TINOS on the run

Κάποιος με πολλά, πραγματικά πολλά λεφτά φτιάχνει μια εταιρεία στοιχημάτων , με σκο πό να κάνει τα λεφτά του απείρως περισσότερα. Κάπως σαν τα κοράκια του " ΧΡΥΣΟ, ΚΟΣΜ ΗΜΑΤΑ, ΣΕΡΒΙΤΣΙΑ ΑΓΟΡΑΖΩ". Πείθει κάποιους πως το να στοιχηματίζεις είναι το να παίζεις. Γι΄αυτό και όλοι οι εθισμένοι λένε «πάω να παίξω ένα τζόκερ, λόττο κ.λπ.» και όχι "πάω να στοιχηματίσω σε πέντε συν έναν αριθμούς"  Η ψευδαίσθηση της συμμετοχής στην διαμόρφωση του αποτελέσματος, λέγεται αυτό, αλλά, δεν θα ψυαχαναλυθούμε εδώ μέσα...  Και μετά, μια εταιρεία στοιχημά των,η πιό αποθρασυμένη, αποφασίζει να στοιχηματίσει σε κάτι για πρώτη φορά: ΣΤΟ ΑΝ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΨΗ ΦΟ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ!!!  Δηλαδή, έχω τους μελλοθάνατους από κάτω και τους βάζω να με ακούν την ώρα που συζητάω ποιός τρόπος είναι ο καλύτερος για να τους θανατώσω.  Δηλαδή, για να καταλάβω, κάποιος θα πάει και θα στοιχηματίσει με στόχο "ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΑΠΟΔΟΣΕΙΣ" πως, ναι η κυβέρνηση-ανδρείκε λο θα συνεχ

Είμαι, λέει, στην Τήνο... Κι' αυτό είναι παράξενο από μόνο του.  Δεν βλέπω σχεδόν ποτέ την Τήνο στον ύπνο μου...  Μα τώρα είμαι εκεί και είναι σαν το Ξώμποργο, λέει, νά είναι ένα Ηφαίστειο και δεν βγάζει λάβα απόμέσα του, αλλά σύννεφα...  ...τα σύννεφα που στέκουν από πάνω του, τα βγάζει το ίδιο το βουνό! Και εγώ να στέκω κι' όλο να προσπαθώ να θυμηθώ πώς βρέθηκα εδώ... Είμαι παιδί, λέει, σα να 'δωσα μιά και να πήδηξα όλα αυτά τα χρόνια από τώρα μέχρι τα έντεκά μου και βαδίζω σ΄ένα χώμα, που δεν κατασταλάζει στιγμή η σκόνη του και μπατσίζω τον αέρα μ΄ένα λιανοκάλαμο... Και λέω, "Δεν γίνεται να χαθήκαν όλοι οι ανθρώποι από δω πέρα.... Δε μπορεί να βρέθηκα από μονάχος μου εδώ..." Κι΄ ύστερα θυμάμαι πως ήρθα για καλοκαίρι και πως το καλοκαίρι ήταν ψεύτικο σαν εκείνα της διαφήμισης, στεγνό κι΄άοσμο και θέλησα, λέει, να φύγω απ΄αυτό. Και βρέθηκα, λέει, μετά απ΄έξω από μια εκκλησιά και κόσμος αναδευόταν στις καμάρες της.

"Η μελέτη που ανατέθηκε από το ΥΠΠΟΑ -παρουσιάστηκε από τη Γ.Γ. Πολιτισμού κα Μενδώνη, στο σεμινάριο για το ΕΣΠΑ, στις 28 Αυγούστου- και αφορά στην οικονομική διάσταση του Πολιτισμού στην τοπική και περιφερειακή ανάπτυξη, απέδειξε ότι: Α. Ο πολιτιστικός τομέας σε επίπεδο Ε.Ε. συνέβαλε κατά 4,5% στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της. Β. Ένα ευρώ επένδυση σε έργα Πολιτισμού σημαίνει 3,44 ευρώ στην πραγματική οικονομία. Επομένως, οι επενδύσεις στον πολιτισμό συνιστούν κινητήρια δύναμη της οικονομίας, δημιουργώντας θέσεις εργασίας και ενθαρρύνοντας ιδιωτικές επενδύσεις." Γιατί το βάζω αυτό σε ένα άρθρο για ένα πρόβλημα;;   Γιατί ο τόπος και η ιστορία του είναι ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ! Που είναι σε όλες τις λεπτομέρειες τριγύρω μας και που δυσκολευόμαστε να εξηγήσουμε αυτό το απλό πράγμα, δυσκολευόμαστε να το συνειδητοποιήσουμε. Η κάθε πέτρα , το κάθε καταστέγι , το κάθε δρομαράκι είναι η ιστορία του τόπου.   Δεν φτάνω μέχρι τους περιστεριώνες και το Ξώμποργο και τα χωριά αυ

Ήδη αρχίζει και στήνεται το «Παζαράκι της Αμφίπολης» ή τουλάχιστον, σχεδιάζεται από τους εμποράκους της « πατρίδας » η αρπαχτή της περιοχής, το στήσιμο του αναμενόμενου διαρκούς πανηγυριού. Βλέπω να στήνονται, σε μια νύχτα μέσα, μαγαζάκια αναμνηστικών με γύψινα αντίγραφα του Τύμβου,  ...των Καρυάτιδων και των Σφιγγών (Ωπ! μήπως έπρεπε να πω « Των Σφίγγων »;;; αυτό το « Σφιγγών» ακούγεται πολύ καθαρευουσιάνικο στα προοδευτικά αυτιά μας...), καφετέριες με φρεντοτσίνο και εσπρέσο φρέντο, σουβλατζίδικα με παραδοσιακά πιτόγυρα,    ...τουριστικά παντοπωλεία με καπέλα, γυαλιά ηλίου, σουγιαδάκια με χαραγμένα ομηρικά αποφθέγματα,  ...πλαστικά τσολιαδάκια και αρχαίους ήρωες υπό κλίμακα,  ...« παραδοσικές » χυλοπίτες, τραχανά, μαρμελάδες και γλυκά κουταλιού φτιαγμένα με φρούτα εισαγωγής σε βιομηχανίες χιλιόμετρα μακρυά από το σημείο πώλησης...  Τρίβουν τα χέρια τους τριγύρω στην Αμφίπολη.  «Φτιαχτήκαμε! Δεν θα χρειαστεί να στείλουμε τα παιδιά σε σχο

Για μια στιγμή, ο χρόνος μοιάζει να πήζει τριγύρω μου, στερεοποιημένος σε μιαν αόρατη μάζα που με τυλίγει ασφυκτικά, δεν αφήνει να κάνω βήμα,  «Μείνε, δεν προλαβαίνεις» , ψιθυρίζει, «Μείνε...»  Κλείνω τα αυτιά μου, φοράω το σακκίδιο, πιάνω το ραβδί, κινάω με αργά βήματα, οι ανάσες δεν βρίσκουν δρόμο ως μέσα...  Κι΄ύστερα, μόλις πατήσω το μονοπάτι,  ...μόλις με τριγυρίσει η Τήνος, ο χρόνος αλλάζει, γίνεται φίλος και απαλά με κρατάει στην απαλάμη του επάνω, τα πόδια μου πετάνε, θα μπορούσα να περπατάω όλη μέρα μέσα σε πρωινά χωριά με χρώματα που μαγνητίζουν...  ...πλάι σε καμουφλαρισμένες απειλές,  ...τριγυρισμένος από απίστευτα κοσμήματα, ...που ρημάζουν ... ...το’ να δίπλα στ’άλλο,       ...έξω απ'το οπτικό πεδίο των επισκεπτών του νησιού, ...που θα φύγουν απ΄το νησί μην ξέροντας τί κρύβεται στην ράχη του,  ...έ κπληκτος από αθέατα ξωκκλήσια, ...στων οποίων την άγρυπνη έννοια... ...έχεις την εντύπωση πως