ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕ ΤΟ ΔΟΛΛΑΡΙΟ !

Αγαπητοί τουρίστες,

Αρχικώς, καλώς ήρθατε στο νησί μας! 

Που σε λίγα χρόνια, αν όλα πάνε καλά, θα είναι ολόϊδιο με όλα τα άλλα νησιά των Κυκλάδων που όοοοοοολα μαζί πασχίζουν να μοιάσουν στην Μύκονο.

Ελπίζουμε να ήρθατε φραγκάτοι γιατί εδώ πουλάμε παράδοση και την πουλάμε ακριβά. 

Εξάλλου, σε σας βασιζόμαστε γιατί αν περιμέναμε απ' τις φτωχάτζες τους ντόπιους...

Βασικά πουλάμε ακριβά την "παράδοσή" μας γιατί προηγουμένως ξεπουληθήκαμε οι ίδιοι και τώρα πάμε να βγάλουμε τα σπασμένα. 

Ξεπουλήσαμε τα σπίτια, τα χωράφια, τις παραλίες και μετά πήγαμε καμαριέρες και καμαριέρηδες, σερβιτόροι/ες, ενοικιαστές αυτοκινήτων και εξυπηρετητές των τουριστών, δικών σας δηλαδή.

Στο νησί θα φάτε καλά. Δεν θα φάτε ντόπια παραγωγή, όχι, λυπάμαι. Τα περισσότερα πράγματα προέρχονται από τα σουπερμάρκετ και είναι τα ίδια που θα αγοράσετε και σεις. 

Απλώς, τα έχουν μαγειρέψει "έμπειροι σεφ" και όχι τίποτε τυχάρπαστοι ντόπιοι ταβερνιάρηδες.

Αν θέλατε να φάτε κάτι πραγματικά ντόπιο, λυπάμαι, το λιβάδι της Τήνου παρακμάζει. Ένα 5-7% της έκτασής του καλλιεργείται μόνον και όταν φύγουν και οι τελευταίοι αγρότες (τι λέξη κι’ αυτή…) θα γίνει ζούγκλα. Βέβαια, θα γίνει αμέσως μια τεράστια ευκαιρία για επενδυτάδες που θα πάρουν μπιρ-παρά το καλύτερο φιλέτο του νησιού, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. 

Τα φαγάδικα στην Τήνο στο μεγαλύτερο ποσοστό τους ΔΕΝ τα έχουν Τηνιακοί. Τα έχουν «επιχειρηματίες» από άλλα μέρη, πχ Αθήνα. Αλλά οι σερβιτόροι και οι σερβιτόρες, αυτοί μάλιστα, είναι από το νησί. Άρα, ενοχές μην έχετε, απλώς, θυμηθείτε να αφήσετε καλά tips (φιλοδωρήματα στα Ελληνικά) γιατί τα λεφτά της κάθε επιχείρησης στο τέλος Σεπτεμβρίου φεύγουν για άλλους τόπους και τα λεφτά του προσωπικού επαρκούν μέχρι τέλος Οκτωβρίου.

Μου διαφεύγει πώς λέγεται αυτό το καθεστώς όπου σε κάποιον τόπο πάνε ξένοι, ανοίγουν επιχειρήσεις στις οποίες προσλαμβάνουν ντόπιους έναντι βασικής αμοιβής. Α! αποικιοκρατία; Κάπως έτσι, τέλος πάντων.

Στο νησί υπάρχει ένα τυροκομείο με πραγματικά εξαιρετικά προϊόντα. Τα τυριά που θα δοκιμάσετε και το πιθανότερο θα λατρέψετε, δεν μπορούν να πιστοποιηθούν σαν Π.Ο.Π. γιατί (μαντέψτε;;;) ούτε το γάλα είναι όλο ντόπιο. Και το γάλα μάς έρχεται από αλλού. 

Επίσης στο νησί υπάρχει μια ζυθοποιΐα που χρησιμοποιεί Τηνιακό νερό. Νομίζω δηλαδή.

Μετά θα πάτε στα χωριά. Όπου θα ξαναφάτε. Όπως και πριν, ελάχιστα ντόπια. Αλλά έχουν, τα περισσότερα, πολύ χίπστερ ονόματα και στο κάτω κάτω, γιατί πασχίζει κανείς, παρά για να μπει στις σελίδες μιας LIFO και μιας ATHENS VOICE υπό τον τίτλο «ο διάσημος σεφ Θεόνικος Μπάξτερ ανοίγει στην Τήνο το νέο εδεσματοπωλείο στο οποίο παντρεύει την ντόπια παράδοση με τις τάσεις της νέας κουζίνας».

Α! έχουμε και τοπικό περιοδικό, παρ’ ολίγο να το ξεχάσω! Αν δεν βρείτε το φετινό τεύχος, μην ανησυχήσετε, διαβάστε όποιο βρείτε μπροστά σας, είναι το ίδιο ακριβώς, με διαφορετικές φωτογραφίες όμως, από τα ίδια μαγαζιά και τις ίδιες τοποθεσίες.

Για μπάνιο θα πάτε; Α, ναι, ε… Να δούμε πού θα παρκάρετε. Όταν θα έχετε διασχίσει το μισό νησί για να πάτε σε κάποια από τις πολυδιαφημισμένες παραλίες, να δούμε πού θα παρκάρετε. Γιατί το νησί δομές δεν διαθέτει. Δρόμους δηλαδή, και πάρκινγκ. 

Έχουμε όμως μπιτσόμπαρα, όπως όλα τα νησιά, με τις παραλίες μας καθαρισμένες από γκρέηντερ και χωρίς βότσαλα και πέτρες, με τις ξαπλώστρες μας πάνω στο κύμα, μα τα κοχτέηλζ, με τα κλαμπσάντουητσ, με όλα όσα πεθυμάει τελοσπάντο η ψυχή τουριστών αραδιασμένων στον "απαράμιλλο κυκλαδίτικο ήλιο".

Επίσης, διαθέτει μόνον ένα Κέντρο Υγείας, με εξαιρετικό προσωπικό που όμως δεν επαρκεί, οπότε το πολύ τσίμπημα μέλισσας. Ειδάλλως, πάτε για ελικοδρόμιο, που και απ΄ αυτό έχουμε.

Ααααα!!!! Ξέχασα τα αρχιτεκτονήματα!!! 

Ναι, ρε τουρίστες, ναι! Όπως θα περιδιαβαίνετε το νησί και θα βγάζετε σέλφιζ δίπλα σε περιστεριώνες, θα παρατηρήσετε ορισμένες εξοχικές κατοικίες, αλλά όχι τίποτε τυχαίες, όοοοχι! Βραβευμένες με τρία και τέσσερα βραβεία! Ε, αυτές είναι πανέμορφες, όσο κι αν εσείς είστε ακαλλιέργητοι και δεν μπορείτε να εκτιμήσετε τον τρόπο με τον οποίο γκρίζοι όγκοι τσιμέντου «ενσωματώνονται στο βραχώδες Τηνιακό τοπίο».

Αυτά. Δεν πρέπει να ξέχασα τίποτε.

Τις πισίνες!!! Ξέχασα τις πισίνες!!! Πώς τόλμησα!!! Ναι, ρε τουρίστες, στο νησί κάθε εξοχική κατοικία (καλοκαιρόσπιτο κοινώς) που σέβεται τον εαυτό του, έχει πισίνα. Νερό να πιούμε δεν έχουμε, αλλά δεν αφήσαμε μια τέτοια λεπτομέρεια να αμαυρώσει την εικόνα των διακοπιζομένων στο νησί μας. 

Και είναι και κάτι λερωμένοι με χώματα κει πέρα, οι αγρότες που λέγαμε προηγουμένως, που θέλουν, λέει, νερό για να ποτίζουν. Βλακείες της πλέμπας. Αν έχουν κανένα σπίτι, κανένα καλό οικόπεδο για χτίσιμο, οκ, θα ασχοληθούμε μαζί τους. Αλλά, πότισμα; Πού ακούστηκε…

Κλείνω λέγοντας πως ό,τι θέλετε ή ό,τι φαντάζεστε πως θα θέλατε να βρείτε στο νησί μας την επόμενη φορά που θα έρθετε, να μας το πείτε.

Είμαστε διατεθειμένοι να ξεκωλώσουμε κάθε μάντρα, κάθε αρχαίο μονοπάτι, κάθε παραδοσιακό οίκημα προκειμένου να σας ευχαριστήσουμε και να ξανάρθετε. Με τις αγελάδες θα δυσκολευτούμε λίγο να τις ξεκάνουμε (γιατί λερώνουν κάτι μονοπάτια που ίσως θελήσετε να περπατήσετε), αλλά σιγά σιγά όπως και τα γαϊδούρια, θα τις εξαλείψουμε και αυτές.

Εύχομαι και πάλι καλώς ήρθατε και καλά να περάσετε!

Ο ΗΧΟΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Το πόσο προσωπικό ζήτημα είναι το θέμα της πίστης δεν το αμφισβητεί κανείς. Το τί πιστεύει κάποιος, ο τρόπος που ερμηνεύει το αντικείμενο της πίστης ή και την πίστη την ίδια ως αντικείμενο, το πώς προεκτείνει στην καθημερινή του ζωή αυτά που το δόγμα του πρεσβεύει, ακόμη και το αν στις ενδόμυχες σκέψεις του συμμετέχουν τα θρησκευτικά του πιστεύω, είναι κάτι απολύτως προσωπικό.

Το πώς όμως ένα τόσο προσωπικό ζήτημα γίνεται κοινωνική σύμβαση μέσα από ορισμένες διαδικασίες, είναι αξιοσημείωτο. 

Η εκκλησία, στον ενοριακό της ρόλο, ήταν ανέκαθεν σημαντική. Ήταν ο χώρος συνεύρεσης όλων των κατοίκων, το μέρος που αρκετές και σημαντικές αποφάσεις που αφορούσαν το χωριό λαμβάνονταν μετά την Κυριακάτικη λειτουργία, όπου ήταν εξασφαλισμένη και η μεγαλύτερη συμμετοχή, με λίγα λόγια η εκκλησία συμμετείχε στην διαμόρφωση της ζωής του χωριού.

Οι κάτοικοι μειώθηκαν, οι παλιές γενιές μάς αφήνουν σιγά σιγά, το θέμα της πίστης είναι πλέον αγαπημένο αμφισβητούμενο στις παρέες, ο αναλλοίωτος ανά τους αιώνες "Λόγος Του Κυρίου" ακούγεται επίκαιρος μεν, αλλά γενικόλογος και απλουστευτικός, και όλα δείχνουν ότι η εκκλησία (στον ενοριακό της ρόλο πάντα) έχει χάσει ένα μέρος, μάλλον μεγάλο, από την επιρροή της. 

Αυτά όμως δεν εμποδίζουν ανθρώπους με διαφορετικά πιστεύω και πεποιθήσεις να πεταχτούν, ας πούμε, ως το Βρυσί για να ακούσουν το νέο απόκτημα της εκεί εκκλησίας να ηχεί: 

Ο κύριος Βασίλης Ρούβαλης, που με επιλογή του χρίσθηκε Τηνιακός εδώ και μια τριετία, δώρισε στην Παναγία την Βρυσιώτισσα ένα νέο αρμόνιο και ο φίλος Γιάννης Αρμακόλλας ανέλαβε να το κάνει να ηχήσει για πρώτη φορά.

Μια απλή βραδιά, με λίγο κόσμο, με μια πραγματικά όμορφη φάτνη...

...είχαμε την τύχη να ακούσουμε το αρμόνιο για πρώτη φορά.

Νομίζω πως θέλει μεγάλη αγάπη για το αντικείμενο, όχι μόνον για την μουσική αυτή καθ' εαυτή, αλλά και για την σύνδεση της μουσικής με τον εκκλησιαστικό ύμνο, για να μπορέσει κάποιος αυτοδίδακτος άνθρωπος να βγάλει ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Είναι το να θες να ανοίξεις μια πόρτα με κάθε τρόπο και να επικοινωνήσεις με κάτι που μπορεί να είναι ή να μην είναι εκεί.

Ομολογώ ότι ένα μέρος της λειτουργίας το πέρασα έξω, στον περιβάλλοντα χώρο της εκκλησίας. Είναι αυτές οι συνηθισμένες, "καρτποσταλικές" εικόνες που ποτέ δεν χορταίνει κανείς...

...και κάποιες άλλες που ο φωτισμός τις κάνει να φαίνονται απόκοσμες.

Τέλος, στους παριστάμενους να συνυπολογίσουμε και μια μάνα με την κόρη της, διαχυτικότατες και οι δύο και ιδιαιτέρως κοινωνικές.

Για την ιστορία του θέματος δανείζομαι από την wikipedia: 

"Τον 17ο-18ο αιώνα το εκκλησιαστικό όργανο είναι αναπόσπαστο μέρος της εκκλησίας και κερδίζει την εύνοια μεγάλων συνθετών της εποχής όπως του Μπαχ, ο οποίος συνέθεσε πολλά έργα για το όργανο αυτό, ίσως το πιο γνωστό η διάσημη Τοκκάτα και Φούγκα σε ρε ελάσσονα. Αργότερα ακολουθούν οι Χαίντελ, Πουλένκ, Σαιν-Σανς, Μεσιάν κ.ά."

Όλο το άρθρο εδώ: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BA%CE%BA%CE%BB%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C_%CF%8C%CF%81%CE%B3%CE%B1%CE%BD%CE%BF

ΜΥΚΟΝΟΠΟΙΗΣΗ ή ΘΑΝΑΤΟΣ !

 Α, ναι; 

Νομίζετε πως οι "επενδυτές" και "επιχειρηματίες" από κάθε μεριά της Ελλάδας ΜΥΡΙΣΤΗΚΑΝ ανάπτυξη και έσπευσαν στην Τήνο τ' όμορφο νησί; 

Όχι, καμάρια μου, δεν μυρίστηκαν τίποτε. Οι ΤΡΑΠΕΖΕΣ κανονίζουν ποιά περιοχή και με τι τρόπο θα αναπτυχθεί. (*)

Ήταν η σειρά της επίθεσης στις Κυκλάδες. Μέχρι να μυκονοποιηθούν πλήρως, να εξευτελιστεί το κάθε νησί, χάνοντας το χρώμα και την προσωπικότητά του, να πάψει κάθε παραγωγή ευρείας κλίμακας και να γίνουν όλοι σερβιτόροι και σουπερμαρκετάδες. 

Ρομαντισμοί και λοιπές μπούρδες τέλος. Δεν φέρνουν λεφτά.

Οι Κυκλάδες, ας είμαστε ειλικρινείς, προορίζονται να γίνουν προορισμός για λίγους: για όσους μπορούν να πληρώσουν εισιτήρια, βενζίνη ακριβότερη από την ηπειρωτική χώρα, γκουρμεδιές και δηθενιές πάνω στο κύμα και βραβευμένα καταλύματα με πισίνα.

Πάρτε το απόφαση: οι υπόλοιπες φτωχάτζες και οι πλεμπαίοι της αγοράς, είστε ανεπιθύμητοι.

Είπαμε, τρεις ζώνες εκμετάλλευσης: 

1) παράλια για μπάνια και μπιτσόμπαρα

2) χωριά για φαγητό και rbnb και 

3) κορυφές για ανεμογεννήτριες. 

Κάντε το εικόνα λιγάκι γιατί αυτό είναι το μέλλον.

Και το λιβάδι; που καλλιεργείται ακόμη και μάλιστα με επιτυχία;

Α, το λιβάδι. Μάλιστα. Πόσοι είναι οι καλλιεργητές και κυρίως, ποιά η διάδοχη κατάστασή τους; 

Γιατί η πραγματικότητα είναι ότι, αν σταματήσει κάποιος να καλλιεργεί τότε τα χωράφια του ρημάζουν.

Μια γενιά ακόμη, μη σας πω μισή, και θα δείτε ΚΑΙ το λιβάδι να περνάει σε χέρια ιδιωτών. 

Και θα δείτε τότε για πότε φτιάχνεται και βιολογικός καθαρισμός, για πότε γίνονται δρόμοι και θα δείτε πώς δίνεται κάθε εξυπηρέτηση στους "επενδυτές" για να "ανοίξουν θέσεις εργασίας".

Για να δουλεύουν εργάτες δηλαδή τα παιδιά στα χωράφια των πατεράδων τους!

Σας φαίνεται μακρινό αυτό ή ανέφικτο;

Όλα στο πρόγραμμα και στον σχεδιασμό είναι, περιμένετε λίγο.

(*) όποιος έχει διάθεση ας δει στον παρακάτω σύνδεσμο τι συνέβη με την ανάπτυξη στο Λος Άντζελες και τον ρόλο των τραπεζών πίσω στην δεκαετία του 1930.

https://www.latimes.com/california/story/2021-10-28/extreme-heat-built-environment-equity

ΩΡΑΙΟΤΑΤΕΣ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ !

Τι έγινε ρε σεις; Σας ανοίξαν τα κεφάλια; 

Ποιος σας είπε να πάτε να τα βάζετε κάτω από τα ρόπαλα των ΜΑΤ; 

Πέτρα ψαλίδι χαρτί. Η πέτρα κερδάει πάντα! Νικάει ΚΑΙ το χαρτί και πείτε σεις ό,τι θέλετε. Λιώνει το χαρτί, η πέτρα μένει, αιώνιο πράγμα οι πέτρες.

Όπου πέτρα, εσείς λογαριάστε τα άκαμπτα πράγματα, τα ανελαστικά: τα τάνκς, τις μπουλντόζες, τους γερανούς, τις σκουριασμένες ιδέες, τις ιδέες που μολύνθηκαν από ιδιοτέλεια, την αδιαφορία για την θέληση του λαού.

Δείρανε τα ΜΑΤ; 

Και τα σώματα ασφαλείας (έξω η πυροσβεστική) μπλοκάρανε τους δρόμους; 

Και τι θα γίνει δηλαδή, μόνο κλήσεις στα διπλοπαρκαρισμένα στην Κολυμπήθρα θα δίνουν και θα βάζουν τα αυτοκίνητα στα καράβια; Α, ναι! Πιάνουν και κανέναν ημεδαπό για καμιά τζιβάνα και κανέναν αλλοδαπό για δυό μέτρα μάντρα χωρίς άδεια.

Γιατί προστατεύουν τον επενδυτή; Γιατί ο επενδυτής έχει λεφτά. 

Και τα ΜΑΤ είναι της κυβέρνησης που θέλει επενδυτές για να πουλάει «ανάπτυξη». Καλά, ντιπ χαζοί είστε;

Η θέληση του Τηνιακού λαού; Ποιος ακριβώς είναι αυτός ο λαός, να καταλάβω δηλαδή; Οι πέντε δέκα τρελαμένοι που παίρνουν τις βουνοκορφές και τραβάνε φωτογραφίες και καθαρίζουν μονοπάτια; 

Μήπως ο άλλος ο παλαβός και η παρέα του που, άκουσον άκουσον, γυρνάνε όλο το νησί με τα πόδια και βγάζει ο άλλος βιβλίο με τους περιστεριώνες; Φέρνει λεφτά αυτό στον τόπο; για να καταλάβω, δηλαδή...

Ή κάτι άλλοι που κάθονται και καταγράφουν την παράδοση; 

Ή κάτι λατρευτές της Τήνου και του "μοναδικού, φυσικού τοπίου της";

Φέρνουν λεφτά αυτά; Όχι. Λεφτά φέρνουν οι μπίζνες. Τραβάτε στην πλατεία του Πύργου να δείτε ανάπτυξη: τριάντα καφενεία γύρω ολόγυρα. Πάτε στην πλατεία στην Κώμη: δύο γκουρμεδιάρικα. Τώρα αν η ντομάτα είναι Αργεντινής και η τηγανιά από χοιρινό Ανδαλουσίας, τι να κάνουμε, δεν μπορούμε να τάχουμε όλα.

Πάει ο άλλος καφετζής και δηλώνει μπαρίστας, αφήνει κι’ ένα μούσι της μόδας και μοιάζει με αυτούς στις διαφημίσεις για τέσσερεις μήνες. Μετά στο ταμείο κι’ απ΄ τα έτοιμα. Παραγωγή; ποια παραγωγή; Πάει η άλλη να φυτεύει αγκινάρες και να αρμέγει αγελάδες όταν μπορεί να πάει καμαριέρα ή σερβιτόρα; Απ’ ό,τι φαίνεται δεν πάει. 

Και για να λέμε του στραβού το δίκιο και να πάει, είδατε σεις καμιά κίνηση των αρχόντων για να στηριχτεί η παραγωγή; Μια λιμνοδεξαμενή που δεν λειτούργησε ποτέ, ένα τυροκομείο να ψάχνει γάλα και να μην μπορεί να πιστοποιήσει τα τυριά του, κι’ ένα λιβάδι αναξιοποίητο.

Άρα; Οι ανεμογεννήτριες σας πειράξανε;

Και μιας και είπα "οι άρχοντες του τόπου". Ποιοί είναι αυτοί παραδοσιακά στην Ελλάδα; Ο δάσκαλος, ο παπάς κι ο χωροφύλακας. Για τον χωροφύλακα τα είπαμε, να μην τα ξαναλέω και στεγνώνει ο στόμας μου. 

Οι παπάδες; Γιατί, τι πρόβλημα έχουν με τις ανεμογεννήτριες, στο προαύλιο της Μεγαλόχαρης θα τις βάλουν; Μόνον τότε θα είχαν, ίσως, πρόβλημα. 

Ο δάσκαλος. Εδώ είμαστε. Μόνο που αντί για δάσκαλο να βάλουμε τους καλλιτέχνες που έχουν σπίτι στο νησί, μερικοί μάλιστα είναι και οικόσιτοι; Να τους βάλουμε. 

Οι καλλιτέχνες λοιπόν, αν δεν είναι συστημικοί, μαύρο φίδι που τους έφαγε. Να πουλάνε θέλουν, να φωτογραφίζονται σε τίποτε εγκαίνια παρέα με μαρεβοκούληδες και να δίνουν συνεντεύξεις στα μέσα του κουμπάρου. Έξω κι’ αυτοί. 

Έχουν καμιά σχέση οι ανεμογεννήτριες επειδή σαν λαός έχουμε μάθει να γλείφουμε εκεί που φτύναμε;

Τι; ο δήμαρχος; Πλάκα κάνετε ή είστε όντως τόσο ηλίθιοι; Ο δήμαρχος έχει κόμμα που τον στήριξε, του τύπωσε τα φυλλάδια, του έκανε τον προεκλογικό αγώνα, του πλήρωσε τις μαζώξεις και τις ομιλίες, και τον έβαλε να κάτσει στην έδρα για να κάνει αυτά που λέει το κόμμα. Εγώ αν ήμουν δήμαρχος θα έκανα ό,τι λέει το κόμμα γιατί κάποια στιγμή δεν θα μου έπεφτε άσχημα και μια βουλευτική έδρα... 

Καλά κάνει, την δουλειά του κάνει, μαζί του με τα χίλια! Πήρε ή δεν πήρε 40,47% με 2.421 ψήφους  σε σύνολο 6.130; Τους πήρε. Ποιος σας είπε να μην πάτε να ψηφίσετε και να δώσετε 37% αποχή; Δηλαδή, 3.569 Τηνιακοί ΔΕΝ ΠΗΓΑΝ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝ. 

Οι ανεμογεννήτριες φταίνε και σε αυτό; 

Ξέρετε με τι ποσοστό επί του συνόλου (9.699 εγγεγραμμένοι) κυβερνάει ο δήμαρχος; Με 25%! Γιατί 2.421 ψήφοι σε σύνολο 9.699 (για κάντε την πράξη, απλή μέθοδος των τριών) τόσο κάνει: 25%! Με 25% κυβερνάει ο δήμαρχος την Τήνο. Του φτάνει και του περισσεύει. Βλάκας θα ήταν να σταθεί εμπόδιο στον επενδυτή και φίλο της κυβέρνησης, ειλικρινά μιλάω.

Τι λέγαμε; Α! για τις ανεμογεννήτριες. Μάλιστα.

Ξέρετε τι με πικραίνει; 

Ο προφητικός τίτλος αυτού εδώ του μπλογκ όταν το ξεκίναγα δεκαεφτά χρόνια πριν. Tinos on the Run, που παναπεί, Η ΤΗΝΟΣ ΥΠΟ ΔΙΩΓΜΟΝ. 

Θυμάμαι εκείνη την φίλη που με είχε βρει Πάσχα στους Αγίους Αναργύρους στο πανηγύρι και μου θυμωμένη μου έλεγε να αλλάξω τον τίτλο. Δυστυχώς για όλους, είχα δίκιο.

 

 

ΕΝΑ ΝΗΣΙ ΓΕΜΑΤΟ ΒΛΑΚΕΣ...

Γεμάτο δεν το λες, αλλά δεν έχει και λίγους...

Και μπαίνουν ανάμεσά μας και μας χαλάνε τις δουλειές!

Ή τις καθυστερούν σημαντικά!

Δεν φοβάμαι να αναφερθώ και ονομαστικά σε δύο βλάκες που γνωρίζω προσωπικά:

Ιωάννα και Γιάννη, είστε βλάκες!

Πάντα ήσασταν δηλαδή, αλλά τελευταία παραγίνατε. Και σας το λέω σαν φίλος, τι διάολο… 

Άκουσα πάτε και τρέχετε σε κάτι βουνοκορφές κει στο νησί, καθαρίζετε με κάτι άλλους μονοπάτια, χαρτογραφείτε λέει διαδρομές για περιπατητικό τουρισμό και τέτοιες βλακείες. 

Και ένας άλλος, από σας πάλι, τους και καλά ονειροπόλους τους "ρομαντικούς" που αγαπάνε το νησί και ξέρω 'γω τι άλλο παράσημο έχετε δώσει στον εαυτό σας, πήγε και κατέγραψε όλους τους περιστεριώνες!

Γελάω μέχρι δακρύων με την ηλιθιότητά σας... 

Γελάω γιατί σας βλέπω σαν να παίζετε σε μια παράσταση με κανέναν θεατή και αυτό από μόνο του μου φέρνει γέλια. 

Και έχω ακούσει (όλα μαθαίνονται...) πως και κει στο χωριό σου και στο παραδίπλα και στο παραπάνω και στο εγκαταλειμμένο πάτε και "καταγράφετε την ιστορία..." και "διασώζετε την παράδοση για να μην χαθεί..." και ξέρω γω τι άλλο θα βρείτε να περνάτε την ώρα σας αντί να κάνετε κάτι δημιουργικό.

Ιωάννα και Γιάννη είσαστε βλάκες!

ΤΟ ΝΗΣΙ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΤΕ ΕΧΕΙ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ!

Το πήραν τα μπιτσόμπαρα, τα μοδάτα φαγάδικα, οι παραλιολάτρες, το air bnb προσφάτως. 

Εσείς αγαπάτε κάτι κοτρώνια και κάτι πέτρες με την δικαιολογία ότι είναι βαλμένες σε ωραίες (κατά τα γούστα σας...) σειρές και σχηματίζουν μάντρες και ξερολιθιές και "αποτυπώνουν τον μόχθο των απλών ανθρώπων που πέρασαν και έζησαν στο νησί με σεβασμό..." 

Κάπως έτσι δεν τα λέτε μεταξύ σας και ενθουσιάζεστε;

Ναι, Γιάννα μου και Γιάννη μου, ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΙ ΠΕΘΑΝΑΝ!

Και τώρα δεν είναι δω! 

Που σημαίνει ότι τώρα το νησί είναι αλλωνών και το κάνουν ότι θένε!

Θέλετε να πάμε στην ουσία; Ας πάμε: πόσοι είναι οι περιπατητές κάθε χρόνο και τι φραγκάκια αφήνουν στο νησί; Νάναι πενήντα; Νάναι εκατό; να σου πώ πεντακόσιοι; Πεντακόσιοι λοιπόν. 

Συγκρίνονται, αγαπητοί μου βλάκες, με τους εκατοντάδες που ξημεροβραδιάζονται στα μπιτσόμπαρα και ακουμπάνε πορτοφόλι σε ξαπλώστρες, καφέδες, ποτάρες, μπιρόνια, κλάμπ σάντουιτς, σαλάτες και τέτοια; Όχι πέστε αλήθεια; Συγκρίνονται; Να είμαστε ειλικρινείς. 

Το νησί έχει ανάγκη λεφτά! Και τα λεφτά δεν βγαίνουν περπατώντας και φωτογραφίζοντας γκρεμίδια!

 

Σε ένα νησί που δεν έχει παραγωγή (ή που έχει εξαιρετικά μειωμένη) τα λεφτάκια βγαίνουν χτίζοντας ενοικιαζόμενα, νοικιάζοντας τα υπάρχοντα σπίτια, νοικιάζοντας παραλίες, κουβαλώντας Αθηναίους μαγείρους και επενδυτές να στήσουν μαγαζιά γκουρμέ και δηθενιές.

Έτσι γίνεται.

Είπα χτισίματα και θυμήθηκα πως ένας σύλλογος πολιτικών μηχανικών (κάτι τέτοιο τέλος πάντων...) έκανε μια διαμαρτυρία για το πώς χτίζονται τα σπίτια και πως δεν πρέπει, λέει, να αλλοιωθεί η εικόνα του νησιού. 

Ακούστε κάτι: θα χτίζουμε όπως θέλουμε! 

Οι πελάτες θέλουν θέα στην θάλασσα; θέα στην θάλασσα θα πάρουν κι' ας ξηλώσω χιλιόμετρα ξερολιθιάς!

Θέλουν πισίνα; Πισίνα θα έχουν κι ας μην έχει το νησί νερό να πιεί! 

Θέλουν δρόμο στα κορφοβούνια; Δρόμο θα στρώσουμε!

Να μην λέμε πολλά, για να πάμε και στο ουσιαστικό, τι άλλο μας μένει Γιαννούλα μου και Γιάννη μου; εννοώ για αξιοποίηση απ' όπου μπορούμε να βγάλουμε φραγκάκια; 

Αυτά που πάτε και περπατάτε εσείς και οι άλλοι οι παλαβοί: τα κορφοβούνια! 

Εκεί θα βάλουμε της ανεμογεννήτριες λοιπόν γιατί κανείς δεν νοιάζεται για τα νερά που θα στεγνώσουν, για τα σκατοπούλια που περνάνε πέντε φορές τον χρόνο και θα γίνονται κιμάς στις προπέλες, για τα όμβρια ύδατα (μου μάθατε και τον επιστημονικό ορισμό, τρομάρα σας…) που με την πρώτη γερή βροχή θα πνίξουν το νησί και θα καταστρέψουν τις πεζούλες. 

Τραβάτε φάτε πεζούλες ρε βλάκες! 

Όταν πεινάσετε τραβάτε και φάτε πεζούλες!

Και σκάστε επιτέλους για το κακό που κάνουν οι ανεμογεννήτριες, λες και δεν ξέρουμε τι τόνους σκουπιδιών αφήνουμε στο κωλονησί σας επάνω. Το ξέρουμε και (μαντέψτε..;) δεν μας νοιάζει ρε βλάκες! 

Δεν είναι δικό μας κανένα από τα κωλονησιά σας, αλλού κάνουμε τις διακοπές μας, δεν τρώμε στην μάπα εμείς τα τέρατα που καρφώνουμε πάνω από τα χωριά σας, δεν απαξιώνονται οι δικές μας περιουσίες, δεν ακούμε εμείς τον βόμβο από τα πτερύγια, εμείς επενδύουμε, Ιωάννα μου και Γιάννη μου, καταλάβατε;

Και καθήστε εσείς και φωτογραφίστε την θειά του ενός και του άλλου που φτιάχνει παξιμάδια (η παράδοση!!!). Υπάρχουν άλλοι που ρίχνουν μπετά και μας ενδιαφέρουν περισσότερο. Άμα θέλουμε παξιμάδια πάμε στο σουπερμάρκετ κι' αγοράζουμε!

Μακρηγόρησα αγαπητοί μου βλάκες Γιάννα και Γιάννη, αλλά έτσι κι αλλιώς σας έχουμε χεσμένους όλους σας, αυτό που είναι να κάνουμε θα το κάνουμε. 

Άντε από κει χάμω με τον κάθε έναν άσχετο περί την ανάπτυξις…

ΥΓ: το παραπάνω κείμενο είναι ένα λογοτέχνημα που βασίζεται σε φανταστικούς τόπους, καταστάσεις και ανθρώπους, συμπτωματικά και μόνον χρησιμοποίησα φωτογραφίες από την Τήνο, για να μην κάθομαι να σκιτσάρω, που δεν τα καταφέρνω και καλά...