TINOS on the run

"Αμάν πιά με την Χρυσή Αυγή, βρωμοφασίστες του κερατά! "   Αναφώνησε και έσπευσε να βγάλει έναν αφορισμό που αύριο θα διαβαζόταν απ΄όλους. Έπρεπε να κάνει το καθήκον του απέναντι στην κοινωνία, να αφυπνίσει εκείνους που θάπρεπε να τρέξουν για να σβήσουν τον φασισμό από προσώπου Γής.   Αυτός δεν μπορούσε, δεν προλάβαινε, είχε δουλειά στο κόμμα, στο συνδικαλιστικό όργανο που θα του εξασφάλιζε μια έδρα στη βουλή, μιά θέση στη Νομαρχία.  Φασίστες, ο φασισμός πρέπει να πεθάνει!  ‘ Πού στην οργή βρέθηκαν όλοι αυτοί οι φασίστες, πού ξεφύτρωσαν σ ένα δημοκρατικό κράτος σαν το δικό μας..; ’ απόρησε. Κι΄έσπευσε στα γραφεία της παράταξης για να διαγράψει τους διαφωνούντες. Παρκάρισε το αυτοκίνητο επάνω στο πεζοδρόμιο, τί έφταιγε αυτός, η πολιτεία έφταιγε που δεν είχε φροντίσει...  Και σιγά μην πήγαινε με την συγκοινωνία, να στριμώχνεται σαν σαρδέλλα και να μυρίζεται και τα χνώτα και την ιδρωτίλα του καθενού μεροκαματιάρη. Έβρισε τη μάνα με το καροτσάκι κ

Απλώστε τις σημαίες, ν' ανεμίσουν! Η σημαί α είναι δικ ή μας, ποτέ δεν ήταν των πολιτικών αυτού του τόπου κι' ας κορ δώνονται όσο θέλουν ! Ποτέ δε ν θα αποκτήσ ουν δικαιώματα πάνω στο σύμβολο του λαού! Η σημαία είμαστε εμείς!  Η σημαία είναι ο λαός που την τιμάει με τον πόνο του, ο λαός που πέρα απ΄όλα τ΄άλλα, έχει ν΄αντιμετωπίσει και το επικριτικό βλέμμα των κομματόσκυλων που του δυναστεύουν ακόμη και τώρα την ζωή. Η σημαία είναι το αίμα το χυμένο στους πολέμους, στην αντίσταση σε κάθε τί που έβαζε σε κίνδυν ο τα χώματά μας! Βγάλτε τις σημαίες και απλώστε τες ν' ανεμίσουν!   Μα ς πήρε πολύ αίμα, θυσίες και πόνο γι α να είμαστε ελεύθεροι να τις κυματίζο υμε ! Η περηφάνεια της σημαίας είναι όση είναι η περηφάνια της ψυχής του λαού μας! Δεν υπάρχει κανένα κόμμα που να μπορεί να μ ας διδάξει τί είναι λαός, τι είναι πατρίδα !     Εμείς μόνον ξέρουμε το πόσο μας πονάει ο εξευτελισμός της χώρας μας, του ονόματός μας, του προσδιορισμού