TINOS on the run

Μόνον λεπτομέρειες φέτος για την μεγάλη και τρομακτικά επίκαιρη επέτειό μας. Λεπτομέρεια 1η-Στρατηγός Κατσιμήτρος: Μερικές εβδομάδες πριν την ιταλική επίθεση ο Στρατηγός Κατσιμήτρος, παρά την " παρότρυνση " που του γίνεται από το επιτελείο να συμπτυχθεί και να αμυνθεί βαθύτερα στο ελληνικό έδαφος, αποφασίζει να μην λάβει υπ' όψιν του τις οδηγίες και εκδίδει την παρακάτω διαταγή προς τον ηρωικότερο σχηματισμό τουΕλληνικού Στρατού, την Ογδόη Μεραρχία. ΥΠ' ΑΡΙΘΜ. 1320 ΜΟΝΑΣ ΕΠΙΤΕΛ. ΓΡΑΦΕΙΟΝ ΙΙΙ ΓΡΑΦ. ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ Αριθ. Πρωτ. 30904 ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΑΤΑΓΗ  "Λήξαντος του προκαλυπτικού αγώνος, από σήμερον η Μεραρχία κατέχει την ωργανωμενην τοποθεσίαν δι' όλων των δυνάμεών της. Επί της τοποθεσίας ταύτης θα δοθή ο αποφασιστικός αγών προς τον εχθρόν. Ο αγών θα διεξαχθή μετά πείσματος και επιμονής ακαταβλήτου. Άμυνα καρτερά επί των θέσεών μας μέχρις εσχάτων. Ουδεμία ιδέα εις ουδένα να υπάρχη περί υποχωρήσεως. Μέχρι τούδε τα προκαλυπτικά τμήματα συνεπτύσσοντο συμ

Αγωνία... Ή μάλλον, δύο αγωνίες... Εκείνη της προετοιμασίας, που λες, " Δεν μπορεί, κάτι θα πάει στραβά και μετά θα είμαστε για τα πανηγύρια..." ...και μετά εκείνη που όλα είναι έτοιμα και λες,  "Μπα, δε θάρθει κόσμος... Είχε χτες χορό στην Ξινάρα, έχει μεθαύριο στο Κάτω Κλείσμα, δεν έχει κι' ο κόσμος λεφτά, μόνοι μας θα τα χλαπακιάσουμε τα κοτόπουλα..."  Και τελικά, φτάνει στο τέλος μια τρίτη αγωνία, που λές, "Θα φτάσουν τα φαγητά; Περιμέναμε καμμιά διακοσοπενηνταριά, ήρθαν διακόσιοι ογδόντα και διώξαμε και καμμιά εκατοστή γιατί δεν είχαν πού να κάτσουν..!" Μετά, είναι που βλέπεις την πιό ωραία παρέα της βραδυάς να καταβροχθίζει το φαγητό σαν να τάχουν αφήσει νηστικά για καμμιά εβδομάδα και λες, "Χαλάλι το τρέξιμο..." Μετά, κάνεις και μια αισιόδοξη σκέψη και λές, μέσα σου αυτή τη φορά,  "Βρε, για κύττα που το θεατράκι των Κελλιών (στις αφίσσες ακόμη έγραφε Καλλονή ...) πάει να καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου..

Το παληό σχολείο των Κελλιών. Ένα όμορφο, ψηλοτάβανο κτίριο, με μεγάλα στενόμακρα παράθυρα, κι' έναν υπέροχο ευκάλυπτο στο προαύλιό του.  Τα τελευταία χρόνια φιλοξενεί το μονοθέσιο νηπιαγωγείο Εξωμβούργου(;) Τήνου. Και ορισμένα καλοκαίρια, όταν υπάρχει διάθεση, φιλοξενεί εκθέσεις ζωγραφικής.  Φέτος, για δεύτερη χρονιά τα τελευταία τέσσερα χρόνια, ο κύριος Μιχάλης Θωμαΐδης μοιράζεται μαζί μας τα  έργα του. Απλό, ειλικρινές,  ανεπιτήδευτο  ενδιαφέρον για τον τόπο, τα χρώματα και τα σχήματά του, καθαρή πινελιά και καμμία προσπάθεια εντυπωσιασμού, από έναν αληθινό ερασιτέχνη...  ...που ευτυχεί να βλέπει την αίθουσα να γεμίζει από επισκέπτες κάθε ηλικίας.  Ας είμαστε ειλικρινείς,  τα προγράμματα των Δήμων με τις "ψαγμένες" εκδηλώσεις είναι καλά και ωραία, φτάνουν όμως, μέχρις εκείνους που έχουν μάθει να ψάχνουν και στις διακοπές τους αυτά που παρακολουθούν και τον υπόλοιπο χρόνο. Ως τους ντόπιους όμως, πώς θα φτάσει η τέχνη..;  Πώς θα ερεθιστεί το

Η τέχνη που επιβάλλεται . Που αντί να ερμηνεύει, ναρκισσεύεται .  Που την χρησιμοποιεί ο καλλιτέχνης για να προβάλλει το εγώ του και όχι για να ταπεινωθεί εμπρός στο Είναι το ίδιο.  Ο Τόπος , αν τον αφουγκραστείς, περιγράφει, σκιαγραφεί, οριοθετεί αυτό το Είναι . Σκύβεις, ακούς, αδειάζεις από κάθε Εγώ.  Αυτός είναι ένας τεράστιος, ατελεύτητος αγώνας.  Αδυσώπητος.  Αποδομεί τον εαυτό για να τον ξανασυνθέσει.   Αν το καταφέρει ποτέ.  Φράγμα τσιμεντένιο, μπάστακας τρομερός, το πανεπιστήμιο ... Διδάσκει, με υψωμένο δάχτυλο δασκαλίστικο, επί των τύπων και σπανίως επί της ουσίας. Πώς να ξεφέυγεις από το Εγώ, μετά...  Το χειρότερο;  Ονοματίζεις τέχνη αυτό που κάνεις, αυτό το κουφό και τυφλό πράγμα.  Μα η τέχνη δεν υπάρχει . Εκείνο που υπάρχει είναι ο καλλιτέχνης και ο καλλιτέχνης, πρέπει να είναι σε διαρκή ένδεια για να αναγκαστεί να χρησιμοποιήσει τα διαθέσιμα μέσα για να φτιάξει στιγμιαία, δεκατοδευτερόλεπτη σπίθα, μια τέχνη αιχμηρή, μοναδική.  Αν αυτή είναι η

Λοιπόν, άκου να δεις πώς τα φέρνει τα πράγματα η Τύχη...  Ο Καραγκιόζης, που έκανε την πρώτη του εμφάνιση στον ελλαδικό χώρο εκεί γύρω στο 1809 κάπου στα Γιάννενα, ήρθε να παντρευτεί πού λες; Στα Κελλιά! Μάλιστα, κύριε, στα Κελλιά!  Εδώ βλέπουμε τους προξενητάδες στην προετοιμασία του μεγάλου γεγονότος... ...και εδώ στα παρασκήνια, να κινούν, κυριολεκτικά, λυτούς και δεμένους προκειμένου να πετύχει το προξενιό! Σε μια συγκινητική στιγμή, ο Καραγκιόζης γνωρίζει τον μέλλοντα πεθερό... ...και αμέσως μετά αρχίζει να υποδέχεται τους καλεσμένους... ... παιδιά  διαμάντια , με τα σέα τους και τα μέα τους... ...από κάθε γωνιά της Ελλάδας... ...ακόμη και αντιπροσωπεία του εβραϊκού λόμπυ! Ομορφάντρες κι' ομορφογυναίκες, που ελπίζουν σε μια παρόμοια τύχη... ...αλλά και λεβέντες με τα δώρα και τα πεσκέσια τους! Τέλος, έφθασαν και οι εκπρόσωποι του κλήρου.  Βέβαια, κάτι πήγε να γίνει στο τέλος και να στραβώσει το προξενιό... ...αλλά, τελικώς η παρά