TINOS on the run

Εκλογές.  Σαν να μην πέρασε μια μέρα.  Χαίρομαι, ειλικρινά χαίρομαι που βλέπω γνωστούς, φίλους και συγγενείς να θέλουν να ασχοληθούν με τα κοινά.  Καλό είναι για το κάθε χωριό, την κάθε περιοχή να υπάρχουν άτομα που να θέλουν να προσφέρουν, να γίνουν η φωνή του τόπου.  Γιατί, για να είμαστε ειλικρινείς, αυτοί που εκλέγονται βάζουν έναν μπελά στο κεφάλι τους. Ή μάλλον, βάζουν  δύο μπελάδες στο κεφάλι τους... Ο ένας μπελάς είναι η διαχείριση των προβλημάτων του τόπου.  Αλλά αυτόν τον μπελά τον ξέρουν από πριν , γι' αυτό εξάλλου και βάζουν υποψηφιότητα, για να βοηθήσουν να λυθούν αυτά τα προβλήματα. Ο άλλος όμως; Ο άλλος είναι ο πιό ύπουλος μπελάς, που  έρχεται σε δόξα και τιμή μετά τις εκλογές να απαιτήσει τα δικαιώματά του στον τόπο μας: Τα ΚΟΜΜΑΤΑ ... Τα κόμματα μέσα από τα οποία θα πρέπει να περάσει κάποιος για να αφισσοκοληθεί το προσωπάκι του στην πόλη. Τα κόμματα μέσα από τα οποία θα λογοκριθεί η φωνή του υποψηφίου, θα περάσει από "διυλ

Τι είναι η πατρίδα μας; Μην είν' οι κάμποι;  Μην είναι τ' άσπαρτα ψηλά βουνά;  Μην είναι ο ήλιος της, που χρυσολάμπει;  Μην είναι τ' άστρα της τα φωτεινά;  Δε νομίζω, αγαπητέ Ιωάννη Πολέμη, δε νομίζω.  Μπορεί να ήταν κάποτε αυτά ή ψάχναμε να ταυτίσουμε την πατρίδα μας με αυτά, λιγογυρισμένοι και λιγοταξιδεμένοι όσοι έμεναν πίσω και απορούσαν για την ζωή τους, ή το αντίθετο, ταξιδεμένοι και ξενητεμένοι προσπαθούσαμε να καταλάβουμε ποιοί είμαστε και που πάμε. Τί είναι όμως η πατρίδα μας σήμερα;  Άκου κύριε Πολέμη μου, άκου να σου πώ πώς έχουν τα πράγματα σήμερα για να σταματήσεις να αοριστολογείς και να λές πράγματα που δεν τεκμηριώνονται.  Η πατρίδα μας είναι ένα τεράστιο χωράφι κάθετης εκμετάλλευσης. Μέχρι τώρα είχε συνηθίσει να βλέπεις την πατρίδα μας κάπως έτσι: Ε, τώρα πια δεν βλέπεται έτσι σε πληροφορώ, βλέπεται οριζόντια, γυρισμένη στο πλάι. Δεν κατάλαβες, ε;  Ας αφήσουμε στην άκρη την Τήνο τ' όμορφο νησί και