TINOS on the run

Όλοι αυτοί, λοιπόν, οι κατεργαραίοι των δύο προηγούμενων αναρτήσεων κάπως θα πρέπει να κινούνται για να μπορούν να τσακώνονται αναμεταξύ τους. Πάρτε μια πρώτη γεύση απ΄τον χάρτη του παιχνιδιού, στον οποίο σήμερα μπαίνουν τα χωριά, οι διαδρομές, τα καράβια και διάφορα άλλα καλούδια. 

Όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά. Που σημαίνει πως, όπου υπάρχει ψωμάκι για φάγωμα, εκεί πέφτουν σαν τα κοράκια (εκτός από τους ληστές και το Δ.Ν.Τ.) και κάθε λογής τυχοδιώκτες ... Ποιοί πέρασαν, λοιπόν, απ΄το νησί ψάχνοντας την τύχη τους στα κοφτερά βράχια και στα αγκαθερά φρύγανα; Με δυσκολία εντοπίσαμε στα αρχεία μας στοιχεία για έξι μόνον από αυτούς, τα οποία και σας παρουσιάζουμε: SAVERIO FANNUCCI: Γόνος ευγενούς οικογενείας από την Νάπολη, εγκατέλειψε την ζεστασιά της οικογενειακής εστίας για να ακολουθήσει τον δρόμο της κλοπής και της ατιμίας. Έχει μεγάλη αδυναμία στις αγκινάρες και στα σαλιγκάρια με σάλτσα ντομάτας. Διάλεγε πάντα ρούχα σε κόκκινες αποχρώσεις για να μην φαίνονται οι λεκέδες από τις σάλτσες.  MATEO FIORE: Άστατος τύπος, κανένας δεν έμαθε ποτέ από πού κράταγε η σκούφια του, που δεν την έβγαζε ούτε στον ύπνο του. Ζωχάδας γενικώς, έμπλεκε σε καυγάδες όπου βρισκόταν, γιατί ζήταγε πάντα να τρώει μικρές μερίδες και να λερώνε

Όσο κι΄αν σας φαίνεται παράξενο, σας πληροφορώ πως, ναι, στην Τήνο υπήρξαν ληστές! Ορισμένοι από αυτούς άκακοι, άλλοι πάλι πιό επιθετικοί, όλοι όμως αξιοσημείωτοι για την δράση τους εκεί γύρω στο 1600 μ.Χ. Όσο κι΄αν η παρουσία των Ενετών ήταν έντονη, όσος στρατός κι΄αν αλώνιζε κυριολεκτικά το νησί, οι ληστές δεν άφηναν καμμία ευκαιρία να τους ξεφύγει και άρπαζαν ό,τι έβρισκαν . Ακολουθεί μια σύντομη περιγραφή μερικών από αυτούς:  LORENZO ARMATO : φιλικός ληστής, έμενε στα Κελλιά και καλλιεργούσε γλυκοπατάτες.  MARCO DELINQUE : συμπαθητικό παλληκάρι, κατά καιρούς πούλαγε λιαστές ντομάτες στην Παλλάδα.    SIGISMUNDO CANAGLIA : δούλεψε λαντζέρης για πέντε χρόνια σε μαγέρικο στη Χώρα και κατέληξε παλιοχαρακτήρας.  DON PASQUALE IL RINNEGATO : παπάς στο παρελθόν, και στην συνέχεια κλέφτης.  Α! Ξέχασα!  Όλοι οι παραπάνω απειλητικοί τύποι δεν υπήρξαν στ΄αλήθεια ! Όοοοοοχι... Αποτελούν μέρος των χαρακτήρων ενός επιτραπέζιου παιχνιδι

Ποιοί είναι τελικώς αυτοί οι δανειστές , που στις προσταγές τους τρέμουν πολιτικοί, κράτη ολόκληρα και τελικώς, ακόμη και εμπορικά υβρίδια κρατών όπως η ευρωπαϊκη ένωση; Ποιοι είναι πίσω από τον όρο αυτόν, "δανειστές"; Οι τράπεζες; Μα οι τράπεζες δεν έχουν πρόσωπο…  Κάποιος βάζει τα λεφτά του και γίνεται μια τράπεζα. Και κάποιος που έχει πολλά χρήματα δίνει στο ΔΝΤ για να δανείζει χώρες ολόκληρες. Πού βρίσκει κάποιος πολλά χρήματα;  Απλό: εκεί που έβρισκε πάντα. Δηλαδή;  Ποιοι είναι οι παραγωγικοί τομείς της διεθνούς οικονομίας;  Μήπως ο κλάδος των τροφίμων;  Μήπως ο τομέας της ιστορίας και των πολιτισμών;  Μήπως οι τέχνες;  Μπαααα….. Χρήματα βγάζουν οι εξής κλάδοι:  ο ΠΟΛΕΜΟΣ,  η ΑΡΡΩΣΤΕΙΑ και  οι ΕΞΑΡΤΗΣΕΙΣ. Να το κάνω ψιλά; Χρήματα τόσα πολλά που να μπορείς να δανείζεις σε κράτη βγάζουν μόνον τα ΌΠΛΑ, τα ΦΑΡΜΑΚΑ και τα ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ. Τα ΟΠΛΑ πουλιούνται στους πολέμους που δημιουργούν οι έμποροι όπλων. Μην ξεχνάτε ότι, στον μεγάλο Δ

Έχω καιρό να γράψω, αλλά, ετοιμάζω κάτι διαφορετικό θα το δείτε σύντομα, ελπίζω. Δεν μπόρεσα όμως.  Δεν βαστάω να βλέπω το ευρωπαϊκό έκτρωμα που έφτιαξαν οι τράπεζες να περιφέρει τα πλαδαρά του διπλοσάγονα πάνω από έναν πρόωρα κουρασμένο λαό, που καλείται να συνδράμει τους έχοντες και κατέχοντες για να μην τους μοιάσει! Όλοι αυτοί οι παρατρεχάμενοι των τραπεζιτών, γιατί κράτη πλέον δεν υπάρχουν στην Ευρώπη , είτε λέγονται Σόιμπλε, Ντάσελμπλουμ, Γιουνκέρ, Τόμσεν, καταφέρνουν να μας αποσπούν την προσοχή και να δημιουργούν μια διαρκή , ψευδή πολυφωνία εναντίον μας. Απλώς τσακώνονται για το ποιος θα μπει πρώτος στο μαγαζί να δημεύσει για πάρτη του ό,τι προλάβει.  Και άμα κλωτσήσουν σε κάποιο σημείο ή διαφωνήσουν με τα αφεντικά , τους τυλίγουν οι τράπεζες σε μια κόλλα χαρτί ή στον κvλο μιας πόρνης και τους καθαρίζουν σαν αυγά! Και στη βρωμιά τους αυτή έχουν τσιράκια όλους τους γλείφτες της Ευρώπης, προέδρους και υπουργίσκους κρατών που μόλις έπεσαν στα χέρια του

Λοιπόν, τώρα που έρχεται Μεγαλοβδομάδα, θα σε πάω Τήνο και θα σε κατεβάσω σε μιά παραλία, άλλο  πράγμα! Θα πάρουμε μαζί και μαγιουδάκι κι΄ αν θέλουμε βουτάμε κιόλας!  Έχει και ένα ταβερνάκι πάνω στα βράχια, θα αράξουμε εκεί στην ηρεμία και στην ησυχία να τσιμπήσουμε μεζεδάκια και να πιούμε κανένα ρακάκι χαζεύοντας τη θάλασσα και μαζεύοντας ήλιο! Αέρας; Τί αέρας; Σώπα βρε αδερφέ πας και ακούς τί λένε για την Τήνο...  Όσο φυσάει αλλού φυσάει και στην Τήνο, ούτε παραπάνω ούτε παρακάτω! Μην ανησυχείς, και να πιάσει κανενα αεράκι δεν έγινε και τίποτε... Μεγάλη Πέμπτη πόσον αέρα να βάλει πιά! Άντε να πεις θα μας δροσίσει λίγο, να πάρει από πάνω μας το καυσαέριο άλλο που δεν θέλουμε... Θα κατέβουμε μετά και μιά βόλτα στην άμμο να μαζέψουμε κανένα ξυλαράκι από 'κείνα που βγάζει η θάλασσα νάχεις να θυμάσαι... Ναι, βέβαια, είναι πλατειά παραλία έχει να περπατήσεις, να τρέξεις, να παίξεις ρακέτες, ό,τι θες κάνεις. Βρε σου λέω, κάθε Πάσχα Τήνο πάμ

Φαίνεται πως από κάποιο σημείο και μετά καταλήγουμε να συναντάμε γύρω-τριγύρω παλιά φιλαράκια που με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο μας αφήνουν γειά. Σάββατο απόγευμα, λοιπόν, στο λιμάνι του Πειραιά για δουλίτσα και πέφτω πάνω σε ένα από τα πιό αγαπημένα καράβια της γραμμής. Η ιστορία θυμίζει εκείνην του ΠΗΝΕΛΟΠΗ με το οποίο σταυροφιληθήκαμε εδώ και κάτι μήνες. Σειρά παίρνει τώρα το ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝΟΥ.  Κι΄επειδή δεν θέλω να γράφω νεκρολογίες, μεταφέρω εδώ τους συνδέσμους που περιγράφουν το πρόβλημα. Επίσχεση εργασίας στο επιβατηγό οχηματαγωγό πλοίο «Παναγία Τήνου»     Μετα απο 20 χρονια το ιδιο εργο με πρωταγωνιστες το ιδιο βαπορι & εταιρεια   Σε καθεστώς προστασίας οι ναυτικοί του «Παναγία Τήνου» Απλώς, νιώθω άσχημα να βλέπω τέτοια κατάντια και τέτοια κατάληξη και να σκέφτομαι τους πολυτελείς αντικαταστάτες των ξεπεσμένων φίλων μας σε παρόμοια θέση... Τα νεώτερα αδερφάκια όμως, απ΄ό,τι φαίνεται, τα πουλάνε πριν προλάβουν να φτάσουν στο στάδιο της απαξίωσης...