TINOS on the run

Ήρθε η ώρα να σταματήσουμε όλες τις συζητήσεις. Οι ανταλλαγές απόψεων στα πεζοδρόμια και στα μαγαζιά της γειτονιάς, οι αγορεύσεις στα διάφορα πηγαδάκια στις πλατείες, οι αντιπαραθέσεις στα έδρανα των καφενείων. Τώρα, δεν έχουν κανέναν λόγο ύπαρξης. Τώρα ακριβώς, που οι απόψεις μέσα μας έγιναν σκληρές σαν πανάρχαιοι γρανίτες, αμετακίνητες σαν βουνά, μπαγιάτικες σαν απολιθωμένη τροφή, τώρα πρέπει να έρθει το τέλος των συζητήσεων, να πάψει κάθε διάλογος. Ανοίξτε τις τηλεοράσεις στο φούλ, βάλτε τα ραδιόφωνα να παίζουν σταθμούς με " Μόνον επιτυχίες " , να μην βρίσκει τόπο η φωνή κανενός να ακουστεί. Είναι ειλικρινέστερο το να αφεθούμε στα σκουπίδια της τηλεόρασης, παρά να συνεχίσουμε άσκοπες συζητήσεις . Η ηθελημένη κατρακύλα έχει την γοητεία της ασχήμιας και της ανηλεότητας του τσιμέντου. Ειλικρινά, άμεσα, ανεπίστρεπτα άσχημο. Κι΄όπου πέφτει, σημαίνει το τέλος για ο,τιδήποτε άλλο βρίσκεται κάτω του. Έτσι πρέπει να είναι και η απόφασή μας για το τέλος κάθε συζήτησης

Αχ, η Τέχνη ... Που έγινε δίαυλος επικοινωνίας με το Σύστημα . .. Που επιδίωξε να χάσει την επαφή της με όσους την έχουν ανάγκη... Που γίνεται προκλητική μόνον για να παραμείνει λουσμένη από τα φώτα της δημοσιότητας, συστημικής και μη (θέλοντας και μη)... Και ο καλλιτέχνης; Αυτός, περιμένει τις μπουλντόζες . Υποθέτω. Αφού δεν μπορούμε να τους σταματήσουμε, τουλάχιστον ας εμπνευστούμε από αυτούς. Ή καλύτερα, από την καταστροφή και τις μόνιμες βλάβες που αυτοί θα προκαλέσουν στο νησί. Ο ΒΑΝΔΑΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ας αποτελέσει άλλη μια πηγή έμπνευσης για τον καλλιτέχνη μας... Αναμένουμε εναγωνίως την επόμενη έκθεση με τον ανάλογο τίτλο. Εκεί, θα δακρύσουμε αντάμα και θα αναθεματίσουμε το Σύστημα . Θα κουνήσουμε το κεφάλι εμπρός στις εικόνες με Το Νησί Πριν ... ...και με Το Νησί Μετά. Θα επιδιώξουμε μια γρήγορη χειραψία με τον εκθέτη. Στην έξοδο θα πάρουμε ένα μικρό κέρασμα, και το ενημερωτικό/αναμνηστικό του τύπου ήμουν-και-εγώ-εκεί περί την