TINOS on the run

"Ν΄ανέβει το παιδί σε γαϊδούρι ; Τρελλός θάσαι !!! " Κι΄έτσι το παιδί δεν ανέβηκε σε γάιδαρο γιατί η γυναίκα μου, σαν γνήσιο παιδί της πόλης, φοβόταν οποιοδήποτε ζώο με πάνω από δύο πόδια... Την επόμενη χρονιά, άλλαξε γνώμη και θέλησε να δεί το παιδί καβάλα σε γάιδαρο. Ψάξαμε να βρούμε έναν από τους τρεις τελευταίους έχοντες και κατέχοντες γάιδαρο στο χωριό. Μάταια... Το αντιπροτελευταίο γαϊδούρι είχε βγει στην σύνταξη λόγω γήρατος, το προτελευταίο γαϊδούρι είχε μετοικήσει στην Χαλακιά, ενώ το τελευταίο είχε βγει και αυτό στην σύνταξη, αλλα, με πρόωρη συνταξιοδότηση λόγω αποστρατείας του αφεντικού του. Και μαζί με το δίποδο, χάθηκε και η "διοικητική μέριμνα" γι΄αυτό. Πώς να το καβαλήσεις το ταλαίπωρο χωρίς σαμάρι ; Και άμα θελήσεις σαμάρι, ποιός θα το φτιάξει ; Ένας τελευταίος ήταν στην Κώμη και μετά πάει η τέχνη και χάθηκε. Ποιός άραγε διαφύλαξε την τέχνη, όπως έγινε με την πηλοπλαστική για παράδειγμα... Ποιός σκέφτηκε να διδαχθεί ή να καταγράψει όλη

Όλα τριγύρω φωνάζουν :  γιορτάστε ! Όλα στήνονται να μας κάνουν να πιστέψουμε : είναι οι γιορτές ! οι πολυπόθητες ! Όλοι μας τραβούν από το χέρι : έλα ! έχε χαρά ! είναι απαραίτητο νάχεις χαρά ! Όλα γυαλίζουν και λάμπουν : τυφλώσου για λίγο ! γιορτές ! Όλοι σε σπρώχνουν με το σώμα και τους ώμους : μπες, άσε να παρασυρθείς, ψώνισε, γιορτές ! αυτό είναι το νόημα , μην το ψάχνεις αλλού! Όλα το επιβάλλουν : νάσαι χαρούμενος ! είναι αναγκαστικό ! είναι υποχρέωσ ή σου ! Όλα το δείχνουν : άμα σιωπάς, μας θυμίζεις πόσο τα ψευτίσαμε όλα...