ΨΕΥΤΗΣ ΑΕΡΑΣ...

Ασφαλώς, πρόκειται για παράφραση της ταινίας "ΨΕΥΤΗΣ ΗΛΙΟΣ". Ο αέρας δεν φταίει σε τίποτε, όπως και ο ήλιος στην ταινία.

Και λέω τρία "Ρε":
1) Ρε, μπας και όλοι αυτοί που μας λένε μόνο αρνητικά για τα ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ, μήπως μας λένε ψέμματα; 
2) Ρε, μήπως έχουν κάποια συμφέροντα στις βουνοκορφές και τις θέλουν για πάρτη τους; 
3) Ρε, μήπως έχουν τίποτε προσωπικά με τον Κοπελούζο; 

Βρήκα και μοιράζομαι μαζί σας ένα αποκαλυπτικότατο άρθρο με αφορμή την Μικρή ΔΕΗ (κάτι σαν την Μικρή Λουλού...). Ο σύνδεσμος προς το άρθρο είναι εδώ: 

 Ο καταπέλτης που λέγεται Τεχνικό Επιμελητήριο, για το θέμα της ΔΕΗ

Για τους λόγους όμως της συζήτησης περί αιολικών πάρκων και ανεμογεννητριών απομονώνω τα παρακάτω σημεία:

α) Η ΔΕΗ, ως όμιλος, είναι τεράστιο μέγεθος .....για την διατήρηση της κοινωνικής δραστηριότητας ...Βιομηχανική – Γεωργική –Υπηρεσιών (ιδιαίτερα του τουρισμού).

....Άλλωστε και αυτοί οι αφορισμοί χάνουν έδαφος μπροστά στην πραγματικότητα όπως δείχνουν παραδείγματα με πρόσφατο της Γερμανίας, όπου οι ίδιοι οι πολίτες ζητούν την επάνοδο του κράτους στον τομέα του ηλεκτρισμού!!!!!!

Αλλά και στη χώρα μας, όπου το άνοιγμα της αγοράς έχει θεσμοθετηθεί εδώ και 15 χρόνια με ευρεία διείσδυση ιδιωτών στην παραγωγή της ηλεκτρικής ενέργειας (παραγωγή του 35% της συνολικής), οι επιπτώσεις ήσαν τουλάχιστον οδυνηρές για τους καταναλωτές και την εθνική οικονομία: οι τιμές του ρεύματος έχουν υπερδιπλασιαστεί.

Η τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας εξαρτάται από το κόστος παραγωγής το οποίο εξαρτάται από το κόστος καυσίμου και το κόστος του επενδεδυμένου κεφαλαίου.
Πόσα λεφτά έρριξε ο κάθε Κοπελούζος, δηλαδή, και πότε θέλει να τα πάρει πίσω!!!
Το κόστος εργασίας είναι συγκριτικά ελάχιστο. (!!!)

Τα τελευταία χρόνια το κόστος παραγωγής αυξήθηκε καθώς η λιγνιτική παραγωγή περιορίστηκε από το 78% στο 48% ενώ αυξήθηκε η παραγωγή από φυσικό αέριο με διπλάσιο κόστος.
Αυξήθηκε επίσης θεαματικά η παραγωγή από ΑΠΕ (ανεμογεννήτριες) με τις γνωστές υπερβολικές τιμές!!!!!

Το κόστος εργασίας μειώθηκε επίσης δραματικά (πάνω από 40% σε σχέση με το 2009)...................

.............Ο ιδιώτης θα υπερασπίζεται το συμφέρον του και την προσπόριση όσο το δυνατόν μεγαλύτερων κερδών λαμβάνοντας ελάχιστα υπόψη – σε αντίθεση με τη ΔΕΗ – το γενικότερο συμφέρον.

Οικονομικά μεγέθη
Τα κόστη παραγωγής ενέργειας κυμαίνονται ως εξής:
Κόστος από Λιγνίτη περίπου 60 €/Mwh
Κόστος από Αέριο περίπου 90€/Mwh
Κόστος από ΑΠΕ περίπου 210€/Mwh!!!!!!Αναμένεται να πέσει περίπου στα 180€/Mwh.
Κόστος από νερό, κυμαινόμενο μεν, αλλά πολύ χαμηλό.


Αυτά.


http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2014/07/blog-post_9.html

ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΜΑΓΕΙΑΣ & ΤΑΧΥΔΑΚΤΥΛΟΥΡΓΙΚΩΝ!

Σήμερα θα μιλήσουμε για Μαγεία!

Ναι, πολύ σωστά διαβάσατε, για Μαγεία...

Όχι για "μάγια", από ΄κείνα που κάνουν οι φτωχοί στα χωριά, βασκανίες και κατάρες και «θα βάλω το λούπινο στο νερό να σκάσει»... Όοοχι. Θα μιλήσουμε για αυθεντική Μαγεία με τεκμήρια και αποδείξεις και με το Μι το κεφαλαίο!

 

Μαζί μας στο δύσκολο έργο της σημερινής ανάρτησης θα είναι ο μεγάλος μάγος David KΟΠΕΛΟΥΖ-FIELD!

Ξεκινάμε δείχνοντας πώς...

....με ποιόν μαγικό τρόπο....

...αυτό όλο το μοναδικό τοπίο...

...που δεν υπάρχει επισκέπτης να μην έχει θαυμάσει....

...να μη έχει υμνήσει...

...ή να μην έχει τονίσει την σημαντικότητά του...

...θα μετατραπεί σε βίλλες...

Η βίλλα Κοπελούζου

...κότερα...

"Το πλωτό παλάτι Κοπελούζου"

...γάμους στο Μόντε Κάρλο....

....και σε βαφτίσια "στην βίλλα των ονείρων"...

Κατ΄αρχάς, στήνουμε το σκηνικό μας: παίρνουμε μια χώρα στα πρόθυρα της κατάρρευσης ή και λίγο πριν, ή και...αρκετά πιό πριν, το χρονικό διάστημα δεν μας ενδιαφέρει τόσο, αρκεί η χώρα αυτή να έχει πολιτικούς που να θέλουν να προσφέρουν στον τόπο! Αυτό αρκεί!

Στην Ελλάδα τέτοιο πρόβλημα αντιμετωπίζεται πανεύκολα, γιατί ΟΛΟΙ οι πολιτικοί θέλουν να προσφέρουν στον τόπο και γι΄αυτό θυσιάζουν τις οικογένειές τους στον βωμό της υπηρεσίας του πολίτη. 

Τρανά παραδείγματα αυτοθυσίας η οικογένεια Μητσοτάκη (τέταρτη γενιά θυσία στην πολιτική), η οικογένεια Παπανδρέου (τρίτη γενιά θυσία στην πολιτική), η προσφάτως αναδειχθείσα οικογένεια Βαγγελάρα-Βυτίο-Βενιζέλου (δεύτερη μόλις γενιά, η κόρη που τώρα κάνει τα πρώτα της βήματα προς τον βωμό...) και ακολουθούν Βαρβιτσιώτηδες, Καραμανλήδες, Γεννηματάδες, Αλευράδες, Κεδίκογλου και λοιποί. 
Πολλές θυσίες, εκατόμβες στον βωμό της υπηρεσίας του λαού! (φωτογραφίες δεν βάζω για να μην σας πάρουν τα δάκρυα...)

Πάμε παρακάτου.

Εξαγγέλουμε έργα! 

Βασικό αυτό. 

Τα έργα...

 Κύριο συστατικό της επιτυχίας της συνταγής! 
Τα έργα που θα τα παρουσιάσουμε σαν μεγάλες χάρες, σαν ρουσφέτια προς τον λαό. 

Μετά, παίρνουμε δισεκατομμυριούχους μεγαλοεργολάβους με ιδιωτικά κανάλια χωρίς άδεια, με τεράστια χρέη προς το κράτος και καλές σχέσεις με αυτό (πώς γίνεται αυτό μόνον οι μάγοι το ξέρουν!) και τους δένουμε χεροπόδαρα με τους παραπάνω πολιτικούς με γάμους, κουμπαριλίκια και τέτοια.

Φτιάχνουμε και ένα ΤΑΜΕΙΟ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ και του αναθέτουμε να τα βράσει όλα αυτά μαζί και να βγάλει το ζουμί.

Βάζουμε τα δικά μας (βλέπε παραπάνω) περιοδικά να προβάλλουν την ιδιωτική μας ζωή, να διαφημίζουν την περιουσία μας και να μας επαινούν για τις επενδύσεις μας.

Μπορεί να τα ακούσετε και σαν "ξεπουλήματα της δημόσιας περιουσίας" (δηλαδή, της πατρίδας μας) όπως τα λένε οι κακές γλώσσες, εγώ όμως θα σταθώ στο «Αναρχικοί», που είπε κι΄ο Μπόμπολας.

Αυτό ήταν, αγαπημένοι μου βλάκες! Τόσο απλό!

Με αυτόν τον απλό τρόπο μεταμορφώνεται η Γκάγκαρη...

...και του Πολέμου ο Κάμπος 

στην «Ωραιότερη βίλλα στην Κηφισιά»!!!

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: οι φωτογραφίες είναι δανεικές (κι΄αγύριστες...) από τα φίλια προσκείμενα http://ophioussa.blogspot.gr/ και http://archaeopteryxgr.blogspot.gr/ με τα οποία μας ενώνει ο κοινός στόχος ενάντια στην καταστροφή του νησιού μας.

ΝΑ ΕΙΧΑ ΕΝΑ FRUIT OF THE LOOM...

Νά είχα ένα FRUIT OF THE LOOM…  

Ξέρεις, από εκείνα τα μπλουζάκια με τα φρουτάκια στην αριστερή μεριά, που καμμιά φορά είχαν και τσεπάκι. Γκρι κολλεγίου. Τί προσδιορισμός χρώματος κι΄αυτός...

Να είχα κι΄ένα τζην AMERICANINO λίγο ξεβαμμένο...

...από εκείνα τα φαρδειά επάνω και στενά κάτω, να τραγουδάνε «BUGGY TROUSERS» οι MADNESS και να καμαρώνω σαν να τόχω κάνει εγώ αυτοπροσώπως παραγγελιά το τραγούδι.

Να είχα κι ΄ ένα ζευγάρι από 'κείνα τα πάνινα παπούτσια με τον τρίχινο πάτο...

...να μπαίνω στην θάλασσα μ΄αυτά, να μην με νοιάζει, να τ’ αφήνω στον Ήλιο και μέχρι να παίξουμε ένα τάβλι στου Μπαϊμπά νάχουν στεγνώσει.

Να είχα κι΄ένα ζευγάρι από ΄κείνα τα τεράστια γυαλιά Ηλίου, τα Carrera...

...να καθρεφτίζεται πάνω τους όλη η περατζάδα στην Παλλάδα έξω απ΄τον ΖΟΡΜΠΑ, χωρίς "espresso freddo", μόνον ένα νεσκαφέ φραπέ με τα χοντρά παγάκια στο ποτήρι το YOULA το φαρδύ...

Να είχα 150 δραχμές να έπινα ένα ούζο με κόκα-κόλα στο GEORGE’S PLACE…

Κι΄αν είχα κι΄άλλες 1000 δραχμές θα νοίκιαζα ολοήμερο ένα «αυτόματο» απ΄τον Τάκη να πήγαινα μέχρι το ελικοδρόμιο για μια βουτιά.

Να είχα μιά μέρα από τα δεκαεννιά μου χρόνια και να δεις εσύ τί θα την έκανα...

ΜΙΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ...

Αν μου ζήταγε κανείς να ιεραρχήσω τους μεγαλύτερους κινδύνους για τα παιδιά μας, θα έβαζα στην πρώτη θέση τους γονείς.

Εμείς, οι γονείς, είμαστε ο πρώτος στην σειρά κίνδυνος για τα παιδιά μας.

Πάω παρακάτω αντιγράφοντας άρθρο ιντερνετικής φίλης εκπαιδευτικού στο www.osarena.com  και θα εξηγηθώ στην συνέχεια της τεράστιας ανάρτησης (για όποιον αντέξει να φτάσει στο τέλος της...)

Δεν νομίζω πως θα ήταν υπερβολή να πω πως στην ελλάδα (ΟΧΙ, δεν είναι ορθογραφικό λάθος) μπορούμε να καυχηθούμε ότι… οδηγήσαμε την Παιδεία στην ώρα μηδέν, στο έσχατο δηλαδή σημείο. 
Και όμως, η Παιδεία είναι ο βασικός παράγοντας διαμόρφωσης της υγιούς ανθρώπινης σκέψης. 
Χωρίς Παιδεία δεν μπορούμε να έχουμε απολύτως τίποτα. Ούτε γιατρούς ούτε γνώση ούτε καν υγιή σκέψη (.........)

 Η κυβέρνηση είχε αποφασίσει να ξεκινήσει αυτήν την επανεκκίνηση με κάποιες… ριζικές αλλαγές. Μία εκ των οποίων ήταν τα σχολεία να ανοίγουν πλέον την 8η Σεπτεμβρίου, αντί για την 11η που άνοιγαν μέχρι τώρα. Πριν λίγο, λοιπόν, με ενημέρωσαν πως ο υπουργός Παιδείας, Ανδρέας Λοβέρδος, ανακοίνωσε σε τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων: «Τα σχολεία δεν θα ανοίξουν την 8η Σεπτεμβρίου γιατί δεν θα είμαστε έτοιμοι. Θα ανοίξουν την 11η Σεπτεμβρίου.»

Και φυσικά, μην σκεφτείτε ότι φταίνε «αυτοί». Όοοοχι, απλά δεν θα υπάρχουν ακόμα δάσκαλοι/καθηγητές στα σχολεία.   
Ο λόγος για τους εκπαιδευτικούς που, με μία βαλίτσα ανά χείρας, περιμένουν πότε και ΕΑΝ- θα φιλοτιμηθεί το υπουργείο να τους ενημερώσει σε ποιο μέρος θα ταξιδέψουν για να διδάξουν τους μαθητές, οι οποίοι παρεμπιπτόντως για δασκάλους ακούνε και δασκάλους δεν βλέπουν.

Έτσι, λοιπόν, ο κύριος υπουργός μας ανακοίνωσε πως δεν θα είναι έτοιμοι την 8η Σεπτεμβρίου. Αλλάαααα…, την 11η Σεπτεμβρίου, θα είναι πανέτοιμοι. Για όποιον δεν το κατάλαβε, τι μας είπε ο υπουργός παιδείας;

 Ότι, μέσα σε 3 μέρες [ε ναι, εκείνες ειδικά τις 3 μέρες, τι ζόρι τραβάτε εσείς;], θα έχουν καλέσει όλους τους εκπαιδευτικούς, δεν θα μείνει ούτε ένα κενό σε κανένα σχολείο και από την 1η μέρα τα σχολεία θα λειτουργούνε ρολόι!!!

ΣΧΟΛΙΟ ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΗ:

Στέκομαι στην απαξίωση της παιδείας. Έχετε δει βιβλία δημοτικού; 
Τα περισσότερα μοιάζουν να απευθύνονται σε βλαμμένους. Και μάλιστα, βλαμμένους ενήλικους, γιατί τα παιδιά από την φύση τους δεν είναι βλαμμένα, εμείς τα αντιμετωπίζουμε έτσι και τα κάνουμε σκατά. 

Είδατε ή ακούσατε ποτέ εκπαιδευτικό να απεργεί για το χάλι των βιβλίων; Ποτέ. Και δεν λέω πως δεν τους ενοχλεί το θέμα, σίγουρα τους ενοχλεί γιατί τους δυσκολεύει στην δουλειά τους. Απλώς, δεν τους νοιάζει να το αλλάξουν. Μετά την πρώτη άντε την δεύτερη χρονιά σ ένα σχολείο, που πέφτουν με τα μούτρα να "αλλάξουν τον κόσμο", τρώνε στη μάπα την γραικική πραγματικότητα και τα παρατάνε.

Ξέρετε ότι, στα περισσότερα δημοτικά σχολεία η διεύθυνση παρακαλεί/ζητιανεύει/απαιτεί από κάθε μαθητή ένα πακέτο φωτοτυπικό χαρτί στην αρχή της χρονιάς; Έκπληξη, ε;;; Τί το θέλουν τόσο χαρτί;

 Απλό. Το μάθημα, το καλό μέρος του μαθήματος, δηλαδή όλα όσα λείπουν από τα μπαζοβιβλία, διδάσκονται σε φωτοτυπίες.

Φωτοτυπίες βιβλίων μεγάλων εκδοτικών οίκων που βγάζουν συμπληρώματα για όσους μπορούν να πληρώσουν για να μάθει κάτι παραπάνω το παιδί τους!!! 
Δηλαδή ο δάσκαλος ή η δασκάλα, αναγνωρίζοντας την τρύπα της παιδείας, χρησιμοποιεί παράνομα υλικό εκδοτικών οίκων για να καλύψει το κενό!!!!

Οι πιό υποψιασμένοι από αυτούς μάλιστα, κάθονται και αντιγράφουν λέξη προς λέξη τις ασκήσεις για να μην υπάρχει το λογότυπο του εκδοτικού οίκου και βρουν κανέναν μπελά!!!

 Κλείνω λέγοντας ότι, το κράτος έχει πετύχει κάτι σημαντικά μεγάλο: έχει χωρίσει, έχει διασπάσει τον λαό σε πολλές μικρές ομάδες με ετερόκλητα μεταξύ τους συμφέροντα, που είναι αδύνατον να ομονοήσουν για να απαιτήσουν τα αυτονόητα δικαιώματά τους.

 Κατ΄επέκταση η παιδεία γίνεται όλο και πιό ταξική, τα παιδιά σπρώχνονται στα φροντιστήρια, τα τεχνικά λύκεια και οι τεχνικές σχολές έχουν έξυπνα αφεθεί να παρακμάσουν, μια νέα αγράμματη τάξη εργατών γαλεροειδών επιχειρήσεων τύπου τζάμπο, χόντος, μωλ, ληρόυ, πράκτικερ και σκατασταμούτραμας έχει αρχίσει να δομείται.

ΣΧΟΛΙΟ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΥ:

Ως εκπαιδευτικός, τα ξέρω από μέσα αυτά τα πράγματα. Και πονάνε. Τι πονάνε δηλαδή, που καίνε˙ γιατί απλό τσουρούφλισμα δεν το λες.

 Όσον αφορά την ερώτησή σου, για το αν κάνουμε καμιά φορά απεργία για τα βιβλία που διδάσκονται, ναι, πολλές φορές συμπεριλαμβάνονται στα αιτήματά μας. Μα μήπως μας ακούει κανείς; Δες εδώ http://osarena.net/opinions/to-sxolio-einai-fylaki.html, τι λέω σε κάποιο σημείο:

Για παράδειγμα, όταν έγραψε ο όποιος το βιβλίο που μου δίνεται ως syllabus (= ύλη), το δίδαξε πρώτα στο δικό του το παιδί ή δεν τον νοιάζει, αφού το δικό του το παιδί θα πάει στο ιδιωτικό σχολείο;

 Αυτός που έγραψε το εν λόγω βιβλίο, με ρώτησε; Γιατί να τον ρωτήσω, λοιπόν, εγώ όταν θα διδάξω στα παιδιά το λεξιλόγιο και την γραμματική, μέσα από το παιχνίδι, την συζήτηση, την έρευνα, τα projects;

 ΚΑΙ σίγουρα όχι μέσα από τα συμβατικά βιβλία;!

Και υπ’ όψιν˙ ό,τι έξτρα τους κάνω, πρέπει να κόψω και τον λαιμό μου (για να μην πω τίποτε άλλο) για να βγάλω και την περιβόητη διδακτέα ύλη.

 (....)  Πού θα βρω τον χρόνο; Ε, μόνον αν κόψω τον λαιμό μου, όπως προείπα. Για πες μου τώρα, πόσοι και ποιοι εκπαιδευτικοί -πλέον, έτσι που κατάντησαν το σχολείο, γιατί παιδεία δεν το λες αυτό που συμβαίνει στην πράξη- έχουν την όρεξη να καταβάλλουν μία τέτοια προσπάθεια; Και άντε και εγώ σου λέω πως είναι όλοι μέσα στην καλή χαρά και την όρεξη. Με τόσα παιδιά μέσα στην τάξη, πόσο χρόνο έχεις να ασχοληθείς με το κάθε παιδί χωριστά και να παραδόσεις την -και καλά- ύλη την οποία είσαι υποχρεωμένος να βγάλεις;

 25 περίπου παιδιά μέσα στην τάξη, στα 45 λεπτά της διδακτικής ώρας, αντιστοιχεί λιγότερα από 2 λεπτά για κάθε μαθητή.

 Για να δεις τι κατάλαβε, να εξηγήσεις ή να προβλέψεις τις απορίες του και…., αμάααααν, έχεις και την παράδοση του μαθήματος (....)

Κοινώς, το «σύστημα» δεν το νοιάζει το αν το παιδί θα μάθει και δη αυτά που θα του χρησιμεύσουν (που, όπως είπες και εσύ, δεν θα τα μάθει μέσα από τα συμβατικά βιβλία). Το θέμα είναι να βγει η ύλη.

 Το ξέρεις πως από τα αιτήματά μας παρουσιάζονται στα κανάλια και στις τηλεοράσεις αυτά που, «αυτοί», θέλουν να παρουσιάσουν; Για παράδειγμα, πέρυσι με τον χαμό που έγινε και με την επίταξή μας (εδώ τα λέω όλα: http://forum.osarena.net/threads/Η-ιστορία-της-παράδοσης-μιας-επίταξης-σε-τρομοκαθηγήτρια.2424/#post-9692), άκουσες πουθενά ότι στα πρώτα μας αιτήματα ήταν να μην ισχύσει αυτό που θέλει να περάσει το υπουργείο παιδείας; Ποιο; Θέλουν να προσθέσουν άλλη μία χρονιά μετά την Γ΄ Λυκείου (κάτι σαν «εξειδίκευση», λέμε τώρα). 

 Το ήξερες αυτό που προσπαθεί να περάσει το υπουργείο και από πέρυσι παλεύουμε για να μην ισχύσει;

 Όχι βέβαια. Προβλήθηκαν όσα τα ΜΜΕ ήθελαν να βγουν προς τα έξω (ρίξε μια ματιά και εδώ http://osarena.net/opinions/o-golgo...-pezonte-is-varos-ton-pedion-mas-elegcho.html, θα καταλάβεις πολλά για το τι «παίζει»). 

 Έχουν συνειδητοποιήσει άραγε οι γονείς πως, ελλείψει καθηγητών, εν γνώσει τους θα στέλνουν τα παιδιά τους σε “παιδοφυλακτήρια”; !

 Με αυτά που αναφέρω, δεν θέλω σε καμία περίπτωση να υπερασπιστώ τον κλάδο μας. Μα για σκέψου˙ πώς και πόσοι καθηγητές θα έχουν ακόμα το κουράγιο να παλέψουν;(....)

 ΥΓ1: Το ξέρεις πως φέτος στους Φούρνους Ικαρίας, για παράδειγμα, τα παιδιά δεν είχαν το δικαίωμα να δώσουν πανελλαδικές; Από τα μέσα Φεβρουαρίου -σύλλογοι, καθηγητές, γονείς- εκλιπαρούσαν και προειδοποιούσαν ότι από την στιγμή που δεν υπάρχουν καθηγητές, δεν θα καλυφθεί η ύλη και, ως εκ τούτου, τα παιδιά δεν θα μπορέσουν να δώσουν πανελλαδικές. Και στα τέλη Μαΐου ανακοινώθηκε η μεγαλύτερη ξεφτίλα όλων των εποχών. Τα παιδιά, τα αιώνια θύματα, δεν θα δώσουν πανελλαδικές, λόγω έλλειψης καθηγητών.

Και μέσα σε όλο αυτό το χάλι, εμείς μόλις το παιδί μας έρθει στον κόσμο, σπεύδουμε να το βάψουμε στα χρώματα της φυλής....

...τρέχουμε να το εντάξουμε στην ράτσα...

 

...μην τύχει και χαθεί η συνέχεια του δογματισμού και του ανεγκεφαλισμού, μην τύχει και χάσει ο Στρατηγός Ολυμπιακός ή Παναθηναϊκός ή ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και οποιοσδήποτε άλλος, το στρατιωτάκι στο οποίο θα επιβάλλει τί θα ψηφίσει για να εξασφαλίσει η "ομάδα του" μακροβιότητα.

Στο ίδιο χάλι μέσα θα συνεχίσουν να ξεφυτρώνουν εστίες παραγωγής και διαχείρισης ανεγκέφαλων ....με την «πολιτεία» να παρακολουθεί απαθής με ένα ηλίθιο χαμόγελο στα χείλη χειρονομίες σαν αυτήν...

....και προτροπές σαν αυτήν... 

...που απευθύνονται στα εύπλαστα μυαλά των νέων με σκοπό να τους χειραγωγήσουν μελλοντικά.

Να τους εντάξουν από νωρίς σε αντίπαλα στρατόπεδα... 

...που θα ανταλάσσουν ύβρεις...

...όπου κρίνουν πως θα ακουστούν περισσότερο.

Η κατασκευή υπηκόοων είναι τελικώς ευκολότερη υπόθεση απ΄όσο νομίζαμε αρχικώς...

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 7/10/14
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΏΝ:

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από το φετινό καλοκαίρι όταν ο υπουργός Παιδείας, με τις δηλώσεις του από κανάλι σε κανάλι, έδινε την αίσθηση ότι η νέα σχολική χρονιά θα κυλούσε με τα λιγότερα προβλήματα.

Και αλήθεια, είχε καταφέρει ο Ανδρέας Λοβέρδος, σε μια ξέφρενη πορεία υποδειγματικών επικοινωνιακών σλάλομ, να πείσει ένα μέρος της κοινής γνώμης ότι το «success story» μπορεί να μην αφορούσε την οικονομία αλλά σίγουρα, επιτέλους, αγκαλιάζει τη σχολική εκπαίδευση, τους μαθητές, τους γονείς τους και τους εκπαιδευτικούς, που τα τέσσερα προηγούμενα χρόνια έλιωσαν στη μνημονιακή καταιγίδα των περικοπών και των διαθεσιμοτήτων.

Ωστόσο, το «καλοκαίρι» των δηλώσεων και των θεατρικών «υποσχετικών» και διακηρύξεων πέρασε και ήρθε ο «χειμώνας» μιας πραγματικότητας ολότελα διαφορετικής. Διακόσιες χιλιάδες χαμένες ώρες διδασκαλίας από την Α' μικρή του Δημοτικού μέχρι την τελευταία τάξη του Λυκείου, στοίβαγμα μαθητών (σχολείο με 40 μαθητές σε τμήμα!), εγκατάλειψη της Ειδικής Εκπαίδευσης, μεταφορά ολόκληρων τμημάτων από σχολείο σε σχολείο, μετατροπή του ολοήμερου σχολείου σε παιδοφυλακτήριο, εκπαιδευτικοί Γαλλικών και Γερμανικών διδάσκουν στα σχολεία μουσική, θεατρική αγωγή, ευέλικτη ζώνη, ακόμα και μαθηματικά, και ουκ έσται τέλος…

Και όλα αυτά, όταν έχει σπάσει κάθε ρεκόρ ανεργίας στους δασκάλους και τους νηπιαγωγούς, αφού 16.722 «σαπίζουν» στην ανεργία των καταλόγων του υπουργείου Παιδείας, ενώ αν μιλήσουμε για την αντίστοιχη ανεργία των καθηγητών θα πρέπει να πολλαπλασιάσουμε τον παραπάνω αριθμό τουλάχιστον επί πέντε.

* Aναλυτικά η έρευνα του Χρήστου Κάτσικα, στην «Εφημερίδα των Συντακτών» που κυκλοφορεί σήμερα, Τρίτη 7 Οκτωβρίου.

Μικρό...

Ένα γεφυράκι πάνω απ' το λαγκάδι, από ‘κείνα που περνάμε καθημερινά δίχως να δίνουμε σημασία.

Από κάτω του ένας μικρόκοσμος με το καταδικό του μεγαλείο...

Πουπουλένιοι κάτοικοι ανάμεσα σε υδρόβια φυτά...

Πανύψηλοι ευκάλυπτοι που έχουν δει κόσμο νάρχεται και να φεύγει. Όμορφες άσπρες επιφάνειες που αντανακλάνε διαφορετικά το Φως.

Το Φως που κάνει τα πάντα για να σαλτάρει από φύλλωμα σε φύλλωμα, να κλείσει μάτι στο τρεχάμενο νερό...

Ίσα να πεις να κάνεις μια βόλτα απ΄τα Κελλιά στον Καρκάδο και τόχεις μπροστά σου όλο αυτό το Μικρό που κλείνει μέσα του ακόμη και μια σκάλα που πάει κατ΄ευθείαν για τον ουρανό!

Κάνε μια έτσι και κατέβα τα σκαλάκια, ρίξε μια ματιά, άκου πόσος λίγος θόρυβος φτάνει απ΄τον δρόμο ως εδώ κι΄έπειτα τράβα παραμέσα, ψυχή δεν θα δεις. 
Μπορεί το μαγικό χαλί κάποιου Αλλαντίν να στεγνώνει σε μια γωνιά, αλλά, άνθρωπος πουθενά...

Κράτα τη σκέψη σου να μη νομίσει πως ταράχτηκες τώρα που είδες εμπρός στα μάτια σου πώς πεθαίνει ένα σπίτι...

Πέρνα το χωριό και βγες στην άλλη άκρια. Νά, κι΄άλλο ένα γεφυράκι, παράξενο έτσι που στέκεται με τον γκρεμισμένο τοίχο πίσω του.

Ο μικρός Καρκάδος, απ΄ό,τι φαίνεται και στις ανόητα βαλμένες  ταμπέλλες, αρχίζει πριν ακόμη τελειώσει η Καλλονή...