ΟΜΠΡΕΛΙΚΟΣ ΞΑΠΛΩΣΤΡΩΝ - ΠΕΡΙΟΧΕΣ NATURA: 3-Ο

Ε, λοιπόν, δεν θα πιστέψετε αυτά που θα σας μεταφέρω από φίλο που κάνει διακοπές στην Πέρα Κάσσιρο. 

Τί εννοείτε, δεν ξέρετε πού βρίσκεται η Πέρα Κάσσιρος; 

Μα είναι “μια ασήμαντη κουκίδα στο χάρτη, χαμένη κάπου στο Αιγαίο”, πού να την ξέρετε!

Δεν έχει σημασία όμως που δεν την ξέρετε. Ακούστε να δείτε τί συνέβη εκεί πέρα. 
Στην Κάσσιρο. 
Την Πέρα, όχι την δώθε.

Το νησί είναι μικρό, με λίγους κατοίκους και λίγες παραλίες. 
Έλα μου όμως που οι τρεις από αυτές είναι χαρακτηρισμένες σαν περιοχές NATURA. 

(Βρήκα και μια σελίδα για την επιτυχία της κοπελάρας στους Ολυμπιακούς και την έβαλα δω χάμου να πάρει λίγο χρώμα η σελίδα:)

Μια περιοχή NATURA με λίγα λόγια για όσους δεν γνωρίζουν, είναι εκείνη η οποία προστατεύεται από ανθρώπινες παρεμβάσεις και “ορίζονται πέντε κατηγορίες προστατευόμενων περιοχών: περιοχή απόλυτης προστασίας της φύσης, περιοχή προστασίας της φύσης, εθνικό πάρκο, προστατευόμενος φυσικός σχηματισμός και προστατευόμενο τοπίο, περιοχή οικοανάπτυξης.”

Εδώ τα σχετικά για τις περιοχές NATURA για όποιονα θέλει να ενημερωθεί:
http://www.ekby.gr/ekby/el/pp_main_el.html

Ε, η Πέρα Κάσσιρος είχε την ατυχία να έχει τις τρεις εμπορικές της παραλίες χαρακτηρισμένες σαν NATURA.  

Ατυχία βέβαια! 

Γιατί άμα οι παραλίες ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία, δεν μπορούν να μπουν ομπρέλες και καντίνες και ξαπλώστρες και ξερωγωτί.

Και όπως όλοι οι λογικοί άνθρωποι ξέρουν και αναγνωρίζουν, το βασικότερο σήμερα είναι να υπάρχει η σωστή εκμετάλλευσις του πλούτου που ο τόπος διαθέτει. 
Όπου εκμετάλλευση σημαίνει βγάζω λεφτά. Και αν κάτι μου στέκεται εμπόδιο τί κάνω;

Πού να ξέρω εγώ ο άσχετος...

Θα σας πω όμως ότι στην Κάσσιρο, την Πέρα, όχι την δώθε, ενώ οι παραλίες είχαν χαρακτηριστεί προστατευόμενες, ξαφνικά ένα πρωινό-δροσιά-του-Μάη, εμφανίστηκαν στις παραλίες ομπρέλες!!!  

ΓΚΟΛΑΡΑ ΕΝΑ ΜΗΔΕΝ!

Που από κάτου είχαν ξαπλώστρες. 
Ειδάλλως οι ομπρέλες θάπρεπε να περιμένουν την βροχή και καλοκαιριάτικα δεν βρέχει, οπότε τί να τις κάνεις τις ομπρέλες χωρίς ξαπλώστρες...

Και που οι ομπρέλες στη μία περίπτωση είχαν περπατήσει, άκουσον άκουσον, και είχαν έρθει στη μέση της παραλίας και την είχαν κόψει στη μέση!!! 

ΓΚΟΛΑΡΑ ΔΥΟ-ΜΗΔΕΝ!!!

Και είχαν και ενισχύσεις δεξιά κι'αριστερά άλλες επιπλέον ξαπλώστρες!!! Που κανείς δεν ξέρει πώς εμφανίστηκαν εκεί!!! 

Και που μετά μέσα στην ατέλειωτη μοναξιά τους ευτυχώς εμφανίστηκε και μια ΚΑΝΤΙΝΑ και τους έκανε παρέα!!! 

 ΓΚΟΛΑΡΑ ΤΡΙΑ-ΜΗΔΕΝ!!!

Θάματα και πράματα σας λέω και δυστυχώς δεν τα θυμάμαι όλα!!!

Οι Πέρα Κασσιριώτες είναι τόσο σαστισμένοι που δεν λένε κουβέντα για το θάμα τούτο, δεν μιλάει κανείς, παρά στέκουν και απορούν. 

Στέκονται και θαυμάζουν και ανεβάζουν φωτογραφίες στο ίντερνετ την καταγάλανη θάλασσα με τις ξαπλώστρες (κάτω από τις ομπρέλες) να την αγναντεύουν. 

Ρομαντισμός όσο δεν πάει, δηλαδή. 

Ε, και τί έγινε δηλαδή με τη νατούρα;  

Θα πεινάσουμε για να μπορούν πέντε παλιοσπουργίτια νάρχονται να γεννοβολάνε; 

Άμα πάω καμμιά φορά στην Κάσσιρο, την Πέρα, όχι την δώθε, θα ρωτήσω το κόλπο που κάνεις εγγραφή την νατούρα σε συγκεκριμένο αρχείο, και το άλλο που κάνεις Χαριποτεριές και περπατάνε οι ομπρέλες και θα σας το πω να το κάνουμε και μεις εδώ, που ευτυχώς δεν έχουμε τέτοιες περιπτώσεις. 






Τελικό αποτέλεσμα αγώνος, για όσους το έπαιξαν στοίχημα στην αρχή του αγωνιστικού καλοκαιριού:

ΟΜΠΡΕΛΙΚΟΣ ΞΑΠΛΩΣΤΡΩΝ-ΠΕΡΙΟΧΕΣ NATURA: 

3-0

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ

Όποιος δεν έχει ζήσει την αγωνία και την προσμονή για ένα συμβάν στο οποίο συμμετέχει ενεργά, δεν θα καταλάβει ποτέ τον αγώνα που χρειάζεται για να πετύχει κάτι φαινομενικά απλό, όπως για παράδειγμα, ο καλοκαιρινός χορός του Συλλόγου.

Που, για να είμαστε ειλικρινείς, για το χωριό είναι το γεγονός όλης της χρονιάς. 

Είναι τότε που έρχονται οι δικοί τους άνθρωποι και ξαναγίνονται όλοι μέλη της ίδιας κοινότητας, έστω για λίγες μέρες. 

Πολύς κόπος και μεγάλη προσπάθεια από πολλούς ανθρώπους μαζί. 

Δεν υπάρχουν ούτε εικόνες, ούτε λόγια για να περιγράψουν την προετοιμασία που χρειάστηκε για κείνες τις έξι ώρες περίπου που κράτησε ο χορός. 

 
Πόσες ώρες από τον προσωπικό χρόνο του καθενός δαπανήθηκαν, πόσα προβλήματα έπρεπε να ξεπεραστούν, πόσες λύσεις να δοθούν για να είναι όλα έτοιμα στην ώρα τους. 

Δεν χαϊδεύω τα αυτιά κανενός (δεν είμαι πολιτευτής για να αποσκοπώ στην εύνοια οποιουδήποτε, ούτε έχω μαγαζί για να μαζέψω πελάτες) αλλά, έχω την εντύπωση πως ο Σύλλογος της Καλλονής (Κελλιών) αυτή τη φορά ξεπέρασε τον εαυτό του και έστησε τον πιό επιτυχημένο χορό των τελευταίων ετών.

Θάθελα να πιστέψω πως όλο αυτό είχε τόσο μεγάλη επιτυχία γιατί αυτές τις ώρες που δούλεψαν όλοι μαζί, δεν υπήρξε ανάμεσά τους κανένα κόμμα, καμμιά παράταξη, κανένας πολιτικός αρχηγός, παρά μόνον το συμφέρον της Κοινότητας. 

 Ρομαντική άποψη, αλλά, μ' αρέσει να πιστεύω πως πίσω από κάτι συλλογικό κρύβεται μόνον η αγάπη και το ενδιαφέρον για την Καλλονή, κι' έτσι θάπρεπε νάναι πάντα και για όλα.

Ένα μεγάλο μπράβο στους ανθρώπους που έστησαν όλο αυτό το γλέντι, και μια ευχή, να κρατήσει όλο αυτό το δέσιμο για πολύ, ειδικά στα δύσκολα χρόνια που περνάμε.
 

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ;;;

Ας πούμε πως θέλουμε να βάλουμε ένα χεράκι να φυλάξουμε το νησί από τις επιβουλές των τρελών. 

Γιατί ούτως ή άλλως περί τρελών πρόκειται. 

Ο μεν ένας από τον Θεό, ο δε άλλος από την μανία για χρήμα και εξουσία. Φιλοσοφικό το θέμα, το σταματάω εδώ.

Ό,τι είναι να γίνει, πρέπει να γίνει σε συνεργασία πάντα με τις αρμόδιες υπηρεσίες. 

Στην παρούσα φάση δεν γίνεται να συσταθεί σώμα εθελοντών πυροσβεστών, δεν υπάρχει ο απαιτούμενος χρόνος. 

Η εισβολή έγινε και πρέπει να τρέξουμε με ό,τι διαθέτει και μπορεί ο καθένας.

Άρα, το μόνο που μένει είναι να βαδίσουμε στα χνάρια των προγόνων, των προ-προ-προ-παππούδων μας που ήρθαν στο νησί πριν από πάρα πολλά χρόνια. Εκείνοι, βέβαια, είχαν να προστατέψουν το νησί από ξένους εισβολείς, τώρα που εξελιχθήκαμε δεν έχουμε ανάγκη βαρβάρων, παίζουμε εμείς τον ρόλο τους.

Τι έκαναν οι πρόγονοι λοιπόν; 

Απλώς είχαν τα μάτια τους και τα αυτιά τους ανοικτά εκεί και όπου έπρεπε. 

Έστηναν φυλάκια και καραούλια, είχαν πεζοπόρα τμήματα περιπολιών και δεν άφηναν τίποτε να περάσει απαρατήρητο. 

Βλέπετε, το διακύβευμα τότε ήταν οι ζωές τους και η ελευθερία τους, οπότε δεν έμεναν απλοί παρατηρητές, βρίσκονταν σε εγρήγορση κάθε στιγμή.

Κοστίζει σε προσωπικό και διαθέσιμο χρόνο, κοστίζει σε κούραση, κοστίζει σε βενζίνες και μεταφορικά μέσα το να τρέχει κανείς μέσα στην νύχτα να κάνει βόλτες όπου λάχει. 

Γιατί περί αυτού πρόκειται. Αποδείχτηκε ότι χτυπάνε από παραγγεριές μέχρι χωριά. 

Άρα, καβαλάω την μηχανή ή το αυτοκίνητο ή την γουρούνα και πάω όπου καταλαβαίνω; 

Σε συνεννόηση πάντα με κάποια διοικούσα αρχή, ειδάλλως θα συναντιέμαι με άλλους εθελοντές που θα έπρεπε να είναι κάπου αλλού μοιρασμένοι.

Κάπου διάβασα ότι σε καμμιά δεκαριά εθελοντές που εκδήλωσαν ενδιαφέρον αμέσως αποδόθηκαν ιδιοτελείς σκοποί. 

Ένα μεγάλο μπράβο στους επικριτές που συνεχίζουν την μακρά παράδοση που μας θέλει σε δύσκολους καιρούς να φοράμε τα κομματικά γυαλιά μας και πίσω από αυτά να κοιτάμε και να ερμηνεύουμε τον κόσμο.

Αν δεν γίνεται κάτι με τους εθελοντές, τότε το μόνο που μένει είναι ο καθένας να πάρει ένα ζευγάρι κυάλια και να ρίχνει καμμιά ματιά τριγύρω. 

Και όσοι κυκλοφορούν στο νησί να έχουν τα μάτια τους ανοιχτά και ό,τι επικίνδυνο δουν να το αναφέρουν αμέσως. Περάστε αυτά τα τηλέφωνα στα κινητά σας για κάθε ενδεχόμενο. Σε αυτήν την φάση είναι το πρώτο και καλύτερο βήμα που μπορεί κανείς να κάνει.

ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ: 22830-22100,22830-22255

ΛΙΜΕΝΑΡΧΕΙΟ THNOY: 22830-22348, 22830-22220

ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ: 22830-23199

ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΠΥΡΓΟΥ: 22830-31371

Θυμηθείτε ότι, οι μέρες με αέρα είναι εκείνες κατά τις οποίες θα εκδηλωθούν οι επόμενες φωτιές.

Εκείνες τις μέρες ειδικά τα μάτια σας τέσσερα.

Λυπάμαι που δεν είμαι στο νησί για να μπορέσω να κάνω έστω τις βόλτες και τους περιπάτους μου πιό χρήσιμους.

ΟΙ ΕΜΠΡΗΣΤΕΣ Ή Ο ΤΡΕΛΟΣ...

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ο υπότιτλος του ιστολογίου αποδεικνύεται προφητικός. 
Φαίνεται πως όλοι μας κάνουμε περιπάτους στο νησί που καταστρέφεται μέρα με τη μέρα χωρίς κανείς να είναι σε θέση να αντιδράσει.

Θυμάστε τις φωτιές που ξεκίνησαν πριν δυό καλοκαίρια στο νησί; 

Τις ΤΡΕΙΣ φορές που είχε θεριέψει φωτιά στον δρόμο Καλλονής-Αγίας Μαρίνας τις θυμάστε;
Την φωτιά πάνω απ΄τα Ιστέρνια την θυμάστε;

Μάλλον ΤΩΡΑ τις θυμάστε.
Ο εμπρηστής ή οι εμπρηστές (γιατί θα πρέπει να είμαστε ηλίθιοι αν δεχόμαστε πλέον άλλη εκδοχή) τότε απλώς δοκίμαζαν, έκαναν πρόβα για την τελική, μεγάλη επίθεση.

Αντιγράφω από το site της πυροσβεστικής (όσα είναι με κίτρινο μπορεί να αφορούν το νησί):

"Οι αιτίες των δασικών πυρκαγιών 
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, 9 στις 10 δασικές πυρκαγιές προκαλούνται από διάφορες ανθρώπινες δραστηριότητες. 
Οι κυριότερες αιτίες δασικών πυρκαγιών είναι:
o Οι διάφορες γεωργικές δραστηριότητες και κυρίως το καψάλισμα της αποκαλάμης και το κάψιμο ξηρών χόρτων.
o Η απόρριψη αναμμένων τσιγάρων και σπίρτων.
o Το άναμμα φωτιάς σε μη επιτρεπόμενους χώρους.
o Tο κάψιμο σκουπιδιών σε μη οργανωμένους σκυβαλοτόπους.
o Οι στρατιωτικές ασκήσεις.
o Οι δραστηριότητες κυνηγών κυρίως κατά τους θερινούς μήνες.
o Οι διάφορες δραστηριότητες σε εξοχικές κατοικίες όπως η χρήση ηλεκτρικών εργαλείων και το κάψιμο σκυβάλων.
o Οι κακόβουλες ενέργειες (εμπρησμοί).
o Βραχυκύκλωμα ηλεκτροφόρων καλωδίων.
o Οι κεραυνοί."

Συνεχίζω με άρθρο δικηγόρου:

http://old.kynigesia.gr/article.asp?AID=111

"Εμπρησμοί από πρόθεση: 
Το αίτιο αυτό είναι το πλέον καταστροφικό και προκαλεί το 30% περίπου των δασικών πυρκαγιών. 
Συνήθως οι εμπρηστές λαμβάνουν μέτρα και επιλέγουν τις κατάλληλες ημέρες που ευνοούν τη γρήγορη και μεγάλη εξάπλωση. 

φωτογραφία από το tinos today

Ο εμπρησμός από πρόθεση με πολλούς τρόπους και επινοήσεις, γίνεται για την δημιουργία βοσκοτόπων, για οικοπεδοποίηση, για λόγους αντεκδίκησης, για βλάβη του τουρισμού ή της ασφάλειας της χώρας, κ.λ.π. "

φωτογραφία από το tinos today

Οι ερευνητές-ανακριτές κάνουν πάντα μια απλή ερώτηση:

ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΠΟΙΟΥ; (qui bono est?)

Για οικοπεδοποίηση; Μα ποιός θέλει οικόπεδα και δεν βρίσκει στην Τήνο και μάλιστα σε περιοχές χωρίς κανένα οικοδομικό ενδιαφέρον; 

Για βλάβη του τουρισμού; Όσο κι' αν ανέβει ο τουρισμός στην Τήνο, ΠΟΤΕ δεν θα φτάσει να την κάνει στόχο ξένων πρακτόρων και δολιοφθορέων. 

Για βλάβη της ασφάλειας της χώρας; Δεν υπάρχουν στρατιωτικές εγκαταστάσεις στην Τήνο, ούτε πυκνή βλάστηση που να μπορεί να τις κρύψει.

Για λόγους αντεκδίκησης; 
Εδώ έχει βάθος απύθμενο που δεν τολμάω να πιάσω. 

φωτογραφία από το tinos today

Τέλος, η απλή λογική λέει τα παρακάτω και θέτει και ορισμένα ερωτήματα:

1. δεν είναι ένας, αλλά, αρκετοί για να κινούνται με ασφάλεια και να μην υπάρχει κίνδυνος να συναντάται το ίδιο πρόσωπο στις εστίες πυρκαγιάς.
2. παίρνουν εντολές από κάποιον/κάποιους, που τους "μισθοδοτεί" για να κάνουν αυτό που κάνουν.
3. αν καταστραφεί το νησί σε ποιανού τα χέρια μένει έρμαιο;
4. ποιός ωφελείται με αυτή την καταστροφή;
5. τί κοινό έχουν οι εμπρησμοί στην Τήνο με άλλα νησιά των Κυκλάδων που καταστρέφονται με τον ίδιο τρόπο (Άνδρος, Σύρος);
6. υπάρχει πιθανότητα κάποιοι να ξέρουν και να φοβούνται να μιλήσουν;
7. οι φωτιές που απείλησαν τα Ιστέρνια είχαν σκοπό να δείξουν το πόσο αδίστακτοι είναι και πόσο δεν φοβούνται οι εμπρηστές να θυσιάσουν ανθρώπινες ζωές; (μπορεί απλώς τα Ιστέρνια να ατύχησαν επειδή είχαν πλούσια βλάστηση...)

Αν ισχύει το ότι η φωτιά που απείλησε ζωές είχε αυτόν τον στόχο, τότε το θέμα παίρνει τεράστιες διαστάσεις και πολύ  φοβάμαι πως η συνέχεια, όχι μόνον του καλοκαιριού αλλά των ζωών όλων μας, θα είναι κυριολεκτικά μαύρη, εφ' όσον μπλέξαμε με την χειρότερη μαφία...

Αυτά.

Α! Ξέχασα! Υπάρχει και η ρομαντική εκδοχή του τρελού που βάζει τις φωτιές για κάποιους δικούς του, ανεξήγητους λόγους! 

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ!!!

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΛΛΙΑ

Με την Ευρώπη να διαλύεται από την μανία των γερμανών για εξουσία, με την ανικανότητα των πολιτικών να σταθούν μαζί απέναντι στο χάος που είναι ήδη εδώ, με το ξεπούλημα της χώρας στον οποιονδήποτε, με την ανασφάλεια στα υψηλότερα επίπεδα από την εποχή μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, κάθομαι και σκέφτομαι τι μέλλον περιμένει τα παιδιά που σήμερα είναι εκεί γύρω στα δώδεκα με δεκαπέντε, που αρχίζουν δηλαδή και διαμορφώνουν μια άποψη γύρω από τα πράγματα.

https://www.facebook.com/groups/tinos.htes/?fref=nf

Λέω πως αν δεν πάρουν αυτά την κατάσταση στα χέρια τους, αν δεν αισθανθούν αυτά πολίτες με υποχρέωση απέναντι στον τόπο του ο καθένας, πώς θα γίνει να συνεχίσουν να υπάρχουν; 

Κι΄ όταν λέω απέναντι στον τόπο του ο καθένας, εννοώ τον τόπο που τα μεγαλώνει. 

Μεγάλη σημασία έχει για την συνέχεια της ιδιαίτερης πατρίδας του καθενός, στην δική μας περίπτωση την Τήνο, τα παιδιά να κατανοήσουν την ιδιαιτερότητα και την σημαντικότητα του τόπου τους. 

https://www.facebook.com/groups/tinos.htes/?fref=nf

Αυτό τώρα μέσα στο μυαλό μου είναι άρρηκτα δεμένο με το ότι ο Γιώργος από τα Κελλιά ανέβηκε στο βάθρο των νικητών στο Tinos Running Experience, έναν από τους αγώνες δρόμου που διοργανώνεται στο νησί τα τελευταία χρόνια.

Έχει καμμιά ιδιαίτερη σημασία ότι στη μέση του Αιγαίου, σε ένα απ΄όλα τα νησιά, σε μια τοπική εκδήλωση, ανάμεσα στους νικητές είναι ένα παλλικάρι από το χωριό μου;

Έχει. Και για μένα και για όλους έχει. Γιατί σημαίνει πως ακόμη κάποιοι νοιάζονται. 

Και πρώτα απ΄ όλα νοιάζεται εκείνος που πήγε κι΄ έτρεξε, ο Γιώργος. 

Γιατί είναι σημαντικό να μπαίνεις στην προσπάθεια να στηρίξεις με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο τις υγιείς προσπάθειες ανάδειξης του τόπου σου.  

Ο Γιώργος εκμεταλλεύτηκε με τον καλύτερο τρόπο την φυσική του τάση για κίνηση, και μακάρι στο μέλλον αυτή η νίκη του να είναι αφορμή για να βρει τον δικό του δρόμο, πράγμα όχι εύκολο, με την "γοητευτική" πρωτεύουσα να περιμένει πώς και πώς να καταπιεί ακόμη ένα παιδί της επαρχίας.

Σε αυτό μπορούν να βοηθήσουν περισσότερο απ΄όλους οι γονείς. 

Κακά τα ψέματα, η γνώση του σχολείου κείτεται μακριά από την γνώση που έχει ανάγκη το παιδί όχι για να μάθει, αλλά, για να καταλάβει, να νιώσει μέσα του τον τόπο του. 

Κι΄ αυτό γιατί οι γονείς στις μικρές κοινωνίες έχουν την βαρύτατη ευθύνη να πρέπει να δίνουν το παράδειγμα με την συμπεριφορά τους και με τη συμμετοχή τους στα κοινά του τόπου.

Η ευχή είναι όλο και περισσότερα παιδιά να έρχονται σε επαφή με τα δρώμενα στο νησί. 

Από αυτά θα βγουν οι αυριανοί δήμαρχοι και σύμβουλοι και τοπικοί άρχοντες, και μόνο αν έχουν το νησί στην καρδιά τους, δεν θα θελήσουν με τίποτα να κάνουν κάτι που θα το έβλαφτε.

Πού έγινε το λάθος;

Πού έγινε το λάθος; 
Κι από κει που θέλαμε να είμαστε μια παρέα ξαφνικά νοσταλγήσαμε το σπίτι μου σπιτάκι μου; 
Το λάθος έγινε όταν αφήσαμε να μπουν στο παρεάκι τα γνωστά κωλόπαιδα. 
Δηλαδή όλοι όσοι δηλώνουν ότι εξεπλάγησαν τι νόμιζαν; 

Πως τα πράγματα πάνε καλά και με μια μπυρίτσα κι΄ένα μεζεδάκι στο τραπέζι θα είναι όλα καλά στον αιώνα τον άπαντα;

Και καλά, εμείς είπαμε όχι και μας βάλανε να το φάμε. Για να σας δω εδώ τώρα ρε συντρόφια ευρωπαίοι! 
Αυτοί που φεύγουν έχουν λεφτάκια, και τα λεφτάκια είναι που σας νοιάζουν. 

Γιατί ο πολιτισμός δεν κοστολογείται, μόνον αποτιμάται και ως εκ τούτου θα συνεχίσει να ανταλλάσσεται και να μπολιάζει συνειδήσεις. 

Τα λεφτάκια όμως; 
Ο δείκτης ΝΙΚΕΙ και οι παγκόσμιες αγορές; 
Δεν τους τρομάξατε αρκετά παλλικάρια! Δεν σας έφτασε ούτε η θυσία της κοπελιάς που την πήρατε και την κάνατε σημαία. 

Πιέσατε τόσο πολύ προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση που φέρατε το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Όπως ακριβώς και εδώ. 
Μόνον που εδώ οι αναγκεμένοι την έφαγαν κανονικά. Ενώ εκεί, πήγατε να παίξετε τους άγριους σε νησιωτική χώρα που έτσι κι΄αλλιώς αισθάνεται ξεκομμένη από την ευρωγριά, λυπάμαι, χαίρεται…

Να πω και κάτι άλλο; Αν αύριο γίνει δημοψήφισμα στο Ελλαδιστάν τι αποτελέσματα προβλέπετε ρε μάγοι των στατιστικών; 

Κλείνω με το χειρότερο που είναι η ψυχρή εκμετάλλευση του αποτελέσματος από τους φασίστες όλης της Ευρώπης. 

Της Ευρώπης των λαών δηλαδή, γιατί η ευρώπη των τραπεζών το ήξερε το περίμενε και την εξυπηρετεί αφάνταστα το αποτέλεσμα και μην κάθεστε σαν τους χαζοχαρούμενους να χαίρεστε που "έφαγε σφαλιάρα η Μέρκελ και ο μισητός Σόιμπλε"...

Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων...

Τι είναι αυτό που θέλουμε να δούμε πραγματικά; Τι μας γοητεύει, ποιο θέαμα θα άξιζε τόσο που θα το ανταλλάσσαμε με άρτο; 
Θα ήταν κωμωδία; 
Δράμα; Κάτι ενδιάμεσο που θα μας έκανε να γελάμε να κλαίμε και να φοβόμαστε την ίδια στιγμή; 
Ένα θρίλερ, ίσως;

Γιατί για κάτι τέτοιο πετάμε την σκούφια μας απ΄ ό,τι φαίνεται. Έχουμε στηθεί και περιμένουμε τη στιγμή που κάποιος θα δώσει μια κλωτσιά ανάμεσα στα σκέλια της Ευρώπης και θα την γονατίσει. 
Θα είναι Άγγλος; 
Ισπανός, ίσως; 
Πορτογάλος; 
Ιταλός; 
Κάποιος τέλος πάντων που οι πράξεις του έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα από τις δικές μας, κάποιος που τον θέλουν για παρέα και εκείνος τους γράφει στα παληά του τα παπούτσια και κάνει το δικό του.

Όλοι οι «ευρωπαίοι» περιμένουν να δουν τον σαματά, κακά τα ψέματα. 

Όλοι βαρέθηκαν να ακούν τη φωνή της προτεσταντικής γερμανικής «συνείδησης» και θέλουν να απαλλαγούν με τον ένα ή με τον άλλον τρόπο!

Γιατί μην πει κανείς πως ανησυχεί ή φοβάται το ενδεχόμενο της εξόδου της Βρετανίας από την Ευρώπη! 
Όλοι έχουμε μια άγρια χαρά να δούμε κάποιον να στέκεται απέναντι στη Γερμανία, να δει τα εβδομήντα κιλά καθαρής μισαλλοδοξίας του Σόιμπλε να ζαρώνουν στην πολυθρόνα του ή τις ρυτίδες της Μέρκελ να βαθαίνουν με οποιοδήποτε κόστος. 

Κι ας πέσουν οι κολώνες του ναού να πλακώσουν κι εμένα και αυτούς!

Δεδομένου μάλιστα πως σε αυτόν τον πόλεμο ο θείος Σαμ δεν θα τρέξει σώσει την «φιλειρηνική» (στην ουσία ανίκανη να βοηθήσει τον εαυτό της) Ευρώπη. 

Η Ευρώπη ήξερε πάντα να στήνει μακελειά έξω από το σπίτι της και όποτε αυτά συνέβαιναν μέσα της φώναζε τα αμερικανάκια να την σώσουν. Ε, αυτό δεν γίνεται τώρα.

Και όσο κι αν μας φοβίζουνε με αρνητικά επιχειρήματα του τί θα συμβεί έξω απ΄το μαντρί, εμείς φαίνεται πως θέλουμε να την κάνουμε. 

Και στο «εμείς» βάζω όλους τους λαούς που «άλλο τους έδειξαν κι΄ άλλο τους έβαλαν» (συγχωρήστε μου την παροιμία όσοι την ξέρετε). 

Όλοι λέμε να πάμε να ρίξουμε μια ματιά εκεί έξω στο δάσος, κι ας έχει και λύκους και αρκούδες και φίδια. Δεν είναι λοιπόν που μας πήρε η έννοια για την Βρετανία. Χεστήκαμε. Μας νοιάζει να βρεθεί ένας τρόπος να σπάσει έστω ένα κομμάτι από το θερμοκήπιο να μπει λίγος κανονικός Ήλιος.