Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΚΥΛΑΔΙΚΟΥ
Ερχόμενος στην δουλειά συνηθίζω να ακούω ραδιόφωνο. Μουσική όμως. Αποφεύγω μετά μανίας φωνές αυτοχρισμένων δημοσιογράφων, που άλλο δεν είναι από ντουντούκες που μόνο στόχο έχουν να πάψει να ακούγεται η φωνή του διπλανού. Και αν η φωνή του διπλανού δεν λέει να πάψει, τότε πάντα βρίσκεται τρόπος να την πάψουμε… Προσπαθούσα εδώ και καιρό να καταλάβω με ποιο σκεπτικό στερηθήκαμε (ενώ συνεχίσαμε να την πληρώνουμε) την ΕΡΤ, τόσο σαν ραδιόφωνο όσο και σαν τηλεόραση, μια λογική (και όχι λογικοφανή) εξήγηση δεν κατάφερνα να βρω. Ξαναγύρισα λοιπόν το ραδιόφωνό μου στο ΔΕΥΤΕΡΟ, στο ΤΡΙΤΟ, στο ΚΟΣΜΟΣ. Ξανάκουσα εκπομπές που δεν τις άκουγα για την μουσική τους μόνον, αλλά και για τα σχόλια του εκφωνητή, για τις επεξηγήσεις του, τις παρεμβάσεις του, την εικόνα με την οποία πλαισίωνε το κάθε κομμάτι. Διαπίστωσα, λοιπόν, ότι αυτό που είχα στερηθεί τόσον καιρό, όπως και όλοι οι φίλοι της κρατικής ραδιοφωνίας (ναι, το «κρατικός» μπορεί να έχει και θετική χροιά) ήταν η ποιότ