ΤΡΕΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΣΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΗ
Τρείς μέρες μέσα στον Οκτώβριο. Κλεμμένες με το χαρτάκι της άδειας, ένα σάλτο πάνω στο καράβι, ένα δεύτερο στο νησί και πάλι πίσω. Μια φευγαλέα ματιά στον χειμώνα, που πλησιάζει με καθυστέρηση, κάνοντάς μας το χατήρι για τρίτη συνεχή χρονιά. Μια φευγαλέα ματιά σε μια αποτυχία " γνωστού " εφοπλιστή, που για εμάς όμως, είναι μια ανάμνηση ταξιδιών, μιάς μεγάλης, βουερής παρέας, γλυκειάς αρμύρας σε καταστρώματα , πρώιμης μυρωδιάς φρύγανου εκεί, κάπου έξω από τα Ιστέρνια , μια βιασύνη του ματιού να πιάσει τα πρώτα φώτα της άχαρης Χώρας. Κι' ύστερα η αναμονή στην σκάλα, ο ρόγχος της άγκυρας, η μισανοιγμένη μπουκαπόρτα απ΄όπου προσπαθείς να δείς έξω εκείνους που σε περιμένουν, το τράβηγμα του σκοινιού και το πρώτο βήμα στο νησί. Αυτά πριν. Τώρα, μονομάτες κάμερες, λαίμαργα στραμμένες στο ακίνητο σώμα βρίσκουν άφθονη τροφή σε σκουριές, κρεμάμενες βάρκες, δικολάβικες αλλαγές ονομάτων, σκληρούς ίσκιους. Κι΄έπειτα, δεμένος στο κατάρτι της θάλασσας και