Αναρτήσεις

ΤΟ ΠΑΖΑΡΑΚΙ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ...

Εικόνα
Ήδη αρχίζει και στήνεται το «Παζαράκι της Αμφίπολης» ή τουλάχιστον, σχεδιάζεται από τους εμποράκους της « πατρίδας » η αρπαχτή της περιοχής, το στήσιμο του αναμενόμενου διαρκούς πανηγυριού. Βλέπω να στήνονται, σε μια νύχτα μέσα, μαγαζάκια αναμνηστικών με γύψινα αντίγραφα του Τύμβου,  ...των Καρυάτιδων και των Σφιγγών (Ωπ! μήπως έπρεπε να πω « Των Σφίγγων »;;; αυτό το « Σφιγγών» ακούγεται πολύ καθαρευουσιάνικο στα προοδευτικά αυτιά μας...), καφετέριες με φρεντοτσίνο και εσπρέσο φρέντο, σουβλατζίδικα με παραδοσιακά πιτόγυρα,    ...τουριστικά παντοπωλεία με καπέλα, γυαλιά ηλίου, σουγιαδάκια με χαραγμένα ομηρικά αποφθέγματα,  ...πλαστικά τσολιαδάκια και αρχαίους ήρωες υπό κλίμακα,  ...« παραδοσικές » χυλοπίτες, τραχανά, μαρμελάδες και γλυκά κουταλιού φτιαγμένα με φρούτα εισαγωγής σε βιομηχανίες χιλιόμετρα μακρυά από το σημείο πώλησης...  Τρίβουν τα χέρια τους τριγύρω στην Αμφίπολη.  «Φτιαχτήκαμε! Δεν θα χρειαστεί να στείλουμε τα παιδιά σε σχο

ΜΙΚΡΗ ΒΟΛΤΑ, ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ...

Εικόνα
Για μια στιγμή, ο χρόνος μοιάζει να πήζει τριγύρω μου, στερεοποιημένος σε μιαν αόρατη μάζα που με τυλίγει ασφυκτικά, δεν αφήνει να κάνω βήμα,  «Μείνε, δεν προλαβαίνεις» , ψιθυρίζει, «Μείνε...»  Κλείνω τα αυτιά μου, φοράω το σακκίδιο, πιάνω το ραβδί, κινάω με αργά βήματα, οι ανάσες δεν βρίσκουν δρόμο ως μέσα...  Κι΄ύστερα, μόλις πατήσω το μονοπάτι,  ...μόλις με τριγυρίσει η Τήνος, ο χρόνος αλλάζει, γίνεται φίλος και απαλά με κρατάει στην απαλάμη του επάνω, τα πόδια μου πετάνε, θα μπορούσα να περπατάω όλη μέρα μέσα σε πρωινά χωριά με χρώματα που μαγνητίζουν...  ...πλάι σε καμουφλαρισμένες απειλές,  ...τριγυρισμένος από απίστευτα κοσμήματα, ...που ρημάζουν ... ...το’ να δίπλα στ’άλλο,       ...έξω απ'το οπτικό πεδίο των επισκεπτών του νησιού, ...που θα φύγουν απ΄το νησί μην ξέροντας τί κρύβεται στην ράχη του,  ...έ κπληκτος από αθέατα ξωκκλήσια, ...στων οποίων την άγρυπνη έννοια... ...έχεις την εντύπωση πως