ΤΙΜΟΚΑΤΑΛΟΓΟΣ

Κάποιοι φίλοι αγόρασαν ένα σπίτι στα Κελλιά, ξεκίνησαν να ξεμπαζώνουν το αιώνιο κατώι, που στο μεταξύ είχε γεμίσει από ένα σωρό πραμάτεια, τόσο εκείνων που έφυγαν, όσο και ΄κείνων που ακολούθησαν σαν περαστικοί και πρόσβαλλαν τον χώρο.

Πήγα με ντροπή, να δω τα σπλάχνα του παληού σπιτιού, το ισόγειο κατώι, τα υπολείμματα,
τα σκουπίδια, τα ίχνη της ζωής που έπαψε.

Με κυρίεψε η οσμή της κλεισούρας, η μυρωδιά του χρόνου του κλεισμένου σε κασέλλες, οι σκονισμένοι ιστοί αράχνης, η απουσία και το κενό, η έλλειψη συνέχειας και η παύση στις μνήμες.

Σκάλισα και βρήκα έναν  χειρόγραφο τιμοκατάλογο...

\

Πότε μια φανέλα έκανε "δρ. 1,20"...;

Πόσο λίγο ή πόσο πολύ απέχουμε από την εποχή της εμπιστοσύνης σε χειρόγραφους τιμοκαταλόγους πάνω σε μεσόφυλλα τετραδίων, από τα  βερεσέδια, από την στυλιστική αδιαφορία, από την προμήθεια κουμπιών για το τριμμένο σακκάκι του θείου Αντώνιου ή για το ζακετάκι της μικρής Ραμπέλας που έραβε η γιαγιά, από τα "υποκάμισα φανέλα" και μάλιστα , από τα  "πιό μικρά" αλλά και από την κατηγορία "τα λινά πουκάμισα", που θα στερηθούν δια παντός το ύψιλον των "υποκάμισων φανέλα."..

Τί χάσαμε που δεν μετρήσαμε τις δεκάρες για να φτιάξουμε καινούργιο ζευγάρι παπούτσια στον μπάρμπα-Καπέλλα και κυρίως, τί κερδίσαμε που μας περισσέψανε τόσα καλούδια , που καταλήξανε στα σκουπίδια...

Ο χρόνος ΔΕΝ θα δείξει , γιατί ο χρόνος δεν έχει συνέχεια πέρα από εκείνη που του προσαρτάμε εμείς με τις πράξεις μας...