TINOS on the run

Απλώστε τις σημαίες, ν' ανεμίσουν! Η σημαί α είναι δικ ή μας, ποτέ δεν ήταν των πολιτικών αυτού του τόπου κι' ας κορ δώνονται όσο θέλουν ! Ποτέ δε ν θα αποκτήσ ουν δικαιώματα πάνω στο σύμβολο του λαού! Η σημαία είμαστε εμείς!  Η σημαία είναι ο λαός που την τιμάει με τον πόνο του, ο λαός που πέρα απ΄όλα τ΄άλλα, έχει ν΄αντιμετωπίσει και το επικριτικό βλέμμα των κομματόσκυλων που του δυναστεύουν ακόμη και τώρα την ζωή. Η σημαία είναι το αίμα το χυμένο στους πολέμους, στην αντίσταση σε κάθε τί που έβαζε σε κίνδυν ο τα χώματά μας! Βγάλτε τις σημαίες και απλώστε τες ν' ανεμίσουν!   Μα ς πήρε πολύ αίμα, θυσίες και πόνο γι α να είμαστε ελεύθεροι να τις κυματίζο υμε ! Η περηφάνεια της σημαίας είναι όση είναι η περηφάνια της ψυχής του λαού μας! Δεν υπάρχει κανένα κόμμα που να μπορεί να μ ας διδάξει τί είναι λαός, τι είναι πατρίδα !     Εμείς μόνον ξέρουμε το πόσο μας πονάει ο εξευτελισμός της χώρας μας, του ονόματός μας, του προσδιορισμού

" Φτώχεια είχε πάντα.  Τότε όσα παθαίναμε, τα παθαίναμε από την έλλειψη, δεν είχε ο κόσμος, η φτώχεια ήταν φτώχεια. Σήμερα όσα παθαίνουμε, τα παθαίνουμε απ΄την περίσσεια που μάθαμε νά 'χουμε.  Έλεγε ο μπαμπάς μου: ' Σπίτι όσο χωρείς και χωράφια όσα μπορείς... ' Φτώχεια... Να μην έχουν οι άνθρωποι ν' αγοράσουν ένα κουτί σπίρτα.  Σπίρτα! Πού λεφτά για σπίρτα... Κάθονταν, λοιπόν, και φτιάχναν θειάφια. Ξέρεις τί 'ναι τα θειάφια; Να σου πω. Έχεις τη φωτιά στο τζάκι για να μαγειρέψεις, να ζεστάνεις νερό ας πούμε.  Άμα χαμηλώσει η φωτιά, να μην καίει πολύ, θέλει χαμηλή φωτιά για να κάνεις θειάφια, παίρνεις μια κουτάλα από 'κείνες που έχουμε για να ανακατεύουμε το φαγητό και βάζεις μέσα θειάφι, σκόνη που ρίχνουν στα λουλούδια και στα ζαρζαβατικά. Την βάζεις πάνω στη φωτιά, μα δεν πρέπει να καίει γιατί θα πάρει φωτιά το θειάφι και θα καεί απότομα. Μετά από λίγο βλέπεις που το θειάφι αρχίζει και λειώνει λίγο-λίγο... ...μέχρι που γίνεται όλο σα νερ