Ο ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Και τελικά, τί είναι ο πολιτισμός, αν δεν είναι η φροντίδα για την καθημερινότητα... Είναι τα Μέγαρα Μουσικής και ο Andrea Bocelli στο Ηρώδειο; Eίναι η νέα Λυρική Σκηνή και οι εκδόσεις του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τράπεζας; Ή μήπως είναι το να στήνεις ένα μονοπάτι για να αντέχει εκατονταετίες, να «δένεις» στην πέτρα ένα ολόκληρο νησί... ...για να μην το πάρει ο χρόνος, να αφομοιώνεις ήθη και έθιμα που σε κάνουν καλύτερο… Μάλλον, όλα πολιτισμός είναι. Αλλά, σκέφτομαι καμμιά φορά, πως άλλη σημαντικότητα έχει το κομμάτι εκείνο του πολιτισμού που καταφέρνει και φτάνει στο μεγαλύτερο μέρος του λαού και με το οποίo έρχεται σε επαφή καθημερινά και άλλη το «αποστειρωμένο», που απευθύνεται σε λίγους και κατ’ ανάγκην εκλεκτούς, που μπορούν να μετέχουν σε αυτόν. Δεν τέρπουν και τα δύο κομμάτια του πολιτισμού το ίδιο. Μια ξερολιθιά δεν ευχαριστεί όπως το άκουσμα μιας ωραίας μουσικής ή όπως η ανάγνωση ενός καλού βιβλίου. Aλλά, μου δίνει να καταλάβω