Ο ΑΓΙΟΣ ΜΙΚΑΕΛ ΣΤΟΝ ΓΚΝΤΑ
«Φύγε, φύγε! Πέτα το πινέλο στο νέφτι και φύγε γρήγορα, πριν πέσει ο Ήλιος! Δε θα προλάβεις το Φώς!» «Παράτα με κάτω! Λες εγώ δε θέλω να πάω; Μα δε προλαβαίνω... Την άλλη φορά...» «Δεν υπάρχει άλλη φορά! Την άλλη φορά ο Ήλιος θα γέρνει απ΄αλλού. Και στο κάτω-κάτω την άλλη φορά κάμε αλλού τη βόλτα σου!» «Σταμάτα να μιλάς! Θα στεγνώσει η μπογιά, θα πάρει ο αέρας τα χαρτόνια, θα μυρίσει νέφτι ο κόσμος όλος... Κι΄ύστερα, δεν έχω φτιάξει ούτε σακκίδιο, ούτε παπούτσια έφερα κατάλληλα, ούτε η μηχανή δεν θα βγάλει καλές φωτογραφίες τέτοια ώρα! Κι΄έπειτα, τί να τους δείξω δηλαδή..; Περνάνε κάθε μέρα από εκεί για την Αγία Μαρίνα, δεν τα βλέπουν; Μπορεί κάπου να χάνεται η λεπτομέρεια απ το κρυμμένο κατ'κιό με τ΄αγρέλι ακουμπιστά, μα δεν ξέρω... Έχει νόημα τώρα πιά..; Ή λίγους μοναχά νοιάζει το πατητήρι με το αποδωχάρι... ... και το πέτρινο τραπέζι.. ...με τις θυρίδες παραδίπλα και την καρβ’νοστιά..; Τί να τους