ΝΤΡΟΠΗ ΜΑΣ ΤΗΝΙΑΚΟΙ !!!

Δείτε προσεκτικά πώς μια ανάρτηση και ειδικά, τα σχόλια που ακολουθούν αντικατοπτρίζει με τον καλύτερο τρόπο την κατάντια μας.

Ανεβάζει λοιπόν, το ophioussa.blogspot.gr μια ανάρτηση για μία απάτητη παραλία τής Τήνου. 

Αν μη τι άλλο, η ophioussa, όντας το παληότερο blog που ασχολήθηκε με το νησί, έχει καλύψει στα τόσα χρόνια της διαδικτυακής παρουσίας του, όλους τους τομείς που αφορούν την Τήνο. Κανένας άλλος τόση δουλειά για την Τήνο, να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Να το κείμενο:

  Ανοργάνωτη παραλία στην Βόρεια Τήνο
  Φυσικά, πας μόνο με τα πόδια (ούουου...! με τα πόδια!)
  Και δεν έχει ομπρέλες. Θεέ μου και πώς θα ζήσουμε   
  χωρίς...
  Ούτε έχει καταυλισμούς, ή τσαντίρια...
  Αλλά έχει πόσιμο νερό (όχι εδώ, λίγο πιο πάνω)
  Είπα να ξεκινήσω ένα αφιέρωμα στις ανοργάνωτες       
  παραλίες, αλλά δεν θα λέω ούτε πού είναι, ούτε πώς να  
  πάτε εκεί. Το πρώτο στάδιο εξόδου από την αποχαύνωση 
  είναι η εξερεύνηση, με τα δικά σας ποδαράκια. Ένα πόδι 
  μπρος, μετά το επόμενο, κλπ. Αν τα έχετε δει, τα 
  ξαναβλέπετε. Ή, τα δείχνετε σε νεώτερους.


Και ακολουθούν τα παρακάτω σχόλια:

- Βάζε τους ιδέες και αυτοί είναι ικανοί να ανοίξουν νύχτα   
  δρόμο και το πρωί να δεις "φυτεμένες" ομπρέλες.

- Nomizo den einai kali idea na anartiseis tis apatites  
  paralies tou nisiou,ase kati gia mas!

- ΚΑΝΤΕ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΓΙΑ ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ  
  ΑΦΗΣΤΕ ΤΙΣ ΑΝΟΡΓΑΝΟΤΕΣ ΣΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ ΤΟΥΣ.

-  Βλέπεις δεν είναι ότι καλύτερο αυτές οι "ανακαλύψεις".  
   Συμφωνούν όλοι εδώ οτι είναι επικίνδυνο να τις 
   ανακαλύψουν τίποτα "προοδευτικοί". Ας κρατήσουμε κάτι 
   και για μας.

Και βγάζει μάτι ο ΦΟΒΟΣ των ανθρώπων για το τί μπορεί να συμβεί στην απάτητη παραλία!!!

Οι άνθρωποι προσπαθούν να προστατέψουν την Τήνο από ποιούς;;;   Από κάποιους ξένους;;   Από την τρόϊκα;;;  Από τους εξωγήινους του Λιακόπουλου;;; 

Μα όχι!!! Από τους Τηνιακούς τους ίδιους!!!

Παραδεχόμαστε δηλαδή ανοικτά, πως υπάρχει ένα κύκλωμα-σύστημα που τρέφεται από το νησί που, στην ουσία, παρασιτεί επάνω στο νησί και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε για αυτό!!!

Τί να τα κάνω εγώ τα πανηγύρια και τα λαογραφικά μουσεία, τις βραδιές ποίησης και την jazz στο φεγγαρόφωτο και την πεζοδρόμηση της παραλίας από τις εννιά ως τις δώδεκα...

Αν δεν μπορέσουμε να προσδιορίσουμε την ταυτότητα του νησιού, πάμε χαμένοι και εμείς και το νησί! 

Από τη μιά θα ράβουμε και από την άλλη κάποιοι άλλοι θα ξηλώνουν.

Ποιοί είναι τελικώς οι «εκείνοι» που θα πάνε να τραβήξουν έναν δρόμο για να φτάσουν στην παραλία και να βάλουν ομπρελες;; 

Ποιοί;

Και οι αρχές που θα είναι;;; Προς τα πού θα κυττάνε δηλαδή;;; 

Αλλά, συνήθως ξέρουμε ποιός το κάνει και συνήθως είναι γνωστός και συνήθως έχει και κάποιον γνωστό σε κάποιο γερό πόστο και συνήθως δεν μιλάμε και συνήθως αν μιλήσουμε θα γίνουμε οι μαλάκες της υπόθεσης. 

Και ως συνήθως, αυτός ο κάποιος τόκανε και χτες κάπου αλλού και δικαιώθηκε εκ των υστέρων για την ανομία του. 

Γιατί δεν υπήρξαν συνέπειες, φιλαράκια! Και φτάσαμε να υπάρχει παραλία (κυριλέ απόμακρη) με ξαπλώστρες και ομπρέλες για να μπορούν οι λουόμενοι να παρκάρουν τα «αμάξια» κάτω από τα αρμυρίκια!!! 

Ποιός μιλάει;;; Κανείς! Και να μιλήσει, τί θα γίνει δηλαδή;;; 

Αφού αυτός που έχει τις ομπρέλες είναι κολλητός με το μισό νησί, τί θα γίνει;;; 

Να σας πώ εγώ: Τίποτε... 

Γιατί και ο Δήμος χρειάζεται έσοδα και οι ντόπιοι χρειάζονται δουλειές και θα γυρίσουν και θα πουν στον Δήμαρχο:

"Κάτσε κύριε Δήμαρχε, για στάσου, εγώ κλέφτης θα γίνω; Κάπως πρέπει αν ζήσω, να βγάλω τον επιούσιο!!! Δείξε μου μια άλλη δουλειά και ‘γω ευχαρίστως θα την κάνω! Αλλά, πρώτον, τόσα χρόνια που έκανα αυτήν τη δουλειά στα μπαράκια δεν σε ενοχλούσα και τώρα ξαφνικά σε ενοχλώ, και δεύτερον, τί άλλη δουλειά να κάνω;;; Να δουλέψω στις φυτείες ή στα θερμοκήπια που κατακλύζουν το νησί;;; Να εργαστώ στην συλλογή γάλακτος από τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις του νησιού;;; Να ξεναγήσω τους τουρίστες στα ιστορικά μονοπάτια του νησιού;;; Ή να κάνω αρχαιολογικά τουρ;;;"

Μύλος... Όλοι δίκιο έχουν. Και όταν έχουν όλοι από ένα κομμάτι του δίκιου, τότε φταίνε όλοι!!! Αποδεδειγμένο! Γιατί πρώτα ο τόπος στερεύει από δουλειές και χάνει τα νιάτα του, που πάνε και δουλεύουν γραμματοκομιστές στην Αθήνα και μετά, αυτοί που μείνανε ζητάνε έναν τρόπο να ζήσουν στο νησί.

Άρα, θα πέσουν και στον φαύλο κύκλο «μπαράκι –ξαπλώστρα-αρπαχτή» και κάποιος θα κάνει τα στραβά μάτια και θα κουδουνάνε και τα φραγκάκια στα ταμεία του Δήμου και να πώς  γίνεται ο ένας, μέρος της ανικανότητας του άλλου!!!

Πατριώτες, και χρησιμοποιώ αυτή την προσφώνηση με όλη της την ακρίβεια, πρέπει πολύ γρήγορα να αρχίσουμε την δράση για να αποφασίσουμε ποιό είναι το νησί που θέλουμε να παραδώσουμε αύριο στα παιδιά μας. Με βάση αυτό θα πορευτούμε και με τίποτε άλλο. 

Καλά κάνετε που βλέπετε μπουλντόζα και τρέμετε. 

Γιατί τα μέχρι σήμερα «δείγματα δουλειάς» τους είναι τρομακτικά και καταστροφικά για τον ιστορικό χαρακτήρα του νησιού. 

Αλλά, δεν θα μπορέσουμε για πολύ ακόμη να «κρύβουμε» τις απάτητες παραλίες από τις τσιμεντογύπες και τα λεφτοκόρακα. 

Κάποτε θα φτάσουν ως εκεί και καμμιά ophioussa δεν θα φταίει και μόνον ο διχασμός μας θα φταίει που τους εξυπηρετεί όλους αυτούς τούς διαπλεκόμενους. 

Και δεν μπορούμε να ενωθούμε για το κοινό συμφέρον του νησιού και μπράβο μας που βάζουμε το κόμμα πάνω απ΄τον τόπο..!

Και τελικώς, βλέπω να μένει ένα νησί όλο δικό τους και 'μεις να διαβάζουμε στις εφημερίδες το πώς έμοιαζε το νησί κάποτε...

Βεβαίως και νάρθουν γερμανοί!!!

Ναι, ρε! Να έρθουν οι γερμανοί! Νάρθουν οι άνθρωποι, να πιάσουν και θέσεις και να αρχίσουν να δουλεύουν. Στο κάτω-κάτω πρέπει να δώσουμε και καμμιά θέση εργασίας σε κάποιον πιό «ανεβασμένο» λαό, όχι μόνον στην πλέμπα της οικουμένης...

Να πιάσουν δουλειά, να μας δείξουν και μας που είμαστε μη αποδοτικοί, πώς διάολο είναι να είσαι αποδοτικός σε ένα περιβάλλον σχεδιασμένο για ακριβώς το αντίθετο...

Να πάνε μετά και μεχρι την εφορία να πληρώσουν ΦΠΑ, να κάτσουν και δυό ώρες στην ουρά με τα χαρτια στο χέρι και να βριστούν και με τον υπάλληλο που λύνει σουντόκου βαθμός δυσκολίας τέσσερα.

Και να πρέπει να πάνε και μέχρι το Δημαρχείο για κάτι πιστοποιητικούλια, όχι τίποτε σπουδαίο, μιάμιση ώρα τουρ στους ορόφους και δεκαδύο κρούσεις σφραγιδών στουμπωτών...

Μήπως πάλι να άνοιγες κανένα μαγαζάκι, βρε γερμανάκο μου; Ευκαιρία είναι. 

Τα νοίκια χαμηλά, το εργατικό κόστος στον πάτο, ε, σαν καλό φαίνεται. Αλλά, ξέρεις, εδώ στο ελλαδιστάν θα πρέπει να πληρώσεις «αέρα» για να βάλει εσένα στο μαγαζί και όχι κάποιον άλλο...Τί είναι ο αέρας; Α, ξέχασα, στην γερμανία δεν έχετε αέρα... 

Αέρας είναι ίσαμε καμμιά πενηνταριά χιλιαρικάκια στον ιδιοκτήτη που έχει το δίφατσο. 

Και μετά, χρειάζεσαι περίπου σαραντατρία χαρτιά για να αρχίσεις να πατάς τα αριθμάκια της ταμειακής. Έλα μου; Γραφειοκρατία; Ε, και συ όπως και μεις τόσα χρόνια θα συνηθίσεις. 

Και γιατί δεν αλλάζει; Ποιό, το σύστημα; Γιατί έτσι τρέφεται το τέρας που λέγεται ελληνικό κράτος, σε καλό σου κάτι πράματα που ρωτείς...

Μετά, θα  τύχει, κυρ γερμανέα μου και να σε  πιάσει και κανένας πονόκοιλος απ΄το πολύ μουσακός με τζατζίκι, ε, θα πεταχτείς και μέχρι το Σισμανόγλειο ή μέχρι τον Ευαγγελισμό, γράψε κάπου τέσσερεις ώρες στον προθάλαμο με το air condition στο χαμηλό, ε, τί να κάνουμε, τα λεφτά του ΙΚΑ και των άλλων ταμείων πήγαν κάπου. Δεν είμαι σίγουρος πού, αλλά κάπου πήγαν. Αλλού. Όξω. Πάντως, όχι στην υγεία.

Ύστερα, θάρθει Σεπτέμβρης, θα πρέπει να πάνε και τα γερμανάκια σχολείο, θα τα γράψουν οι γερμανίτσες στο δημόσιο της γειτονιάς και καλημέρα σας,  αρχίζουν οι απεργίες. 

Μετά, τέλος Σεπτέμβρη, θα πάρουν και βιβλία. Μεγαλείο! Σάκη, Μάκη, Τάκη, Σούλα, κατσαριδάκια μου γλυκά, ελάτε να μάθετε γράμματα! 

Και επειδής τα βιβλία είναι γραμμένα από ανθρώπους που τα δικά τους τα παιδιά τα στέλνουν σε ιδιωτικά, πάρτε και καμμιά δεκαριά φωτοτυπίες την ημέρα για μελέτη! 

Α! Μην ξεχάσω! Στην αρχή της χρονιάς θα πρέπει να πάτε και από ένα πακέτο φωτοτυπικό χαρτί στο σχολείο, γιατί τα λεφτά είναι λίγα και δεν φτάνουν. 

Α! και οι τουαλέτες που είναι σαν προσφυγικές... Ξέχασα... Θα πρέπει να μάθετε το παιδί να πηγαίνει μόνο για τσίσα και όχι για χοντρό. Πώς; Στη γερμανία σας δεν κάνατε έτσι; Κρίμα. Μεγάλο κρίμα. 

Ο μισθός όμως καλός, ε; Τί; Η γυναίκα σας δουλεύει με πεντακόσα το μήνα δέκα ώρες την ημέρα; Πολύ θλίβομαι κυρ γερμανάκο μου, πολύ θλίβομαι... 

Και ‘σεις είστε σε μια εταιρεία που σας απειλεί με μειώσεις και με απολύσεις; 

Και την ίδια στιγμή το αφεντικό έχει πέντε κουρσάρες από δέκα μέτρα η μία και τις παρκάρει επιδεικτικά στο προαύλιο; 

Σα να μούρθε κάτι σα σκοτοδίνη βρε γερμανάκο μου, σα νάχασα κάτι απ΄τον εαυτό μου απ΄τη χλίψη...

Τηλεόραση παρακολουθείς, μεσιέ γερμανέα μου; 

Τυχερός είσαι. Θα μπορείς να βλέπεις τους πολιτικούς στο μεταξύ να σου λένε πόσο καλά πάνε όλα και πόσο τόπο πιάσαν οι θυσίες σου, απλως εσύ δεν το νιώθεις ακόμη, μα καλά πάνε τα πράγματα και λίγο ακόμη και θα δούμε να γινόμαστε το παράδειγμα της οικουμένης. 

Στο εξηγούν αυτό οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι στην τηλεόραση, γιατί πού να το καταλάβεις εσύ, είναι λίγο περίπλοκο πώς γίνεται να πεινάς και να προοδεύεις ταυτόχρονα... 

Και πώς είπες; Τούρκικα; Ποιά τούρκικα; Α, τα σίριαλ... Ναι, τί ακριβώς δεν καταλαβαίνεις..; Αφού με το παιδομάζωμα και οι γενίτσαροι και οι ανταλλαγές πληθυσμών και ξερωγωτί, έλληνες είναι και κείνοι κατά βάθος και προς τιμήν όλων αυτών των ιστορικών γεγονότων τα βλέπουμε!

Πάμε πάλι στα γερμανάκια σου. 

Αγγλικά; Δεν θα μάθυν τα γερμανάκια αγγλικά για να μπορούν επιδεικτικά να μην τα μιλάνε άμα γίνουν καλοί ευρωπαίοι; Ε, θα πεταχτούν μέχρι το φροντιστήριο, θα φάνε μια χλαπάτσα από πενήντα έως ενενήντα ΕΥΡΩ τον μήνα αν το φροντιστήριο έχει και διαδραστικά, και θα στανιάρεις.

Γυμνάσιο είπες; Λύκειο είπες; 

Κυρ΄ γερμανάκο μου, για ψάξε την τσέπη σου να δεις, έχει πάτο;;; 

Ε, αφού δεν έχει, ξηλώσου από τριακόσα ως τετρακόσα τον μήνα για να μπορεί το παιδάκι να μπει στο πανεπιστήμιο. 

Τί; Πώς είπες; Πληρώνεις φόρους για νάχεις παιδεία; Και πληρώνεις και εισφορές; Και έξτρα επίδομα αλληλεγγύης; Λυπάμαι ρε ομορφάντρα μου , αλλά αυτά τάχουμε για να τά δίνουμε σε μίζες στην Siemens και σε κάτι γερμανικά υποβρύχια που γέρνουν και σε κάτι δόσεις στα πατριωτάκια σου που μας δάνεισαν γιατί προηγουμένως αγοράζαμε γκολφ και μερσεντέ και κουζίνες μποσ με το παχύ το σ...

Εύχομαι λοιπόν, να έρθει το πλήρωμα του χρόνου, κάτι λίγα ελληνικά τσάτρα-πάτρα θα τα μιλάς και συ και θα μπορείς να λες «πιάσε δυό πράσινες» και τα βλαστάρια σου θα μπουν στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Ε, τώρα πόση φαντασία μπορεί νάχει ένας βορειοευρωπαίος κυρ γερμανάκο μου; Όχι πολύ, ε; Απ΄αυτή που νομίζεις πως χρειάζεσαι βάλε διακόσες φορές τόση και είσαι στο περιβάλλον του ελληνικού πανεπιστημίου. 

Για κείνο που έδινες τα λεφτάκια , ντε! Που σκοτωνόταν το παιδί σου για να μπει! Τί; Κομματικές οργανώσεις; Σώωωωπα.... Και έχουν σχέσεις με καθηγητές και φρενάρουν οποιαδήποτε αλλαγή; Ε, δε σε πιστέυω... Και στα εργαστήρια δεν έχουν υλικά για τα πειράματα; Και τα βιβλία είναι απαρχαιωένα; Και δεν υπάρχει καμμία σύνδεση με την παραγωγή και την αγορά εργασίας; Α, καλά, δεν τόξερες; Τί; νόμιζες πως... Έβλεπες και τους άλλους να σκίζονται για να μπουν και νόμιζες; 

Τί άλλο νόμιζες, για πές μου τώρα που είμαστε οι δυό μας και δε μας ακούει κανείς. 

Τί άλλο νόμιζες... 

Σούχαν πει πως εκεί κάτω είναι κάτι ζώα που τρώνε απ τον ιδρώτα των γερμανών και κάθονται και πίνουν ούζα; 

Σούχαν πιπιλίσει το μυαλό πως αφού οι δρόμοι είναι γεμάτοι αυτοκίνητα δεν μπορεί να υπάρχει πείνα; 

Σούχαν δείξει ανθρώπους να ψάχνουν τα σκουπίδια και είχες πει ε, τι να κάνουμε... αφού φάγατε τώρα πληρώστε; 

Μεταξύ μας τώρα. Είχες χαρεί αγρίως με τις δηλώσεις των ελλήνων (στην ιθαγένεια, όχι στην ψυχή) πολιτικών που ξεφτίλιζαν τον ίδιο τον λαό τους; Και είχες σκεφτεί πως θέλουμε βούρδουλα για να μπούμε σε μια τάξη..; Δεν είναι κακό, πές το, έτσι ένιωθες. Βούρδουλα ήθελε εξάλλου και όλη η ευρώπη το ’40 για να πάψει να σκέφτεται αλλιώς από σας, έ; 

Και τώρα, πώς τα βλέπεις; Σκούρα, ε..; Μμμμ... Να γύρναγες πίσω λες..; 

Α! Σ’ αρέσει ο ήλιος και το κλίμα και οι άνθρωποι που εξακολουθούν και είναι φιλόξενοι και γελαστοί και όλο βγαίνουν έξω στον Ήλιο και περπατάνε και μιλάνε και ζούν, παρά τις προσπάθειες των φίλων ευρωπαίων για το αντίθετο..; 

Ε, ναι, καλά είναι. Και μεις, μη νομίζεις, πληγωνόμαστε όταν πρέπει να αφήσουμε τον τόπο μας, μα τί να κάνουμε που όλα είναι σχεδιασμένα ή να φύγεις ή να πεινάσεις. 

Πώς είπες; Να πούμε όχι στο μνημόνιο; Λες, ε..; 

Και να μην δεχτούμε άλλα μέτρα; Καλά τόπες και τούτο... 

Και να μαζευτεί ο λαός και να ζητήσει; 

Μπα! Ωραία σκέψη πούκαμες ρε γερμανάκο μου... 

Μα τόσα χρόνια εδώ πέρα γερμανάκο μου, δεν τόμαθες, δεν το κατάλαβες; 

Η λαϊκή βάση, η περίφημη λαϊκή βάση είναι διχασμένη, γερμανάκο μου! 

Ο λαός δεν ομοψυχεί γερμανάκο μου! 

Ο καθένας κυττάζει ακόμη και τώρα πώς θα την σκαπουλάρει εκείνος! 

Και άστα να παν στο διάολο, γερμανάκο μου, γιατί μόλις πάει να ξεμυτίσει κανένας πολιτικός από κείνους τους απρόβλεπτους που τα think tanks τους δεν τον είχαν υπολογίσει, ή θα τον ξεφτιλίσουν ή θα τον στείλουν πακέτο δίς εις τας ΗΠΑ για συνετισμό. 

Την πρώτη για να πάρει τα θέματα που θα εξεταστεί και την δεύτερη για να του κάνουν ερωτήσεις να δουν αν ατα εμπέδωσε.

Άσε σου λέω... Καλύτερα μην έρθεις καθόλου... Κάτσε στα αυγά σου και στις μπυρίτσες σου και στα λουκάνικά σου, καλή είναι κι έτσι η ζωή. Άμα δεν ξέρεις είναι ακόμη καλύτερη. 

Μη μάθεις καλύτερα, γιατί άμα έρθεις εδώ για να μάθεις μπορεί να μας συμπαθήσεις κιόλας και τότε, πάει χαμένη η γερμανία σου, πάει χαμένη...

Ξανά-μανά τα ίδια σκατά...

Δεν καταλαβαίνω και πολύ καλά...

Αλλά, μου φαίνεται πως δεν έχουν καμμιά συστολή πλέον. Μας δείχνουν ξεδιάντροπα τα επόμενα σχέδιά τους ξέροντας πως δεν έχουμε καμμία ικανότητα αντίδρασης.

Δηλαδή, θέλει πολύ φοβερά μάτια για να δείς το δεκανίκι της ΔΗΜΑΡ που παραχωρείται στον ΣΥΡΙΖΑ για να καταφέρει να βγει στις επόμενες εκλογές;

 Και θέλει πολύ να το συνδυάσεις με την επάνοδο της κυρα-Γιάννας Δασκαλάκη στα πράγματα; 

Και με την εντελώς τυχαία έκδοση του βιβλίου της, που εντελώς τυχαία μιλάει για το έλλειμα ηγεσίας, κυρίως; Μα, ναι! Κόντευα να το ξεχάσω! Η Γιάννα ήταν εκείνη που είχε φροντίσει να συστήσει στον Αλέξη την αμερικάνικη εταιρεία που έστησε επικοινωνιακώς το παλλικάρι μας στις τελευταίες εκλογές..!

Κάπως μου κάνει σαν να έχει έρθει η σειρά του ομίλου της, της δικής της παρεούλας για να ξαναφάει... 

Γιατί μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες, η χώρα παραδόθηκε στον έτερο καπαδόκη, τον Μπόμπολα, για περίπου μια δεκαετία. 

Ε, τώρα μάλλον είναι η δεκαετία της άλλης κλίκας. Να φτιάξουμε κει μεις, σου λέει τα νέα μας τζάκια. Γιατί όσα φτιάξαμε στους Ολυμπιακούς έχουν χάσει έδαφος. Πάμε γι’ άλλα λοιπόν. Που θα έχουν να κάνουν και με τα ενεργειακά αποθέματα, να μην το ξεχνάμε. Και οι Αγγελοπουλαίοι έχουν κάποια σχέση με αυτά ή κάνω λάθος...

Ο Αλέξης, είτε μας αρέσει είτε όχι, θα γίνει πρωθυπουργός. Όχι ένας αριστερός πρωθυπουργός. Απλά, ένας πρωθυπουργός. 

Και πάνω στην χάρτα που γράφει τα δικαιώματά μας ως έθνος (πουφ! κακιά λέξη!) θα του δείξουν μέχρι πού μπορεί να βάζει τα στρατιωτάκια του. Και μόλις τα ξεπερνάει τα όρια αυτά, κάποιος μπαμπούλας θα του τα θυμίζει.

Δεν φταίει ούτε ο Αλέξης ούτε κανείς. Εδώ που μας έλαχε να καθόμαστε, πάνω στο σταυροδρόμι*, δεν μπορεί να μας αφήσουν να διαχειριζόμαστε μόνοι μας την κίνηση. Απλό.

Μόνο, να... 

Βλέπω μια καθυστέρηση στα έσοδα από τις φορολογικές δηλώσεις και μάλιστα εν μέσω κρισάρας, που προκλήθηκε από ασυντόνιστες κινήσεις ολωνών μας. 

Έχει κατατεθεί το 11% μόλις των φορολογικών δηλώσεων και οι παρατάσεις φτάνουν μέχρι τέλος Αυγούστου! 

Πρώτη φορά στα χρονικά τέτοια καθυστέρηση!

Λέω λοιπόν, πως τελικώς έχουμε δύναμη στα χέρια μας. Απλώς λείπει εκείνος ο ηγέτης που θα μπορέσουμε να τον εμπιστευτούμε και να συνταχθούμε δίπλα του για να πάρουμε ένα αποτέλεσμα, να δείξουμε τα δόντια μας. 

Ειδικά τώρα, που έχει περίτρανα αποδειχθεί, κόντρα σε κάθε ευσεβή πόθο του Κ.Κ.Ε., πως ολοκληρωτική απεργία δεν μπορεί να γίνει γιατί οι ιδιωτικοί υπάλληλοι φοβούνται!!! 

Οι πορείες και οι καθιστικές διαμαρτυρίες δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα και είναι βαλβίδες ανακούφισης, απολύτως ελεγχόμενες! 

Όσο για την βία και ειδικά την ένοπλη βία, αυτή καταλήγει να είναι συστημική και φέρνει περισσότερη βία.

Μήπως μια νέα μορφή αντίστασης είναι εφικτή, όμως... 

Μήπως πρέπει να πάρουμε σοβαρά τον ρόλο μας και να ξανααγαπήσουμε τον τόπο μας; 

Και να νιώσουμε πως από εμάς εξαρτάται..;

*στην εικόνα φαίνεται το άγαλμα της Εκάτης, της θεότητας των σταυροδρομιών και ειδικά των τρίστρατων.

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΣΗΚΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΝΑΠΕ !

Τίποτα δεν θα μας σηκώσει από τον καναπέ...

Σίγουρο πράγμα... Ακόμη κι’ αν βάλουν κι’ άλλους φόρους, ακόμη κι΄αν γίνουν όσο χούντα θέλουν, ακόμη κι’ αν μπουν στα σπίτια να μας αυτώσουν τις γυναίκες. Το κεφάλι έχει πέσει τόσο χαμηλά, που πλέον δεν γίνεται τίποτα. 

Λείπει ένα βασικό συστατικό. 

Λείπει η ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ απ΄τον Έλληνα και λείπει χρόνια τώρα. 

Δεν έγινε χτες ή προχτές αυτό το κακό. Η περηφάνια του Έλληνα έχει συστηματικά απαλλοτριωθεί τα τελευταία είκοσι, για να μην πω τριάντα χρόνια. 

Έγινε περηφάνια μας το καινούργιο αυτοκίνητο (με δόσεις...) και τώρα που πάληωσε, έγειρε το κεφάλι. 

Έγινε περηφάνια μας οι ακριβοπληρωμένες διακοπές σε «Αρχοντικά» και «Υπόσκαφες ατομικές κατοικίες» και τώρα, στο χωριό, το κεφάλι χώνεται μέσα στους ώμους. 

Έγιναν περηφάνια μας τα GANT τα PRADA και τα CHOPARD και τώρα που εκποιήθηκαν στα ανταλλακτήρια χρυσού, το κεφάλι ακούμπησε στα γόνατα. 

Έγινε περηφάνια μας η χαιρετούρα του Μαζωνάκη απ΄το μικρόφωνο στην παρέα μας και τώρα που δεν μας χαιρετάει ούτε ο περιπτεράς γιατί του χρωστάμε τέσσερα πακέτα τσιγάρα, το κεφάλι ήρθε και ακούμπησε στις δυό παλάμες. 

Έγιναν περηφάνια μας οι ακριβοπληρωμένες ρωσσίδες βιζιτούδες και τώρα που ήρθαμε αντιμέτωποι με την πραγματική ανάγκη για κότσια (αλλιώς λέγονται...) το κεφάλι μένει να κυττάζει το πάτωμα. 

Έγιναν περηφάνια μας τα λαζανάκια με σκόρδο και λάδι προς 40 ΕΥΡΩ το πιάτο και τώρα, στο σουβλατζίδικο της γειτονιάς το κεφάλι ακουμπάει στο χάρτινο τραπεζομάντηλο και μένει εκεί.

Παράλληλα, έγινε περηφάνια μας το να αποδομούμε συστηματικά θεσμούς, ανθρώπους, ιστορία, παράδοση, τόπο, ήθη, πατρίδα, δεσμούς, φίλους. 

Και τώρα που τα γυμνώσαμε από μόνοι μας μέσα μας από κάθε αξία, μονολογούμε: «Τίποτα δεν έχει νόημα...». Αυτά έχουν πάντα νόημα. Αν εμείς χάσαμε το νόημα σαν δεκάευρω στο τζόκερ, κακό δικό μας και των παιδιών μας...

Ξετσιπωθήκαμε σαν γκόμενες σε πρωινάδικο, δεχτήκαμε να μας πλασάρουν όποιο σκουπίδι θα έφερνε περισσότερα λεφτά στις τσέπες των εταιρειών σαν μόδα και σαν «πρέπει», να πρέπει να δεχτούμε τον Ζαζόπουλο, τον Κιάμο, την Παπαρίζου και την Στικούδη σαν καλλιτέχνιδες και καλλιτέχνες, να πρέπει να δεχόμαστε μέσα στο μυαλό μας πως "κι΄ αυτοί τραγουδιστές είναι", σαν τον Μπιθικώτση και σαν την Μαίρη Λίντα όταν τραγούδαγαν Γκάτσο σε μουσική Θοδωράκη με ενορχήστρωση Χατζιδάκη..! 

Να πρέπει να δεχτούμε πως «Τί να κάνουμε, αλλάζουν τα πράγματα!» γιατί έτσι πουλάει περισσότερο το σύστημα!

Να πρέπει να λέμε τέχνη οποιοδήποτε μπάζο, σάπια λεμονόκουπα, ξεραμένη κουράδα και τσαλακωμένο στρατσόχαρτο μας πλασάρουν και μας βεβαιώνουν πως είναι τέχνη, απλώς δεν είμαστε προετοιμασμένοι κατάλληλα να την δεχτούμε. Και 'μεις σαν χάπατα να κυττάμε περισπούδαστα και να σκεφτόμαστε πόση τέχνη κρυβόταν στα σκουπίδια μας και ‘μεις δεν το ξέραμε...

Έγινε περηφάνια μας να βγάζεις βιβλία με «βρωμιές» και «απόκρυφες ιστορίες» και «καλά κρυμμένα μυστικά» και «σκοτεινές σχέσεις» οποιουδήποτε Έλληνα έχει δώσει το αίμα και τη ζωή του για αυτόν τον τόπο πεθαίνοντας στην ψάθα, απλώς, για να συμβαδίσεις με την κομματικά στρατευμένη προοδευτικούρα του τόπου, που θρέφεται από το ίδιο το κράτος για να μπορεί να το αποδομεί! 

Και τώρα που ψάχνουμε σημεία αναφοράς, διαπιστώνουμε πως τάχουμε «εξελίξει» σε θέσεις και γνώμες και απόψεις και αντιγνωμίες.

Πού ηγέτης, λοιπόν... 

Από μας θάπρεπε να πηγάσει, να αναβλύσει, να εκραγεί ένας ηγέτης! 

Και ‘μεις αφήνουμε αυτή τη ζωογόνο για τον λαό διαδικασία στους πολιτικούς... 

Ο Ηγέτης θέλει ψυχή και η ψυχή έρχεται από αιώνες μακρυά. Και ‘μεις φροντίσαμε να τις κάψουμε όλες τις γέφυρες. Η ψυχή δεν φτιάχνεται όποτε θές εσύ. 

Η ψυχή είναι πάντα εκεί κι΄έχει για τροφή της τον τόπο και την ιστορία του. 

Δεν ξυπνάς ένα πρωί, διαπιστώνεις «έλλειμμα ψυχής» και αρχίζεις και το πατικώνεις θεωρίες για να το γεμίσεις. Ή την έχεις ή δεν την έχεις.

Κι΄εμείς, με τους Τούρκους στο Σύνταγμα, θα αλλάζουμε κανάλι να δούμε τον ένα πολιτικό να κατηγορεί τον άλλον για ολιγωρία και προδοσία. Μετά θα αλλάξουμε κανάλι για να δούμε αν ο Σουλεϊμάν θα πάρει τελικώς για γενίτσαρους τους κατοίκους της Ρόδου...

Να μη ξεχάσω! Το ΙΚΕΑ έχει φέρει καινούργιο τριθέσιο με ενσωματωμένη θήκη για το τηλεκοντρόλ και ακουμπιστήρι πίτσας σε τιμή α-πί-στευ-τη!

Έκλεισε η ΕΡΤ! Φτηνότερα τα τιμολόγια της ΔΕΗ !!!

Ήδη αισθάνομαι πιό καθαρός ως Έλληνας! Εξυγιάνθηκε η ΕΡΤ! Επιτέλους! Κάτι λειτουργεί στον τόπο αυτόν! Άσε που θα φτηνήνει και ο λογαριασμός της ΔΕΗ χωρίς το χαράτσι της ΕΡΤ, έστω και μέχρι τον Σεπτέμβριο! Ξέρεις τί ανάσα είναι για τα «υπερχρεωμένα νοικοκυριά;».

Γιατί η στην ΕΡΤ, ως γνωστόν, είχανε μπει, άκουσον-άκουσον, ΑΠΟ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ οι Χούκλη, Στάη, Λυριζής, Οικονόμου, Τσαπανίδου και λοιποί υπερδημοσιογράφοι χωρίς να τους καλέσει απολύτως κανείς!

Και είχανε αρχίσει από μόνοι τους και παίρνανε υπέρογκες αμοιβές! Από μόνοι τους! 

Πηγαίνανε στο ταμείο και τσεπώνανε κάτι τετρακοσάρες από μόνοι τους! 

Δεν τους έβαλε στις θέσεις αυτές κανένα κόμμα, καμμία διορισμένη διοίκηση! Μόνοι τους εντελώς! 

Και οι υπόλοιποι 2800 εργαζόμενοι; Άσε... Τα ξέρω εγώ κάτι τέτοια κουμάσια... 

Μιά καλή αρχή! Να τι είναι! Μια πολύ καλή αρχή! Κάθεται και συζητάει ολόκληρος πρωθυπουργός με την τρόικα για το αν θα απολυθούν δύο χιλιάδες δημόσιοι; 

Ρε αει στον γιαραμπή! Σε κλείνω και τελείωσε... Και έτσι πρέπει να κάνει και με τα άλλα, π.χ. με το Υπουργείο Υγείας! 

Με όλους τους δημόσιους οργανισμούς! Ακούς; Έτσι ακριβώς! 

Ουπς... Ναι, αλλά με το Υγείας (1500 εργαζόμενοι...) άμα το κάνει, πάπαλα και η όποια περίθαλψη έχουμε... 

Ουπς (δεύτερο)... Άμα το κάνει με την ΔΕΗ θα μας κλείσουν τα ερκοντίσια κατακαλόκαιρο.... 

Ουπς (τρίτο)... Άμα το κάνει με την ΕΥΔΑΠ θα πούμε το νερό νεράκι...

Για στάσου... Πώς μου ξέφυγε αυτό... Δηλαδή, έκλεισε την ΕΡΤ επειδή δεν έχει κάποια συνέπεια, όχι τουλάχιστον κάποια άμεση...

Σα να μου λες τώρα πως δείχνει τα δόντια του εκεί που τον παίρνει... Μμμμάλιστα.... Λες νάναι έτσι... 

Και τώρα ξέρεις τί μού 'ρθε στο μυαλό και μου φάνηκε παράξενο απ΄την αρχή; Το ότι με το κλείσιμο συμφώνησε και η Χρυσή Αυγή... 

Γίνεται η Χρυσή Αυγή να συμφωνεί με την κυβέρνηση με την οποία είναι σε κόντρα σε όλα τα μέτωπα..; 

Στάσου να τα πάρουμε από την αρχή: ο φασίστας τί δεν συμπαθεί; την δημοκρατία, την πολυφωνία, την διαφορετικότητα, την γνώμη, τον πολιτισμό. 

Και τί μπορεί νάχει να κάνει η ΕΡΤ με αυτά; 

Τί μουσική έπαιζε, ποιά προγράμματα είχε για τον πολιτισμό, τί ταινίες έβαζε; 

Να πούμε την αλήθεια, φατμαγκιούλ και σουλεϊμάν δεν έβαλε ποτέ. Ζαζόπουλο, Πέγκυ Ζήνα και Μακρόπουλο δεν έπαιξε ποτέ. 

Παραδοσιακά τραγούδια άκουγες μόνον στην ΕΡΤ. 

Εκπομπές για το θέατρο είχε μόνον η ΕΡΤ. 

Συνέντευξη από τον Γραμματικάκη ας πούμε, ή από τον Βαλαωρίτη, μόνον στην ΕΡΤ είχες ελπίδα να δείς. 

Και δεν είχε και πρωινάδικα. Ούτε καννιβαλικές, σατυρικές εκπομπές, που παρασιτούν επάνω σ’ ένα λάθος κάποιου παρουσιαστή, σε ένα κακοβαμμένο μάτι μιας παρουσιάστριας, σε ένα τυχαίο σαρδάμ. 

Ποτέ δεν έπαιξε πρόγραμμα κωλάδικου υπό την κάλυψη δημοσιογραφικής εκπομπής (λέγε με Θέμο...), ποτέ δεν ασχολήθηκε με το τί κάνανε ή είπανε οι άλλοι στις εκπομπές τους. 

Ήταν πρώτη στο να δείξει Ελλάδα και μετά ακολούθησαν και οι άλλοι. Άμα περιφερόσουν στα κανάλια κι έπεφτες σε ταινία Ταρκόσφσκυ, ήξερες πως είσαι στην ΕΡΤ. 

Ήταν η μόνη με παιδικά ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ προγράμματα, όπως το Ουράνιο Τόξο, και όχι με αμερικανιές τύπου nickelodeon που σακατεύουν διανοητικά τα παιδιά.

Δώσε μου λίγο χρόνο να το σκεφτώ και θα επανέλθω... 

Γιατί, με προβληματίζει τελικώς και το άλλο: πώς γίνεται σε περίοδο ένδειας να διαδηλώνει κόσμος που δεν θέλει να απαλλαγεί από ένα χαράτσι του..;Πώς θα είναι η Ελλάδα χωρίς ΕΡΤ..;

Ο ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Και τελικά, τί είναι ο πολιτισμός, αν δεν είναι η φροντίδα για την καθημερινότητα... 
Είναι τα Μέγαρα Μουσικής και ο Andrea Bocelli στο Ηρώδειο; 

Eίναι η νέα Λυρική Σκηνή και οι εκδόσεις του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τράπεζας; 

Ή μήπως είναι το να στήνεις ένα μονοπάτι για να αντέχει εκατονταετίες, να «δένεις» στην πέτρα ένα ολόκληρο νησί... 

...για να μην το πάρει ο χρόνος, να αφομοιώνεις ήθη και έθιμα που σε κάνουν καλύτερο… 

Μάλλον, όλα πολιτισμός είναι. 
Αλλά, σκέφτομαι καμμιά φορά, πως άλλη σημαντικότητα έχει το κομμάτι εκείνο του πολιτισμού που καταφέρνει και φτάνει στο μεγαλύτερο μέρος του λαού και με το οποίo έρχεται σε επαφή καθημερινά και άλλη το «αποστειρωμένο», που απευθύνεται σε λίγους και κατ’ ανάγκην εκλεκτούς, που μπορούν να μετέχουν σε αυτόν.   

Δεν τέρπουν και τα δύο κομμάτια του πολιτισμού το ίδιο. Μια ξερολιθιά δεν ευχαριστεί όπως το άκουσμα μιας ωραίας μουσικής ή όπως η ανάγνωση ενός καλού βιβλίου. 

Aλλά, μου δίνει να καταλάβω με έναν άμεσο τρόπο τον σεβασμό στον τόπο που αποτυπώνεται πάνω της και την σκέψη του μάστορα, που αποπνέει τον σεβασμό στις επερχόμενες γενιές, τις οποίες παράλληλα διδάσκει και πώς πρέπει να φέρονται. 

Δεν έχει ζύγι ο πολιτισμός. 
Eυτυχώς, δηλαδή, γιατί θα δινόταν λαβή στους απανταχού τεχνοκράτες για να βαθμονομήσουν την παράδοση και να την πουλήσουν σε «επενδυτές». 
Τόσο παίρνει η Ακρόπολη και δεν πωλείται, τόσο παίρνει η Χαλακιά και την κάνω βιομηχανική ζώνη. 

Μα, νομίζω πως αυτό το παλεύουν και μάλλον, το πετυχαίνουν για την ώρα. 
Ίσως φταίει πως δεν νιώθουμε σαν πολιτισμό και παράδοσή μας τα μονοπάτια και τις ξερολιθιές. 

Δεν έχει ζύγι, λοιπόν, ο πολιτισμός για να πει κανείς πόσο αξίζει ένας υνταγός φτιαγμένος από μάρμαρα...

...σκαλισμένα στο χέρι, σαν αυτόν που φεύγει από το λαγκάδι της βρύσης πίσω απ΄την Αετοφωλιά και καταλήγει στο χωριό μέσα. 

Ο υνταγός που παληότερα ήταν «στάμνινος», όπως λεγόταν ο πήλινος παληά και επειδή "έπεφταν πέτρες και έσπαζε και κοβόταν το νερό κι΄έπρεπε οι Αετοφωλιανές να κουβαλάνε με την στάμνα νερό και τυρρανiόνταν, τον σκάλισαν σε μάρμαρα..!" 

Μάρμαρα βαλμένα το ‘να πλάι στ’ άλλο, σκαλισμένα να ακολουθούν τις κούρμπες του μονοπατιού, με σημεία όπου το σκάλισμα φάρδαινε...

...για να μπορεί να γυρνάει το νερό σε κάποιο χωράφι χωρίς να παρασέρνεται ο πίρος με τα παληόπανα, που λειτουργούσε σαν εκτροπέας του νερού.
Ποιός τα λάξεψε, πότε τα λάξεψε, δεν ξέρω.
Σύντομη η ζωή τους. 
Ήρθε το εύκολο τσιμέντο και παροπλίστηκαν. 
Το ευτύχημα είναι πως ο τσιμεντένιος υνταγός δεν καλουπώθηκε πάνω στον μαρμάρινο, αλλά, πλάι του. 

Που μπορεί να σημαίνει πως ο μαρμάρινος είχε ήδη καλυφθεί από χώμα και πέτρες ή ακόμη, πως υπήρχε ακόμη ένας στοιχειώδης σεβασμός στην δουλειά των παληότερων που δεν άφησε να γίνει αυτό. 

Ή ακόμη, μιάς και ο τσιμεντένιος βρίσκεται στην εσωτερική πλευρά του μαρμάρινου, πως το μονοπάτι επρεπε να φαρδύνει ή είχε ήδη φαρδύνει και ο νέος υνταγός δεν μπορούσε να τρέχει μέσα στην μέση. Υποθέσεις... 

Δεν έχω άλλο να πω, εξόν από το ότι από τις μικρές αυτές «σπηλιές»...

...που συναντάμε πηγαίνοντας προς το λαγκάδι της Βρύσης, έπαιρνε χώμα για τις στάμνες ο Αετοφωλιανός μάστορας και ότι, στο λαγκάδι...

...δεσπόζει ένα πανέμορφο, πολύ παληό γεφύρι...

...που αξιζει να διασχίσει κανείς 

και να βγει στην υπέροχη...

...πλακοστρωμένη ανηφοριά που ανεβαίνει...

...απότομα το όμορφο βουνό.