Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

Ο ΠΕΙΣΙΣΤΡΑΤΟΣ στο 2013

Περπατάγανε χέρι-χέρι. Πρόσφατη γνωριμία, ακόμη δυό φιλιά πρέπει να είχαν προλάβει ν' αλλάξουν. 

Σε μια στιγμή ο νεαρός σταματάει, τής λέει "Περίμενε μισό λεπτό...", βάζει το χέρι στην εσωτερική τσέπη, βγάζει ένα αυτοκόλλητο, το κολλάει, το πατάει καλά με το χέρι, γυρίζει στην κοπέλα "Πάμε, εντάξει" και της πιάνει το χέρι τραβώντας την προς την κατέυθυνση που περπάταγαν. 

Η κοπέλα αφήνει το χέρι του συνοδού της, πλησιάζει την κολώνα, βλέπει το αυτοκόλλητο και μένει άναυδη. Ο νεαρός έχει φορέσει ένα χαζοχαμόγελο και την παρακολουθεί. 
Μια συζήτηση χαμηλόφωνη ακολουθεί, που δεν μπορώ ν' ακούσω. 
Λέξεις μοναχά ξεφεύγουν, γιατί δε μου τόπες, τί να σου πώς δεν έχει σχέση με μάς αυτό, είσαι με τους φασίστες, δεν είναι πως είμαι με τους φασίστες, αλλά; αλλά δεν υπάρχει κανένας άλλος που να.... 
"Και στο παιδί σου τί θα πεις", φωνάζει η κοπέλα και ακούγεται καθαρά πλέον, "όταν δεν το αφήνουν να διαβάζει ό,τι θέλει και να λέει την γνώμη του ελεύθερα;" "Δεν θα φτάσει μέχρι το παιδί μου όλο αυτό!" απολογείται ο νεαρός, "Πώς το ξέρεις; Ο φασισμός άμα ξεκινήσει δεν σταματιέται!", ο νεαρός χαμηλώνει τη φωνή αλλά μιλάει έντονα, "Ξέρεις πως ο πατέρας μου είναι άνεργος πενηνταδύο χρονών;" Σπάει, κλαίει, πάει στην κολώνα και ξεκολλάει με μανία αυτό...

Φεύγουν παρέα, ευτυχώς.

Δεν έχω κάτι δικό μου να βάλω, καμμιά δημοκρατικοφανή μπούρδα, δεν έχω οργισμένο δάχτυλο να υψώσω, δεν έχω κανέναν "αντιφασιστικό" αφορισμό να εκφέρω του τύπου "Είστε όλοι φονιάδες". 
Μόνον έναν βαθύ φόβο, μην τύχει και το παιδί μου αύριο, έχοντας διαβάσει Ιστορία μόνον από το σχολικό βιβλίο, πέσει στα χέρια καποιανών που θα του "διδάξουν" με τον δικό τους τρόπο. 
Η απογύμνωση των νέων ξεκινάει ήδη από τα ανεπαρκή, επικίνδυνα απλουστευμένα και γενικόλογα βιβλία.
Η υπερφαλλάγγιση της κριτικής σκέψης από την επιτάχυνση της μάθησης, αργά ή γρήγορα, θα φέρει τον φασισμό. 
Και τότε η απλή δήλωση "είμαι αντιφασίστας" θα φαντάζει τραγικά αστεία.

Αντιγράφω από το βοήθημα Ιστορίας της Τετάρτης Δημοτικού:

'Όταν υπάρχουν πολλοί δυσαρεστημένοι πολίτες, δεν είναι δύσκολο να τους παρασύρει κάποιος με το μέρος του. Κι' αυτό ακριβώς έκανε ο Πεισίστρατος. Οι εμφύλιες συγκρούσεις συνεχίζονταν κι' εκείνος πήρε τους φτωχούς με το μέρος του. Με την υποστήριξή τους κατάφερε να πάρει την εξουσία'...

Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013

ΕΝΑΣ ΑΠΡΟΣΚΛΗΤΟΣ ΜΟΥΣΑΦΙΡΗΣ

Είναι κάπως...
Η αλήθεια είναι πως είναι κάπως παράξενο...
 

Να μην είσαι επαγγελματίας ηθοποιός, να θες να ξεσπιτώνεσαι δυό-τρεις φορές την εβδομάδα και να τρέχεις μαζί με άλλους αρκούντως παλαβούς που κουβαλάνε την ίδια τρέλλα, για να καταλήξεις τελικώς να βρεις στην πόρτα της έπαυλής σου ένα μωρό! Ένα έκθετο!


Βέβαια, πριν από αυτό, για αυτές τις δυό τρεις φορές εβδομαδιαίως, σου έχουν προκύψει τρεις μαντράχαλοι που σε φωνάζουν "μπαμπά", 

 
σού έχει μπαστακωθεί μια υστερική γεροντοκόρη αδερφή και επί πλέον, έχεις και υπηρετικό προσωπικό! 

 

"Καλό αυτό", θα πεις, "νάχω υπηρέτες!". Ναι, μόνο που αυτοί οι υπηρέτες σε σερβίρουν σε άδεια ποτήρια και πιάτα, που έρχονται από ανύπαρκτες κουζίνες...  
 Άσε που άγονται και φέρονται από τις επιθυμίες των εκάστοτε αφεντικών...


Σα να μη φτάνουν αυτά, οι σχέσεις σου με όλους αυτούς περιορίζονται σε αυστηρά προκαθορισμένες συζητήσεις, καθώς επίσης, δεν μπορείς να επιλέξεις διάθεση, αλλά, θα πρέπει να θυμώνεις, να κλαίς, να γελάς και να χαίρεσαι σε συγκεκριμένες στιγμές!


Και βάλε τέλος, ότι το σπίτι φιλοξενεί και υπερήλικα παππού, που όχι μόνον δεν μπορείς να ξαποστείλεις στο γηροκομείο, αλλά, σου προκύπτει και μουρντάρης! 

 

Και έχεις και νοσοκόμα να τον φροντίζει, που την ερωτεύεται ο μικρός σου γιός! 

 

Νάχεις έπαυλη, νάσαι σημαίνον πρόσωπο στην κοινωνία και ο γιός σου να ερωτευτεί μιά από την πλέμπα! 

 

Δράμα κατάσταση...
Έχει κι΄άλλο όμως...
Νεκρά τηλέφωνα φιλοξενούν μονολόγους ντυμένους σαν συνομιλίες, ιδεατά κρεββάτια ξεκουράζουν το σώμα σου και όλες οι πόρτες, σκάλες, έξοδοι και είσοδοι οδηγούν στο ίδιο κενό..! 
Από όλα αυτά ξεπηδούν διαρκώς πρόσωπα που κάτι απαιτούν, που σε μπερδεύουν, που σε βγάζουν απ΄τα ρούχα σου!


Και όπως ο Μάης δε λείπει απ΄την Σαρακοστή, πάρε και έναν παπά ελάχιστα διακριτικό στη μάπα, που δεν τόχει σε τίποτε να σε κάνει ρόμπα στην κοινωνία!

 

Δυσανασχετείς; 
Ε, πάρε και μια ξεμωραμένη θεατρική παραγωγό νάχεις να πορεύεσαι! 
 

Κι' από πάνω πάρε και καμμιά διακοσαριά άτομα κρυμμένα πίσω απ΄το φως των προβολέων να γελάνε με τα καμώματά σου!
Δεν είναι ζωή αυτή, όχι, δεν είναι... 
 

Ποιανού είναι το μωρό επιτέλους, τί κάνουν όλοι αυτοί εδώ μέσα, πού σταματάει το ρεζίλεμα, πώς θα τελειώσει όλο αυτό, πότε θα τελειώσει;
 

Α! Αυτό είναι το πιό εύκολο να το μάθεις... 
Σε δύο ώρες περίπου. 
Ναι, μην απορείς και μην παραξενεύεσαι...
Σε δύο ώρες τελειώνει η παράσταση. 
Σε δύο ώρες θα μπορείς να είσαι και πάλι ο Σωτήρης, ο Μιχάλης, η Μαρία, η Αναστασία, ο Μηνάς, η Σοφία και θα μπορείς να πας να ξαναπέσεις με την ησυχία σου στα αληθινά σκατά της καθημερινότητας...

Τα φώτα θα σβήσουν, ο κόσμος θα φύγει, στα κοινόχρηστα καμαρίνια θα κατακάτσει η σκόνη της πούδρας και του μέηκ-απ, τα παληομοδίτικα ρούχα θα σταθούν άψυχα στην μοναχική θέση τους στις κρεμάστρες, κάποιος τελευταίος, δεν ξέρεις ποιός, θα σβήσει το φως και θα κλείσει την πόρτα. 

Θα βρεθείς πρώτα ανάμεσα σε φίλους και γνωστούς που σε συγχαίρουν, σε αγκαλιάζουν γελαστοί, σε ρωτάνε διάφορα, σου δείχνουν φωτογραφίες απ΄την παράσταση, ξαναλένε τις ατάκες που τους άρεσαν. 

Μετά βρίσκεσαι στο σπίτι, μόνος μπροστά στον καθρέφτη να αντικρίζεις ποιός ξέρει ποιόν. Πέφτεις στο κρεββάτι, αναρωτιέσαι τί είναι πιό αληθινό, η παράσταση ή η ζωή η ίδια, σπρώχνεις την σκέψη στο πλάι, βουλιάζεις στον ύπνο.

Το άλλο πρωί έχει φύγει όλο αυτό, δεν ενδιαφέρει άλλον κανέναν, δεν έχεις με ποιόν να το μοιραστείς εξόν από 'κείνους που το μοιραζόσουν έτσι κι΄αλλιώς εδώ και μήνες, ξεκινάς να φαντάζεσαι την επόμενη παράσταση, ένα γρήγορο τρεμόπαιγμα της καρδιάς, η ιδέα κατασταλάζει, πάμε πάλι...
 
Σε όλο αυτό το μεταξύ, θα πρέπει να παρίστασαι σε κάτι που θυμίζει έντονα θέατρο, μόνο που οι ρόλοι είναι εντελώς προβλέψιμοι, πολλές φορές κακοπαιγμένοι, και ο χώρος δεν είναι τίποτα άλλο από μια πραγματικά άδεια σκηνή.


Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013

ΕΡΗΜΗ ΧΩΡΑ

...έρημη χώρα, 


...απ΄τη στιγμή εκείνην την λίγη, την μικρότατη, οπού η πόρτα του καραβιού ακουμπάει στη στεριά...



...δίνοντας τέλος στην διπλή αναμονή, 



...έως τα ακατανόητα σύμβολά της, 



...έως τους ελάχιστους περαστικούς, 



...τις παράδοξα συγκλίνουσες ευθείες, 



...τα περαστικά σύννεφα που τραβούν γι άλλες πολιτείες, 


...τις αδιανόητες γωνίες...


...και τ' αστέρια που παραδίπλα στέκουν σφαλιστά.

Έρημη χώρα με μοναχικά κίτρινα που περιμένουν τον επόμενο κάβο...


..δίπλα σε πινακίδες που τώρα δεν αφορούν κανέναν,




...με κρυφές γωνιές όπου μια ολόκληρη γενιά αναγκαστικά ξαποσταίνει... 


...χωρίς κανείς να ενδιαφέρεται ν ακούσει τις πολύτιμες, ετοιμοθάνατες ιστορίες τους, έρημη χώρα, δυστυχώς.


Πιό μέσα, το έρημο νησί, με κοντινές εξοχές... 


...με παράδοξα οράματα, 



...πολύτιμους μικρόκοσμους, 



...παράδοξη ηχώ, 



...μονοπάτια όπου μένεις ακίνητος για ώρες, 



...μίνι βιομηχανικές ζώνες σε περίχωρα χωριών, 




...ελπίδα που στήνεται μακρυά από τα καφενεία,




...εξαϋλωμένα εξωκκλήσια σ΄ένα Φως που περνάει απαρατήρητο πόντο τον πόντο και γέρνει σ' άλλες πολιτείες. 


Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

ΓΑΛΑ ΚΑΙ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ

Θυμάμαι το καλοκαίρι του 1985, την πρώτη φορά που δούλεψα για έναν μήνα στο τυροκομείο της Τήνου. 

Αν μια ανάμνηση έχω έντονη, είναι εκείνη του γάλακτος που έφτανε με το φορτηγό που οδηγούσε ο Μάνθος και αδειαζόταν στην σίτα για να περάσει μετά στην παραγωγή. Εκείνη η μυρωδιά του φρέσκου, που σ’ έπιανε με το που έμπαινες στον χώρο, είναι η πιό δυνατή ανάμνηση απ΄όλες.

Το γάλα συσκευαζόταν τότε σε πλαστικό μπουκάλι με θερμοκολλημένο καπάκι από αλουμινόφυλλο, όπως τώρα εξακολουθεί και βγάζει τα δικά της γάλατα η ΕΒΟΛ. 
Το νησί αξιοποιούσε την κτηνοτροφία του. 

Αρκετοί γαλακτοπαραγωγοί από τις τριγύρω περιοχές έφερναν μόνοι τους το γάλα στο τυροκομείο. 
Αυτό που μου είχε διαφύγει τότε ήταν πως οι περισσότεροι απ΄αυτούς ήταν ήδη ηλικιωμένοι...

Εάν μπορώ να ανακαλέσω σωστά (εύχομαι να κάνω λάθος...), το τυροκομείο τότε επεξεργαζόταν γύρω στους 8.500 τόνους γάλα τον χρόνο. 
Από τις αγελάδες όλου του νησιού, με ακατάλληλες συνθήκες σταυλισμού, με χίλια προβλήματα από τις μαστίτιδες και τις πενικιλλίνες, με κόπο και από τις δύο μεριές και του παραγωγού, αλλά και του τυροκομείου, που καλούνταν να παράξει άριστα τυροκομικά με γάλα μέτριας, αν όχι κακής, ποιότητας.
Σήμερα, απ΄ό,τι διάβασα, το τυροκομείο επεξεργάζεται 1.500 τόνους γάλα τον χρόνο. Η πτώση στην ποσότητα όμως, δεν είναι το μόνο κακό. 
Το ότι μεγάλη ποσότητα γάλακτος είναι «φερτή» από την Μύκονο, αυτό είναι το ΠΟΛΥ κακό... 
Το ότι δεν υπάρχει στο νησί κανένας μεγάλος παραγωγός γάλακτος, παρά μόνον μικρές παραγωγές από δύο έως δέκα αγελάδες το πολύ, αυτό είναι το ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ κακό... 
Το ότι, το τυροκομείο ό,τι κι΄αν κάνει δεν θα μπορέσει να τυποποιήσει σαν Π.Ο.Π. το περίφημο Τηνιακό τυράκι, αυτό είναι ΤΡΑΓΙΚΟ... 

Τέλος, το ότι δεν υπάρχει καμμία πρόβλεψη για δημιουργία μονάδας ή μονάδων παραγωγής γάλακτος που θα μπορούν να τροφοδοτούν το τυροκομείο μας με γάλα, αυτό είναι ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ...
Δηλαδή, έχουμε εξαντλήσει όλα τα περιθώρια συζητήσεων περί ανάπτυξης μέσω ανεμογεννητριών, φωτοβολταϊκών, οικοδομικών δραστηριοτήτων κ.λπ. και δεν έχουμε σκεφτεί ποτέ να σχεδιάσουμε κάτι τέτοιο;;; 
Τί κοστίζει αυτή η μελέτη; 
Μέσω ποιού ΕΣΠΑ θα μπορούσε να έχει προταθεί στους αγρότες της Τήνου μια τέτοια επένδυση; 
Σε πόσα πολλά χρόνια θα αρχίσει να αποδίδει καρπούς μια τέτοια προσπάθεια; 
Πού θα οδηγούσε το τυροκομείο μια τέτοια κίνηση; 
Πόσες θέσεις εργασίας, αλλά και τί ωραίο κίνητρο θα ήταν για το νησί μια τέτοια ενέργεια;

Ακούω και κατηγορούν το τυροκομείο για στασιμότητα στα είδη, για παληομοδίτικες ή ανεπαρκείς συσκευασίες και ετικέττες, για μηδαμινές ενέργειες προώθησης των προϊόντων του. 
Μπράβο σας και καλά κάνετε και ανησυχείτε.


Καταλαβαίνει όμως, κανείς ότι, αν δεν υπάρχει ΝΤΟΠΙΟ γάλα, οποιαδήποτε προσπάθεια θα είναι ανεπαρκής; 
Αν τα τυριά μας δεν πιστοποιηθούν και δεν τυποποιηθούν με τον κατάλληλο τρόπο ΔΕΝ θα μπορέσουν ποτέ να αποτελέσουν εφαλτήριο για πραγματική ανάπτυξη της κτηνοτροφίας στο νησί! 


Και κτηνοτροφία για την Τήνο σημαίνει όχι μόνον αγελάδες αλλά και κατσίκια! 
Όλα αυτά τα θράσια που δεν καταφέρνουμε να κρατήσουμε από το να καταφάνε τα πάντα, μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο αξιοποίησης!
Το ότι στρέψαμε την ανάπτυξη του νησιού προς δραστηριότητες μη παραγωγικές (οικοδομή!!!) δείχνει την ανεπάρκεια σκέψης, την υποδούλωση σε τοπικά συμφέροντα, την κοντόφθαλμη πολιτική του να έρθουν χρήματα ΓΡΗΓΟΡΑ, ΤΩΡΑ αν είναι δυνατόν, στο νησί!
Κι΄έφτασε, ευτυχώς σύντομα, η εποχή της κρίσης... 
Αν θέλουμε να πάρουμε το πρόβλημα και να το κάνουμε λύση, ένα μένει μόνον: να αρχίσουμε να επενδύουμε σε ένα μέλλον με τοπικά χαρακτηριστικά. 

Κανένας από τα μεγάλα κεφάλια του τόπου σήμερα δεν μας λέει ότι, ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος που μας προέκυψε, οφείλεται στην ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ των τόπων κατανάλωσης από την ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ!!!
Και σε καμμιά, μα καμμιά κουβέντα περί ανάπτυξης δεν συμπεριλαμβάνεται η αναδιάρθρωση της αγροτικής παραγωγής με αλλαγή στις καλλιεργητικές προτεραιότητες!!!

Παράγω, σημαίνει έχω αυτονομία, σημαίνει αντέχω!
Τί να το κάνω το πανάκριβο ρεύμα από τις ανεμογεννήτριες όταν δεν θα μπορώ να το πληρώσω και θα μου το κόβει η ΔΕΗ;;;

Μπορώ να έχω αγροτική παραγωγή;;; Αυτό χρειάζομαι!

Και μην ακούσω τις μπούρδες για εκείνους που γύρισαν στην επαρχία και σώθηκαν... 

Απλώς, γλύτωσαν απ΄το νοίκι και τα έξοδα του σπιτιού γιατί υπάρχει το πατρικό σπιτάκι να μείνουν και κανένα δυό χωραφάκια, που τους τρέφουν και τα χέρια τους τα ικανά για δουλειά. Τα υπόλοιπα είναι μπαρούφες και υλικό για σειρές για ηλιθίους στον ΣΚΑΪ και σε κάθε σαπιοκάναλο.

ΑΝΑΝΕΩΣΗ 2 ΔΕΚ 2013: 

Καλώς τονα κι΄ας άργησε.
Πατείστε εδώ να δείτε την συνέχεια.




Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013

Μεγάλη επιτυχία της αστυνομίας!

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ 'ΤΟ ΚΛΑΠΑΤΣΙΜΠΑΝΟ':

"Μεγάλη επιτυχία της αστυνομίας!



Εντοπίστηκε γιάφκα ακροδεξιού ναζιστή με αδιάσειστα αποδεικτικά στοιχεία!

Πιο συγκεκριμένα, συνελήφθη ο δεκάχρονος Μιχαλάκης Μαρλαγκούτσος, που είχε στην κατοχή του μικρογραφίες γερμανών στρατιωτών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και μικρογραφίες αεροσκαφών και αρμάτων μάχης του γερμανικού κατοχικού στρατού! 


Ο ίδιος στην απολογία του, περιέγραψε τα συγκεκριμένα αντικείμενα σαν «στρατιωτάκια», «αεροπλανάκια» και 




«τανξάκια» με τα οποία έπαιζε πόλεμο με άλλα, που αναπαριστούσαν συμμαχικές δυνάμεις. 



Σε ερώτηση των δημοσιογράφων για το ποιά πλευρά επικρατούσε σε αυτά τα παιχνίδια, 



...απάντησε πως έβαζε τους Άγγλους να νικάνε στο τέλος, η δικαιολογία όμως αυτή δεν έγινε δεκτή εφ΄όσον είναι προφανές πως πρόκειται για υπεκφυγή που σκοπό έχει να εκτρέψει την έρευνα από την πορεία της. 



Τα κλάμματα του δεκάχρονου ναζιστή δεν στάθηκαν ικανά να συγκινήσουν τον ανακριτή ο οποίος διέταξε έρευνα και στα σπίτια φίλων και συγγενών του. 

Σύντομα αναμένονται ειδήσεις σχετικές με την εξάρθρωση του ναζιστικού αυτού θύλακα.

«Η Δημοκρατία μας δεν θα ανεχτεί τέτοιου είδους απειλές και δεν θα υποθάλψει σε καμμία περίπτωση ναζιστές σε οποιαδήποτε ηλικία και αν είναι αυτοί!» δήλωσε με έμφαση ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Με αφορμή αυτό το περιστατικό η εισαγγελία εξέδωσε εντολή να εξεταστεί με ανάλογο τρόπο και η περίπτωση των ΠΛΕΫΜΟΜΠΙΛ και πιό συγκεκριμένα, ομάδων που αναπαριστούν Ρωμαίους στρατιώτες και Ρωμαϊκή αρένα, που μοιάζει με το Κολοσσαίο. 


Ερευνάται η περίπτωση οι Ρωμαίοι στρατιώτες να συνδέονται αναπαραστατικά με εκείνους που σταύρωσαν τον Χριστό και η αρένα να αναπαριστά τον τόπο μαρτυρίου χιλιάδων χριστιανών!

Επίσης, ελλείψει άλλων κλιμακίων με κατάλληλη επάνδρωση, εκταμιεύτηκε το ποσόν των 740.000 ΕΥΡΩ προς την Μη Κυβερνητική Οργάνωση «Χαρωπαταδυομουχεριαταχτυπώ», για την σε βάθος έρευνα της περίπτωσης ΠΛΕΫΜΟΜΠΙΛ που αναπαριστούν Αιγυπτίους στρατιώτες, με Φαραώ και Ιερέα που κρατάει ειδωλολατρικό σκήπτρο!

Ελέγχεται εάν ο εν λόγω αναπαριστάμενος Φαραώ σχετίζεται με την Έξοδο των Ιουδαίων υπό τον Μωυσή. 

Επερώτηση κατετέθη στη Βουλή για τον λόγο (συγκαλυμμένος αντισημιτισμός ίσως...) που η γκάμα των παιχνιδιών της συγκεκριμένης εταιρείας δεν περιλαμβάνει και τον Μωυσή με το ανάλογο πλήθος Ιουδαίων."
...................................................................... Ας είναι αυτό το σχόλιό μου επάνω στο θέατρο που παίζεται εμπρός στα χαυνωμένα από την απογοήτευση μάτια μας τις τελευταίες μέρες. 

Η Χρυσή Αυγή και οι «Μαχόμενες Επαναστατικές Λαϊκές Ομάδες» είναι ο αντιπερισπασμός από την κορύφωση του δράματος που ζούμε τα τελευταία χρόνια! Τίποτε άλλο.

Και όσο βαστάνε οι διαπραγματεύσεις, να περιμένετε ακόμη χειρότερα.




ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕ ΤΟ ΔΟΛΛΑΡΙΟ !

Αγαπητοί τουρίστες, Αρχικώς, καλώς ήρθατε στο νησί μας!  Που σε λίγα χρόνια, αν όλα πάνε καλά, θα είναι ολόϊδιο με όλα τα άλλα νησιά των Κυκ...