ΟΧΙ ΠΑΛΙ ΧΟΥΝΤΑ, ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ...

Ώστε πάμε για εκλογές, λοιπόν...

Και μας κάνει εντύπωση, που φέρονται σαν να μην έχει γίνει τίποτε και σαν να πρόκειται για τους παραστρατημένους σωτήρες, που μόλις τώρα θυμήθηκαν τον λαό και τρέχουν να τον σώσουν...

Και μας κρεμάει το σαγόνι και χάσκουμε σαν χάνοι με το απύθμενο θράσος τους, που μας λένε πως ξανακάνανε λάθος που, και αυτό, εμείς πρέπει να πληρώσουμε...

Μα και παληά γίνονταν εκλογές και κάποιοι άλλοι ζητάγανε την ψήφο μας. 


Και λέω την ψήφο "μας", γιατί ο λαός δεν αλλάζει. Εμείς είμασταν και τότε και τώρα ο λαός.  
Και η ψήφος τών τότε επηρρεάζει τον λαό, δηλαδή εμάς, σήμερα, αλλά και η ψήφος του λαού, δηλαδή η δική μας, ορίζεται από τις επιλογές εκείνων, όπως οι δικές μας επιλογές θα ορίσουν τις μελλοντικές επιλογές αυτών που έρχονται και απέναντι στους οποίους έχουμε χρέος και ευθύνη.

Άρα, ο λαός είναι κάτι διαρκές, πέρα από στενά χρονικά και ατομικά όρια και μόνον αν δεχτούμε να κυττάξουμε τους εαυτούς μας με αυτόν τον τρόπο θα πράξουμε το σωστό.

Και τότε, υπήρχε Κράτος που κάποιοι το έκλεβαν ή το εξαπατούσαν και τότε, η μπάλα έπαιρνε και  'κείνους που δεν έφταιγαν και έπρεπε να δηλώνουν γραπτώς ότι, ναι, ήταν ζωντανοί και ναι, έμεναν εκεί και ότι, ναι, αν τύχαινε και άλλαζε κατιτίς τόσο δα, θα έσπευδαν αν το κοινοποιήσουν στο Κράτος...

Και τότε, συνέτασσαν υπεύθυνες δηλώσεις, σχετικά με το πόσοι και ποιοί διέμεναν σε ποιό σπίτι και μάλιστα, και ποιά ήταν η ηλικία τους...

Και τότε, το Κράτος απευθυνόταν στον πολίτη του σαν να πρόκειται για εγκληματία του κοινού ποινικού δικαίου και ακόμη και για μία απλή κλήση, χρησιμοποιούσε λέξεις και εκφράσεις τρομακτικές, απειλητικές, εχθρικές, πλήρεις από την αλαζονεία των κρατούντων...
 
(κάντε κλικ και διαβάστε)

 ...και πόσο μάλλον, όταν θίγονταν τα συμφέροντά του, οπότε και απειλούσε με"κατάσχεση, μήνυση, προσωποκράτηση" αλλά και με "σημαντικά έξοδα".

Την επόμενη ακριβώς στιγμή όμως, βάραγε τις καμπάνες, σήμαινε συναγερμό, έσειε σημαίες (τις ίδιες που με περισσό θράσος έσειε και στις προεκλογικές του συγκεντρώσεις, προσπαθώντας να καμουφλάρει έτσι τον βρωμερό του χαρακτήρα) και καλούσε τους Έλληνες να σώσουν την πατρίδα...

Και πώς έστελνε το μήνυμα αυτό; 
Με σφραγίδα επάνω σε λογοκριθείσα επιστολή...

Λες και οι Έλληνες δεν είχαν αρκετή Ελλάδα μέσα τους για να θελήσουν να την σώσουν και περίμεναν την σφραγιδούλα στο πίσω μέρος μιάς επιστολής, για να κάνουν αυτό, που το αίμα τους από μόνο του τους έστελνε να κάνουν...

 

Και έσπευδε ο πρόεδρος της Κοινότητος Κελλίων να πιστοποιήσει ότι, υπήρχαν και μερικοί που δεν μπορούσαν να στρατευτούν γιατί η κλάση τους είχε ήδη κληθεί σε προηγούμενο ταβατούρι...

Μα πότε οι πολιτικοί και τα κομματόσκυλα είχαν αντίληψη του πώς ένιωθε ο λαός...

Απλώς, έκαναν πάντοτε άκαιρες κινήσεις, υπογραμμίζοντας άθελά τους την απόστασή τους από το εκλεκτορικό σώμα...

Κι΄ όταν τελικώς οι νυν και αεί βάρβαροι πέρναγαν τις Θερμοπύλες του λαού μέσα από την Κερκόπορτα των πολιτικών, το Κράτος έσπευδε να φροντίσει τους πολίτες του με δελτία τροφίμων, σαν κι' αυτά, με τα οποία πρόσφατα μας απείλησε ο δοτός πρωθυπουργός της πιό εξευτελισμένης δημοκρατίας της Ευρώπης...

..καλώντας μας κι' αυτός με την σειρά του σε μια συστράτευση ενάντια, μάλλον, στον αξιοπρεπή εαυτό μας...

Και τότε ο λαός τάφερνε δύσκολα βόλτα και κράταγε πρόχειρες σημειώσεις για τα χρέη και τα κουμάντα του, θυμίζοντας στον εαυτό του πόσα επήρε, πόσα έδωσε για λίπασμα και πόσα χρωστάει...

Και τότε ο κόσμος δανειζόταν και αργούσε να τα επιστρέψει και ερχόταν στα λόγια και προσπαθούσε να βρει λύση ο ένας με τον άλλον, όσο αυτό ήταν δυνατόν...

...υπενθυμίζοντας τα 

"6 χρόνια που πέρασαν που σου έδωσα μετρητά δρχ 50 και έκτοτε μου τα καθυστερείτε" 

κάνοντας ένα απλό μάθημα πληθωρισμού  

"τότε που σας τα έδωσα ήτο το νόμισμα διαφορετικό από σήμερα και με ζημιώνεται" 

και κλείνοντας απευθυνόμενοι στο αίσθημα δικαίου του συντοπίτη: "να φροντίσετε διότι είναι κρίμα"...

Και τότε, οι άνθρωποι είχαν την ανάγκη να στρέφονται σε κάτι αγνότερο και υπήρχαν "αποκλειστικοί αντιπρόσωποι" του Θεού επί της Γης, διεκδικώντας μερίδιο από τις προσευχές των πιστών με το "ΟΡΓΑΝΟΝ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ", που όποιος κατάλαβε τί σημαίνει ο τίτλος, ας μου το εξηγήσει και μένα του φτωχού...

Και τότε, μετά από τόσους κόπους και αίμα και θυσίες, βρέθηκαν τελικώς κάποιοι "σωτήρες" για να μας βάλουν σε μια τάξη, στολίζοντας το έργο τους με βαρύγδουπες ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ, που κάποιοι και τότε, είχαν καλωσορίσει σαν την μόνη λύση στο χάος που είχε δημιουργηθεί...

Και τότε, όπως και τώρα, υπήρχαν μερικοί που τά 'χαν ψυλλιαστεί τα σκούρα που έρχονταν και αναφωνούσαν με απογοήτευση:
 

ΟΧΙ ΠΑΛΙ ΧΟΥΝΤΑ, ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ..!