Αναρτήσεις

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ

Εικόνα
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, βλέπω εκείνο το άρμα της εφιαλτικότερης νύχτας της ζωής μας, να στέκει εμπρός στις πόρτες του κάθε σχολειού αυτής της ταλαίπωρης χώρας.    Βρυχάται δυνατά, να τρομάξει τις ψυχούλες των παιδιών, να πάψει με τα σίδερά του κάθε ελπίδα, να γκρεμίσει κάθε εμπόδιο ανάμεσα στη βαρβαρότητα και την χαρά. Γιατί η παιδεία είναι χαρά και είναι μέλλον και σκέψη και ανατροπή και κανένα κύμα δεν είναι τόσο δυνατό που να την κάνει να πάψει να θέλει, να αποζητά, να ψάχνει νέους ορίζοντες.

ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ!!!

Εικόνα
Τίνος είναι τελικώς το Πανεπιστήμιο; Μην είναι του Υπουργείου Παιδείας; Μην είναι των καθηγητών; Μήπως πάλι είναι των φοιτητών; Μήπως δεν είναι κάτι αυθύπαρκτο και έχει ανάγκη από πολλά χέρια στα κουπιά για να έχει υπόσταση; Μήπως ο ουσιαστικός ρόλος του είναι η βελτίωση της ζωής όλων μας;  Μήπως πρέπει ν α παράγει πολιτισμό που θάχει στόχο τον πολίτη; Μήπως δεν θάπρεπε να ναρκισσεύεται αυτοθαυμαζόμενο και να αναπαράγει τον εαυτό του; Είναι ή όχι ο στάβλος κομματικών αντιπαραθέσεων; Είναι ή όχι πεδίον δόξης λαμπρό για κάθε διαπλεκόμενο κομματορουφιάνο που θρέφεται, ανδρώνεται και τελικώς αφομοιώνεται από το « Πανεπιστήμιο ;» Είναί ή όχι άντρο κατασπατάλησης επιδοτήσεων σε αδιέξοδα « προγράμματα » με χρηματοφάγους καθηγητές; Ενάντια σε τί απ΄όλα αυτά ξεσηκώθηκαν οι φοιτητές; Σήμερα, του μηνός Νοεμβρίου δέκα και τέσσερεις του 2014, δεν έχω καμμιάν απάντηση. Σήμερα, σκέφτομαι πόσες πόρτες και σε ποιούς τελικώς τις