σημαντικό, αποδεικνύοντ

Μετά από απραξία δύο χρόνων   ο Σύλλογος Καλλονής επαναδραστηριοποιείτα ι  και στις 5 Αυγούστου 2012 κάνει τον καλοκαιρινό χορό στο θέατρο της Καλλονής με την ορχήστρα ΚΥΚΛΑΔΙΤΕΣ. Το  κρασί είναι κερασμένο από τον Σύλλογο! Σας περιμένουμε για να γλεντήσουμε με νησιώτικα τραγούδια μέχρι το πρωί!

Δεν μου το βγάζετε απ΄το μυαλό, μα δε μου το βγάζετε... Ο Γερμανός πρέσβης εν Ελλάδι, παίρνει το αυτοκίνητό του και στέλνει και τα υπαλληλάκια του βόλτα στις παραλίες, βόλτα στις πλατείες, στις ταβέρνες, στα παγωτατζίδικα. Βλέπει Έλληνες, ΓΙΑ Τ’ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΕΛΛΗΝΕΣ, ακόμη να βγαίνουν έξω, να έχουν ακόμη λεφτά για την κυριακάτικη βενζίνη και να πηγαίνουν στις θάλασσες και να κολυμπούν, τους βλέπει να πίνουν καφέδες, να τσιμπολογάνε μεζεδάκια σε ταβερνάκια, να αγοράζουν παγωτό στα παιδιά τους και τότε τον κύριο πρέσβη τον πιάνει ένα ρίγος, μια δίκαια τρεμούλα, μια ιερή αγανάκτηση τον πνίγει: «Εμείς τους κομματιάζουμε κι’αυτοί εκεί! Να μη λένε να κατσουφιάσουν, να μην λένε να κλειστούν μέσα ν’ακούσουν τις απειλές μας από τις τηλεοράσεις, να μας αγνοούν και να συνεχίζουν να βγαίνουν! Μα δεν έχουν καταλάβει με ποιούς έχουν να κάνουν; Με αυτούς που αιματοκύλισαν την Ευρώπη τους (γιατί από την στιγμή που δεν είναι δική μας, είναι των αλλωνώνε) δύο φορές! Με

Δηλαδή, θες να μου πεις πως, αφού πρώτα έμαθα όλα τα σχετικά με τα CDS, PSI, SWAP, ΔΝΤ, EKT και ξέρω ΄γω τί άλλα σκατά, που ούτε τα σπούδασα, ούτε και θέλησα να τα μάθω, αλλά, μου τάτριβαν στα μούτρα για να μου αποδείξουν πως είχαν δίκιο που με κομμάτιαζαν οικονομικά, τώρα με λες και βλάκα;;;  Με λες βλάκα, που δεν μπορώ να καταλάβω πού στην ευχή βρίσκεται η ανάπτυξη σε μειώσεις μισθών και προσωπικού στον ιδιωτικό τομέα, σε ξενοδοχεία του κέντρου με πληρότητα 100% , με μηδέν προσλήψεις και ξεπάτωμα του προσωπικού στο ωράριο εργασίας;;;  Ε, δεν  μπορώ να το καταλάβω ρε φιλαράκι, πώς γίνεται να μου περιγράφεις σαν ανάπτυξη τα περισσότερα λεφτά που κυλάνε στις τσέπες του επιχειρηματία..!   Πες με βλάκα, λοιπόν, αλλά βάλε κεφαλαίο Β να το χαίρομαι!  ΒΛΑΚΑΣ!  Και να ξέρεις ότι, το παίρνω σαν κοπλιμέντο από κάτι σαν και του λόγου σου... ...............έξυπνε!!!

Και ξαφνικά θα βρεθούμε μεσ' το Φώς των Κυκλάδων, να εξαϋλωνόμαστε, να χάνουμε κι' αυτόν ακόμα τον Ίσκιο μας, το Φως να μας διαπερνάει απ' την κορφή ως τις πατούσες, που μαλακές ακόμη απ΄το φασκιωμένο περπάτημα στα τσιμέντα της πόλης, θα  αντιδρούν, θα μαζεύονται στην αφή της άμμου και των βράχων.   Και μετά, θα βουτάμε μεσ' το γαλάζιο και θα πλέουμε στο αρμυρό στοιχείο, θα πλατσουράμε και θα φωνάζουμε με πρωτόγονες φωνές απ΄τα βάθη των εποχών,  θα πάμε πίσω να ανακαλύψουμε ένα γνώριμο πιτσιρικάκι να σκάβει πηγάδια στον άμμο, να στήνει καστράκια στολισμένα με βότσαλα,  να σκαλίζει λιμάνια για πλαστικές βαρκούλες τριγυρισμένα από αφρόξυλα.   Τελικά, μπορείς να ταξιδέψεις στον Χρόνο, γιατί εδώ στέκει ακίνητος...  ...κι' απλώς αφουγκράζεται τα επόμενα βήματά του...