Έφυγε ο κυρ-Πέτρος...
Από τις τελευταίες χαρακτηριστικές φιγούρες της Καλλονής,
ενεργό μέλος της κοινότητας, με έντονη παρουσία, δραστήριος έως το τέλος...
Τί περιγράφει έναν άνθρωπο...;
Η φωνή πρώτα-πρώτα...
Μετά μια χειρονομία κι΄ένα βάδισμα...
μια συνήθεια,
και τέλος...
η στάση του απέναντι στη ζωή...
Στην φωτογραφία είναι το κατοικιό του, στης Κόρης τον Πύργο.
Τίποτε δεν μένει ίδιο...
Χάνεται ο άνθρωπος, φεύγει απ΄ το φώς, αλλάζει και όλο το τοπίο...
2 σχόλια:
Θεός σχωρέσ'τον τον μπάρμπα Πέτρο.
Δεν θα ξεχάσω, πριν από χρόνια, 10? 12?, ένα ζεστό μεσημέρι, είχε έρθει στον Λεντάδο, όπου καθόμουν με τον Μπέλα και τον Παραγιό. Γυμνός από την μέση και πάνω, ιδρωμένος, ήταν φαίνεται για μέλισσες. Ω Παναγιά μ' θα πεθάνω, κάνει και ήταν έτοιμος να καταρρεύσει κρατώντας την καρδιά του. Πανικός εμείς, να καθήσει, να ξαπλώσει, να του βρούμε νερό... Βάζει τα γέλια ο μπαμπα Πέτρος που μας κορόϊδευε...
Καλό ταξίδι μπάρμπα Πέτρο, και επειδή είχες χιούμορ, να σου πω, καλή μας αντάμωση.
ENAS HTAN O MPARPA PETROS KAI UA TON UYMAMAI PANTA
Δημοσίευση σχολίου