TINOS on the run

Σήμερα θα μιλήσουμε για Μαγεία! Ναι, πολύ σωστά διαβάσατε, για Μαγεία... Όχι για " μάγια ", από ΄κείνα που κάνουν οι φτωχοί στα χωριά , βασκανίες και κατάρες και «θα βάλω το λούπινο στο νερό να σκάσει». .. Όοοχι. Θα μιλήσουμε για αυθεντική Μαγεία με τεκμήρια και αποδείξεις και με το Μι το κεφαλαίο!   Μαζί μας στο δύσκολο έργο της σημερινής ανάρτησης θα είναι ο μεγάλος μάγος David K ΟΠΕΛΟΥΖ -FIELD ! Ξεκινάμε δείχνοντας πώς... ....με ποιόν μαγικό τρόπο.... ...αυτό όλο το μοναδικό τοπίο... ...που δεν υπάρχει επισκέπτης να μην έχει θαυμάσει.... ...να μη έχει υμνήσει... ...ή να μην έχει τονίσει την σημαντικότητά του... ...θα μετατραπεί σε βίλλες... Η βίλλα Κοπελούζου ...κότερα... "Το πλωτό παλάτι Κοπελούζου" ...γάμους στο Μόντε Κάρλο.... ....και σε βαφτίσια "στην βίλλα των ονείρων"... Κατ΄αρχάς, στήνουμε το σκηνικό μας: παίρνουμε μια χώρα στα πρόθυρα της κατάρρευσης ή

Ανταλλασσόμαστε σαν αντικείμενα μεταξύ κυβέρνησης και εργοδοτών, σαν χαρτάκια σε παιδικό παιχνίδι, σαν παληόχαρτα με νούμερα ανωνύμων θυμάτων σε έναν σιωπηλό, άδηλο πόλεμο μεταξύ αυτών που έχουν και αυτών που αναγκούν. Εκλιπαρούμε δουλειά και είναι αυτή η ζήτηση η πιό ποταπή, είναι η ζητιανιά του δικαιώματος στην συμμετοχή στην κοινωνία, που δυστυχώς, το δικαίωμα αυτό το χρησιμοποιεί για να ποδηγετεί οπαδούς, να οδηγεί ζώα στην κάλπη, να εμπορεύεται αθλήματα, να κρατάει κάτω με το βρωμερό χέρι των δημοσιογράφων τον σβέρκο μας χαμηλωμένο, τα μάτια στη γή, την καρδιά γεμάτη φόβο. Βρωμερό κράτος το κράτος που χρειάζεται να απειλήσει, να τάξει, να λασπολογήσει με μόνο σκοπό να μπορεί να συνεχίσει να μας ανταλλάσσει με τους " εργοδότες " με γνώμονα τον χαμηλότερο μισθό, τις ατέλειωτες ώρες εργασίας, την ανταγωνιστικότητα (που ισοδυναμεί με την λέξη "ευτυχία" για τους στατιστικολόγους), το μέγιστο δυνατό κέρδος (που ισοδυναμεί με διαλυμένες οικογένειες κι΄αγράμματα π

Κυττάχτε τώρα πόσο όμορφα έρχονται και "κουμπώνουν" τα πράγματα με ό,τι έχει συμβεί μέχρι σήμερα.  Λέγαμε προηγουμένως ότι, έχει γίνει σαφές πως οι " ευρωπαίοι φίλοι" μας, μας θέλουν σε συγκεκριμένες, προκαθορισμένες θέσεις εργασίας . Θέσεις παροχής υπηρεσιών, όπως λέγονται.  Γιατί όμως, αναρωτηθήκατε ποτέ; Την απέχθεια τού παρόντος blog για τα εκτρωματικά , μυκονιάτικης αντίληψης και αισθητικής καλοκαιρόσπιτα που έχουν καταστρέψει την εικόνα του νησιού την γνωρίζετε.  Ειδικά η Νότια Τήνος, που ατυχεί έχοντας πλάτη στον Βοριά και ταυτόχρονα θέα στην θάλασσα, έχει χάσει σε πολλά σημεία κάθε Τηνιακό ίχνος, έχει χαμένη προσωπικότητα. Εννοώ ότι, πως είτε στην Τήνο είσαι είτε οπουδήποτε αλλού, το ίδιο και το αυτό. Έχουμε επίσης πει και στο παρελθόν ότι, ο αριθμός των απούλητων σπιτιών στην Τήνο κυμαίνεται από 600 έως 1500. Να πούμε 1000 σπίτια για να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι; Το ερώτημα που εύλογα προκύπτει λοιπόν, είναι: Ποιός θα αγοράσει όλα αυ

Είναι κάπως... Η αλήθεια είναι πως είναι κάπως παράξενο...   Να μην είσαι επαγγελματίας ηθοποιός, να θες να ξεσπιτώνεσαι δυό-τρεις φορές την εβδομάδα και να τρέχεις μαζί με άλλους αρκούντως παλαβούς που κουβαλάνε την ίδια τρέλλα, για να καταλήξεις τελικώς να βρεις στην πόρτα της έπαυλής σου ένα μωρό! Ένα έκθετο! Βέβαια, πριν από αυτό, για αυτές τις δυό τρεις φορές εβδομαδιαίως, σου έχουν προκύψει τρεις μαντράχαλοι που σε φωνάζουν "μπαμπά",    σού έχει μπαστακωθεί μια υστερική γεροντοκόρη αδερφή και επί πλέον, έχεις και υπηρετικό προσωπικό!    " Καλό αυτό ", θα πεις, " νάχω υπηρέτες! ". Ναι, μόνο που αυτοί οι υπηρέτες σε σερβίρουν σε άδεια ποτήρια και πιάτα, που έρχονται από ανύπαρκτες κουζίνες...     Άσε που άγονται και φέρονται από τις επιθυμίες των εκάστοτε αφεντικών... Σα να μη φτάνουν αυτά, οι σχέσεις σου με όλους αυτούς περιορίζονται σε αυστηρά προκαθορισμένες συζητήσεις , καθώς επίσης, δεν μπορείς να επιλέξεις

...έρημη χώρα,  ...απ΄τη στιγμή εκείνην την λίγη, την μικρότατη, οπού η πόρτα του καραβιού ακουμπάει στη στεριά... ...δίνοντας τέλος στην διπλή αναμονή,  ...έως τα ακατανόητα σύμβολά της,  ...έως τους ελάχιστους περαστικούς,  ...τις παράδοξα συγκλίνουσες ευθείες,  ...τα περαστικά σύννεφα που τραβούν γι άλλες πολιτείες,  ...τις αδιανόητες γωνίες... ...και τ' αστέρια που  παραδίπλα  στέκουν   σφαλιστά. Έρημη χώρα με μοναχικά κίτρινα που περιμένουν τον επόμενο κάβο... ..δίπλα σε πινακίδες που τώρα δεν αφορούν κανέναν, ...με κρυφές γωνιές όπου μια ολόκληρη γενιά αναγκαστικά ξαποσταίνει...  ...χωρίς κανείς να ενδιαφέρεται ν ακούσει τις πολύτιμες, ετοιμοθάνατες ιστορίες τους, έρημη χώρα, δυστυχώς. Πιό μέσα, το έρημο νησί, με κοντινές εξοχές...  ...με παράδοξα οράματα,  ...πολύτιμους μικρόκοσμους,  ...παράδοξη ηχώ,  ...μονοπάτια όπου μένεις ακίνητος