Αναρτήσεις

ΜΠΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΟΙ ΟΧΤΡΟΙ...

Εικόνα
...μόνον που δεν μπήκαν τώρα, εδώ και καιρό καραδοκούσαν και τώρα κάνανε το μεγάλο ντου.  Ναι, ανεμογεννήτριες, ναι, στην Τήνο οι πρώτες τρεις-τέσσερεις για να ακολουθήσει η μεγάλη ερήμωση μ ε την κατοστάδα τεράτων που θέλουν να φυτέψουν στο νησί. Ναι, θα τις πληρώνουμε από την τσέπη μας, το κάνουμε ήδη αλλά περνάει στα ψιλά και εξυπηρετεί και την "οικολογική μας συνείδηση" αυτό το ποσό που χρόνο με τον χρόνο θα μεγαλώνει, γιατί τα τέρατα όταν δεν παράγουν ρεύμα πρέπει να ταΐζονται για να μην ψοφήσουνε. Ναι, τα ματ, αυτοί με τα μπλε, οι ξένοι στον τόπο, θα σηκώσουν τα ρόπαλα για να δείρουν Τηνιακούς.  Δεν τους κοστίζει και τίποτε εξάλλου, αυτή είναι η δουλειά τους, τι στα Εξάρχεια ή στη Μόρια, τί στην Τήνο. Ναι, θα κάνουν ό,τι τους λένε οι αφέντες τους, που κάνουν ό,τι τους λέει η κυβέρνηση, που κάνει ό,τι της ζητάνε τα δικά της αφεντικά: οι "επενδυτές". Ναι, χιλιάδες τόνοι τσιμέντου θα νεκρώσουν τον τόπο για

ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΤΟΥ

Εικόνα
Απλό: δεν είναι όλοι οι αστυνομικοί μπάτσοι . Απλούστερο: α υτοί που είναι μπάτσοι δεν είναι αστυνομικοί. Ο μπάτσος πριν απ όλα εχθρεύεται τον εαυτό του.  Κι αφού δεν μπορεί να τον χτυπήσει, χτυπάει άλλους.  Ποιους;  Εκείνους που δεν του μοιάζουν, εκείνους που τον περιφρονούν, εκείνους που δεν καταλαβαίνει, άρα, εκείνους που φοβάται . Θέλει να πιστεύει πως εκείνοι δεν πέρασαν αυτά που έχει περάσει αυτός.  Το ξύλο στο σπίτι, ο πατέρας να δέρνει τη μάνα, τα αδέρφια, η περιθωριοποίηση στο σχολείο, όλα αυτά που αυτόν τον έκλεισαν στον εαυτό τους και τον έκαναν φασίστα,  ενώ τους άλλους, τους "απέναντι", τους έκαναν να βρουν τρόπους να σπάσουν τα ατομικά τους δεσμά και να ζήσουν αλλιώς. Είναι πλέον αργά.  Διάλεξε να ζει κρυμμένος.  Μέσα σε κράνος, πίσω από ασπίδα, τυλιγμένος στην ομοιομορφία της απρόσωπης στολής, στο χακί, στο μπλε, αναπνέοντας από την μάσκα αερίων, κρατώντας το υποκατάστατο των γεννητικών του οργάνων στο χέρι. Άμα δεν βλέπου

Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΩΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΪΟΝ

Εικόνα
Όλα "παραδοσιακά". Όπου γυρίσει το μάτι σου στις τουριστικές περιοχές όλα είναι "παραδοσιακά".  Παραδοσιακά ζυμαρικά, παραδοσιακά λουκάνικα, παραδοσιακά τυριά, παραδοσιακή ομελέτα, παραδοσιακός καφές, όλα παραδοσιακά. Παραδοσιακό όμως, είναι αυτό που σέρνει πίσω του μια παράδοση, που έχει να κάνει με την κουλτούρα του κάθε τόπου.  Το πώς φτιάχνανε το φαγητό, ποια συστατικά είχαν διαθέσιμα και χρησιμοποιούσαν, πώς μιλάγανε, πώς ξόδευαν τον ελεύθερο χρόνο τους, πώς έγραφαν, πώς τραγούδαγαν, εν ολίγοις, το πώς είχε εξελιχθεί η κοινωνική ζωή ενός τόπου μέσα από πάρα πολλά χρόνια ιστορίας και ποια ήταν τα παράγωγά της.  Λέω κάτι που δεν ξέρουμε; Όχι. Τώρα πώς από αυτό που είναι η παράδοση φτάσαμε να έχουμε παραδοσιακά μακαρόνια Στεμνίτσας για παράδειγμα, αυτό με ξεπερνάει.  Μακαρόνια με παραδοσιακά υλικά ναι, αλλά και τότε, τι είναι το παραδοσιακό;  Το αλεύρι, τα αυγά, το νερό; τι ακριβώς; Η συνταγή; Μα δεν έφτιαχναν ποτέ μακαρόνια στ

Ο ΠΑΤΟΥΛΗΣ ΚΑΙ Η ΠΑΤΟΥΛΑΙΝΑ...

Εικόνα
Ή με τίτλο λιγότερο πιασάρικο... ΤΟΤΕΜΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ Τα δημόσια πρόσωπα και μεταξύ τους (δυστυχώς) και οι πολιτικοί, αντιμετωπίζονταν ανέκαθεν από τις κοινωνίες σαν ζωντανά τοτέμ . Σαν πρόσωπα-αντικείμενα που τους αρμόζει λατρεία .  Λατρεία που σκοπό έχει να μας κάνει κοινωνούς του μεγαλείου του τοτέμ. Λατρεία που γίνεται μεγαλύτερη όσο το αντικείμενο της λατρείας βρίσκεται εντελώς έξω από τα δικά μας μέτρα. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι η χλίδα του Πατούλη και της Πατούλαινας... ...το πανάκριβο ντύσιμο   της Ελίζας Βόζεμπεργκ... ... αλλά και της Ευγενίας Μανωλίδου... ...οι απαστράπτουσες λιμουζίνες και οι ακριβότατες γραβάτες και τα χρυσά ρολόγια των πολιτικών... ... λειτουργούν ελκυστικά στο κοινό το οποίο γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν ανήκει σε αυτόν τον κύκλο, που αντιλαμβάνεται ότι ακόμη και αν αποκτήσει με κάποιον τρόπο τον απαραίτητο πλούτο, δεν πρόκειται ποτέ να γίνει αποδεκτό στους κοινωνικούς κύκλους αυτών. Οι πολιτικοί κα

ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΓΕΙΛΑΜΕ...

Εικόνα
Συνεχίζω να γκρινιάζω. Για κείνο το νησί εκεί πέρα στην άκρη του πελάγους, την Ίφκινθο .  Μακριά από εμάς, ευτυχώς, δεν μοιάζουμε σε τίποτε με κείνο το νησί, αλλά, κουβέντα να γίνεται. Αυτή την φορά γκρινιάζω με αφορμή μια παρατήρηση φίλης ότι πορτιέρηδες μπιτσόμπαρου (εκεί στην Ίφκινθο) παρκάρουν τα αυτοκίνητα των πελατών μέχρι μέσα στην άμμο .  Όπως  πιθανότατα συνέβαινε  και πέρυσι, πρόπερσι και παραπρόπερσι και φέτος το πήρανε χαμπάρι, μιας και τέτοια φαινόμενα θεριεύουν αργά-αργά για να μην τα αντιλαμβανόμαστε και αντιδρούμε. Αλλά επειδή στην Ίφκινθο δεν έχω πάει, βάζω δυό φωτογραφίες από το Pergole της Σικελίας , που και εκεί σιγά σιγά ξεκίνησε το κακό και έφτασε εκεί που βλέπετε. Ε, φέτος προσέλαβαν και άτομα εκεί στην Ίφκινθο για να κάνουν την δουλειά, τους φόρεσαν και κίτρινα γιλέκα για να ξεχωρίζουν... ...να είναι άμεσα αντιληπτή η παρουσία τους και αδιαμφισβήτητη η εξουσία τους. Ντόπιοι κι’ αυτοί.  "Θέσεις εργασίας, ρε μεγάλ