TINOS on the run

Πάρτην κύριε εργολάβε μου!  Πάρτην αυτήν που κάποτε ήταν η πατρίδα μου! Αλλά δος μου κι εμένα έναν τόπο να μείνω. Πάρτην όλην, άσε με όμως να ζήσω. Δεν βγαίνω πιά να κουμαντάρω κοτζάμου τόπο που τον ερήμαξα με τα χέρια μου τα ίδια.  Βλέπεις όταν ήταν φουντωμένος απ΄άκρη σ΄άκρη κι έβγαζε του θεού τα καλούδια, έσπευσα, κύριε εργολάβε μου, να ξηλώσω τα πάντα με σκοπό τα λεφτάκια της επιδότησης.  Κι από πίσω τρέχαν οι λογαριασμοί… Πάρε το λοιπόν το ερείπιο, γκρέμισέ το και φτιάξε το κατά πως θες εσύ. Μα άσε μου κι εμένα ένα δυαράκι να στεγάσω το τέλος μου! Ξέρεις, έχω γεράσει πιά και νιάτα δεν τρέφω μέσα μου, τα διώχνω να πανε αλλού, στους δικούς σου τόπους, να σου δουλέψουν. Εδώ έχω ξένους πιά να δουλεύουν, έ να μεγάλο στρατόπεδο εργασίας τόχω κάμει το ρημάδι, όπου μαζεύονται όλου του κόσμου οι διωγμένοι και κάνουν ό,τι τους βρεθεί για να επιβιώσουν.   Βλέπεις κι εκείνοι σου δώσαν αντιπαροχή την δικιά τους πατρίδα ή τους ξεσπίτωσες με το ζόρι, και τους έχω τώρα φτ

Λοιπόν, σήμερα θα μοιραστώ μαζί σας μερικές σκέψεις μου σχετικά με δύο απλά οικονομικά μεγέθη σε τρεις χώρες της ευρωζώνης: το ύψος των μισθών και τις τιμές του γάλακτος . Πάμε να δούμε λοιπόν το ύψος του κατώτερου μισθού στο Λουξεμβούργο και στην Σλοβενία σε σχέση με τον κατώτερο μισθό στην Ελλάδα.  Λίγη υπομονή και θα δείτε γιατί διάλεξα αυτές τις χώρες... Ένας Λουξεμβουργιανός, λοιπόν, αμείβεται με κατώτερο μισθό 1.923 ΕΥΡΩ  τον μήνα ενώ ένας Σλοβένος αμείβεται με 791 και ένας Έλληνας με 684.  Οι αντίστοιχοι μέσοι μισθοί σ΄ αυτές τις χώρες είναι 3.189 (Λουξ/γο), 1.044 (Σλοβενία), και 818 ΕΥΡΩ (Ελλάδα). Συνεπάγεται λοιπόν, ότι, εάν ένα προϊόν παράγεται και στις τρεις αυτές χώρες, θα πετυχαίνει την χαμηλότερη τιμή στην χώρα με τον χαμηλότερο μισθό.  Ή θα πετυχαίνει την χαμηλότερη τιμή στην χώρα που το προϊόν είναι σε αφθονία, εκεί όπου πλεονάζει, δηλαδή.  Και θα είναι ακριβό εκεί που είναι δυσεύρετο .  Οι τρεις αυτές χώρες π

Πάτερ, σου γράφω με καθυστέρηση.  Προτίμησα να καταλαγιάσει ο αχός της είδησης της χειροτονίας σου και μετά να σου πω τις σκέψεις μου ανοιχτά, από τον δικό μου μικρό, διαδικτυακό άμβωνα.  Διάβασα βέβαια όλες τις αναφορές στην είδησή σου και χάρηκα που είσαι απ το χωριό μου. Ο γιός μου μάλιστα, κάνει παρέα με τον μικρότερο αδερφό σου. Ασφαλώς και δεν είχα προσευχηθεί για σένα ούτε και για κανέναν άλλον για να αποκτήσει την θέληση να γίνει παπάς, ούτε και πρόκειται να το κάνω ποτέ στην ζωή μου. Λέω πως οποιαδήποτε προσευχή στρέφεται στο να στρεβλώσει την άποψη και στο να επηρεάσει την ελεύθερη βούληση κάποιου άλλου έξω από εμάς τους ίδιους, σίγουρα, δεν είναι του θεού .  Να σου πω κάτι, πάτερ, με κάθε ειλικρίνεια;  Θαυμάζω την τόλμη σου στους καιρούς που ζούμε να διαλέξεις αυτό το μονοπάτι. Εύκολο ή δύσκολο δεν το ξέρω, βλέπω όμως την ευθύνη σου τεράστια σαν του γιατρού.  Μην σκεφτείς εκείνο το " γιατρός των ψυχών" , που λέγαμε παλιά για τους παπά

Όσοι παρακολουθείτε το blog μου, θα θυμάστε πώς περίπου "ούρλιαζα" για το χάλι που επικρατεί στα ξενοδοχεία με την υπερεκμετάλλευση του προσωπικού και με τους (ουσιαστικά) μετανάστες εργαζόμενους που ξεζουμίζονται κυριολεκτικά από τις "επιχειρήσεις". Δεν θα μπω στην διαδικασία να αναφέρω εδώ τις συγκεκριμένες αναρτήσεις.  Θα πω όμως, πως τελικώς, είχαμε έναν ΘΑΝΑΤΟ εργαζόμενης!!! ΑΣΦΑΛΩΣ ο ΘΑΝΑΤΟΣ θα συγκαλυφθεί για να συνεχίσει να αναπτύσσεται το βρωμερό τουριστικό μας προϊόν αυτής της κατηγορίας. Σταματάω εδώ και μεταφέρω αυτούσια την ανάρτηση από το ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ . Διαβάστε το για να αισθανθείτε περήφανοι για τρια πράγματα: 1. για τις προσταγές της ευρωπαϊκής κοινότητας 2. για αυτούς που υπεγραψαν τέτοιες συμβάσεις και τώρα βγάζουν αγωνιστικά μανιφέστα 3. για τα καμάρια μας, τους μεγαλοξενοδόχους. Συνδικάτο Τουρισμού Αττικής: Ο θάνατος " μαθητευόμενης " σε ξενοδοχείο της Ζακύνθου οφείλεται σε εξάντληση από τα συνεχή 1

Δευτέρα πρωί, μέσα σ΄έναν ήλιο από εκείνον που δεν φαντάζεσαι ούτε στα πιο όμορφα όνειρά σου, φίλη Ευρώπη, πάμε στις δουλειές μας.  Θά νόμιζες με τα μούτρα κάτω;  Έξω θάπεφτες…  Βλέπεις, ό,τι κι΄αν κάνατε εσείς, εμείς περάσαμε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο.  Στα σπίτια, στους πεζόδρομους, σε περιπάτους, σε φτηνά καφενεία.  Α! Λεπτομέρεια: ΜΕ ΦΙΛΟΥΣ!  Ναι , είμασταν όλοι όσοι πριν δύο σαββατοκύριακα σφαχτήκαμε και είπαμε πως δεν θέλουμε να ξαναδούμε ποτέ πιά ο ένας τον άλλον, μαζί !   Βλέπεις, φίλη Ευρώπη, ΦΙΛΟΣ για εμάς είναι κάτι διαφορετικό απ΄ ό,τι για εσένα.   Δεν στο εξηγώ. Δεν γίνεται. Και τώρα που σου μιλάω νιώθουμε όλοι πιο ενωμένοι από ποτέ!   Μπράβο, φίλη Ευρώπη!  Κατάφερες όσα δεν καταφέραμε μεταπολεμικά όλοι οι έλληνες!   Μας ένωσες!  Με λίγο περίπλοκο τρόπο, είναι αλήθεια, αλλά, μας έδειξες πως έχεις πρόβλημα με την ελευθερία επιλογής κυβέρνησης (στην συγκεκριμένη περίπτωση) και καταλάβαμε πως το πρόβλημα δεν είναι τα λεφτά. 

Ερχόμενος στην δουλειά συνηθίζω να ακούω ραδιόφωνο. Μουσική όμως.  Αποφεύγω μετά μανίας φωνές αυτοχρισμένων δημοσιογράφων, που άλλο δεν είναι από ντουντούκες που μόνο στόχο έχουν να πάψει να ακούγεται η φωνή του διπλανού. Και αν η φωνή του διπλανού δεν λέει να πάψει, τότε πάντα βρίσκεται τρόπος να την πάψουμε…  Προσπαθούσα εδώ και καιρό να καταλάβω με ποιο σκεπτικό στερηθήκαμε (ενώ συνεχίσαμε να την πληρώνουμε) την ΕΡΤ, τόσο σαν ραδιόφωνο όσο και σαν τηλεόραση, μια λογική (και όχι λογικοφανή) εξήγηση δεν κατάφερνα να βρω. Ξαναγύρισα λοιπόν το ραδιόφωνό μου στο ΔΕΥΤΕΡΟ, στο ΤΡΙΤΟ, στο ΚΟΣΜΟΣ.  Ξανάκουσα εκπομπές που δεν τις άκουγα για την μουσική τους μόνον, αλλά και για τα σχόλια του εκφωνητή, για τις επεξηγήσεις του, τις παρεμβάσεις του, την εικόνα με την οποία πλαισίωνε το κάθε κομμάτι.  Διαπίστωσα, λοιπόν, ότι αυτό που είχα στερηθεί τόσον καιρό, όπως και όλοι οι φίλοι της κρατικής ραδιοφωνίας (ναι, το «κρατικός» μπορεί να έχει και θετική χροιά) ήταν η ποιότ